Jak zawierać i rozwiązywać umowy o pracę na zastępstwo

Jedną z form zatrudniania pracowników jest umowa o pracę na czas określony w celu zastępstwa nieobecnego pracownika. Stosuje się ją przede wszystkim w przypadku długotrwałych, usprawiedliwionych nieobecności w pracy pracowników, jeżeli zachodzi konieczność ich zastępstwa. Zawarcie tego rodzaju umowy jest korzystne dla pracodawcy, ponieważ niezależnie od długości jej trwania nie przekształci się ona w umowę na czas nieokreślony oraz nie jest wliczana do limitu 3 dozwolonych umów na czas określony.

W przypadku długotrwałej nieobecności pracownika w pracy, związanej m.in. z urlopem wypoczynkowym, macierzyńskim, rodzicielskim, wychowawczym bądź bezpłatnym, a także niezdolnością do pracy spowodowaną chorobą lub inną usprawiedliwioną nieobecnością, korzystnym dla pracodawców rozwiązaniem jest zatrudnienie nowej osoby na czas zastępstwa nieobecnego pracownika. Ustawa - Kodeks pracy (dalej k.p.) umowę o pracę zawartą w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy traktuje jako jeden z rodzajów umów zawartych na czas określony (art. 25 § 4 pkt 1 k.p.).