RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (¹) („rozporządzenie podstawowe”), w szczególności jego art. 9 ust. 2 i 4 oraz art. 11 ust. 2,

uwzględniając wniosek przedstawiony przez Komisję Europejską („Komisja”) po konsultacji z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Wcześniejsze dochodzenia oraz obowiązujące środki

(1) Rozporządzeniem (WE) nr 1796/1999 (²) („rozporządzenie pierwotne”) Rada nałożyła ostateczne cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli („SWR”) pochodzących między innymi z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”), Indii, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy. Środki te będą dalej zwane „środkami pierwotnymi”, a dochodzenie, które doprowadziło do wprowadzenia środków rozporządzeniem pierwotnym, będzie dalej zwane „dochodzeniem pierwotnym” .

(2) W 2001 r. Rada nałożyła, rozporządzeniem (WE) nr 1601/2001 (³), ostateczne cło antydumpingowe wynoszące od 9,7 % do 50,7 % na przywóz niektórych lin i kabli żelaznych lub stalowych pochodzących m.in. z Federacji Rosyjskiej. Cła o takim samym poziomie nałożono rozporządzeniem Rady (WE) 1279/2007 (⁴) w następstwie częściowego przeglądu okresowego i przeglądu wygaśnięcia. W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków antydumpingowych wprowadzonych względem SWR pochodzących z Ukrainy i wysyłanych z Mołdawii, w kwietniu 2004 r. Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 760/2004 (⁵), środki pierwotne na przywóz SWR wysyłanych z Mołdawii. Podobnie, w październiku 2004 r. Rada rozszerzyła, rozporządzeniem (WE) nr 1886/2004 (⁶), środki pierwotne wprowadzone względem ChRL na przywóz SWR wysyłanych z Maroka.

(3) W wyniku przeglądu wygaśnięcia Rada utrzymała, rozporządzeniem (WE) nr 1858/2005 (⁷), środki pierwotne zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Środki te będą dalej określane jako „ środki obowiązujące”, a dochodzenie w ramach przeglądu wygaśnięcia będzie dalej zwane „ostatnim dochodzeniem”. W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków antydumpingowych wprowadzonych względem SWR pochodzących z ChRL i wysyłanych z Republiki Korei, w maju 2010 r. Rada rozszerzyła, rozporządzeniem wykonawczym (UE) nr 400/2010 (⁸), środki pierwotne na przywóz SWR wysyłanych z Republiki Korei.

2. Wniosek o dokonanie przeglądu wygaśnięcia

(4) Dnia 13 listopada 2010 r. Komisja ogłosiła, w zawiadomieniu opublikowanym w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej („zawiadomienie o wszczęciu postępowania” ) (⁹), wszczęcie przeglądu wygaśnięcia w odniesieniu do środków antydumpingowych stosowanych względem przywozu SWR pochodzących z ChRL, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy, na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(5) Przegląd został wszczęty w następstwie uzasadnionego wniosku złożonego przez Komitet Łącznikowy Przemysłu Lin Stalowych Unii Europejskiej (EWRIS) („wnioskodawca”) w imieniu producentów reprezentujących znaczną część, w tym przypadku ponad 60 %, łącznej unijnej produkcji SWR. W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu unijnego.

(6) Wobec braku wyżej wspomnianego dowodu w odniesieniu do przywozu pochodzącego z Indii wnioskodawca nie złożył wniosku o wszczęcie przeglądu wygaśnięcia dotyczącego przywozu pochodzącego z Indii. Wskutek tego środki stosowane do przywozu towarów pochodzących z Indii wygasły z dniem 17 listopada 2010 r. (¹⁰).

3. Dochodzenie

(7) Komisja oficjalnie zawiadomiła producentów eksportujących, importerów, znanych użytkowników, a także ich stowarzyszenia, jak również przedstawicieli państw wywozu, wnioskodawcę i producentów unijnych wskazanych we wniosku o wszczęciu postępowania. Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie opinii na piśmie oraz złożenie wniosku o przesłuchanie w terminie określonym w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(8) Zważywszy na dużą liczbę zaangażowanych w dochodzenie producentów eksportujących z ChRL, producentów unijnych i importerów, w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego początkowo przewidziano zastosowanie kontroli wyrywkowej. Aby Komisja mogła podjąć decyzję, czy konieczna jest kontrola wyrywkowa, i w razie potrzeby dokonać doboru próby, wymienione powyżej strony wezwano do zgłoszenia się w ciągu dwóch tygodni od wszczęcia postępowania i do przedstawienia Komisji informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(9) Mając na uwadze, że tylko jeden producent eksportujący z ChRL przedstawił informacje wymagane w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i wyraził gotowość do dalszej współpracy z Komisją, podjęto decyzję o niestosowaniu kontroli wyrywkowej w odniesieniu do producentów eksportujących z ChRL oraz o wysłaniu kwestionariusza do wspominanego producenta.

(10) Dwudziestu producentów unijnych/dwadzieścia grup producentów przedstawiło informacje wymagane w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i wyraziło gotowość do współpracy z Komisją. Na podstawie informacji otrzymanych od producentów unijnych/grup producentów Komisja dokonała doboru próby trzech producentów/grup producentów, które uznano za reprezentatywne dla przemysłu unijnego w zakresie wielkości produkcji i sprzedaży produktu podobnego w Unii.

(11) Ośmiu importerów przedstawiło informacje wymagane w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania i wyraziło gotowość do współpracy z Komisją. Jednak mając na uwadze, że tylko dwóch importerów dokonywało przywozu produktu objętego postępowaniem, Komisja podjęła decyzję o niestosowaniu kontroli wyrywkowej i o wysłaniu kwestionariusza do wspominanych importerów.

(12) Dlatego też kwestionariusze przesłano trzem objętym próbą producentom unijnym/grupom producentów, dwóm importerom i wszystkim znanym producentom eksportującym w trzech państwach, których dotyczy postępowanie.

(13) Producent eksportujący z ChRL, który udzielił odpowiedzi na formularz dotyczący kontroli wyrywkowej, nie przesłał odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. W związku z powyższym uznaje się, że w toku dochodzenia nie współpracował żaden producent eksportujący z ChRL.

(14) Jeden producent eksportujący z Ukrainy przedstawił pewne oświadczenie w momencie wszczynania dochodzenia. Producent ten został poproszony o wypełnienie kwestionariusza, jednak nie przedstawił odpowiedzi na pytania w nim zawarte. W związku z powyższym uznaje się, że w toku dochodzenia nie współpracował żaden producent eksportujący z Ukrainy.

(15) Jeden producent eksportujący z Republiki Południowej Afryki udzielił odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(16) Odpowiedzi na te pytania zostały przesłane ponadto przez trzech objętych próbą producentów unijnych/trzy objęte próbą grupy producentów, dwóch importerów i jednego użytkownika.

(17) Komisja zgromadziła i zweryfikowała wszelkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i wynikającej z niego szkody oraz określenia interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne odbyły się na terenie następujących przedsiębiorstw:

a) producenci unijni:

– CASAR Drahtseilwerk Saar GmbH, Niemcy,

– Grupa BRIDON składająca się z dwóch przedsiębiorstw: Bridon International Ltd., Zjednoczone Królestwo oraz BRIDON International GmbH, Niemcy,

– REDAELLI Tecna Spa, Włochy;

b) producent eksportujący z Republiki Południowej Afryki:

– SCAW South Africa Ltd., Republika Południowej Afryki;

c) importerzy:

– HEKO Industrieerzeugnisse GmbH, Niemcy,

– SENTECH International, Francja;

d) użytkownik:

– ASCENSORES ORONA S coop, Hiszpania.

(18) Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody obejmowało okres od dnia 1 października 2009 r. do dnia 30 września 2010 r. („ okres objęty dochodzeniem przeglądowym” lub „ODP”). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody obejmowało okres od dnia 1 stycznia 2007 r. do końca ODP („okres badany”).

B. PRODUKT OBJĘTY POSTĘPOWANIEM I PRODUKT PODOBNY

1. Produkt objęty postępowaniem

(19) Produkt objęty postępowaniem jest taki sam jak produkt objęty dochodzeniem pierwotnym i ostatnim dochodzeniem, które doprowadziło do wprowadzenia obowiązujących środków, tj. stalowe liny i kable, w tym liny zamknięte, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, z maksymalnym wymiarem przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm (w terminologii przemysłowej często zwane „SWR”), obecnie objęte kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 i ex 7312 10 98 („produkt objęty postępowaniem”).

2. Produkt podobny

(20) Zgodnie z ustaleniami w dochodzeniu pierwotnym i w ostatnim dochodzeniu niniejsze dochodzenie przeglądowe potwierdziło, że SWR produkowane w ChRL i na Ukrainie oraz wywożone do Unii, SWR produkowane i sprzedawane na rynku krajowym Republiki Południowej Afryki i wywożone do Unii, SWR produkowane i sprzedawane na rynku krajowym państwa analogicznego – Turcji, a także SWR produkowane i sprzedawane w Unii przez producentów unijnych mają takie same podstawowe cechy fizyczne i techniczne oraz końcowe zastosowania, a zatem są uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(21) Jeden importer przedstawił argument, który został również wysunięty w ostatnim dochodzeniu przez Europejskie Stowarzyszenie Importerów Lin Stalowych (EWRIA). Stwierdził on, że produkt objęty postępowaniem i produkty wytworzone i sprzedawane w Unii znacznie się różnią oraz że należy wprowadzić rozróżnienie między linami ogólnego przeznaczenia i linami o specjalnych zastosowaniach. Wymienione argumenty zostały dogłębnie przeanalizowane w pierwotnym i ostatnim rozporządzeniu wprowadzającym tymczasowe i ostateczne środki względem przywozu produktu objętego postępowaniem. Ponadto w sprawie T-369/08 EWRIA przeciwko Komisji Europejskiej Sąd stwierdził, że Komisja nie popełniła oczywistego błędu w ocenie, nie wprowadzając rozróżnienia między linami ogólnego przeznaczenia i linami o specjalnych zastosowaniach w toku dochodzeń na podstawie dostępnych dowodów (¹¹).

(22) Ponieważ importer nie wniósł żadnych nowych elementów wskazujących na zmianę czynników będących podstawą dokonania wspomnianych pierwotnych ustaleń, niniejszym potwierdza się wnioski ustalone w pierwotnym i ostatnim rozporządzeniu.

C. PRAWDOPODOBIEŃSTWO KONTYNUACJI LUB PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(23) Zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu po ewentualnym wygaśnięciu obowiązujących środków.

1. Uwagi wstępne

(24) W przypadku ChRL i Ukrainy żaden z producentów eksportujących nie współpracował w pełni. Jeden producent eksportujący z Ukrainy i jeden producent eksportujący z ChRL zgłosili się i przesłano im kwestionariusz przeznaczony dla producentów eksportujących. Jednak ich odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu zostały uznane za niepełne i niespójne, a zatem nie można było przeprowadzić żadnych wizyt weryfikacyjnych na terenie ich przedsiębiorstw. Wymienione przedsiębiorstwa zostały odpowiednio poinformowane na piśmie, że w takich okolicznościach wykorzystane zostaną dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. W Republice Południowej Afryki jedyny znany producent eksportujący przedłożył informacje na temat swojej sprzedaży eksportowej do Unii w ODP, która stanowiła całą sprzedaż eksportową Republiki Południowej Afryki do Unii w tym samym okresie.

(25) W ODP łączna wielkość przywozu SWR z ChRL, Republiki Południowej Afryki i Ukrainy, zarejestrowana w Eurostacie, wynosiła 4 833 tony, co stanowiło 2,4 % udziału w rynku unijnym. Podczas ostatniego dochodzenia łączna wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem z państw, których dotyczy postępowanie, wynosiła 3 915 ton, co stanowiło 2,2 % udziału w rynku unijnym.

2. Przywóz dumpingowy w ODP

(26) Zgodnie z art. 11 ust. 9 rozporządzenia podstawowego zastosowano tę samą metodykę co w trakcie dochodzenia pierwotnego, gdy okoliczności nie uległy zmianie lub tam gdzie informacje były dostępne. W przypadku braku współpracy, tak jak w przypadku ChRL i Ukrainy, wykorzystano dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

2.1. ChRL

(27) W ODP łączna wielkość przywozu SWR z ChRL, zarejestrowana w Eurostacie, wynosiła 4 530 ton, co stanowiło 2,2 % udziału w rynku unijnym.

2.1.1. Państwo analogiczne

(28) Ponieważ gospodarka ChRL znajduje się w okresie przejściowym, wartość normalna musiała być ustalona na podstawie informacji uzyskanych w odpowiednim państwie trzecim o gospodarce rynkowej zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(29) W ostatnim dochodzeniu jako państwo analogiczne w celu ustalenia wartości normalnej wykorzystano Turcję. W obecnym dochodzeniu wnioskodawca zaproponował ponowne wykorzystanie Turcji. Nikt nie zgłosił sprzeciwu dotyczącego wyboru państwa analogicznego.

(30) Dochodzenie wykazało istnienie rynku konkurencyjnego SWR w Turcji, gdzie dostawy od trzech producentów krajowych stanowiły około 53 % udziału w rynku i gdzie istnieje konkurencja ze strony przywozu z państw trzecich. W Turcji nie ma ceł przywozowych na produkt objęty postępowaniem i nie obowiązują tam żadne inne ograniczenia przywozowe względem SWR. Wreszcie, jak wspomniano w motywie 20, produkt produkowany i sprzedawany na rynku krajowym Turcji był podobny do produktu wywożonego przez producenta z ChRL eksportującego do Unii.

(31) W związku z powyższym stwierdza się zatem, że Turcja stanowi odpowiednie państwo analogiczne w celu ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego.

2.1.2. Wartość normalna

(32) Zgodnie z art. 2 ust. 7 lit. a) rozporządzenia podstawowego wartość normalna została określona na podstawie informacji uzyskanych od producenta współpracującego w państwie analogicznym, tzn. na podstawie ceny zapłaconej lub należnej na rynku krajowym Turcji przez niepowiązanych klientów. Przedstawione przez producenta informacje zostały przeanalizowane i uznano, że sprzedaż była dokonana w zwykłym obrocie handlowym oraz była reprezentatywna.

(33) W związku z powyższym wartość normalna została ustalona jako średnia ważona krajowych cen sprzedaży niepowiązanym klientom przez współpracującego producenta w Turcji.

2.1.3. Cena eksportowa

(34) Wobec braku współpracy ze strony producentów z ChRL cena eksportowa została ustalona na podstawie ogólnie dostępnych informacji zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Informacje zgromadzone na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego zostały uznane za bardziej właściwe dla obliczenia marginesu dumpingu niż dane Eurostatu, ponieważ odpowiednie kody CN obejmują szerszy zakres produktów niż zakres produktu objętego postępowaniem zdefiniowanego w motywie 19.

2.1.4. Porównanie

(35) Aby obiektywnie porównać wartość normalną i cenę eksportową na podstawie ceny ex-factory i na tym samym poziomie handlu, uwzględniono należycie różnice, co do których uznano, że mogą wpłynąć na porównywalność cen. Powyższych dostosowań dokonano w odniesieniu do kosztów transportu i ubezpieczenia zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

2.1.5. Margines dumpingu

(36) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej i średniej ważonej ceny eksportowej stosowanej w wywozie do Unii. Porównanie wykazało istnienie znacznego dumpingu wynoszącego około 38 %.

2.2. Republika Południowej Afryki

(37) W ODP całkowita wielkość przywozu SWR z Republiki Południowej Afryki (RPA), zarejestrowana w Eurostacie, wynosiła 281 ton, co stanowi 0,1 % udziału w rynku unijnym, tzn. stanowi poziom de minimis. Jedyny znany producent eksportujący reprezentował 100 % wspomnianego przywozu.

2.2.1. Wartość normalna

(38) Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wartość normalna została określona na podstawie ceny zapłaconej lub należnej na rynku krajowym Republiki Południowej Afryki przez niepowiązanych klientów, ponieważ uznano, że wymieniona sprzedaż została dokonana w zwykłym obrocie handlowym i była reprezentatywna.

2.2.2. Cena eksportowa

(39) W związku z tym, że produkt objęty postępowaniem był sprzedawany bezpośrednio niezależnym klientom w Unii, cena eksportowa została ustalona zgodnie z art. 2 ust. 8 rozporządzenia podstawowego na podstawie faktycznie zapłaconych lub należnych cen.

2.2.3. Porównanie

(40) Aby obiektywnie porównać wartość normalną i cenę eksportową na podstawie ceny ex-factory i na tym samym poziomie handlu, uwzględniono należycie różnice, co do których uznano i wykazano, że mogą wpłynąć na porównywalność cen. Powyższych dostosowań dokonano w odniesieniu do kosztów transportu, ubezpieczenia i kosztów kredytu zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego.

2.2.4. Margines dumpingu

(41) Zgodnie z art. 2 ust. 11 rozporządzenia podstawowego margines dumpingu został ustalony dla każdego rodzaju produktu na podstawie porównania średniej ważonej wartości normalnej i średniej ważonej ceny eksportowej stosowanej w wywozie do Unii. Porównanie to wykazało istnienie dumpingu wynoszącego 17 %, czyli niższego od marginesu dumpingu na poziomie 38,6 % ustalonego w dochodzeniu pierwotnym.

2.3. Ukraina

(42) W ODP całkowita wielkość przywozu SWR z Ukrainy, zarejestrowana w Eurostacie, wynosiła 22 tony, co stanowi mniej niż 0,1 % udziału w rynku unijnym, tzn. stanowi poziom de minimis.

2.3.1. Wartość normalna

(43) Zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego wartość normalna została określona na podstawie informacji zawartych we wniosku wnioskodawcy o przegląd, które dotyczą ceny zapłaconej lub do zapłacenia przez niepowiązanych klientów na rynku krajowym Ukrainy.

2.3.2. Cena eksportowa

(44) Wobec braku współpracy ze strony ukraińskich producentów cena eksportowa została ustalona na podstawie ogólnie dostępnych informacji zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Informacje zgromadzone na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego zostały uznane za najbardziej właściwe dla obliczenia marginesu dumpingu, ponieważ obejmują one dokładnie zakres produktu objętego postępowaniem zdefiniowanego w motywie 19.

2.3.3. Porównanie

(45) Aby zapewnić prawidłowe porównanie, cenę eksportową skorygowano, uwzględniając koszty frachtu morskiego i ubezpieczenia wskazane we wniosku wnioskodawcy o przegląd zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. W rezultacie ustalono margines dumpingu na poziomie ponad 80 % w ODP.

3. Prawdopodobne zmiany wielkości przywozu w przypadku uchylenia środków

3.1. Uwagi wstępne

(46) Żaden z 28 znanych producentów eksportujących z ChRL nie współpracował.

(47) Dwóch producentów eksportujących z RPA wskazanych we wniosku o przegląd odpowiedziało na pytania Komisji, ale tylko jeden z nich dokonujący wywozu do Unii współpracował i wypełnił kwestionariusz. W Republice Południowej Afryki nie ma innych znanych producentów.

(48) W odniesieniu do Ukrainy znany producent eksportujący zaprzestał współpracy, jak wyjaśniono w motywie 14. Na Ukrainie nie ma innych znanych producentów.

3.2. ChRL

3.2.1. Uwagi wstępne

(49) W dochodzeniu pierwotnym wszystkie przedsiębiorstwa z ChRL zostały objęte jednym cłem antydumpingowym wynoszącym 60,4 %. Wielkość przywozu z ChRL zmniejszyła się znacząco: z 11 484 w OD dochodzenia pierwotnego (UE-15) do 1 942 ton w ODP ostatniego dochodzenia (UE-25), ale następnie wzrosła do 4 530 ton w obecnym ODP. Zauważa się jednak, że przywóz z ChRL wykazywał od 2001 r. tendencję zwyżkową. Obecny udział ChRL w rynku wynosi około 2,2 %.

(50) W celu ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków zbadano politykę cenową producentów eksportujących w odniesieniu do innych rynków eksportowych, ceny eksportowe stosowane w wywozie do Unii, moce produkcyjne i praktyki mające na celu obejście środków. Informacje na temat cen importowych eksporterów zostały ustalone na podstawie Eurostatu, informacje na temat wielkości wywozu i cen – na podstawie danych statystycznych ChRL, a informacje na temat mocy produkcyjnych – na podstawie informacji zawartych we wniosku. Dane Eurostatu uznano za najbardziej właściwe do celów porównania z danymi statystycznymi ChRL, ponieważ porównanie było możliwe tylko dla szerszego zakresu produktu, jak wyjaśniono w kolejnym motywie.

3.2.2. Związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich i do Unii

(51) Informacje statystyczne dostępne w publicznych bazach danych ChRL obejmują szerszy zakres produktu niż zakres produktu objętego postępowaniem. W związku z powyższym na podstawie tych informacji nie można było dokonać żadnej wiarygodnej analizy wielkości wywozu na inne rynki. Analiza ceny, do której można było wykorzystać bazę danych ChRL, jest oparta na rozsądnych szacunkach, uwzględniających podobne cechy innych produktów ewentualnie ujętych w analizie.

(52) Jak wyjaśniono w powyższym motywie, na podstawie dostępnych informacji ustalono, że ceny eksportowe ChRL stosowane w wywozie na inne rynki eksportowe były średnio znacznie niższe od cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii (o około 30 %, bez uwzględnienia zapłaconych ceł antydumpingowych). Ponieważ, jak stwierdzono w motywie 36, sprzedaż eksportowa z ChRL do Unii była dokonywana na poziomie dumpingowym, wskazuje to na to, że poziom dumpingu produktów wywożonych na rynki innych państw trzecich był prawdopodobnie nawet wyższy od poziomu dumpingu sprzedaży eksportowej do Unii. Uznano również, że poziom cen eksportowych do innych państw trzecich może być wskaźnikiem prawdopodobnego poziomu cen sprzedaży eksportowej do Unii w przypadku uchylenia środków. Na tej podstawie i zważywszy na niski poziom cen stosowanych na rynkach państw trzecich, stwierdzono, że istnieje znaczący margines obniżenia cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii, co w konsekwencji podwyższyłoby również poziom dumpingu.

3.2.3. Związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich i poziomem cen w Unii

(53) Ustalono także, że poziom cen sprzedaży przemysłu unijnego w Unii był średnio znacząco wyższy od poziomu cen eksportowych stosowanych przez eksportera z ChRL na innych rynkach państw trzecich. Fakt, że ogólnie dominujący poziom cen produktu objętego postępowaniem na rynku unijnym czyni ten rynek bardzo atrakcyjnym, ma również zastosowanie do ChRL. Wyższy poziom cen na rynku unijnym jest zachętą do zwiększenia wywozu do Unii.

3.2.4. Margines dumpingu

(54) Jak wskazano w motywie 36, sprzedaży eksportowej z ChRL do Unii dokonywano na znaczącym poziomie dumpingu stwierdzonym w oparciu o wartość normalną ustaloną dla państwa analogicznego. W przypadku braku środków nie ma powodów, by twierdzić, że przywóz nie byłby realizowany po podobnych cenach dumpingowych i w większych ilościach.

3.2.5. Niewykorzystane moce produkcyjne i zapasy

(55) Zgodnie z wnioskiem o przegląd i zestawieniem danych na podstawie ogólnie dostępnych informacji (tj. informacji zamieszczonych przez przedsiębiorstwa na ich stronach internetowych) moce produkcyjne wszystkich producentów eksportujących z ChRL zostały oszacowane na 1 355 000 ton. Wnioskodawca szacuje wykorzystanie mocy producentów z ChRL na około 63 %, co wskazuje na niewykorzystane moce produkcyjne na poziomie ponad 500 000 ton. Wnioskodawca przedstawił także informacje o kolejnych zakładach produkcyjnych, które są tworzone, oraz o wielkości rynku krajowego. Producenci z ChRL dysponują istotnymi wolnymi mocami produkcyjnymi, które znacznie przewyższają nie tylko wielkość wywozu do Unii w ODP, ale również całkowitą konsumpcję w Unii. W związku z powyższym można potwierdzić istnienie zdolności znaczącego zwiększenia wielkości wywozu do Unii, w szczególności z powodu braku przesłanek, że rynki państw trzecich lub rynek krajowy mogłyby wchłonąć dodatkową produkcję na tak wysokim poziomie. Odnośnie do powyższego należy zauważyć, że jest bardzo mało prawdopodobne, by rynek krajowy w ChRL, z racji obecności znaczącej liczby konkurujących producentów, był w stanie wchłonąć produkcję na tak wysokim poziomie wynikającą z wolnych mocy produkcyjnych.

3.2.6. Praktyki mające na celu obejście środków

(56) Obowiązujące środki względem przywozu produktu objętego postępowaniem z ChRL były obchodzone poprzez dokonywanie przeładunku w Maroku w 2004 r. i w Republice Korei w 2010 r. Wskazuje to na wyraźne zainteresowanie rynkiem unijnym sprzedawców SWR z ChRL i na ich brak woli konkurowania na rynku unijnym na poziomie niedumpingowym. Uznano to za kolejną przesłankę prawdopodobnego zwiększenia wielkości wywozu z ChRL i jego wprowadzenia na rynek unijny po cenach dumpingowych w przypadku uchylenia środków.

3.3. Republika Południowej Afryki

3.3.1. Uwagi wstępne

(57) W RPA jest dwóch znanych producentów. Jak wyjaśniono powyżej, jeden producent eksportujący współpracował w tym dochodzeniu przeglądowym.

(58) Drugi znany producent nie wykazał zainteresowania wywozem do Unii i stwierdził, że jego moce produkcyjne są w pełni wykorzystywane, a produkcja jest w całości sprzedawana na rynku krajowym RPA.

(59) Przywóz z RPA zmniejszył się znacząco od czasu wprowadzenia środków pierwotnych. Udział w rynku przywozu z RPA był poniżej progu de minimis (0,1 %) w ODP i wynosił łącznie 281 ton. Ponadto większa część tego przywozu była ostatecznie przeznaczona do zastosowań na morzu, które znacząco rozwinęły się od poprzedniego dochodzenia i nie podlegały odprawie celnej w UE. Jedynie niewielkie ilości produktu objętego postępowaniem zostały dopuszczone do swobodnego obrotu w UE.

(60) W celu ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków zbadano informacje dostarczone przez eksportera współpracującego odnoszące się do wielkości wywozu i cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii i państw trzecich, niewykorzystanych mocy, zapasów i sytuacji na rynku krajowym RPA.

3.3.2. Związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich i do Unii

(61) Współpracujący eksporter produktu objętego postępowaniem dostarczył informacje dotyczące wielkości i cen na rynkach eksportowych innych niż unijny. Producent eksportujący sprzedaje znaczącą część swojej produkcji na rynki eksportowe, chociaż wielkość wywozu zmniejszyła się podczas okresu badanego. Działalność eksportowa przedsiębiorstwa skupia się głównie na dwóch segmentach rynku: liny do górnictwa głębokoszybowego i do zastosowań związanych z wiertnictwem morskim.

(62) Ceny eksportowe przedsiębiorstwa stosowane w wywozie do państw trzecich porównane z cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do Unii z uwzględnieniem obowiązującego cła antydumpingowego były znacznie wyższe we wszystkich latach w okresie badanym (od 30 % do 70 %). Korzyść cenowa osiągnięta przez eksportera na rynkach innych państw trzecich w porównaniu z cenami na rynku unijnym wskazuje, że w przyszłości eksporter nie skierowałby na rynek unijny znaczących wielkości, jeżeli środki zostałyby uchylone. W tym zakresie uwzględniono również, że, jak wyjaśniono w motywie 61, działalność eksportowa przedsiębiorstwa koncentruje się na produktach, które nie stanowią głównego przedmiotu popytu na rynku unijnym.

3.3.3. Niewykorzystane moce produkcyjne i zapasy

(63) Od czasu ostatniego dochodzenia współpracujący producent eksportujący utrzymywał zapasy na stabilnym poziomie. Wykorzystanie mocy (około 70–75 %) było również zwykłe, mając na uwadze techniczne przeszkody w procesie produkcji. Maksymalne dostępne wolne moce wynoszą 1 500–3 500 ton. Producent eksportujący nie planuje znaczącego zwiększania mocy produkcyjnych. Zdolność zwiększenia wielkości wywozu do Unii wydaje się bardzo ograniczona z uwagi na fakt, że dodatkową produkcję mogłyby wchłonąć rynki państw trzecich lub rynek krajowy.

(64) Ponadto należy odnotować, że produkcja jest głównie skierowana na rynek krajowy, gdzie osiągane są wysokie zyski, a zatem przedsiębiorstwo nie ma bodźców do wywozu znaczących wielkości do Unii.

3.4. Ukraina

3.4.1. Uwagi wstępne

(65) Zważywszy na brak jakiejkolwiek współpracy ze strony znanego ukraińskiego producenta eksportującego, jak wyjaśniono w motywie 14, ustalenia oparto na dostępnych faktach zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Ponieważ niewiele informacji o przemyśle ukraińskim jest dostępnych, poniższe wnioski oparte są na informacjach przedstawionych we wniosku wnioskodawcy o przegląd i na publicznie dostępnych statystykach handlowych. Zauważa się brak innych znanych producentów na Ukrainie oraz fakt, że następujące względy dotyczące w szczególności mocy produkcyjnych odnoszą się do znanego producenta eksportującego.

(66) W celu ustalenia prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków zbadano ceny eksportowe stosowane w wywozie do państw trzecich i do Unii, niewykorzystane moce produkcyjne i praktyki mające na celu obejście środków.

3.4.2. Związek między cenami eksportowymi stosowanymi w wywozie do państw trzecich i do Unii

(67) W związku z brakiem innych bardziej wiarygodnych informacji wzięto pod uwagę informacje podane we wniosku dotyczące innych rynków eksportowych, oparte na publicznie dostępnych danych statystycznych. Analiza dostępnych danych liczbowych wykazała, że średnie ceny eksportowe stosowane w wywozie do wyżej wymienionych państw były znacząco poniżej średnich cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii. Jak zostało to już wyjaśnione powyżej w przypadku ChRL i Republiki Południowej Afryki, ceny eksportowe stosowane w wywozie do innych państw trzecich uznano za wskaźnik prawdopodobnego poziomu cen sprzedaży eksportowej do Unii w przypadku uchylenia środków. Na tej podstawie stwierdzono, że istnieje znaczący margines obniżenia cen eksportowych stosowanych w wywozie do Unii, z bardzo dużym prawdopodobieństwem zmniejszenia ich do poziomu dumpingowego.

3.4.3. Niewykorzystane moce produkcyjne

(68) W ubiegłych latach dwóch wcześniej znanych producentów eksportujących połączyło swoją działalność. W konsekwencji moce produkcyjne ustalone w ostatnim dochodzeniu zostały zmniejszone. Zgodnie z dostępnymi we wniosku dowodami oraz zgodnie z oświadczeniem znanego producenta eksportującego szacunkowe moce produkcyjne na Ukrainie wynoszą od 35 000 do 40 000, z czego około 70 % jest wykorzystywane na faktyczną produkcję. Wolne moce, które wynoszą od 10 500 do 12 000 ton, wskazują, że istnieją możliwości znacznego zwiększenia wielkości wywozu do Unii. Rzeczywista konsumpcja na Ukrainie obliczona na podstawie znanej produkcji i informacji statystycznych o przywozie i wywozie wskazuje, że rynek krajowy nie może wchłonąć dodatkowej produkcji. A zatem możliwość przekierowania produkcji wynikającej z wolnych mocy na rynek unijny jest w przypadku Ukrainy wyraźnie największa spośród wszystkich państw, których dotyczy postępowanie, w szczególności z powodu braku przesłanek, że rynki państw trzecich lub rynek krajowy mogłyby wchłonąć dodatkową produkcję.

3.4.4. Praktyki mające na celu obejście środków

(69) W następstwie wprowadzenia istniejących środków wobec przywozu SWR z Ukrainy ustalono, że miało miejsce obejście tych środków poprzez przywóz SWR z Mołdawii. Uznano, że praktyki mające na celu obejście środków były dodatkowym czynnikiem wskazującym na interes w utrzymaniu obecności na rynku unijnym oraz niezdolność do konkurowania na tym rynku na poziomie niedumpingowym.

3.5. Wniosek

(70) Kontynuację znaczącego dumpingu ustalono w przypadku ChRL i Ukrainy oraz w ograniczonym stopniu w przypadku RPA, chociaż wielkości przywozu z RPA i Ukrainy były niewielkie.

(71) Jeśli chodzi o badanie prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu w przypadku uchylenia środków antydumpingowych, przeanalizowano wolne moce produkcyjne i niewykorzystane zapasy, jak również strategie cenowe i eksportowe na różnych rynkach. Analiza wykazała, że istnieją duże wolne moce produkcyjne i zapasy w ChRL oraz w mniejszym stopniu na Ukrainie. W RPA nie odnotowano znaczących wolnych mocy produkcyjnych lub wyjątkowo dużych zapasów. Ustalono następnie, że ceny eksportowe stosowane w wywozie do innych państw trzecich były ogólnie niższe od cen stosowanych w wywozie na rynek unijny w przypadku ChRL i Ukrainy oraz że Unia była atrakcyjnym rynkiem dla producentów eksportujących z tych państw. Wywóz RPA do innych państw był jednak na znacznie wyższym poziomie od wywozu do Unii i nie był dokonywany po cenach dumpingowych. W związku z powyższym stwierdzono, iż jest wysoce prawdopodobne, że wywóz z ChRL i Ukrainy do państw trzecich zostałby prawdopodobnie przekierowany do Unii w przypadku braku środków antydumpingowych przy dostępie do rynku unijnego. Ponadto dostępne wolne moce produkcyjne prawdopodobnie doprowadziłyby do zwiększenia przywozu z tych państw. Analiza strategii cenowych wykazała, że wywóz z Ukrainy i ChRL byłby dokonywany najprawdopodobniej po cenach dumpingowych. W przypadku ChRL i Ukrainy za powyższymi wnioskami przemawiał fakt, że dokonywano obejścia istniejących środków poprzez przywóz z innych państw, co wskazywało na to, że państwa wywozu nie były w stanie konkurować na rynku unijnym, stosując uczciwe ceny. Natomiast ustalono, że producent z RPA jest w stanie konkurować z innymi producentami, w tym producentami unijnymi, na innych rynkach państw trzecich, stosując uczciwe ceny. W świetle powyższego stwierdzono w stosunku do ChRL i Ukrainy prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu w znaczących ilościach w przypadku wygaśnięcia środków. Z drugiej strony, mając na uwadze obniżony poziom dumpingu od czasu pierwotnego dochodzenia, a także fakt, że wywóz do innych państw był dokonywany po znacząco wyższych cenach niż wywóz do UE oraz przewidywalny niski popyt na produkty z RPA, uznaje się, że kontynuacja przywozu po cenach dumpingowych w znaczących ilościach nie jest prawdopodobna w odniesieniu do przywozu z RPA.

(72) Rząd Ukrainy przedstawił uwagi na temat powyższych wniosków i stwierdził, że ustalenie, zgodnie z którym uchylenie środków antydumpingowych doprowadziłoby do przekierowania produkcji producenta ukraińskiego na rynek unijny, jest przesadne i pozbawione podstaw. Aby uzasadnić swoją opinię, rząd ten stwierdził, że obowiązujące środki doprowadziły do utraty kontaktu z klientami w UE i w konsekwencji do zakończenia wywozu do Unii oraz że eksporterzy z Ukrainy są teraz skoncentrowani na rynkach WNP i azjatyckich. Rząd nie przedstawił jednak uwag na temat atrakcyjności rynku unijnego wynikającej ze znacznej różnicy cen występującej na tych rynkach, jak wskazano w powyższym motywie 67, a tym samym pominął istotę problemu, czyli istnienie faktycznej możliwości przekierowania ukraińskiego wywozu do Unii w przypadku wygaśnięcia środków.

(73) Po ujawnieniu ustaleń wnioskodawca stwierdził, że spadek wielkości wywozu dokonywanego przez producenta z RPA na inne rynki może doprowadzić do wzrostu wolnych mocy produkcyjnych, które nie zostaną wchłonięte na rynku krajowym, a zatem spowodują zwiększenie przywozu do Unii. Argumentów tych nie poparto jednak dowodami. Przeciwnie, odnotowano, że spadek sprzedaży eksportowej współpracującego eksportera w okresie badanym został złagodzony przez sprzedaż krajową, która uległa zmniejszeniu w bardziej ograniczonym stopniu podczas tego samego okresu. Ponadto łączna wielkość sprzedaży tego przedsiębiorstwa wzrosła między 2009 r. a OD. W związku z tym nie ma przesłanek uzasadniających argumentację wnioskodawcy.

(74) Wnioskodawca skrytykował również Komisję za nieuwzględnienie braku współpracy ze strony drugiego producenta z RPA oraz wskazał, iż fakt, że to przedsiębiorstwo nie dokonywało w przeszłości wywozu, nie przesądza o tym, że nie stanie się tak w przyszłości. W tym względzie zauważa się, że w okresie badanym wspomniane przedsiębiorstwo nie dokonywało wywozu do Unii. Środki antydumpingowe nie służą zapobieganiu zgodnemu z prawem przywozowi do Unii. Powyższy wniosek został w związku z tym odrzucony.

D. PRODUKCJA UNIJNA I PRZEMYSŁ UNIJNY

(75) W Unii SWR są produkowane przez ponad 25 producentów/grup producentów, którzy stanowią przemysł unijny w rozumieniu art. 4 ust. 1 i art. 5 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(76) Jak wskazano w motywie 10, próba składająca się z trzech producentów/grup producentów została dobrana spośród poniższych 20 producentów unijnych, którzy przedłożyli wymagane informacje.

– Grupa BRIDON złożona z Bridon International Ltd (Zjednoczone Królestwo) oraz Bridon International GmbH (Niemcy),

– CASAR Drahtseilwerk Saar GmbH (Niemcy),

– Pfeifer Drako Drahtseilwerk GMBH (Niemcy),

– Drahtseilwerk Hemer GmbH oraz Co. KG (Niemcy),

– Westfälische Drahtindustrie GmbH (Niemcy),

– Teufelberger Seil GmbH (Niemcy),

– ZBD Group A.S. (Republika Czeska),

– Cables y Alambres especiales, SA (Hiszpania),

– Manuel Rodrigues de Oliveira Sa & Filhos, SA (Portugalia),

– D. Koronakis SA (Grecja),

– N. Leventeris SA (Grecja),

– Drumet SA (Polska),

– Metizi JSC (Bułgaria),

– Arcelor Mittal Wire France (Francja),

– Brunton Shaw UK Limited (Zjednoczone Królestwo),

– Sirme Si Cabluri SA/CORD S.A. (Rumunia),

– Redaelli Tecna Spa (Włochy),

– Remer SRL (Włochy),

– Metal Press SRL (Włochy),

– Randers Reb International A/S (Dania).

(77) Należy zauważyć, że trzech objętych próbą producentów unijnych reprezentowało 40 % łącznej produkcji unijnej w ODP, podczas gdy wyżej wymienionych 20 producentów unijnych reprezentowało 96 % łącznej produkcji unijnej w ODP, co jest uważane za reprezentatywne dla całej produkcji unijnej.

E. SYTUACJA NA RYNKU UNIJNYM

1. Konsumpcja na rynku unijnym

(78) Konsumpcję w Unii ustalono na podstawie wielkości sprzedaży przemysłu unijnego na rynku unijnym oraz danych Eurostatu dotyczących łącznego przywozu UE.

(79) Konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 21 % z 255 985 ton do 203 331 ton między 2007 r. a ODP. Konkretnie, po nieznacznym wzroście o 1 % w 2008 r. konsumpcja znacznie spadła o 22 punkty procentowe w 2009 r. w wyniku pogorszenia koniunktury gospodarczej i pozostała na podobnym poziomie w ODP.

2. Przywóz z państw, których dotyczy postępowanie

2.1. Kumulacja

(80) W poprzednich dochodzeniach przywóz SWR pochodzących z ChRL, RPA i Ukrainy oceniono w sposób łączny zgodnie z art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego. Zbadano, czy ocena łączna byłaby również odpowiednia w obecnym dochodzeniu.

(81) Odnośnie do powyższego stwierdzono, że ustalony margines dumpingu w przywozie z każdego państwa przekracza poziom de minimis. W odniesieniu do ilości przeprowadzono analizę prawdopodobnych wielkości wywozu z każdego państwa w przypadku uchylenia środków. Wykazano, że przywóz z ChRL i Ukrainy, w przeciwieństwie do przywozu z RPA, będzie prawdopodobnie rósł do poziomu znacznie przewyższającego poziom w ODP i z pewnością przekroczy próg nieistotności w przypadku uchylenia środków. W odniesieniu do RPA ustalono, że zdolność zwiększenia wielkości wywozu do Unii była bardzo ograniczona z uwagi na niskie wolne moce produkcyjne oraz na to, że rynki państw trzecich lub rynek krajowy mogłyby wchłonąć ewentualną dodatkową produkcję.

(82) W zakresie warunków konkurencji między przywożonymi produktami ustalono, że przywóz z RPA nie konkurował bezpośrednio z przywozem z dwóch pozostałych państw. W tym względzie ceny rodzajów produktu przywożonego z RPA były znacznie wyższe, jak wskazano w poniższych motywach 87 i 91, od cen przywozu z dwóch pozostałych państw. Istotnie, te wyższe ceny doprowadziły do braku podcięcia cenowego ze strony przywozu z RPA, natomiast ustalono wystąpienie znaczącego podcięcia cenowego wywołanego przez przywóz z dwóch pozostałych państw.

(83) W zakresie przywozu z trzech państw, których dotyczy postępowanie, w toku dochodzenia ustalono, że SWR przywożone z tych państw były podobne pod względem podstawowych cech fizycznych i technicznych. Ponadto różne rodzaje przywożonych SWR były wymienne z rodzajami produkowanymi w Unii oraz były wprowadzane do obrotu w Unii w tym samym okresie. W świetle powyższych ustaleń uznano, że przywożone SWR pochodzące z państw, których dotyczy postępowanie, konkurowały z SWR produkowanymi w Unii.

(84) W związku z powyższym uznano, że kryteria podane w art. 3 ust. 4 rozporządzenia podstawowego zostały spełnione w przypadku ChRL i Ukrainy. Przywóz z tych dwóch państw został zatem zbadany w sposób łączny. Ponieważ kryteria wskazane w art. 3 ust. 4, a w szczególności określone tam warunki konkurencji między produktami przywożonymi, nie zostały spełnione w przypadku RPA, przywóz pochodzący z tego państwa został zbadany indywidualnie.

2.2. Przywóz z ChRL i Ukrainy

2.2.1. Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu

(85) Według danych Eurostatu wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL i Ukrainy zmniejszyła się o 54 % w okresie badanym. Istotny spadek o 43 punkty procentowe odnotowano w 2009 r., a następnie zauważono dalszy spadek o 13 punktów procentowych w ODP.

(86) Udział przywozu z ChRL i z Ukrainy w rynku zmniejszył się z 3,8 % do 2,2 % w okresie badanym.

(87) Ceny importowe wzrosły w okresie badanym o 29 %. Po wzroście o 11 % w 2008 r. zwiększyły się one w 2009 r. i pozostały na stałym poziomie w ODP.

2.2.2. Podcięcie cenowe

(88) Wobec braku współpracy producentów eksportujących z ChRL i z Ukrainy podcięcie cenowe musiało zostać określone na podstawie statystyk importowych w podziale na kod CN i przy wykorzystaniu informacji zgromadzonych na podstawie art. 14 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. W ODP margines podcięcia dla przywozu SWR pochodzących z ChRL i Ukrainy wynosił, z pominięciem cła antydumpingowego, od 47,4 % do 58,2 %.

2.3. Przywóz z RPA

2.3.1. Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu z RPA

(89) Według danych Eurostatu wielkość przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z RPA zmniejszyła się o 77 % w okresie badanym. Istotny spadek o 94 punkty procentowe odnotowano w 2009 r., a następnie zauważono mniejszy spadek o 17 punktów procentowych w ODP.

(90) Udział przywozu RPA w rynku zmniejszył się z 0,5 % do 0,1 % w okresie badanym.

(91) Ceny importowe wykazały stały wzrost o 52 % w okresie badanym.

2.3.2. Podcięcie cenowe

(92) Podcięcie cenowe określono przy wykorzystaniu cen eksportowych współpracującego producenta z RPA, bez cła antydumpingowego, oraz ustalono, że było ono negatywne. Wobec braku innego producenta eksportującego z RPA niniejszy wniosek ma zastosowanie do całego państwa.

3. Przywóz z państw, na które rozszerzono środki

3.1. Republika Korei

(93) Jak wskazano w motywie 3, ustalono, że obejście pierwotnych środków dotyczące ChRL odbywało się poprzez Republikę Korei (Korea Południowa). W konsekwencji cło antydumpingowe nałożone na przywóz pochodzący z ChRL zostało rozszerzone na przywóz takich samych SWR wysyłanych z Korei Południowej, z wyjątkiem tych produkowanych przez jedenastu producentów rzeczywiście pochodzących z Korei Południowej.

(94) W wyniku dochodzenia w sprawie obejścia środków i rozszerzenia cła antydumpingowego na przywóz wysyłany z Korei Południowej przywóz zmniejszył się znacząco, a udział w rynku spadł z 18,7 % w 2007 r. do 12,8 % w ODP. Wskazana wartość procentowa wydaje się odpowiadać udziałowi producentów rzeczywiście pochodzących z Korei Południowej, którym przyznano zwolnienie.

3.2. Mołdawia

(95) Ustalono, że przywóz pochodzący z Mołdawii lub z tego państwa wysyłany był bliski zeru w okresie badanym. Dlatego też nie było konieczne przeprowadzanie dalszej analizy.

3.3. Maroko

(96) Przywóz pochodzący z Maroka lub z tego państwa wysyłany wzrósł o 51 % w okresie badanym. Jego udział w rynku stanowił mniej niż 0,5 % w okresie badanym.

4. Inne państwa objęte środkami antydumpingowymi

(97) Zgodnie z danymi Eurostatu wielkość przywozu niektórych lin oraz kabli żelaznych lub stalowych pochodzących z Federacji Rosyjskiej, jak określono w art. 1 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1601/2001 (¹²), zmniejszyła się o 41 % w okresie badanym.

(98) Udział rosyjskiego przywozu w rynku zmniejszył się z 1,5 % w 2007 r. do 1,1 % w ODP.

5. Sytuacja gospodarcza przemysłu unijnego

(99) Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała wszystkie istotne czynniki i wskaźniki gospodarcze mające wpływ na przemysł unijny.

5.1. Uwagi wstępne

(100) Ze względu na fakt, iż zastosowano kontrolę wyrywkową w odniesieniu do przemysłu unijnego, oceny szkody dokonano zarówno na podstawie informacji zgromadzonych na poziomie całego przemysłu unijnego, jak określono w motywie 75, jak i na podstawie informacji zgromadzonych na poziomie objętych próbą producentów unijnych.

(101) W przypadkach odwoływania się do kontroli wyrywkowej, zgodnie z ustanowioną praktyką, pewne wskaźniki szkody (produkcja, moce, wydajność, zapasy, sprzedaż, udział w rynku, wzrost i bezrobocie) są analizowane w odniesieniu do całego przemysłu unijnego, podczas gdy te wskaźniki szkody, które odnoszą się do wyników poszczególnych przedsiębiorstw, tzn. ceny, koszty produkcji, rentowność, wynagrodzenia, inwestycje, zwrot z inwestycji, przepływy pieniężne, zdolność do pozyskania kapitału, są badane na podstawie informacji gromadzonych na poziomie objętych próbą producentów unijnych.

(102) Jeden z producentów objętej próbą grupy Bridon – Bridon International Limited – prowadził rachunki w GBP w okresie badanym. W konsekwencji, zmiany kursu walutowego GBP względem EUR miały wpływ na niektóre wskaźniki szkody w okresie badanym.

5.2. Dane dotyczące przemysłu unijnego

a) Produkcja

(103) Produkcja przemysłu unijnego spadła o 9 % między 2007 r. i ODP, tj. ze 182 681 ton do 165 394 ton. Wielkość produkcji pozostała niezmieniona w 2008 r., a następnie znacząco zmniejszyła się o 13 % w 2009 r. w wyniku pogorszenia globalnej koniunktury gospodarczej. W ODP jej sytuacja poprawiła się i produkcja wzrosła o 4 punkty procentowe. Wielkość produkcji zmniejszyła się w stopniu bardziej ograniczonym niż konsumpcja na rynku unijnym, w związku z popytem na rynkach poza UE.

b) Moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych

(104) Moce produkcyjne spadły w okresie badanym o 6 %. W 2009 r. spadły o 10 %, a następnie wzrosły o 4 punkty procentowe w ODP. Jako że spadek produkcji był względnie większy od spadku mocy, wykorzystanie mocy zmniejszyło się z 69 % w 2007 r. do 66 % w ODP.

c) Zapasy

(105) Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego przemysłu unijnego wzrósł w 2008 r. i 2009 r., ale w ODP obniżył się do poziomu z 2007 r.

d) Wielkość sprzedaży

(106) Sprzedaż przemysłu unijnego na rynku unijnym spadła o 20 % między 2007 r. a ODP. Po spadku o 5 % w 2008 r. sprzedaż dalej zmniejszyła się o 24 punkty procentowe w 2009 r. w konsekwencji pogorszenia się koniunktury gospodarczej. Zmiana ta jest zgodna ze zmianą na rynku unijnym, który zmniejszył się o 21 % między 2007 r. a ODP w wyniku pogorszenia się koniunktury gospodarczej.

e) Udział w rynku

(107) Przemysł unijny zdołał utrzymać udział w rynku na tym samym poziomie wynoszącym 44 % między 2007 r. i ODP. Lata 2008 i 2009 przyniosły jednak spadek udziału w rynku do poziomu wynoszącego odpowiednio 41 % i 40 % konsumpcji w Unii.

f) Wzrost

(108) Między 2007 r. i ODP, gdy konsumpcja w Unii zmniejszyła się o 21 %, wielkość sprzedaży przemysłu unijnego spadła tylko o 20 %. Przemysł unijny nieznacznie zwiększył tym samym udział w rynku, podczas gdy przywóz z państw, których dotyczy postępowanie, stracił prawie 2 punkty procentowe podczas tego samego okresu.

g) Zatrudnienie

(109) Między 2007 r. a ODP poziom zatrudnienia w przemyśle unijnym spadł o 12 %. Główny spadek miał miejsce w 2009 r., gdy zatrudnienie spadło o 8 punktów procentowych. Pokazuje to, że przemysł unijny był w stanie dostosować się do nowej sytuacji rynkowej.

h) Wydajność

(110) Wydajność siły roboczej przemysłu unijnego, mierzona jako produkcja na ekwiwalent pełnego czasu pracy („EPC”) w ujęciu rocznym, była zmienna w okresie badanym, ponieważ wzrosła o 2 punkty procentowe w 2008 r., następnie spadła o 5 punktów procentowych w 2009 r. i wzrosła o 6 punktów procentowych w ODP.

i) Wielkość marginesu dumpingu

(111) Jeżeli chodzi o wpływ wielkości rzeczywistych i wysokich marginesów dumpingu na przemysł unijny, uwzględniając ogólną wielkość przywozu z państw, których dotyczy postępowanie, oraz istnienie ceł antydumpingowych, wpływ ten nie może zostać uznany za istotny.

5.3. Dane dotyczące producentów unijnych objętych próbą

j) Ceny sprzedaży i czynniki wpływające na ceny krajowe

(112) Jednostkowe ceny sprzedaży przemysłu unijnego wzrosły o 11 % między 2007 r. i ODP. Ceny wzrosły stopniowo o 16 % do 2009 r., a następnie zmniejszyły się o 5 punktów procentowych w ODP. Te zmiany cen są związane z tym, że przemysł unijny był w stanie rozłożyć na 2009 r. zamówienia o dużej wartości przyjęte przed pogorszeniem się koniunktury gospodarczej. Jest to również powiązane ze stopniowym przechodzeniem przemysłu unijnego w kierunku droższych SWR, mianowicie SWR o większej średnicy.

k) Wynagrodzenia

(113) Między 2007 r. a ODP średnie wynagrodzenie w przeliczeniu na EPC zmniejszyło się o 12 % w okresie badanym. Z poniższej tabeli nie można jednak wyciągnąć miarodajnych wniosków, ponieważ duży wpływ na wynagrodzenia na pracownika miały zmiany kursu walutowego GBP – EUR w okresie badanym.

l) Inwestycje i zdolność do pozyskania kapitału

(114) Chociaż inwestycje w SWR spadły o 32 % w okresie badanym, były one znaczące i wynosiły ponad 35 mln EUR. Inwestycje były głównie skoncentrowane na SWR przynoszących wysoką marżę. Producenci objęci próbą nie mieli trudności z pozyskaniem kapitału w okresie badanym, ponieważ inwestycje mogły zazwyczaj być spłacone w terminie kilku lat.

m) Rentowność na rynku unijnym

(115) Producenci objęci próbą zdołali osiągnąć zyski w całym okresie badanym. Zyski osiągnięte od 2008 r. do ODP przewyższały zysk docelowy wynoszący 5 %, o którym mowa w dochodzeniu pierwotnym. Wyniki producentów objętych próbą wynikają głównie ze zmian cen między 2007 r. i ODP oraz ze stałego globalnego popytu dotyczącego producentów objętych próbą, który umożliwił im zmniejszenie stałych kosztów. Spadek rentowności w ODP wynika ze spadku cen i wielkości produkcji, który wywarł negatywny wpływ na koszty produkcji.

n) Zwrot z inwestycji

(116) Zwrot z inwestycji (ROI), wyrażony jako całkowity zysk przyniesiony przez działalność związaną z SWR w ujęciu procentowym wartości księgowej netto aktywów bezpośrednio i pośrednio związanych z produkcją SWR, był ogólnie zgodny z wyżej opisanym trendem rentowności w całym okresie badanym.

o) Przepływy pieniężne

(117) Sytuacja dotycząca przepływów pieniężnych poprawiła się między 2007 r. a ODP i była zgodna z wyżej opisanymi trendami rentowności w całym okresie badanym.

p) Poprawa sytuacji po wcześniejszym dumpingu

(118) O ile wskaźniki przeanalizowane powyżej wskazują, że przemysł unijny odczuł pogorszenie się koniunktury gospodarczej, ponieważ zmniejszyły się wielkość sprzedaży, wielkość produkcji, zatrudnienie i inwestycje, wskaźniki te wskazują również, że przemysł unijny dostosował swoje wyposażenie produkcyjne, aby lepiej sprostać nowej sytuacji gospodarczej oraz być w stanie wykorzystać możliwości na rynku UE i poza UE w segmentach, w których można osiągnąć wysokie marże zysku. Poprawa sytuacji gospodarczej i finansowej przemysłu unijnego po wprowadzeniu środków antydumpingowych w 1999 r. dowodzi, że środki są skuteczne, a sytuacja przemysłu unijnego poprawiła się po wcześniejszym dumpingu.

(119) Rząd Ukrainy wskazał, iż nie rozumie, w jaki sposób zniesienie ceł antydumpingowych na przywóz z Ukrainy mogłoby wyrządzić szkodę przemysłowi unijnemu, w sytuacji gdy jego wskaźniki szkody wykazały w większości pozytywne trendy w okresie kryzysu gospodarczego, a zwłaszcza między 2009 r. i ODP. Analiza ta była jednak oparta na ograniczonym okresie, a nie na całym okresie badanym. Należy zauważyć, że ten okres nie jest reprezentatywny dla całego trendu, który rozpoczął się w czasie, gdy zysk docelowy nie był nawet osiągnięty, a został on ostatecznie zrealizowany pomimo kryzysu gospodarczego, który dotknął przemysł unijny wraz z jego wskaźnikami, pod koniec okresu badanego. Istotnie, jak wskazano w motywach 112 i 115, względnie pozytywna ogólna sytuacja przemysłu unijnego wynikała, z jednej strony, z dużej ilości zamówień na koniec 2008 r., które były realizowane w 2009 r., a z drugiej strony – ze wzrostu konsumpcji na rynkach poza UE, który przyczynił się do ogólnego pozytywnego trendu dotyczącego wskaźników związanych z zyskiem.

5.4. Wniosek

(120) Chociaż konsumpcja spadła o 21 %, przemysł unijny zdołał utrzymać swój udział w rynku, ceny wzrosły o 11 %, zapasy pozostały na dobrym poziomie, a wielkość produkcji zmniejszyła się w mniejszym stopniu niż konsumpcja. Pod względem rentowności przemysł unijny przynosił zysk w całym okresie badanym. Mając na uwadze powyższe kwestie, można stwierdzić, że przemysł unijny nie poniósł istotnej szkody w okresie badanym.

F. PRAWDOPODOBIEŃSTWO PONOWNEGO WYSTĄPIENIA SZKODY

(121) Jak wyjaśniono w motywach 55 i 68, producenci eksportujący w ChRL i na Ukrainie mają potencjał do znacznego zwiększenia wielkości wywozu do Unii poprzez wykorzystanie wolnych mocy produkcyjnych. Dostępne są znaczące moce produkcyjne, które wynoszą ponad 500 000 ton, co stanowi całą konsumpcję w Unii. Jest zatem prawdopodobne, że w razie uchylenia środków na rynek unijny zostanie wprowadzona znacząca ilość SWR z ChRL i z Ukrainy, aby odzyskać udziały w rynku i powiększyć je.

(122) Jak podkreślono w motywie 88, ceny przywozu z ChRL i Ukrainy były na niskim poziomie i podcinały ceny UE. Te niskie ceny najprawdopodobniej nadal byłyby stosowane. W przypadku Ukrainy, jak wskazano w motywie 67, ceny mogą ulec nawet dalszemu spadkowi. Taka polityka cenowa w połączeniu ze zdolnością eksporterów w wymienionych państwach do dostarczenia znaczących ilości produktu objętego postępowaniem na rynek unijny najprawdopodobniej wywarłaby negatywny wpływ na ceny na rynku unijnym oraz prawdopodobnie na sytuację gospodarczą przemysłu unijnego. Jak wykazano powyżej, wyniki finansowe przemysłu unijnego są ściśle powiązane z poziomem cen na rynku unijnym. Jest zatem prawdopodobne, że gdyby przemysł unijny był narażony na zwiększoną wielkość przywozu po cenach dumpingowych z ChRL i Ukrainy, pogorszyłoby to jego sytuację finansową zgodnie z ustaleniami dochodzenia pierwotnego. Na tej podstawie stwierdza się zatem, że uchylenie środków stosowanych wobec przywozu pochodzącego z ChRL i Ukrainy najprawdopodobniej skutkowałoby ponownym poniesieniem szkody przez przemysł unijny.

(123) W odniesieniu do RPA i jak wskazano w motywie 63, wolne moce produkcyjne są ograniczone. Jak podkreślono w motywie 92, ceny eksportowe RPA stosowane w wywozie do UE nie podcinały cen przemysłu unijnego. Zważywszy na niewielki wywóz do UE, który był wprowadzany na rynek unijny, ceny eksportowe SWR z RPA stosowane na pięciu głównych rynkach poza UE porównano z cenami przemysłu unijnego także na podstawie rodzaju produktu. Ceny te również nie podcinały cen przemysłu unijnego.

(124) Mając na uwadze ograniczone wolne moce produkcyjne i brak podcięcia cenowego, stwierdza się, że uchylenie środków dotyczących przywozu z RPA najprawdopodobniej nie doprowadzi do ponownego poniesienia szkody przez przemysł unijny

G. INTERES UNII

1. Wprowadzenie

(125) Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego zbadano, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych wobec ChRL i Ukrainy nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Ustalenie interesu Unii polegało na ocenie poszczególnych interesów wszystkich zainteresowanych stron. Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach wprowadzenie środków nie zostało uznane za działanie wbrew interesom Unii. Co więcej: fakt, że obecne dochodzenie to przegląd, a więc obejmuje ono analizę sytuacji, w której środki antydumpingowe były już stosowane, umożliwia ocenę jakiegokolwiek nadmiernie niekorzystnego wpływu aktualnie obowiązujących środków antydumpingowych na zainteresowane strony.

(126) Na tej podstawie zbadano, czy pomimo wniosku w sprawie prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkodliwego dumpingu istnieją szczególnie ważne wskazania mogące prowadzić do wniosku, że utrzymanie obecnych środków wobec przywozu pochodzącego z ChRL i Ukrainy w tym konkretnym przypadku nie leży w interesie Unii.

2. Interes przemysłu unijnego

(127) Przemysł unijny udowodnił, iż jest przemysłem strukturalnie rentownym. Potwierdza to pozytywny rozwój jego sytuacji gospodarczej w okresie badanym. W szczególności fakt, że przemysł unijny utrzymał swój udział w rynku w okresie badanym, wyraźnie kontrastuje z sytuacją poprzedzającą wprowadzenie środków w 1999 r. Ponadto przemysł unijny poprawił swoją rentowność między 2007 r. i ODP. Przypomina się ponadto, iż ustalono, że miało miejsce obejście środków poprzez przywóz z Maroka, Mołdawii i Korei Południowej. Gdyby powyższy fakt nie miał miejsca, sytuacja przemysłu unijnego byłaby jeszcze bardziej korzystna.

(128) Można rozsądnie przewidywać, że przemysł unijny będzie w dalszym ciągu odnosić korzyści ze środków antydumpingowych, które mają zostać utrzymane. Jeżeli środki wprowadzone wobec przywozu pochodzącego z ChRL i Ukrainy nie zostałyby utrzymane, prawdopodobne jest, że przemysł unijny znowu poniesie szkodę w wyniku zwiększonego przywozu po cenach dumpingowych z tych państw, a jego sytuacja finansowa pogorszy się.

3. Interes importerów

(129) Należy przypomnieć, że w poprzednich dochodzeniach ustalono, że skutek wprowadzenia środków nie byłby istotny. Jak wskazano w motywie 11, dwóch importerów udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu i w pełni współpracowało w niniejszym postępowaniu. Wskazali oni, że środki powodowały wzrost cen. Dochodzenie jednak wykazało, że istnieją inne źródła podaży oraz że ceny importowe z innych państw były podobne do cen w ChRL.

(130) Na podstawie powyższych ustaleń uznano, że obecnie obowiązujące środki nie mają znaczącego negatywnego wpływu na sytuację finansową tych przedsiębiorstw oraz że utrzymanie środków nie będzie mieć niekorzystnego wpływu na importerów.

4. Interes użytkowników

(131) SWR mają szerokie zastosowanie i dlatego zainteresowanych może być wiele sektorów przemysłu wykorzystujących produkt objęty postępowaniem, np. w rybołówstwie, przemyśle morskim/żegludze morskiej, przemyśle naftowo-gazowym, górnictwie, leśnictwie, transporcie lotniczym, inżynierii lądowej i wodnej, w budownictwie i jako liny dźwigowe. Powyższy wykaz sektorów przemysłu wykorzystujących produkt objęty postępowaniem nie jest wyczerpujący.

(132) Komisja przesłała kwestionariusze wszystkim znanym użytkownikom. Jak wskazano w motywie 16, tylko jeden użytkownik współpracował w niniejszym postępowaniu. Wskazał on, że nie odczuł istnienia środków, ponieważ dostępne są inne źródła dostaw, a SWR nie stanowią znaczącego udziału w jego kosztach produkcji. W tym kontekście stwierdzono, że mając na uwadze nieznaczny wpływ kosztów SWR na przemysł wykorzystujący produkt objęty postępowaniem oraz istnienie innych dostępnych źródeł dostaw, obowiązujące środki nie mają istotnego wpływu na ten przemysł.

5. Wnioski dotyczące interesu Unii

(133) Zważywszy na powyższe ustalenia, uznano, że nie ma żadnych istotnych powodów przemawiających przeciwko utrzymaniu obecnych środków antydumpingowych.

H. ŚRODKI ANTYDUMPINGOWE

(134) Wszystkie strony zostały poinformowane o zasadniczych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierza się zalecić utrzymanie obowiązujących środków stosowanych wobec przywozu produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL i Ukrainy oraz zakończenie stosowania tych środków względem przywozu pochodzącego z RPA. Wyznaczono również termin, w którym strony mają możliwość przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie wpłynęły jednak żadne uwagi mogące spowodować zmianę powyższych wniosków.

(135) Z powyższych ustaleń wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe stosowane względem przywozu SWR pochodzących z ChRL i Ukrainy powinny zostać utrzymane. Natomiast środki stosowane względem przywozu z RPA powinny zostać zniesione.

(136) Jak wspomniano w powyższych motywach 2 i 3, obecnie obowiązujące cła antydumpingowe na przywóz produktu objętego postępowaniem z Ukrainy i z ChRL zostały rozszerzone tak, by dodatkowo objąć przywóz SWR wysyłanych odpowiednio z Mołdawii, Maroka i Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Mołdawii, Maroka i Republiki Korei. Cło antydumpingowe, które ma być utrzymane na przywóz produktu objętego postępowaniem, zgodnie z tym, co zostało przedstawione w motywie 2, powinno być nadal rozszerzone na przywóz SWR wysyłanych z Mołdawii, Maroka i Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Mołdawii, Maroka i Republiki Korei. Marokański producent eksportujący, który został zwolniony ze środków rozszerzonych rozporządzeniem (WE) nr 1886/2004, powinien również zostać zwolniony ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem. Jedenastu producentów eksportujących z Korei Południowej, których zwolniono ze środków rozszerzonych rozporządzeniem wykonawczym Rady (WE) nr 400/2010, należy również zwolnić ze środków wprowadzonych niniejszym rozporządzeniem,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Niniejszym nakłada się ostateczne cło antydumpingowe na przywóz stalowych lin i kabli, w tym lin zamkniętych, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, objętych obecnie kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 oraz ex 7312 10 98 (kody TARIC 7312 10 81 11, 7312 10 81 12, 7312 10 81 13, 7312 10 81 19, 7312 10 83 11, 7312 10 83 12, 7312 10 83 13, 7312 10 83 19, 7312 10 85 11, 7312 10 85 12, 7312 10 85 13, 7312 10 85 19, 7312 10 89 11, 7312 10 89 12, 7312 10 89 13, 7312 10 89 19, 7312 10 98 11, 7312 10 98 12, 7312 10 98 13 oraz 7312 10 98 19) i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i z Ukrainy.

2. Stawka ostatecznego cła antydumpingowego, mająca zastosowanie do ceny netto CIF na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktów opisanych w ust. 1 i pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej, wynosi 60,4 %.

3. Stawkę ostatecznego cła antydumpingowego, mającą zastosowanie do ceny netto CIF na granicy Unii, przed ocleniem, dla produktu opisanego w ust. 1 i pochodzącego z Ukrainy, ustala się na następujących poziomach:

Stosowanie indywidualnej stawki celnej ustalonej dla przedsiębiorstwa wymienionego w powyższej tabeli uwarunkowane jest przedstawieniem organom celnym państw członkowskich ważnej faktury handlowej zawierającej oświadczenie datowane i podpisane przez pracownika przedsiębiorstwa wystawiającego fakturę, z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska tego pracownika, o następującej treści: „Ja, niżej podpisany (podpisana), poświadczam, że [ilość] stalowych lin i kabli sprzedana na wywóz do Unii Europejskiej objęta niniejszą fakturą została wytworzona przez [nazwa i adres przedsiębiorstwa] [kod dodatkowy TARIC] w Ukrainie. Oświadczam, że informacje zawarte w niniejszej fakturze są pełne i zgodne z prawdą”. W przypadku nieprzedstawienia takiej faktury obowiązuje stawka celna mająca zastosowanie do wszystkich pozostałych przedsiębiorstw.

4. [1] Ostateczne cło antydumpingowe, mające zastosowanie do przywozu pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej, jak wskazano w ust. 2, niniejszym rozszerza się na przywóz tych samych stalowych lin i kabli wysyłanych z Maroka, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Maroka (kody TARIC 7312 10 81 12, 7312 10 83 12, 7312 10 85 12, 7312 10 89 12 oraz 7312 10 98 12), z wyjątkiem produktów, które zostały wyprodukowane przez Remer Maroc SARL, Zone Industrielle, Tranche 2, Lot 10, Settat, Maroko (dodatkowy kod TARIC A567), oraz na przywóz tych samych stalowych lin i kabli wysyłanych z Republiki Korei, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Republiki Korei (kody TARIC 7312 10 81 13, 7312 10 83 13, 7312 10 85 13, 7312 10 89 13 oraz 7312 10 98 13), z wyjątkiem produktów wyprodukowanych przez wymienione poniżej przedsiębiorstwa (¹³):

5. Ostateczne cło antydumpingowe, mające zastosowanie do przywozu z Ukrainy, jak określono w ust. 3, zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz takich samych stalowych lin i kabli wysyłanych z Mołdawii, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Mołdawii (kody TARIC 7312 10 81 11, 7312 10 83 11, 7312 10 85 11, 7312 10 89 11 oraz 7312 10 98 11).

6. O ile nie określono inaczej, zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące należności celnych.

7. Postępowanie przeglądowe dotyczące przywozu stalowych lin i kabli, w tym lin zamkniętych, z wyłączeniem lin i kabli ze stali nierdzewnej, o maksymalnym wymiarze przekroju poprzecznego przekraczającym 3 mm, pochodzących z RPA i objętych obecnie kodami CN ex 7312 10 81, ex 7312 10 83, ex 7312 10 85, ex 7312 10 89 oraz ex 7312 10 98, zostaje niniejszym zakończone.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 stycznia 2012 r.