(1)

Rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999 (2) Rada nałożyła cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”), Węgier, Indii, Meksyku, Polski, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy. Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym”.

(2)

Następnie, w wyniku dochodzeń przeprowadzonych zgodnie z art. 13 rozporządzenia Rady (WE) nr 384/96 (3), ustalono, że omijanie pierwotnych środków dotyczących przywozu z Ukrainy i ChRL miało miejsce poprzez, odpowiednio, Mołdawię i Maroko. W konsekwencji na mocy rozporządzenia (WE) nr 760/2004 (4) Rada rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Ukrainy na przywóz takich samych produktów wysyłanych z Mołdawii. Podobnie cło antydumpingowe nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL zostało rozszerzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 1886/2004 (5) na przywóz takich samych produktów wysyłanych z Maroka.

(3)

Rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 (6) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 384/96, przedłużyła o pięć lat pierwotne środki nałożone na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL, Indii, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy. Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Meksyku wygasły w dniu 18 sierpnia 2004 r. (7) Węgry i Polska stały się członkami Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r., w związku z czym środki zostały zniesione z dniem przystąpienia.

(4)

W maju 2010 r., rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010 (8) Rada rozszerzyła ostateczne cło antydumpingowe nałożone rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 na przywóz stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei, w wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego. Niektórym koreańskim producentom eksportującym przyznano zwolnienie z rozszerzonego cła, ponieważ nie stwierdzono, aby obchodzili oni ostateczne cła antydumpingowe.

(5)

Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Indii wygasły w dniu 17 listopada 2010 r. (9)

(6)

W styczniu 2012 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 102/2012 (10) Rada, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, nałożyła cło antydumpingowe w odniesieniu do przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL i Ukrainy, rozszerzone na przywóz wysyłany z Republiki Korei, Maroka i Mołdawii. Jednocześnie ze środków wprowadzonych tym rozporządzeniem został zwolniony marokański producent eksportujący, którego zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem (WE) nr 1886/2004. Piętnastu producentów eksportujących z Republiki Korei, których zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010, zostało również zwolnionych ze środków wprowadzonych tym rozporządzeniem.

(7)

Tym samym rozporządzeniem Rada zakończyła postępowanie dotyczące przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z Republiki Południowej Afryki. Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Republiki Południowej Afryki wygasły w dniu 9 lutego 2012 r.

(8)

W kWietniu 2018 r. rozporządzeniem wykonawczym (UE) 2018/607 (11) Komisja, w następstwie przeglądu wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, nałożyła cło antydumpingowe w odniesieniu do przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL rozszerzone na Maroko i Republikę Korei („poprzedni przegląd wygaśnięcia”).

(9)

Środki mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Ukrainy wygasły w dniu 10 lutego 2017 r. (12)

(10)

Obecnie obowiązujące ostateczne cła antydumpingowe wynoszą 60,4 %.

(11)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu środków (13) Komisja Europejska („Komisja”) otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(12)

Wniosek o dokonanie przeglądu został złożony dnia 17 stycznia 2023 r. przez Europejską Federację Przemysłu Lin z Drutu Stalowego („wnioskodawca”) w imieniu przemysłu Unii produkującego stalowe liny i kable w rozumieniu art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Wniosek o przeprowadzenie przeglądu oparto na uzasadnieniu, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i ponownego wystąpienia szkody dla przemysłu Unii.

(13)

Po konsultacji z komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego i ustaleniu, że istnieją wystarczające dowody do wszczęcia przeglądu wygaśnięcia, w dniu 14 kWietnia 2023 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu do Unii stalowych lin i kabli pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (14) („zawiadomienie o wszczęciu”).

(14)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. („okres objęty dochodzeniem przeglądowym”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym („okres badany”).

(15)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu.

(16)

Ponadto Komisja w szczególności poinformowała wnioskodawcę, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów w ChRL oraz władze ChRL, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia oraz zaprosiła ich do wzięcia udziału w tym dochodzeniu.

(17)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia oraz złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(18)

Żadna ze stron nie złożyła wniosku o przesłuchanie.

(19)

Uwagi dotyczące wszczęcia otrzymano od jednego chińskiego producenta, a mianowicie spółki Fasten Group Imp.& Exp. Co., Ltd. i jej przedsiębiorstw powiązanych („Fasten Group”).

(20)

Fasten Group podnosiła, że wnioskodawca nie wykazał, iż przemysł Unii znajdował się w niekorzystnej sytuacji, ponieważ z przedstawionych danych wynika, że przemysł Unii osiągnął dobre wyniki w okresie objętym oceną szkody. Ponadto twierdzono, że wnioskodawca nie wykazał prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody. W szczególności twierdzono, że informacje dotyczące wywozu z Chin do państw trzecich i przywozu z państw trzecich do Unii były nieistotne dla oceny wpływu na przemysł Unii i niezgodne z wymogami rozporządzenia antydumpingowego i porozumienia antydumpingowego WTO. Chiński eksporter przedstawił również dane dotyczące swoich cen eksportowych stalowych lin i kabli do Unii i argumentował, że ceny te są zbliżone do cen unijnych, co wskazuje na brak prawdopodobieństwa kontynuacji ponownego wystąpienia szkody. Fasten Group twierdziła, że chińskie ceny eksportowe zawarte we wniosku nie były prawidłowe, ponieważ były znacznie niższe niż jej ceny eksportowe. Ponadto Fasten Group zwróciła się do Komisji o zakończenie przeglądu wygaśnięcia.

(21)

Komisja zauważyła, że celem środków antydumpingowych jest wyeliminowanie skutków szkodliwego dumpingu zakłócającego handel oraz przywrócenie efektywnej konkurencji przez wywarcie pozytywnego wpływu na stan przemysłu Unii. Nawet gdyby przemysł Unii nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym we wniosku, należałoby ocenić, czy szkoda wynikająca z przywozu z Chin może ponownie wystąpić w przypadku wygaśnięcia środków. Ponadto w pkt 4.2 zawiadomienia o wszczęciu wyjaśniono, że wnioskodawca podniósł zarzut prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody ze strony ChRL. W tym zakresie wnioskodawca przedstawił wystarczające dowody, iż w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków obecny poziom przywozu produktu objętego przeglądem z państwa, którego dotyczy postępowanie, do Unii prawdopodobnie znacznie wzrośnie. Jak wskazano we wniosku, ze względu na istnienie niewykorzystanych mocy produkcyjnych w ChRL, politykę cenową chińskich eksporterów na rynkach państw trzecich, a także atrakcyjność rynku unijnego ten zwiększony przywóz będzie dokonywany po cenach dumpingowych, które podcinają ceny unijne, powodując tym samym szkodę dla przemysłu Unii. W związku z tym powyższe argumenty zostały odrzucone.

(22)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(23)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Komisja dobrała próbę na podstawie reprezentatywności pod względem wielkości produkcji i wielkości sprzedaży na wolnym rynku w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz na podstawie położenia geograficznego. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Gustav Wolf GmbH, WireCo Poland sp. z o.o. oraz Redaelli Tecna SPA. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat wstępnego doboru próby.

(24)

Wnioskodawca poinformował Komisję, że wielkość sprzedaży i produkcji jednego z wybranych przedsiębiorstw przedstawionych we wniosku, spółki Gustaf Wolf GmbH, została w rzeczywistości skonsolidowana, a nie przedstawiona oddzielnie w odniesieniu do podmiotów prawnych należących do grupy. Po dokonaniu przeglądu wielkości sprzedaży i produkcji produktu objętego przeglądem w odniesieniu do poszczególnych przedsiębiorstw w grupie Komisja postanowiła zmienić proponowaną próbę i zastąpić spółkę Gustav Wolf GmbH spółką DIEPA Drahtseilwerk Dietz GmbH & Co. KG. Miało to na celu utrzymanie metodyki doboru największych podmiotów.

(25)

Spółka DIEPA Drahtseilwerk Dietz GmbH & Co. KG poinformowała następnie Komisję, że z tymczasowych przyczyn technicznych nie będzie w stanie dostarczyć niezbędnych informacji w wymaganym terminie na potrzeby współpracy w charakterze przedsiębiorstwa objętego próbą. Komisja zmieniła zatem proponowaną próbę i zastąpiła spółkę DIEPA Drahtseilwerk Dietz GmbH & Co. KG innym niemieckim producentem, spółką Pfeifer Drako Drahtseilwerk GmbH. Decyzję tę podjęto na podstawie wielkości sprzedaży i produkcji produktu podobnego w Unii w okresie od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r. oraz rozmieszczenia geograficznego. Producenci unijni objęci próbą reprezentowali 21 % szacowanej wielkości sprzedaży unijnej i około 21 % całkowitej unijnej produkcji produktów podobnych. Zmienioną próbę uznano za reprezentatywną dla przemysłu Unii. Zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zwróciła się do zainteresowanych stron o przedstawienie uwag na temat zmienionej próby. Nie otrzymano żadnych uwag. W związku z tym zmieniona próba została zatwierdzona.

(26)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu.

(27)

Żaden z importerów niepowiązanych nie zgłosił się w celu dostarczenia wymaganych informacji. W związku z tym kontrola wyrywkowa nie była konieczna.

(28)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w Chińskiej Republice Ludowej do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Poza tym Komisja zwróciła się do misji dyplomatycznej ChRL w Unii Europejskiej o wskazanie pozostałych producentów eksportujących, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi, jeżeli tacy producenci istnieją.

(29)

Tylko jeden producent eksportujący z ChRL odpowiedział na pytania zawarte w kWestionariuszu. Ani ten producent, ani żaden inny producent eksportujący/producent nie dostarczyli jednak wymaganych informacji.

(30)

W poprzednim przeglądzie wygaśnięcia zidentyfikowano 21 producentów eksportujących, podczas gdy w obecnym wniosku o dokonanie przeglądu wymieniono 46 producentów stalowych lin i kabli w ChRL. Tylko jedno z tych przedsiębiorstw dostarczyło jednak odpowiedź w ramach kontroli wyrywkowej, nie przedstawiając jednak wymaganych informacji dotyczących czynników produkcji. Przedsiębiorstwo to odpowiadało za mniej niż jedną trzecią całkowitej wielkości przywozu stalowych lin i kabli z ChRL do Unii Europejskiej i odpowiadało za mniej niż 2 % całkowitej produkcji stalowych lin i kabli w ChRL. Ponieważ udział przywozu z ChRL w rynku unijnym wynosił około 1 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, Komisja uznała, że mniej niż jedna trzecia tego przywozu nie zapewniłaby wystarczających informacji do oceny ceny eksportowej i istnienia kontynuacji dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, w związku z czym nie można jej uznać za reprezentatywną dla całkowitego przywozu z ChRL.

(31)

Ze względu na niewystarczający poziom współpracy Komisja postanowiła nie stosować kontroli wyrywkowej zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano żadnych uwag.

(32)

Komisja przesłała rządowi Chińskiej Republiki Ludowej („rząd ChRL”) kWestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Nie otrzymano odpowiedzi.

(33)

Pomimo niskiej reprezentatywności chińskiego producenta, który przedłożył odpowiedź w ramach kontroli wyrywkowej, Komisja zwróciła się do producenta eksportującego o dostarczenie dodatkowych informacji w uproszczonej formie dotyczących jego krajowej sprzedaży i produkcji oraz wywozu do państw trzecich i Unii, które to informacje mogłyby zostać wykorzystane w dochodzeniu. Nie otrzymano odpowiedzi.

(34)

Wszyscy trzej producenci unijni objęci próbą przedłożyli odpowiedzi na pytania zawarte w kWestionariuszu.

(35)

Komisja prowadziła dalsze badanie i weryfikację wszystkich informacji uważanych za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody oraz interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne na podstawie art. 16 rozporządzenia podstawowego odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

(36)

Ponadto w Brukseli przeprowadzono weryfikację w siedzibie przedstawiciela prawnego następującego stowarzyszenia producentów:

(37)

Produktem objętym niniejszym przeglądem jest ten sam produkt jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, a mianowicie stalowe liny i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm („produkt objęty przeglądem”), objęte obecnie kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98 (kody TARIC 7312108112, 7312108113, 7312108119, 7312108312, 7312108313, 7312108319, 7312108512, 7312108513, 7312108519, 7312108912, 7312108913, 7312108919, 7312109812, 7312109813 i 7312109819).

(38)

Produktem objętym postępowaniem w niniejszym dochodzeniu jest produkt objęty przeglądem pochodzący z ChRL („produkt objęty postępowaniem”).

(39)

W toku poprzedniego przeglądu wygaśnięcia wykazano, a w przedmiotowym dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia potwierdzono, że takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne, a także te same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(40)

Produkty te uznaje się zatem za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(41)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (tj. od dnia 1 stycznia 2022 r. do dnia 31 grudnia 2022 r.) przywóz stalowych lin i kabli z ChRL utrzymywał się na bardzo niskim poziomie, podobnie jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia. Według bazy danych Comext przywóz stalowych lin i kabli z ChRL stanowił około 1,2 % rynku unijnego w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(42)

Jak wspomniano w motywie 29, tylko jeden producent eksportujący odpowiedział na pytania zawarte w kWestionariuszu dotyczącym kontroli wyrywkowej, ale nie dostarczył żadnych wymaganych następnie informacji. W związku z tym Komisja poinformowała władze ChRL, że z uwagi na brak współpracy Komisja zamierza zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących ChRL. Komisja nie otrzymała żadnych uwag.

(43)

W związku z tym, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, ustalenia w odniesieniu do prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach otrzymanych we wniosku, informacjach otrzymanych od producenta unijnego objętego próbą oraz dostępnych statystykach, mianowicie informacjach z bazy danych Comext oraz z bazy danych Global Trade Atlas („GTA”).

(44)

W związku z wystarczającymi dowodami dostępnymi w chwili wszczęcia dochodzenia, które wskazują, w odniesieniu do ChRL, na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(45)

W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kWestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. W powyższym terminie nie otrzymano odpowiedzi od rządu ChRL i nie wpłynęły stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia w ChRL znaczących zakłóceń wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(46)

W pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów możliwym reprezentatywnym państwem trzecim dla ChRL do celów określenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia jest w tym przypadku Turcja, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Komisja stwierdziła ponadto, że zbada możliwość wykorzystania innych potencjalnie odpowiednich krajów zgodnie z kryteriami określonymi w art. 2 ust. 6a tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego.

(47)

Dnia 13 listopada 2023 r. w nocie do akt („nota”) Komisja poinformowała zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, wskazując Turcję jako reprezentatywny kraj. Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne („koszty SG&A”) oraz zyski na podstawie informacji dostępnych dla przedsiębiorstwa Celik Halat - producenta produktu objętego przeglądem w reprezentatywnym kraju. Nie otrzymano żadnych uwag.

(48)

We wspomnianej nocie Komisja przedstawiła główne czynniki produkcji. Oprócz tych czynników produkcji Komisja dodała również koszty pośrednie, jak wyjaśniono w motywie 106. Ponadto, biorąc pod uwagę, że obecne dochodzenie jest przeglądem wygaśnięcia zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, które nie wymaga dokładnego obliczenia marginesu dumpingu, ale raczej ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu, Komisja uznała, że w tym przypadku mogłaby wyjątkowo skoncentrować się na głównych czynnikach produkcji przy obliczaniu wartości normalnej.

(49)

Ze względu na niewystarczającą współpracę ze strony chińskich producentów eksportujących i rządu ChRL, jak wspomniano w motywie 32, Komisja określiła wartość normalną na podstawie informacji przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i innych łatwo dostępnych informacji, jak wyjaśniono w poniższej sekcji.

(50)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego „[p]odstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu”.

(51)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „w przypadku stwierdzenia […], że ze względu na istnienie w kraju wywozu znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b) nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w tym kraju, wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia” oraz „[wartość normalna] obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kWotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski” („koszty administracyjne, koszty sprzedaży i koszty ogólne” zwane są dalej „kosztami SG&A”).

(52)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i producenta eksportującego zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(53)

W niedawno prowadzonych dochodzeniach dotyczących sektora stali w ChRL (15) Komisja stwierdziła występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(54)

W toku tych dochodzeń Komisja ustaliła, że w ChRL dochodzi do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (16). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze stali, która jest głównym surowcem w produkcji produktu objętego przeglądem, znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (17), a ponadto rząd ChRL dysponuje również możliwością ingerowania w ceny i koszty dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (18). Komisja ustaliła również, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowe zakłócenia działania rynku. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub z innego powodu ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (19). Ponadto Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń wynikających w szczególności z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (20). Komisja stwierdziła także zakłócenia w kosztach wynagrodzeń w sektorze stali w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (21), jak również zakłócenia na rynkach finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności pod względem dostępu przedsiębiorców do kapitału w ChRL (22).

(55)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora żelaza i stali w ChRL w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, a także dokumencie roboczym służb Komisji na temat znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (23) („sprawozdanie”), który opiera się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL stwierdzonych również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(56)

We wniosku twierdzono, że chińska gospodarka jako całość znajduje się pod szerokim wpływem istotnych interwencji rządowych, w związku z czym ceny krajowe i koszty chińskiego przemysłu stalowego nie mogą być wykorzystane w obecnym dochodzeniu.

(57)

We wniosku przedstawiono przykłady elementów wskazujących na istnienie zakłóceń, które wymieniono w art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze do szóste rozporządzenia podstawowego. W szczególności, powołując się na szereg publicznie dostępnych źródeł informacji, takich jak sprawozdanie, wcześniejsze dochodzenia Komisji w sektorze stalowym, chińskie ustawodawstwo, jak również na dodatkowe źródła, wnioskodawca stwierdził, że:

(58)

Podsumowując, we wniosku przyjęto stanowisko, że istnieje wiele przekonujących dowodów na to, że chiński przemysł stalowych lin i kabli podlega interwencjom rządu ChRL, które doprowadziły do znaczących zakłóceń. We wniosku stwierdzono zatem, że istnienie tych znaczących zakłóceń uzasadnia ustalenie wartości normalnej i marginesu dumpingu przez odniesienie do art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(59)

Rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody załączone do akt sprawy, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez wnioskodawcę, co do istnienia znaczących zakłóceń lub odpowiedniości zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(60)

W szczególności w sektorze produktu objętego przeglądem, tj. w sektorze żelaza i stali, znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego. W sektorze tym zarówno przedsiębiorstwa publiczne, jak i prywatne są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. Przykłady obejmują Ansteel Group (25) i Baowu Steel Group (26) - przedsiębiorstwa państwowe podlegające centralnej SASAC - oraz jednostki zależne Baowu - Chongqing Iron & Steel Company Ltd. (27) oraz Maanshan Iron & Steel Company Limited (28); Baotou Steel Group - przedsiębiorstwo państwowe należące do rządu Mongolii Wewnętrznej (29), Angang Steel Group - przedsiębiorstwo państwowe w ramach centralnej SASAC (30), oraz Shougang Group - przedsiębiorstwo państwowe będące w 100 % własnością Beijing State-Owned Asset Management Ltd. (31) Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich eksporterów produktu objętego przeglądem nie można było ustalić dokładnych proporcji producentów prywatnych i państwowych. Co prawda szczegółowe informacje dla produktu objętego przeglądem mogą nie być dostępne, jednak sektor ten stanowi podsektor przemysłu żelaza i stali, a zatem ustalenia dotyczące sektora żelaza i stali uznaje się za miarodajne również dla produktu objętego przeglądem.

(61)

Najnowsze chińskie dokumenty programowe dotyczące sektora żelaza i stali potwierdzają, że rząd ChRL nadal przypisuje temu sektorowi duże znaczenie, co objawia się chociażby w zamiarze dokonywania w tym sektorze interwencji w celu kształtowania go zgodnie z polityką rządu. Świadczy o tym projekt wytycznych Ministerstwa Przemysłu i Technologii Informacyjnych (MIIT) w sprawie wspierania wysokiej jakości rozwoju przemysłu stalowego, w którym wzywa się do dalszej konsolidacji bazy przemysłowej i znacznej poprawy poziomu modernizacji łańcucha przemysłowego (32), 14. pięcioletni plan rozwoju przemysłu surowcowego, zgodnie z którym w przypadku tego sektora stosowane będzie „połączenie wiodącej pozycji na rynku ze wsparciem rządowym” oraz będzie się dążyć do „wykształcenia grupy dominujących przedsiębiorstw o wiodącej pozycji w dziedzinie ekologii i podstawowej konkurencyjności” (33), czy też opracowany w 2023 r. plan prac na rzecz stabilnego wzrostu przemysłu stalowego (34), w którym wyznaczono następujące cele: „W 2023 r. […] inwestycje w środki trwałe w całej branży utrzymają stałe tempo wzrostu, a korzyści ekonomiczne znacznie się poprawią; inwestycje przemysłu w badania i rozwój ostatecznie osiągną poziom 1,5 %; wzrost wartości dodanej w przemyśle wyniesie około 3,5 %; w 2024 r. należy jeszcze bardziej zoptymalizować środowisko rozwoju przemysłu i strukturę przemysłu, kontynuować przechodzenie na produkty wysokiej klasy, inteligentne i ekologiczne, a wzrost wartości dodanej przemysłu przekroczy 4 %” i w którym przewiduje się, że zatwierdzona przez rząd konsolidacja przedsiębiorstw sektora stalowego przyczyni się do: „zachęcenia czołowych przedsiębiorstw przemysłowych do przeprowadzania połączeń i przejęć, tworzenia bardzo dużych grup przedsiębiorstw sektora hutnictwa żelaza i stali na skalę światową oraz wspierania optymalnego rozplanowania krajowych mocy produkcyjnych w zakresie żelaza i stali; wspierania wyspecjalizowanych przedsiębiorstw zajmujących czołową pozycję w poszczególnych segmentach rynku stali w celu dalszej integracji zasobów i stworzenia ekosystemu przemysłu stalowego; zachęcenia przedsiębiorstw hutnictwa żelaza i stali do przeprowadzania międzyregionalnych […] połączeń i reorganizacji […]; rozważenia udzielenia większego wsparcia politycznego na rzecz zastąpienia mocy produkcyjnych przedsiębiorstwom z sektora żelaza i stali, które przeprowadziły istotne połączenia i reorganizacje”.

(62)

Podobne przykłady intencji władz chińskich, by nadzorować rozwój tego sektora i kierować nim, można dostrzec na poziomie prowincji, jak w Hebei, gdzie planuje się „stabilnie wdrażać grupowy rozwój organizacji, przyspieszyć reformę systemu własności mieszanej przedsiębiorstw państwowych, skoncentrować się na wspieraniu międzyregionalnych połączeń i reorganizacji prywatnych przedsiębiorstw żelaznych i stalowych, dążyć do utworzenia 1-2 dużych grup klasy światowej, 3-5 dużych grup o zasięgu krajowym pełniących funkcję pomocniczą”, a także „dalej rozwijać kanały recyklingu i obiegu złomu stalowego, ulepszając selekcję i klasyfikację złomu stalowego” (35). Co więcej, w planie prowincji Hebei w sektorze stali stwierdzono: „Należy postępować zgodnie z wytycznymi w zakresie dostosowania strukturalnego i dążyć do dywersyfikacji produktu. Należy podejmować niezłomnie działania na rzecz dostosowania strukturalnego i optymalizacji otoczenia przemysłu żelaznego i stalowego, propagować konsolidację, reorganizację, transformację i modernizację przedsiębiorstw oraz kompleksowo wspierać rozwój przemysłu żelaznego i stalowego w sposób sprzyjający przedsiębiorstwom prowadzącym działalność na dużą skalę, modernizować wyposażenie techniczne, a także dywersyfikować procesy produkcji i produkty rynku niższego szczebla”.

(63)

Podobnie w planie transformacji i modernizacji przemysłu stalowego prowincji Henan w ramach 14. planu pięcioletniego przewidziano, że należy „stworzyć specyficzne bazy produkcji stali […], stworzyć 6 specyficznych baz produkcji stali w Anyang, Jiyuan, Pingdingshan, Xinyang, Shangqiu i Zhoukou itd. oraz zintensyfikować tę działalność, zwiększyć poziom jej specjalizacji i nadać jej unikalny charakter. Do 2025 r. moce produkcyjne w zakresie produkcji surówki w mieście Anyang będą kontrolowane w taki sposób, aby utrzymywały się w granicach 14 mln ton, natomiast moce produkcyjne w zakresie produkcji stali surowej będą kontrolowane w taki sposób, aby utrzymywały się w granicach 15 mln ton” (36).

(64)

Kolejne cele polityki przemysłowej można dostrzec również w dokumentach planistycznych innych prowincji, jak Jiangsu (37), Szantung (38), Shanxi (39), Dalian w prowincji Liaoning (40) czy Zhejiang (41).

(65)

Innym przykładem skutecznego kierowania za pomocą planów jest fakt, że Ansteel Group wydała obwieszczenie komitetu partii Ansteel Group Co., Ltd. w sprawie sumiennego studiowania, rozpowszechniania i wdrażania idei 20. Kongresu Narodowego Partii (42). W obwieszczeniu tym stwierdzono, że Ansteel Group będzie sumiennie wdrażała plany przewodnie i lepiej przedstawiała je członkom partii, kadrom i pracownikom całej grupy.

(66)

Co się tyczy możliwości ingerowania w ceny i koszty przez rząd ChRL poprzez obecność przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, ze względu na brak współpracy po stronie producentów eksportujących nie można było systematycznie ustalać istnienia osobistych powiązań między producentami produktu objętego przeglądem a KPCh. Istnieją jednak pewne konkretne dostępne przykłady dotyczące produktu objętego przeglądem. Zważywszy na to, że produkt objęty przeglądem stanowi podsektor sektora stalowego, dostępne informacje odnoszące się do producentów stali są adekwatne również dla produktu objętego przeglądem.

(67)

Na przykład prezes zarządu Baotou Steel Union, części Baotou Steel Group, pełni również funkcję sekretarza partii przedsiębiorstwa, a prezes związku zawodowego tego przedsiębiorstwa jest zastępcą sekretarza partii (43). Podobnie w Shougang Group prezes zarządu pełni funkcję sekretarza komitetu partii, a zastępca dyrektora wykonawczego jest członkiem komitetu partii (44). Podobnie czołowy przedstawiciel przedsiębiorstwa Hongguang Handan Company oświadczył publicznie, że bez należytej staranności i wsparcia, m.in. dzięki gwarancjom udzielonym przez rząd ChRL i KPCh, która jest zaangażowana w przedsiębiorstwo Hongguang Casting Co. Ltd. poprzez ponad 20 swoich członków, przedsiębiorstwo nie odniosłoby takiego sukcesu, jak to miało miejsce (45). Kolejny przykład lojalności wobec KPCh można znaleźć w art. 3 statutu China Foundry Association (chińskie stowarzyszenie odlewników), zgodnie z którym akceptuje ono kierownictwo, nadzór i zarządzanie przez odpowiednie podmioty partyjne, np. SASAC i Ministerstwo Spraw Cywilnych, oraz zapewnia niezbędne warunki udziału partii (46).

(68)

Inne przykłady takich powiązań można znaleźć w Jiangsu Fasten Holding (47) i grupie Ansteel (48). W pierwszym przypadku przewodniczącym zarządu grupy holdingowej i faktycznym podmiotem kontrolującym grupę jest sekretarz komitetu partii (49). Z kolei w drugim przypadku dyrektor wykonawczy i zastępca dyrektora wykonawczego tej grupy są członkami stałego komitetu partii, a przewodniczący zarządu jest również sekretarzem komitetu partii.

(69)

Ponadto w sektorze produktu objętego przeglądem prowadzona jest polityka faworyzująca producentów krajowych lub w inny sposób wpływająca na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego. W dochodzeniu wskazano kolejne dokumenty świadczące o tym, że przemysł korzysta z rządowych wytycznych i interwencji rządu w sektorze żelaza i stali, ponieważ produkt objęty przeglądem stanowi jeden z jego podsektorów.

(70)

Rząd ChRL nadal uznaje przemysł żelaza i stali za jedną z kluczowych gałęzi gospodarki (50). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących sektora wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym. W ramach 14. planu pięcioletniego rząd ChRL zaplanował transformację i modernizację przemysłu żelaza i stali, a także optymalizację i dostosowanie strukturalne (51). Podobnie w 14. planie pięcioletnim dotyczącym rozwoju sektora surowcowego, który ma zastosowanie również do sektora żelaza i stali, sektor ten określono mianem „fundamentu gospodarki realnej” i „kluczowego obszaru stanowiącego źródło przewagi konkurencyjnej Chin na arenie międzynarodowej”, a także wyznaczono szereg celów i przedstawiono szereg metod pracy, które mogłyby napędzić rozwój sektora w latach 2021-2025 - obejmowały one dokonanie modernizacji technologicznej, udoskonalenie struktury sektora (m.in. dzięki kontynuowaniu procesu koncentracji przedsiębiorstw) lub przeprowadzenie transformacji cyfrowej (52). Co więcej, wspomniany powyżej (zob. motyw 61) plan prac na rzecz stabilnego wzrostu przemysłu stalowego jest wyrazem tego, w jaki sposób koncentracja chińskich władz na przedmiotowym sektorze wpisuje się w szerszy kontekst kierowania chińską gospodarką przez rząd ChRL: „[w]spieranie przedsiębiorstw w sektorze stali, aby uważnie monitorowały potrzeby nowej infrastruktury, nowej urbanizacji, rewitalizacji obszarów wiejskich i wschodzących gałęzi przemysłu, łączyły się z głównymi projektami inżynieryjnymi związanymi z 14. planem pięcioletnim w różnych regionach oraz dokładały wszelkich starań, aby zapewnić dostawy stali. Ustanowienie i pogłębienie mechanizmów współpracy na wyższym i niższym szczeblu łańcucha dostaw między sektorem stali a kluczowymi sektorami wykorzystującymi stal, takimi jak przemysł stoczniowy, transport, budownictwo, energetyka, motoryzacja, artykuły gospodarstwa domowego, maszyny rolnicze i sprzęt ciężki, prowadzenie działalności w zakresie łączenia produkcji i popytu oraz aktywne rozszerzanie obszarów zastosowań stali” (53).

(71)

Oprócz tego, jeśli chodzi o rudę żelaza - surowiec wykorzystywany do produkcji produktu objętego przeglądem - zgodnie z 14. planem pięcioletnim na rzecz rozwoju sektora surowców państwo planuje „racjonalnie rozwijać krajowe zasoby surowców mineralnych, zwiększyć eksplorację rudy żelaza […], wdrożyć preferencyjną politykę podatkową, zachęcić do wprowadzania zaawansowanej technologii i sprzętu, aby zmniejszyć wytwarzanie stałych odpadów górniczych” (54), co ma doprowadzić do ustanowienia systemu rezerw produkcji rudy żelaza i gruntów mineralnych, który „stanie się ważnym środkiem stabilizującym cenę rynkową rudy żelaza i zapewniającym bezpieczeństwo łańcucha przemysłowego” (55). W prowincjach takich jak Hebei władze przewidują następujące działania na rzecz sektora: „dotację preferencyjną na inwestycje w nowe projekty; zbadanie możliwości i pokierowanie instytucjami finansowymi, aby udzielały nisko oprocentowanych pożyczek przedsiębiorstwom z sektora żelaza i stali w celu przejścia na nowe gałęzie przemysłu, przy jednoczesnym zapewnieniu przez władze dotacji preferencyjnych” (56). Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym sektora produkcji głównych surowców wykorzystywanych do wytwarzania produktu objętego przeglądem. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(72)

Na produkt objęty przeglądem mają również wpływ zakłócenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o których mowa również powyżej w motywach 54 i 57. Zniekształcenia te mają zarówno bezpośredni (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośredni (przy dostępie do materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL) wpływ na sektor (57).

(73)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor produktu objętego przeglądem nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 54 powyżej. Ten rodzaj interwencji rządowej znajduje też wyraźne odzwierciedlenie we wspomnianym powyżej (zob. motyw 61) planie prac na rzecz stabilnego wzrostu: „[z]achęcanie instytucji finansowych do aktywnego świadczenia usług finansowych na rzecz przedsiębiorstw w sektorze stali, które przeprowadzają połączenia i reorganizacje, dostosowują rozplanowanie, przekształcają i modernizują się, zgodnie z zasadami kontroli ryzyka i zrównoważonego rozwoju działalności”. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(74)

Komisja przypomina również, że wytwarzanie produktu objętego przeglądem wymaga szeregu materiałów do produkcji. W przypadku gdy producenci produktu objętego przeglądem kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Oprócz tego podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i w wszystkich sektorach.

(75)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej produktu objętego przeglądem nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(76)

Podsumowując, z dostępnych dowodów wynika, że ceny i koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania sił rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak opisano w następnej sekcji.

(77)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(78)

W motywie 47 wyjaśniono, że Komisja wydała notę w odniesieniu do akt dotyczących źródeł do celów określenia wartości normalnej („nota”). W nocie tej opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów. W nocie poinformowano zainteresowane strony o swoim zamiarze rozważenia wykorzystania Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(79)

Zgodnie z kryteriami wymienionymi w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że Turcja jest krajem o poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu ChRL, jak sugerował wnioskodawca we wniosku o dokonanie przeglądu. Na podstawie dochodu narodowego brutto (DNB) Bank Światowy sklasyfikował Turcję jako kraj o „wyższym średnim dochodzie”. Uznano zatem, że jest państwem o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego co ChRL.

(80)

Komisja ustaliła, że Turcja spełniła wszystkie kryteria określone w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego oraz że wszystkie istotne dane publiczne były łatwo dostępne, w tym statystyki dotyczące przywozu, a także dane dotyczące kosztów surowców i pracy.

(81)

W szczególności Komisja znalazła publicznie dostępne informacje finansowe dotyczące jednego tureckiego producenta, przedsiębiorstwa Celik Halat, obejmujące okres od stycznia do września roku budżetowego 2022, co obejmowało część okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Przedsiębiorstwo Celik Halat wykazało rozsądny poziom kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(82)

Komisja ustaliła, że ceny energii elektrycznej w Turcji rosły w pierwszej połowie 2022 r. w tempie znacznie przewyższającym stopę inflacji w tym kraju. Ponadto turecki urząd statystyczny nie opublikował informacji o cenach energii elektrycznej w drugiej połowie 2022 r. W związku z tym, biorąc pod uwagę brak danych za drugą połowę 2022 r., Komisja oparła niezniekształcony koszt energii elektrycznej na publicznie dostępnych danych opublikowanych przez malezyjskie przedsiębiorstwo energetyczne Tenaga Nasional Berhad (60), brazylijskie Ministerstwo Górnictwa i Energii w Brazylii (61) oraz tajlandzki metropolitalny urząd ds. energii elektrycznej (62) do celów obliczenia wartości odniesienia kosztu energii elektrycznej.

(83)

Komisja przeanalizowała również przywóz głównych czynników produkcji do Turcji. Z analizy danych dotyczących przywozu wynikło, że przywóz z ChRL lub z któregokolwiek z państw wymienionych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (63) nie miał znaczącego wpływu na przywóz głównych czynników produkcji do Turcji.

(84)

Zainteresowane strony zaproszono do przedstawienia uwag na temat stosowności wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju oraz przedsiębiorstwa Celik Halat jako producenta w reprezentatywnym kraju.

(85)

Po opublikowaniu noty żadna z zainteresowanych stron nie przedstawiła uwag dotyczących wyboru Turcji jako reprezentatywnego kraju.

(86)

Wreszcie, biorąc pod uwagę brak współpracy i po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(87)

Biorąc pod uwagę niewystarczającą współpracę, propozycję we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia i fakt, że Turcja spełnia kryteria określone w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego, Komisja wybrała Turcja jako odpowiedni reprezentatywny kraj.

(88)

W nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji określonych w odpowiedziach udzielonych na pytania w kWestionariuszu przez jednego producenta unijnego, takich jak materiały, energia elektryczna i nakłady pracy, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego przeglądem, i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie. Komisja sporządziła wykaz czynników produkcji i wskaźników ich zużycia na podstawie informacji przedstawionych we wniosku i późniejszych informacjach przedłożonych przez wnioskodawcę i zebranych podczas wizyt weryfikacyjnych u jednego z producentów unijnych objętych próbą. Komisja stwierdziła również, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności głównych surowców. Ponadto Komisja stwierdziła, że do ustalenia niezniekształconych kosztów pracy wykorzysta publicznie dostępne dane tureckiego urzędu statystycznego opublikowane przez rząd turecki (64).

(89)

Jak opisano w motywie 82, do obliczenia wartości odniesienia dotyczącej kosztu energii elektrycznej Komisja wykorzystała koszyk państw na poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do ChRL, zwykle wykorzystywanych jako państwa reprezentatywne w innych dochodzeniach, które to państwa również produkowały stalowe liny i kable, z uwzględnieniem faktu, że ceny energii elektrycznej wzrosły w pierwszej połowie 2022 r. w tempie przewyższającym inflację.

(90)

W nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na znikome znaczenie wartości niektórych surowców w całkowitych kosztach produkcji pozycje te pogrupowano w kategorii „materiały zużywalne”. Ponadto Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju.

(91)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje oparte na wniosku i dalsze informacje przedłożone przez wnioskodawcę oraz zebrane podczas wizyt weryfikacyjnych u jednego z objętych próbą producentów unijnych o największej wielkości produkcji, w celu ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego zidentyfikowano następujące czynniki produkcji, wskaźniki zużycia i ich źródła:

Tabela 1

Czynniki produkcji stalowych lin i kabli

(92)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej CIF stosowanej przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe i fracht. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cenę jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (66). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w sekcji 3.3.1 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu z ChRL do kraju reprezentatywnego wielkość przywozu z innych państw trzecich pozostała reprezentatywna.

(93)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracującego producenta unijnego stanowiły znikomy udział w całkowitych kosztach surowców w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponieważ wartość zastosowana w odniesieniu do nich nie miała znaczącego wpływu na obliczanie marginesu dumpingu niezależnie od wykorzystanego źródła, Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, jak wyjaśniono w motywie 90.

(94)

Zazwyczaj do tych kosztów importowych należy dodać również ceny transportu krajowego. Biorąc jednak pod uwagę charakter dochodzeń w ramach przeglądu wygaśnięcia, które koncentrują się na ustaleniu, czy dumping utrzymywał się w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym lub czy mógł ponownie wystąpić, a nie na ustaleniu jego dokładnej wielkości, Komisja zdecydowała, że w tym przypadku dostosowania dotyczące transportu krajowego nie były konieczne. Dostosowania takie doprowadziłyby jedynie do wzrostu wartości normalnej, a tym samym marginesu dumpingu.

(95)

Aby ustanowić wartość odniesienia dla kosztów pracy, Komisja wykorzystała najnowsze dane statystyczne opublikowane przez Turecki Instytut Statystyczny (67). Instytut ten publikuje szczegółowe informacje na temat wynagrodzeń w poszczególnych sektorach tureckiej gospodarki. Komisja ustaliła wartość odniesienia na podstawie godzinowych kosztów pracy za 2020 r. lub działalności gospodarczej „Produkcja metali”, kod NACE C.24, zgodnie z klasyfikacją NACE Rev.2. Następnie wartości te odpowiednio skorygowano o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika (68) cen producenta w celu odzwierciedlenia kosztów w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(96)

Jak wspomniano w motywie 82, ceny energii elektrycznej w Turcji rosły w tempie znacznie przewyższającym stopę inflacji w tym kraju w 2022 r., a publicznie dostępne ceny były jedynie częściowo dostępne w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. W związku z tym Komisja oparła niezniekształcony koszt energii elektrycznej na wartościach odniesienia koszyka państw na poziomie rozwoju gospodarczego podobnym do ChRL, a mianowicie Brazylii, Malezji i Tajlandii, oraz na danych dotyczących zużycia jednego producenta unijnego (69).

(97)

Ceny energii elektrycznej były publicznie dostępne na stronie internetowej Ministerstwa Górnictwa i Energii Brazylii (Ministério de Minas e Energia) (70). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim przedziale zużycia w kWh na podstawie miesięcznych sprawozdań obejmujących okres objęty dochodzeniem przeglądowym. Komisja zastosowała średnią taryfę przemysłową odpowiadającą 1,01 CNY/kWh.

(98)

Ceny energii elektrycznej były podawane do wiadomości publicznej na stronie internetowej przedsiębiorstwa energetycznego Tenaga Nasional Berhad (TNB) w regularnych komunikatach prasowych (71). Komisja wykorzystała dane dotyczące przemysłowych cen energii elektrycznej w odpowiednim zakresie zużycia wyrażonych w kWh i odnoszących się do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym.

(99)

Komisja wykorzystała taryfy mające zastosowanie do klientów należących do kategorii „średnie napięcie”. Ostateczna cena energii elektrycznej składała się z opłaty za energię elektryczną (kW) i opłaty za zużycie (kWh). Z dostępnych informacji wynika, że średnia taryfa w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wynosiła 0,58 CNY/kWh.

(100)

Ceny energii elektrycznej były podawane do wiadomości publicznej na stronie internetowej tajlandzkiego metropolitalnego urzędu ds. energii elektrycznej i obejmowały całą Tajlandię (72). Komisja zastosowała średnią taryfę przemysłową odpowiadającą 0,86 CNY/kWh (73).

(101)

Następnie Komisja obliczyła mającą zastosowanie do wybranego koszyka państw średnią arytmetyczną niezniekształconego kosztu energii elektrycznej i średnia ta wyniosła 0,824 CNY/kWh.

(102)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego „[s]konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kWotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski”. Ponadto należy ustalić wartość pośrednich kosztów produkcji w celu pokrycia kosztów niewliczonych do czynników produkcji, o których mowa powyżej.

(103)

Aby ustalić niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji oraz biorąc pod uwagę brak współpracy ze strony producentów eksportujących, Komisja wykorzystała dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W związku z tym Komisja ustaliła stosunek pośrednich kosztów produkcji do całkowitych kosztów produkcji i pracy na podstawie danych przedstawionych przez jednego producenta unijnego objętego próbą. Następnie odsetek ten zastosowano w stosunku do niezniekształconej wartości kosztów produkcji, aby uzyskać niezniekształconą wartość pośrednich kosztów produkcji, w zależności od produkowanego modelu.

(104)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(105)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na informacjach dostarczonych przez wnioskodawcę we wniosku o dokonanie przeglądu oraz na danych dotyczących wskaźnika konsumpcji jednego objętego próbą producenta unijnego w odniesieniu do każdego czynnika (materiały, energia elektryczna i praca) w produkcji stalowych lin i kabli.

(106)

Po ustaleniu niezniekształconych kosztów produkcji Komisja dodała pośrednie koszty produkcji, koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, jak wskazano w motywach 102-103. Pośrednie koszty produkcji ustalono na podstawie danych dostarczonych przez jednego producenta unijnego. Koszty SG&A oraz zysk określono na podstawie sprawozdania finansowego tureckiego producenta Celik Halat za kWartały I-III 2022 r., zgodnie ze sprawozdaniem finansowym przedsiębiorstwa (74) (zob. sekcja 3.3.2.1). Komisja stwierdziła, że stopa zysku ustalona dla Celik Halat za kWartały I-III 2022 r. była nieracjonalna w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego. Ustalenie to opiera się na fakcie, że ustalona stopa zysku wydaje się zbyt niska w porównaniu z średnim zyskiem w sektorze produktu objętego postępowaniem, na podstawie informacji przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu, a także w porównaniu z zyskiem docelowym produktu objętego postępowaniem, jak wspomniano w motywie 186. Biorąc jednak pod uwagę, że jest to przegląd wygaśnięcia, Komisja zauważyła, że dodanie jakiejkolwiek kWoty zysku może jedynie zwiększyć wielkość dumpingu, która nawet bez dodawania kWoty zysku została uznana za znaczną. Komisja dodała następujące pozycje do niezniekształconych kosztów produkcji:

(107)

Na tej podstawie Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(108)

Jak wspomniano powyżej w motywie 32, ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących cena eksportową ustalono na podstawie dostępnych faktów, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie informacji Eurostatu.

(109)

Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących z ChRL cenę eksportową ustalono na podstawie dostępnych danych statystycznych, mianowicie pochodzących z bazy danych Comext (Eurostat). Wywóz z Chin w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym odbywał się zarówno w ramach procedury uszlachetniania czynnego („procedura UCz”), jak i w ramach normalnego systemu, jak wykazano w motywie 137. Obliczeń dokonano na podstawie ceny eksportowej w obu systemach, jako racjonalnie dostępnej informacji na temat ceny eksportowej stosowanej przy wywozie do Unii. Ceny w bazie danych Comext są rejestrowane na poziomie kosztu, ubezpieczenia i frachtu („CIF”), dlatego poziom ex-works ustalono na podstawie dowodów przedstawionych we wniosku w odniesieniu do kosztów transportu, przeładunku i frachtu morskiego i śródlądowego.

(110)

Komisja porównała konstruowaną wartość normalną ustaloną zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego z ceną eksportową na podstawie ceny ex-works, jak ustalono powyżej.

(111)

Na tej podstawie ustalono, że cena eksportowa jest znacznie niższa (o 50 %) od konstruowanej wartości normalnej. Stwierdzono zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(112)

Oprócz ustalenia, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym miał miejsce dumping, Komisja zbadała, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków. Przeanalizowano następujące czynniki dodatkowe: 1) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL oraz 2) atrakcyjność rynku unijnego i ceny eksportowe stosowane przy wywozie do państw trzecich, a także ewentualną zdolność absorpcyjną rynków państw trzecich i środki ochrony handlu na innych rynkach wywozowych.

(113)

W związku z brakiem współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących i rządu ChRL Komisja oparła swoją ocenę na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, mianowicie na informacjach przedstawionych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, ogólnie dostępnych informacjach i informacjach pochodzących z bazy danych GTA.

(114)

Wnioskodawca przedstawił we wniosku szacunki dotyczące produkcji, mocy produkcyjnych i wolnych mocy produkcyjnych w zakresie stalowych lin i kabli w ChRL (75). Szacunki te oparto na sprawozdaniu pt. Global Steel Wire Rope Market Research Report, Segment by Major Players, Types, Applications and Regions, 2017-2027 [Sprawozdanie na temat badania światowego rynku lin stalowych, segmentacja według głównych podmiotów, typów, zastosowań i regionów, 2017-2027] („sprawozdanie”) (76). Chińską produkcję stalowych lin i kabli oszacowano na 3,6 mln ton w 2022 r., przy czym od 2019 r. odnotowano blisko 10-procentowy wzrost. Moce produkcyjne w zakresie stalowych lin i kabli w ChRL w 2022 r. oszacowano na około 6,0 mln ton, co stanowi 75 % szacowanych globalnych mocy produkcyjnych w zakresie stalowych lin i kabli w 2022 r. Krajową konsumpcję stalowych lin i kabli w Chinach w 2022 r. oszacowano na około 3,1 mln ton. Po odjęciu szacowanego wywozu z Chin do wszystkich państw (szacowanego na około 0,5 mln ton) chińskie wolne moce produkcyjne oszacowano na około 2,4 mln ton. Zważywszy że konsumpcja na wolnym rynku w Unii wyniosła 0,18 mln ton (zob. sekcja 5.2 poniżej) w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, chińskie wolne moce produkcyjne były ponad dziesięć razy większe niż konsumpcja w Unii na wolnym rynku.

(115)

Komisja porównała również wolne moce produkcyjne w ChRL w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym z wolnymi mocami produkcyjnymi w poprzednim dochodzeniu w ramach przeglądu wygaśnięcia i odnotowała znaczny wzrost. Chociaż chińskie wolne moce produkcyjne oszacowano na około 1,8 mln ton w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia (77), szacuje się je na 2,4 mln ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach obecnego dochodzenia. Oznacza to, że sam wzrost wolnych mocy produkcyjnych od czasu ostatniego przeglądu wygaśnięcia przekracza cały popyt w Unii. Ponadto wnioskodawca przedstawił informacje, z których wynika, że chińscy producenci stalowych lin i kabli nadal zwiększają swoje moce produkcyjne, mimo iż te, którymi dysponują, są już znaczne (78). Nic nie wskazuje na to, że takie zwiększone wolne moce produkcyjne mogłyby zostać wchłonięte przez chiński rynek krajowy lub jakikolwiek rynek państw trzecich.

(116)

Nadwyżka mocy produkcyjnych stanowi zachętę do kontynuowania wywozu po cenach dumpingowych. Uzasadnione jest założenie, że chiński sektor stalowych lin i kabli musi wykorzystać wszystkie istniejące możliwości zwiększenia produkcji, aby w pełni skorzystać ze znacznych inwestycji poczynionych w moce zainstalowane. Najbardziej oczywistym sposobem jest wejście na rynek unijny, który pod względem cen i rozmiaru jest najatrakcyjniejszy, jak wyjaśniono poniżej w sekcji 4.2, o czym świadczą też ciągłe praktyki dumpingowe chińskich producentów eksportujących, jak ustalono w motywie 111.

(117)

Na podstawie powyższych faktów i ustaleń Komisja stwierdziła, że chińscy producenci eksportujący dysponują znacznymi wolnymi mocami produkcyjnymi, które w przypadku wygaśnięcia środków zostałyby prawdopodobnie wykorzystane do wywozu stalowych lin i kabli do Unii po cenach dumpingowych.

(118)

Komisja zbadała, czy w przypadku wygaśnięcia środków chińscy producenci eksportujący prawdopodobnie zwiększyliby swoją sprzedaż eksportową na rynek Unii po cenach dumpingowych. W związku z tym Komisja przeanalizowała poziom cen chińskiego wywozu na rynki państw trzecich i porównała je z poziomem cen chińskiego wywozu na rynek unijny, aby ustalić, czy rynek unijny był atrakcyjny pod względem poziomów cen. Chińskie ceny eksportowe i atrakcyjność rynku unijnego ustalono na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, a mianowicie na podstawie danych GTA i informacji zawartych we wniosku.

(119)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących Komisja wykorzystała dane z bazy danych GTA oparte na kategorii produktu (kod HS 7312 10) w odniesieniu do produktu objętego postępowaniem jako racjonalnie dostępne informacje i skupiła się na pięciu głównych rynkach wywozowych dla Chin, a mianowicie na Indiach, Korei Południowej, Tajlandii, USA i Wietnamie. Wywóz do tych pięciu państw stanowił ponad 50 % całego chińskiego wywozu w wyżej wymienionej kategorii produktu. Ustalono, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnia cena chińskiego wywozu do Unii w zakresie tej kategorii produktu była wyższa niż średnia chińska cena eksportowa na którykolwiek z tych innych rynków wywozowych. Powyższe ustalenia oparte na danych statystycznych GTA w odniesieniu do kategorii produktu potwierdziły informacje przedstawione we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia, z których wynika, że ceny importowe chińskich stalowych lin i kabli dla klientów na rynku unijnym były wyższe niż na jakimkolwiek innym rynku głównego partnera handlowego (79).

(120)

Na podstawie dostępnych informacji, jak wyjaśniono w motywie 119 powyżej, stwierdzono, że producenci eksportujący z ChRL mogą osiągnąć wyższe ceny na rynku unijnym niż w innych państwach trzecich. Sugeruje to, że rynek unijny jest wysoce atrakcyjnym rynkiem, zważywszy że chińscy producenci eksportujący mogą osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży do Unii niż ze sprzedaży na inne rynki wywozowe. Ponadto, biorąc pod uwagę znaczne wolne moce produkcyjne chińskich producentów stalowych lin i kabli, jak ustalono w motywie 114 powyżej, chińscy eksporterzy muszą mieć dostęp zarówno do dużych, jak i mniejszych rynków, aby zapewnić pewien poziom wykorzystania mocy produkcyjnych zakładów stalowych lin i kabli. Zgodnie z informacjami zawartymi w aktach sprawy chińscy producenci eksportujący stalowe liny i kable prowadzą sprzedaż do ponad 80 państw (80). Uzasadnione jest założenie, że zwiększenie wywozu na jednolity rynek, który może wchłonąć znaczną część chińskiej nadwyżki mocy produkcyjnych, jest bardziej atrakcyjne niż na kilka mniejszych rynków, biorąc pod uwagę, że sprzedaż dużym klientom w tym samym regionie może również zmniejszyć koszty wysyłki, logistyki i koszty organizacyjne.

(121)

Ponadto, jak wynika z dostępnych informacji, na rynku unijnym obecne są zasadniczo wszystkie główne sektory wykorzystujące stalowe liny i kable, takie jak sektor rybołówstwa, sektor morski, przemysł stoczniowy, sektor ropy i gazu, górnictwo, leśnictwo, transport lotniczy, przemysł motoryzacyjny, sektor inżynierii lądowej, budownictwo i sektor dźwigowy, co wskazuje na duży potencjał rynkowy chińskich producentów eksportujących; z kolei wiele miejsc przeznaczenia chińskiego wywozu nie posiada wiedzy fachowej potrzebnej do niektórych zastosowań stalowych lin i kabli (81).

(122)

Ponadto, jak wspomniano powyżej w sekcji 1.1, stwierdzono, że chińscy producenci eksportujący obchodzą obowiązujące środki antydumpingowe. Próby obchodzenia środków oraz fakt, że pomimo istnienia środków antydumpingowych chińscy producenci stalowych lin i kabli nadal utrzymują pewną obecność na rynku unijnym, świadczą o atrakcyjności tego dużego rynku dla chińskich producentów eksportujących.

(123)

Ponadto zgodnie z bazą danych WTO (82) w 2023 r. obowiązywały cła antydumpingowe na przywóz chińskich stalowych lin i kabli do Meksyku, Turcji, Ukrainy i Zjednoczonego Królestwa.

(124)

Biorąc pod uwagę trudności chińskich eksporterów ze sprzedażą na te rynki, gdyby zezwolono na wygaśnięcie obecnych środków, rynek unijny stałby się jeszcze bardziej atrakcyjny dla chińskich eksporterów chcących dokonać wywozu nadwyżek produkcji i wykorzystać wolne moce produkcyjne.

(125)

W związku z powyższym i biorąc pod uwagę w szczególności poziom chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii w porównaniu z innymi rynkami wywozowymi oraz szeroką bazę sektorów przemysłu Unii wykorzystujących stalowe liny i kable, należy stwierdzić, że w przypadku wygaśnięcia środków chińscy eksporterzy mieliby silną motywację do kontynuowania wywozu do Unii po cenach dumpingowych w znacznie większych ilościach, również zważywszy że inne rynki wywozowe nie byłyby w stanie wchłonąć ogromnych ilości chińskich stalowych lin i kabli, który mogłyby zostać wyprodukowane.

(126)

W dochodzeniu wykazano, że pomimo stosunkowo niskiej wielkości przywozu w porównaniu z konsumpcją w Unii przywóz z Chin nadal był wprowadzany na rynek unijny po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(127)

Ponadto ustalone ceny dumpingowe znajdują potwierdzenie w analizie chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do innych państw trzecich. Ponadto Komisja stwierdziła, że sprzedaż dokonywana przez chińskich producentów eksportujących na ich najważniejszych rynkach eksportowych odbywa się po znacznie niższych cenach niż sprzedaż do Unii oraz że kilka innych państw wprowadziło środki ochrony handlu przeciwko chińskiemu wywozowi stalowych lin i kabli.

(128)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że wolne moce produkcyjne w samych Chinach były ponad dziesięciokrotnie większe od konsumpcji w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym oraz że rynek unijny jest bardzo atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących ze względu na jego wielkość i ceny. Biorąc pod uwagę znaczne wolne moce produkcyjne w ChRL oraz atrakcyjność rynku unijnego, Komisja stwierdziła, że - w przypadku wygaśnięcia środków - jest prawdopodobne, że chińscy producenci eksportujący uruchomią wolne moce produkcyjne, a nawet przekierują wywóz z państw trzecich na rynek unijny po cenach dumpingowych i w znacznych ilościach.

(129)

Wskutek tego w świetle utrzymującego się dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, zachowania cenowego chińskich eksporterów na rynkach państw trzecich, istniejących wolnych mocy produkcyjnych w ChRL, rozmiaru rynku unijnego i cen na tym rynku oraz środków ochrony handlu obowiązujących wobec wywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL na innych ważnych rynkach Komisja stwierdziła, że istnieje duże prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu z ChRL, a w każdym razie ponownego wystąpienia dumpingu, i to znacznie większych ilości, w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(130)

Produkt podobny był wytwarzany w okresie badanym przez około 25 producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(131)

Zgodnie z ustaleniami całkowita produkcja unijna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wyniosła 137 910 ton. Komisja ustaliła tę liczbę na podstawie zweryfikowanych danych makro w odpowiedziach na pytania zawarte w kWestionariuszu udzielonych przez EWRIS. Jak wskazano w motywie 25, do próby wybrano trzech producentów unijnych, którzy odpowiadają za 21 % całkowitej unijnej produkcji produktu podobnego.

(132)

Komisja ustaliła całkowitą konsumpcję w Unii (na wewnętrzne potrzeby i na wolnym rynku) na podstawie zweryfikowanych danych makro zawartych w odpowiedziach na pytania w kWestionariuszu, udzielonych przez EWRIS (dla całkowitej sprzedaży na rynku unijnym) oraz na podstawie danych Eurostatu (dla przywozu do Unii).

(133)

Konsumpcja w Unii kształtowała się następująco:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii (w tonach)

(134)

Unijna konsumpcja na wolnym rynku spadła o 10 % w 2020 r., a następnie wzrosła powyżej poziomu z 2019 r. W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym wzrosła ona o 6 % w porównaniu z 2019 r. Bardzo podobną tendencję odnotowano w przypadku całkowitej konsumpcji.

(135)

Spadek w 2020 r., a następnie wzrost konsumpcji wynika z ogólnego pogorszenia koniunktury gospodarczej spowodowanego ograniczeniami nałożonymi w 2020 r. w związku z pandemią COVID-19, a także późniejszego ożywienia gospodarczego po zniesieniu tych środków w 2021 r. Większość głównych sektorów wykorzystujących produkt objęty przeglądem miała zazwyczaj wpływ na konsumpcję zgodny z ogólną sytuacją gospodarczą na rynku unijnym.

(136)

Konsumpcja własna wyniosła jedynie około 1 % w trzech z czterech lat okresu badanego. Komisja uznała ten udział za nieistotny, a zatem nie miał on wpływu na ogólne wnioski dotyczące konsumpcji ani nie miał znaczącego wpływu na sytuację przemysłu Unii.

(137)

Komisja ustaliła wielkość przywozu na podstawie danych Comext. Ponadto udział przywozu w rynku ustalono na podstawie danych Comext dotyczących przywozu i na podstawie konsumpcji na wolnym rynku w Unii. Przywóz do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtował się następująco:

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) i udział w rynku

(138)

W okresie badanym całkowita wielkość przywozu z Chin zmieniała się z roku na rok, a całkowite wielkości przywozu zmniejszyły się o 11 % w okresie badanym.

(139)

Udział przywozu z Chin w rynku zmniejszył się w okresie badanym o 0,2 punktu procentowego. Udział przywozu z Chin w rynku utrzymywał się zatem na nieznacznie malejącym, ale ogólnie stabilnym poziomie w okresie badanym.

(140)

Produkt objęty postępowaniem był przywożony z Chin w ramach normalnego systemu przywozu, podlegał cłom antydumpingowym oraz procedurze uszlachetniania czynnego (procedura UCz), a także nie był objęty cłem antydumpingowym.

(141)

Przywóz w ramach procedury UCz wzrósł o 22 % w latach 2019-2020, a następnie zmniejszył się o 56 % od 2020 r. do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Zasadniczo przywóz z Chin w ramach procedury UCz zmniejszył się w okresie badanym o 47 % i stanowił 0,5 % udziału w rynku w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Przywóz w ramach tego systemu zostałby włączony do struktur niższego szczebla przed ponownym wywozem. Przykładem są duże umowy inżynieryjne. W związku z tym duże wahania ilościowe uznaje się za normalne.

(142)

Przywóz w ramach normalnego systemu wzrósł o 62 % w okresie badanym. Pod względem udziału w rynku przywóz ten wzrósł jednak jedynie z 0,5 % w 2019 r. do 0,7 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(143)

Komisja ustaliła ceny przywozu z Chin na podstawie danych Comext, ponieważ chińscy producenci eksportujący nie współpracowali przy dochodzeniu.

(144)

Średnia ważona cena przywozu do Unii z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtowała się następująco:

Tabela 4

Ceny importowe (w EUR/t)

(145)

Średnia cena całkowitego przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin wzrosła w okresie badanym o 37 %. Tendencja cenowa była podobna zarówno w przypadku normalnego systemu, jak i przywozu w ramach procedury UCz.

(146)

Wzrost cen ogólnych, jak przedstawiono w tabeli 9, oraz cen importowych z innych państw, jak przedstawiono w tabeli 5, był zgodny z tendencją cenową na rynku unijnym, o czym świadczą ceny przemysłu Unii.

(147)

Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przez porównanie:

(148)

Wynik porównania wyrażono jako odsetek obrotów producentów unijnych objętych próbą w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Pokazywał on średni ważony margines podcięcia cenowego wynoszący 20,4 % w przywozie z państwa, którego dotyczy postępowanie, na rynek unijny przy uwzględnieniu ceł antydumpingowych oraz 41,3 % bez ceł antydumpingowych.

(149)

Z analizy danych statystycznych Comext dotyczących handlu wynika, że większość przywozu z Chin zgłoszono w ramach kodu TARIC typów o średnicy poniżej 12 milimetrów. Komisja porównała ceny tego przywozu z podobnymi rodzajami produktów przemysłu Unii. Wynik porównania wykazał jeszcze wyższy margines podcięcia cenowego (41,2 % przy cłach antydumpingowych i 55,4 % bez ceł antydumpingowych).

(150)

Przywóz produktu objętego przeglądem z państw trzecich pochodził głównie z Republiki Korei, Indii, Turcji i Tajlandii. Ilości i ceny uzyskano z Comext.

(151)

Łączna wielkość przywozu do Unii oraz udział w rynku i trendy cenowe dotyczące przywozu produktu objętego przeglądem z innych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 5

Przywóz z państw trzecich

(152)

Całkowity przywóz ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem Chin wzrósł w okresie badanym o 22 %.

(153)

Udział tego przywozu w całkowitym przywozie wzrósł z 47,6 % w 2019 r. do 54,7 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, podczas gdy ceny importowe wzrosły o 34 % w okresie badanym.

(154)

Podczas gdy udział przywozu z Republiki Korei w całkowitym przywozie zmniejszył się, a przywóz z Turcji pozostał stabilny w okresie badanym, udział przywozu z Indii wzrósł z 8 % do 13 %, a z Tajlandii - z 4,7 % do 7 %.

(155)

Jak wskazano w motywie 6, cła antydumpingowe obowiązujące w stosunku do przywozu produktu objętego postępowaniem z Chin zostały rozszerzone na przywóz produktu objętego przeglądem wysyłanego z Maroka i Republiki Korei w następstwie dochodzeń w sprawie obejścia środków. Należy zauważyć, że przywóz z Maroka był nieznaczny w okresie badanym. Ponadto przywóz z Republiki Korei w okresie badanym pochodził od producentów eksportujących zwolnionych ze środków rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010.

(156)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym średnie ceny przywozu z państw trzecich z wyjątkiem Chin były niższe niż średnia cena przemysłu Unii i nieco niższe niż ceny importowe z Chin w ramach normalnego systemu (jak przedstawiono w tabelach 4 i 5).

(157)

Ocena warunków ekonomicznych przemysłu Unii obejmuje ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych oddziałujących na stan przemysłu Unii w okresie badanym.

(158)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych zawartych w odpowiedziach na pytania w kWestionariuszu, udzielonych przez EWRIS i odnoszących się do wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w zweryfikowanych odpowiedziach na pytania zawarte w kWestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(159)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(160)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(161)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(162)

Wielkość produkcji spadła o 9 % w latach 2019-2020, a następnie wzrosła o 5,3 % między 2020 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym. Ogółem w okresie badanym wielkość produkcji zmniejszyła się o 4 %.

(163)

Moce produkcyjne przemysłu Unii pozostawały stabilne w okresie badanym.

(164)

Wykorzystanie mocy produkcyjnych spadło w okresie badanym o 6 %, odzwierciedlając tendencję spadkową produkcji przedstawioną w tabeli 6.

(165)

Komisja zauważyła, że moce produkcyjne będą się różnić w zależności od asortymentu produkowanych rodzajów produktu. Moce produkcyjne obliczono na podstawie niedawnego asortymentu wytwarzanych produktów.

(166)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku (w tonach)

(167)

Ogółem wielkość sprzedaży przemysłu Unii na rynku unijnym spadła w okresie badanym o 9 %.

(168)

Udział przemysłu Unii w rynku unijnym zmniejszył się w okresie badanym o 14 % lub o 7 punktów procentowych, spadając do 44,1 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 51,1 % w 2019 r.

(169)

Wielkość spadku udziału przemysłu Unii w rynku w okresie badanym jest podobna do wzrostu udziału w rynku państw trzecich innych niż Chiny, jak przedstawiono w tabeli 5.

(170)

Pozycja przemysłu Unii na rynku zmniejszyła się w okresie badanym. Wniosek ten oparto na spadku wielkości sprzedaży i udziału w rynku, jak pokazano w tabeli 7.

(171)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność

(172)

Liczba osób zatrudnionych w przemyśle Unii spadła w okresie badanym o 3 %. Największy spadek nastąpił w latach 2019-2020 (o 7 %), po którym nastąpił wzrost do okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Tendencja ta była zgodna z tendencją w zakresie produkcji i wielkości sprzedaży przedstawioną w tabelach 6 i 7. Spadek zatrudnienia w latach 2019-2020 można wyjaśnić spadkiem produkcji w następstwie ograniczeń nałożonych w związku z pandemią COVID-19. Po zniesieniu tych środków zatrudnienie ponownie wzrosło, ale nie osiągnęło liczby pracowników z 2019 r.

(173)

Wydajność utrzymywała się na stałym poziomie w tym okresie, nieznacznie spadając o 1 % między 2019 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym.

(174)

Margines dumpingu ustalony w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym znacznie przekraczał poziom de minimis. Jednocześnie poziom przywozu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowił 1,2 % unijnej konsumpcji na wolnym rynku. Dlatego też wpływ wielkości rzeczywistych marginesów dumpingu na przemysł Unii był dość ograniczony.

(175)

Ze względu na wpływ dużych ilości przywozu z państw trzecich oraz zmiany w ogólnej sytuacji gospodarczej Unii przemysł Unii nie przezwyciężył w okresie badanym skutków przywozu po cenach dumpingowych mającego miejsce w przeszłości.

(176)

Średnie ważone jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Ceny sprzedaży i koszt produkcji w Unii (EUR/t)

(177)

Średnie jednostkowe ceny sprzedaży stosowane przez objętych próbą producentów unijnych wobec klientów niepowiązanych w Unii wzrosły o 40 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym w porównaniu z 2019 r.

(178)

Jednostkowy koszt produkcji wzrósł w okresie badanym o 26 %. Ponad połowa tego wzrostu nastąpiła między 2021 r. a okresem objętym dochodzeniem przeglądowym.

(179)

Wzrost jednostkowych kosztów produkcji jest spowodowany przede wszystkim wzrostem kosztów głównego surowca dla producentów, tj. drutu, a w przypadku producentów stalowych lin i kabli produkujących własny drut - kosztów walcówki. Ten wzrost kosztów rozpoczął się w następstwie ożywienia gospodarczego po zniesieniu środków związanych z pandemią COVID-19 i trwał po wybuchu wojny w Ukrainie. Ponadto w następstwie rosyjskiej wojny napastniczej przeciwko Ukrainie wzrosły również koszty energii.

(180)

Średnie koszty pracy objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(181)

Koszty pracy wzrosły w okresie badanym o 11 %, co odzwierciedla również dostosowanie wynagrodzeń do rosnącej inflacji.

(182)

Stan zapasów objętych próbą producentów unijnych kształtował się w okresie badanym następująco:

Tabela 11

Zapasy

(183)

Poziom zapasów spadł w okresie badanym o 18 %. W odniesieniu do produkcji stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego wyrażony jako odsetek produkcji zmniejszył się o 1 punkt procentowy.

(184)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji objętych próbą producentów unijnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(185)

Komisja określiła rentowność objętych próbą producentów unijnych, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Ze względu na trudną sytuację rynkową w niektórych sektorach użytkowników na początku przedmiotowego okresu (np. sektorze wydobycia gazu i ropy naftowej), a następnie pogorszenie koniunktury gospodarczej w związku z pandemią COVID-19 przemysł Unii poniósł straty w latach 2019 i 2020. Następnie przemysł Unii osiągnął niewielkie zyski w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Wynikało to ze zwiększonego popytu w niektórych sektorach użytkowników (np. zastosowaniach przemysłowych, sektorze morskim), a także z ogólnego ożywienia gospodarki. Ten wzrost popytu oznaczał, że wzrost cen w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym przekraczał wzrost kosztów surowców, jak przedstawiono w tabeli 9.

(186)

Stopa rentowności we wszystkich czterech latach okresu badanego utrzymywała się jednak poniżej zysku docelowego wynoszącego 5 % dla tego przemysłu, jak określono w poprzednich dochodzeniach (motyw 162 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2018/607), a także minimalnego zysku docelowego wynoszącego 6 %, określonego w art. 7 ust. 2c rozporządzenia podstawowego.

(187)

Przepływy środków pieniężnych netto określają zdolność producentów unijnych do samofinansowania swojej działalności. Przepływy pieniężne netto poprawiły się w następstwie zmniejszenia zapasów i poprawy rentowności w okresie badanym.

(188)

Całkowite roczne inwestycje były skromne i stosunkowo stabilne w okresie badanym. Inwestycje ograniczały się głównie do konserwacji i wymiany istniejącego sprzętu.

(189)

Zwrot z inwestycji to procentowy stosunek zysku do wartości księgowej netto inwestycji. W tym zakresie odnotowano poprawę rentowności - w 2019 r. i 2020 r. zwrot z inwestycji był ujemny, a w 2021 r. i w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym osiągnął niewielką wartość dodatnią.

(190)

Przywóz na rynek unijny w okresie badanym był zdominowany przez państwa trzecie, w szczególności przywóz z Republiki Korei, Indii i Turcji. Ponadto przywóz z innych państw trzecich wzrósł z około 78 tys. do około 96 tys. ton w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak przedstawiono w tabeli 5. Udział tego przywozu w rynku wzrósł z około 47,6 % w 2019 r. do 54,7 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Natomiast przywóz z Chin nie przekroczył 1,9 % w całym okresie badanym i stanowił 1,2 % konsumpcji w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, jak przedstawiono w tabeli 3.

(191)

W pierwszych latach okresu badanego na wskaźniki makroekonomiczne przemysłu Unii duży wpływ miało pogorszenie koniunktury gospodarczej spowodowane środkami wprowadzonymi w związku z pandemią COVID-19, a także trudna sytuacja gospodarcza w niektórych sektorach użytkowników. Po ożywieniu gospodarczym, po stopniowym zniesieniu ograniczeń w przemieszczaniu się, wskaźniki makroekonomiczne poprawiły się w pewnym stopniu, ale zasadniczo wskaźniki makroekonomiczne wskazują na utrzymującą się szkodliwą sytuację, zarówno jeśli chodzi o bezwzględne dane liczbowe dotyczące produkcji i sprzedaży, jak i udział w rynku, który spadł z 51,1 % do 44,1 % w okresie badanym. Rynek sprzedaży wewnętrznej w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym stanowił około 1 % całkowitej konsumpcji, a zmiany na tym rynku nie miały rzeczywistego wpływu na przemysł Unii.

(192)

Jeżeli chodzi o mikrowskaźniki, sytuacja przemysłu Unii w 2021 r. i dochodzeniu przeglądowym nieznacznie się poprawiła w porównaniu z 2019 r. i 2020 r. Pomimo wzrostu kosztów przemysł skorzystał na poprawie warunków rynkowych po stopniowym wygasaniu pandemii COVID-19 w 2021 r., dzięki czemu mógł podnieść ceny na tyle, że poprawiły się jego rentowność, zwrot z inwestycji i przepływy pieniężne. Rentowność przemysłu była jednak nadal niższa od zysku docelowego ustalonego w dochodzeniu pierwotnym (5 %).

(193)

Biorąc pod uwagę zarówno makro-, jak i mikrowskaźniki, a w szczególności malejący udział w rynku, brak wzrostu, niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych i nieodpowiednią rentowność, Komisja stwierdziła, że przemysł Unii nadal ponosił istotną szkodę w okresie badanym w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(194)

Celem oceny szkody jest ustalenie, czy istotna szkoda w dalszym ciągu występowała, a jeżeli tak, czy była ona spowodowana przywozem z Chin. Komisja stwierdziła, że stwierdzona istotna szkoda nie była spowodowana niskim poziomem przywozu z Chin w okresie badanym, lecz wzrostem przywozu z państw trzecich, który zyskał znaczny udział w rynku w kontekście niekorzystnych warunków rynkowych, jak wyjaśniono w motywach 191 i 192.

(195)

Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy doszłoby do ponownego wystąpienia istotnej szkody, pierwotnie wyrządzonej przez przywóz z Chin, gdyby środki wprowadzone wobec ChRL wygasły. Dochodzenie wykazało, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym (sekcja 3.6, motyw 111) przywóz z ChRL odbywał się po cenach dumpingowych i że istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w przypadku wygaśnięcia środków (sekcja 4.3).

(196)

Aby ustalić prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody, wzięto pod uwagę następujące elementy: (i) moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne dostępne w ChRL, (ii) możliwe poziomy cen przywozu z Chin w przypadku wygaśnięcia środków, (iii) zachowanie chińskich producentów eksportujących w innych państwach trzecich, (iv) atrakcyjność rynku unijnego oraz (v) wpływ przywozu z Chin na sytuację przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

(197)

Jak wyjaśniono w motywach 114 i 115, producenci w ChRL dysponują istotnymi mocami produkcyjnymi w Chinach, a co za tym idzie wolnymi mocami produkcyjnymi, które znacznie przewyższają nie tylko wielkość wywozu do Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym, ale również całkowitą konsumpcję w Unii w tym okresie - ponad dziesięciokrotnie. Komisja zauważyła również, że same moce produkcyjne dodane przez chińskich producentów od czasu ostatniego przeglądu wygaśnięcia przekroczyły już w dużej mierze całą konsumpcję w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(198)

Ponadto, jak przedstawiono w motywach 115 i 116, nie stwierdzono żadnych elementów, które wskazywałyby w najbliższej przyszłości na znaczny wzrost popytu krajowego na stalowe liny i kable w ChRL ani na rynkach jakichkolwiek innych państw trzecich. Komisja stwierdziła zatem, że popyt krajowy w Chinach lub na rynkach innych państw trzecich nie mógłby wchłonąć dostępnych wolnych mocy produkcyjnych.

(199)

Jak wspomniano w motywie 119, wielkość chińskiego wywozu i atrakcyjność rynku unijnego ustalono na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego oraz na podstawie danych GTA i informacji zawartych we wniosku.

(200)

Jak wynika z analizy dostępnych danych statystycznych dotyczących handlu światowego oraz jak wyjaśniono w motywach 119 i 120, ceny eksportowe z ChRL na pięć głównych rynków wywozowych Chin, a mianowicie rynki Indii, Korei Południowej, Tajlandii, USA i Wietnamu, były niższe od chińskich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii. Te ceny eksportowe były znacznie niższe od cen przemysłu Unii (o około 60 %). Na tej podstawie stwierdzono, że chińscy producenci eksportujący mogą jeszcze bardziej obniżyć ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii.

(201)

Również w odniesieniu do cen margines podcięcia cenowego przywozu z Chin na rynek unijny wyniósł ponad 40 %, bez uwzględnienia ceł antydumpingowych, jak określono w motywie 148. Wskazywałoby to na to, że przywóz z Chin w większych ilościach spowodowałby znaczną presję cenową na przemysł Unii w przypadku braku środków.

(202)

Biorąc pod uwagę analizę cen przedstawioną w poprzednim motywie i motywie 120, gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków, chińscy producenci eksportujący mieliby silną motywację do przekierowania wywozu do Unii, gdzie osiągnęliby wyższe ceny, a jednocześnie byliby w stanie znacznie podcinać ceny sprzedaży przemysłu Unii. Byliby też w stanie wykorzystać swoje wolne moce produkcyjne do zwiększenia wielkości wywozu na rynek unijny.

(203)

Ponadto, jak wynika z dostępnych informacji, rynek unijny jest jednym z największych na świecie i obejmuje wiele sektorów wykorzystujących stalowe liny i kable, w tym sektory rybołówstwa, morski, stoczniowy, sektor ropy naftowej i gazu, sektory górnictwa, leśnictwa, sektor transportu lotniczego, sektor motoryzacyjny, sektory inżynierii lądowej, budownictwa i dźwigów. Świadczy to o atrakcyjności rynku unijnego.

(204)

Ponadto, jak wskazano w motywie 122, można zasadnie stwierdzić, że zwiększenie wywozu na jednolity rynek jest bardziej atrakcyjne niż na kilka mniejszych rynków, biorąc pod uwagę, że sprzedaż dużym klientom w tym samym regionie może zmniejszyć koszty transportu, logistyki i koszty organizacyjne, a także zapewnić pewien poziom wykorzystania mocy produkcyjnych zakładów stalowych lin i kabli.

(205)

Atrakcyjność rynku unijnego jest również oczywista pod względem cen, zważywszy, że chińscy producenci eksportujący mogą osiągnąć wyższe zyski ze sprzedaży do Unii niż ze sprzedaży na inne rynki wywozowe.

(206)

Inną oznaką atrakcyjności rynku unijnego jest fakt, że od początku wprowadzania środków chińscy eksporterzy próbowali obchodzić środki, jak wyjaśniono w sekcji 1.1.

(207)

Stwierdzono zatem, że producenci eksportujący w ChRL mają potencjał i zachętę do znacznego zwiększenia wielkości wywozu stalowych lin i kabli do Unii po cenach dumpingowych, co spowodowałoby znaczne podcięcie cen przemysłu unijnego w przypadku wygaśnięcia środków.

(208)

Jeżeli przemysł unijny pozostanie przy obecnym poziomie cen, nie będzie w stanie utrzymać swoich wielkości sprzedaży i udziału w rynku w obliczu przywozu z Chin po niskich cenach. Jest bardzo prawdopodobne, że w przypadku wygaśnięcia środków chiński udział w rynku wzrósłby w szybkim tempie. Odbyłoby się to najprawdopodobniej kosztem przemysłu Unii, ponieważ jego poziom cen jest najwyższy, w szczególności w porównaniu z ceną przywozu z Chin bez ceł antydumpingowych, jak określono w motywie 149. Utrata części wielkości sprzedaży prowadziłaby do jeszcze niższego wykorzystania mocy produkcyjnych i wzrostu średnich kosztów produkcji. To z kolei doprowadziłoby do dalszego pogorszenia sytuacji finansowej przemysłu Unii i zwiększenia ryzyka sytuacji przynoszącej straty, która wystąpiła już w okresie badanym.

(209)

Jeżeli przemysł Unii zdecydowałby się obniżyć swoje poziomy cen, próbując utrzymać wielkość sprzedaży i udział w rynku, jego sytuacja finansowa niemal natychmiast pogorszyłaby się, a także mogłoby dojść do ponownego wystąpienia sytuacji przynoszącej straty, zaobserwowanej już na początku okresu badanego, a nawet do jej pogorszenia.

(210)

W obu scenariuszach wygaśnięcie środków miałoby negatywny wpływ na przemysł unijny, w tym w obszarze zatrudnienia. Już w okresie badanym przemysł unijny był już zmuszony do zmniejszenia o 3 % zatrudnienia związanego z produktem (zob. tabela 8). Dalsze pogorszenie sytuacji przemysłu unijnego zwiększa ryzyko zamknięcia całych jednostek produkcyjnych.

(211)

W związku z tym można stwierdzić, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, iż wygaśnięcie obowiązujących środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody w wyniku przywozu stalowych lin i kabli z Chin, co prawdopodobnie wywołałoby dalsze pogorszenie i tak niekorzystnego stanu przemysłu unijnego.

(212)

Uznaje się, że ze względu na znaczną i rosnącą wielkość przywóz stalowych lin i kabli z Republiki Korei i z innych państw trzecich stanowi czynnik przyczyniający się do szkody ponoszonej przez przemysł Unii. Niniejsze dochodzenie było jednak - zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego - ograniczone do stwierdzenia, czy w przypadku wygaśnięcia obowiązujących środków antydumpingowych istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody ze strony chińskiego przywozu stalowych lin i kabli po cenach powodujących szkodę. Ponieważ sytuacja przemysłu unijnego jest trudna, jakikolwiek znaczny wzrost przywozu z Chin pogorszyłby tę sytuację ze względu na znaczne wolne moce produkcyjne w ChRL, atrakcyjność rynku unijnego i możliwe niskie poziomy cen wywozu stalowych lin i kabli z Chin do Unii.

(213)

Przywóz stalowych lin i kabli z Chin jest obecnie wprowadzany na rynek unijny w znacznie mniejszych ilościach niż przed wprowadzeniem środków. Dzięki cenom importowym, w tym cłom antydumpingowym, z powodzeniem przywrócono niezakłócone warunki konkurencji między chińskimi eksporterami produktu objętego przeglądem a przemysłem Unii. Fakt, że przywóz z państw trzecich powoduje podcięcie cen przywozu z Chin podlegającego cłom antydumpingowym, nie podważa obowiązku Komisji do niewykraczania poza ramy niniejszego dochodzenia. Jak określono w motywie 211, Komisja wykazała, że istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że wygaśnięcie środków doprowadziłoby do ponownego wystąpienia szkody.

(214)

Na podstawie powyższej analizy Komisja stwierdziła, że uchylenie środków najprawdopodobniej doprowadziłoby do znacznego wzrostu przywozu stalowych lin i kabli z Chin po cenach dumpingowych, podcinających ceny przemysłu Unii, a tym samym w dalszym stopniu zwiększających szkodę, jaką ponosi przemysł Unii. W konsekwencji rentowność przemysłu Unii byłaby poważnie zagrożona.

(215)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów, użytkowników i dostawców.

(216)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono zgłoszenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(217)

Należy przypomnieć, że w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia uznano, iż dalsze stosowanie środków nie jest sprzeczne z interesem Unii. Co więcej, fakt, że obecne dochodzenie to przegląd wygaśnięcia, a więc analiza sytuacji, w której środki antydumpingowe są już stosowane, umożliwia ocenę ewentualnego nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(218)

Na tej podstawie zbadano, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i ponownego wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie środków w przypadku tego konkretnego dochodzenia nie leży w interesie Unii.

(219)

W toku dochodzenia wykazano, że wygaśnięcie środków miałoby znaczny negatywny wpływ na przemysł unijny i dodatkowo pogorszyłoby jego obecnie trudną sytuację. Wygaśnięcie środków poważnie zagroziłoby rentowności przemysłu Unii w zakresie, w jakim niektórzy producenci unijni musieliby zamknąć (lub częściowo zamknąć) swoją działalność, co spowodowałoby, że rynek unijny stałby się bardziej zależny od przywozu stalowych lin i kabli.

(220)

Utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych leży zatem w interesie przemysłu Unii.

(221)

Jak wskazano w motywie 29, żaden importer nie współpracował w niniejszym dochodzeniu. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach ustalono, że skutek nałożenia środków na importerów byłby nieznaczny. Wobec braku dowodów wskazujących inaczej można więc potwierdzić, że obecnie obowiązujące środki nie miały znacznego negatywnego wpływu na ich sytuację finansową i że kontynuacja tych środków nie wywarłaby nadmiernego wpływu na importerów.

(222)

Produkt objęty przeglądem ma wiele różnych zastosowań, np. w rybołówstwie, przemyśle morskim/żegludze morskiej, przemyśle naftowo-gazowym, górnictwie, leśnictwie, transporcie lotniczym, inżynierii lądowej i wodnej, w budownictwie i jako liny dźwigowe.

(223)

Jak wskazano w motywie 223, żaden użytkownik nie współpracował w niniejszym dochodzeniu. Niektórzy użytkownicy przemysłu stalowych lin i kabli wyrazili poparcie dla kontynuacji środków, wskazując na znaczenie niezawodnego łańcucha dostaw produktów stalowych lin i kabli w UE.

(224)

W związku z tym i w świetle braku przekonującego argumentu przeciwnego stwierdzono, że obecnie obowiązujące środki nie mają znaczącego negatywnego wpływu na sytuację gospodarczą użytkowników, a zatem utrzymanie środków nie wpłynie nadmiernie na sytuację przemysłu wykorzystującego produkt objęty postępowaniem.

(225)

Niektórzy dostawcy przemysłu stalowych lin i kabli, na przykład producenci drutu i producenci materiałów opakowaniowych, takich jak drewniane bębny do kabli, również zgłosili poparcie dla kontynuacji środków, wskazując również na strategiczne znaczenie przemysłu stalowych lin i kabli zlokalizowanego w UE dla innych sektorów, takich jak przemysł stalowy.

(226)

Komisja uznaje zatem, że nie ma szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko utrzymaniu ostatecznych środków antydumpingowych wprowadzonych wobec przywozu stalowych lin i kabli z ChRL.

(227)

Na podstawie wniosków Komisji dotyczących kontynuacji dumpingu, ponownego wystąpienia szkody oraz interesu Unii należy utrzymać środki antydumpingowe dotyczące stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL.

(228)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Żadna ze stron nie przekazała uwag.

(229)

Jak określono w motywie 6, cła antydumpingowe obowiązujące wobec przywozu stalowych lin i kabli z ChRL rozszerzono tak, aby objęły również przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Maroka i z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka lub Republiki Korei. Cło antydumpingowe, które ma zostać utrzymane wobec przywozu stalowych lin i kabli pochodzących z ChRL, powinno być nadal rozszerzane na przywóz stalowych lin i kabli wysyłanych z Maroka i z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka lub Republiki Korei. Marokański producent eksportujący, który został zwolniony ze środków rozszerzonych rozporządzeniem (WE) nr 1886/2004, powinien również zostać zwolniony ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem. Piętnastu producentów eksportujących z Republiki Korei, których zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010, należy również zwolnić ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem.

(230)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (83), gdy kWotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek stosuje się stopę oprocentowania stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego kalendarzowego dnia każdego miesiąca.

(231)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,