(1)

Środki antydumpingowe dotyczące przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych (dalej: "łączniki rur i przewodów rurowych" lub "produkt objęty postępowaniem") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("państwo, którego dotyczy postępowanie" lub "Chiny") i z Tajlandii zostały pierwotnie wprowadzone rozporządzeniem Rady (WE) nr 584/96 (2) ("pierwotne środki").

(2)

Na podstawie art. 13 ust. 3 rozporządzenia podstawowego środki pierwotne zostały rozszerzone rozporządzeniami Rady (WE) nr 964/2003 (3), (WE) nr 2052/2004 (4), (WE) nr 2053/2004 (5) oraz (WE) nr 655/2006 (6) na przywóz towarów wysyłanych z Tajwanu, Indonezji, Sri Lanki i Filipin, zgłoszonych lub niezgłoszonych jako pochodzące z Tajwanu, Indonezji, Sri Lanki i Filipin.

(3)

Obecnie obowiązującym środkiem są ostateczne cła antydumpingowe nałożone rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1934 (7) nakładającym ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej w następstwie przeglądu wygaśnięcia na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego .

(4)

Środki antydumpingowe obowiązują obecnie w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Rosji, Republiki Korei i z Malezji (8).

(5)

W następstwie opublikowania zawiadomienia o zbliżającym się wygaśnięciu (9) środków antydumpingowych obowiązujących w odniesieniu do przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali ("TPF") pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej ("ChRL", "Chiny" lub "państwo, którego dotyczy postępowanie") Komisja otrzymała wniosek o dokonanie przeglądu na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego ("wniosek").

(6)

Wniosek został złożony 25 czerwca 2020 r. przez Komitet Obrony Przemysłu Stalowych Łączników Spawanych Doczołowo Unii Europejskiej (ang. Defence Committee of the Seamless Steel Tubes Industry of the European Union) (zwany dalej "wnioskodawcą") w imieniu producentów reprezentujących ponad 60 % całkowitej unijnej produkcji łączników rur i przewodów rurowych.

(7)

W uzasadnieniu wniosku podano, że w związku z wygaśnięciem środków istnieje prawdopodobieństwo kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu i szkody dla przemysłu Unii.

(8)

Po konsultacji z Komitetem ustanowionym w art. 15 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja ustaliła, że istnieją wystarczające dowody uzasadniające wszczęcie przeglądu wygaśnięcia, w dniu 27 października 2020 r. Komisja wszczęła przegląd wygaśnięcia dotyczący przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z ChRL na podstawie art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego. Komisja opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (10) ("zawiadomienie o wszczęciu postępowania").

(9)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja wezwała zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja poinformowała w szczególności wnioskodawcę, pozostałych znanych unijnych producentów, producentów w ChRL, importerów i użytkowników w Unii, o których wiadomo, że są zainteresowani, oraz chińskie władze o wszczęciu przeglądu wygaśnięcia i wezwała wymienione podmioty do współpracy.

(10)

Wszystkie zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia przeglądu wygaśnięcia i złożenia wniosku o posiedzenie wyjaśniające przed Komisją lub przed rzecznikiem praw stron w postępowaniach w sprawie handlu.

(11)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać doboru próby zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(12)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja ogłosiła, że wstępnie wybrała próbę producentów unijnych. Zgodnie z art. 17 ust. 1 rozporządzenia podstawowego Komisja dokonała doboru próby na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży i produkcji w Unii, którą to wielkość można właściwie zbadać w dostępnym czasie, zapewniając jednocześnie reprezentatywność geograficzną. Próba ta składała się z trzech producentów unijnych. Producenci unijni objęci próbą reprezentowali 56 % szacowanej całkowitej produkcji w Unii oraz 49 % szacowanej całkowitej wielkości sprzedaży na rzecz klientów niepowiązanych w Unii w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Komisja wezwała zainteresowane strony do przedstawiania uwag dotyczących tymczasowej próby, żadnych uwag jednak nie otrzymała. Tymczasowa próba została zatem potwierdzona i uznawana jest za reprezentatywną dla przemysłu Unii.

(13)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej w odniesieniu do producentów w państwie, którego dotyczy postępowanie, strony te poproszono o zgłoszenie się do Komisji i przedstawienie jej informacji, o które wystąpiono w zawiadomieniu o wszczęciu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chin w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi. Ponieważ jednak na początku zgłosił się tylko jeden producent eksportujący, kontrola wyrywkowa nie była konieczna. Ponadto ustalenia dotyczące przywozu z ChRL zostały dokonane na podstawie dostępnych faktów zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, ponieważ ten producenci eksportujący postanowił wycofać się ze współpracy.

(14)

Aby umożliwić Komisji podjęcie decyzji co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby umożliwić dobór próby, wszystkich importerów niepowiązanych wezwano do udziału w niniejszym dochodzeniu. Strony te wezwano do zgłoszenia się do Komisji przez dostarczenie informacji na temat ich przedsiębiorstw wymaganych w załączniku do zawiadomienia o wszczęciu przeglądu. Zgłosiło się tylko dwóch importerów. W związku z tym Komisja zdecydowała, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(15)

Komisja przesłała rządowi Chin ("rząd ChRL") kwestionariusz dotyczący istnienia znaczących zakłóceń w ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(16)

Kwestionariusze dla objętych próbą producentów unijnych, jak również dla importerów, użytkowników i producentów eksportujących udostępniono w internecie (11) w dniu wszczęcia postępowania.

(17)

Komisja uzyskała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od trzech producentów unijnych objętych próbą, wnioskodawcy i dwóch importerów.

(18)

Z uwagi na wybuch pandemii COVID-19 i środki izolacji wprowadzone przez różne państwa członkowskie, Komisja nie mogła przeprowadzić wizyt weryfikacyjnych zgodnie z art. 16 rozporządzenia podstawowego. Zamiast tego Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe wszystkich informacji uznanych za niezbędne, aby dokonać ustaleń zgodnie z zawiadomieniem w sprawie skutków, jakie pandemia COVID-19 ma na dochodzenia antydumpingowe i antysubsydyjne (12). Komisja przeprowadziła zdalne kontrole krzyżowe wszystkich producentów unijnych objętych próbą, mianowicie:

(19)

W dniu 9 listopada 2021 r. Komisja ujawniła istotne fakty i ustalenia, na podstawie których zamierza utrzymać obowiązujące cła antydumpingowe. Wszystkim stronom wyznaczono okres, w którym mogły zgłaszać uwagi dotyczące ujawnionych ustaleń.

(20)

Komisja nie otrzymała uwag od żadnej z zainteresowanych stron.

(21)

Dochodzenie dotyczące kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu obejmowało okres od dnia 1 lipca 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. ("okres objęty dochodzeniem przeglądowym" lub "ODP"). Badanie tendencji mających znaczenie dla oceny prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia szkody objęło okres od dnia 1 stycznia 2017 r. do końca okresu objętego dochodzeniem przeglądowym ("okres badany").

(22)

Postępowanie w niniejszej sprawie wszczęto w dniu 27 października 2020 r., tj. w okresie przejściowym uzgodnionym między Zjednoczonym Królestwem a UE, w którym Zjednoczone Królestwo nadal podlegało prawu Unii. Okres ten dobiegł końca w dniu 31 grudnia 2020 r. W związku z tym od dnia 1 stycznia 2021 r. przedsiębiorstwa i stowarzyszenia ze Zjednoczonego Królestwa nie kwalifikują się już jako zainteresowane strony w tym postępowaniu.

(23)

Za pośrednictwem notatki do akt sprawy z dnia 18 stycznia 2021 r. Komisja zwróciła się do podmiotów gospodarczych ze Zjednoczonego Królestwa, które uważają, że nadal kwalifikują się jako zainteresowana strona, do nawiązania z nią kontaktu. Nie zgłosiło się żadne przedsiębiorstwo.

(24)

Produkt objęty niniejszym przeglądem jest taki sam jak w poprzednim przeglądzie wygaśnięcia, a mianowicie niektóre łączniki rur lub przewodów rurowych (inne niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, pochodzące z Chińskiej Republiki Ludowej ("produkt objęty przeglądem"), obecnie objęte kodami CN ex 7307 93 11, ex 7307 93 19 i ex 7307 99 80 (kody TARIC 7307931191, 7307931193, 7307931194, 7307931195, 7307931199, 7307931991, 7307931993, 7307931994, 7307931995, 7307931999, 7307998092, 7307998093, 7307998094, 7307998095 i 7307998098).

(25)

Jak wykazano w toku dochodzenia, w wyniku którego wprowadzono obowiązujące środki (13), takie same podstawowe właściwości fizyczne i techniczne, a także takie same podstawowe zastosowania mają następujące produkty:

(26)

Komisja stwierdziła, że są to produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

(27)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym kontynuowano przywóz produktu objętego przeglądem z ChRL (5 192 tony), choć poziom takiego przywozu spadł w porównaniu z okresem objętym dochodzeniem przeglądowym w ramach ostatniego przeglądu wygaśnięcia (8 058 ton od lipca 2013 r. do czerwca 2014 r.). Według statystyk COMEXT (Eurostat) (14) udział w rynku unijnym przywozu łączników rur i przewodów rurowych z ChRL wyniósł w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym 10 % w porównaniu z udziałem w rynku na poziomie 16 % ustalonym w toku poprzedniego przeglądu wygaśnięcia.

(28)

Jak wspomniano w motywie 13, żaden z eksporterów/producentów z ChRL nie współpracował w toku dochodzenia.

(29)

W związku z tym Komisja poinformowała władze ChRL, że z uwagi na brak współpracy Komisja może zastosować art. 18 rozporządzenia podstawowego w odniesieniu do ustaleń dotyczących ChRL. Komisja nie otrzymała żadnych uwag.

(30)

W związku z powyższym zgodnie z art. 18 ust. 1 rozporządzenia podstawowego ustalenia dotyczące prawdopodobieństwa kontynuacji lub ponownego wystąpienia dumpingu w odniesieniu do ChRL oparto na dostępnych faktach, w szczególności na informacjach zawartych we wniosku o dokonanie przeglądu wygaśnięcia w połączeniu z innymi źródłami informacji, takimi jak statystyki handlowe dotyczące przywozu i wywozu (Comext (Eurostat), Dun & Bradstreet D&B (15), Global Trade Alert - GTA (16) i OECD (17)).

(31)

Zgodnie z art. 2 ust. 1 rozporządzenia podstawowego "podstawą obliczenia wartości normalnej są zwykle ceny uiszczone lub należne w zwykłym obrocie handlowym przez niezależnych nabywców w kraju wywozu".

(32)

Zgodnie jednak z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego "w przypadku stwierdzenia […], że w kraju wywozu nie jest właściwe stosowanie cen i kosztów krajowych w związku z istnieniem w tym kraju znaczących zakłóceń w rozumieniu lit. b), wartość normalną konstruuje się wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia" oraz wartość ta "obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów administracyjnych, kosztów sprzedaży i kosztów ogólnych oraz zyski".

(33)

Jak wyjaśniono poniżej, w obecnym dochodzeniu Komisja stwierdziła, że w oparciu o dostępne dowody oraz ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i chińskich producentów zastosowanie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego było właściwe.

(34)

W świetle wystarczających dowodów dostępnych w momencie wszczęcia dochodzenia, które zdają się wykazywać w odniesieniu do ChRL na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, Komisja wszczęła dochodzenie na podstawie art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. W celu uzyskania informacji uznanych za niezbędne do dochodzenia w odniesieniu do domniemanych znaczących zakłóceń Komisja przesłała kwestionariusz rządowi ChRL. Ponadto w pkt 5.3.2 zawiadomienia o wszczęciu postępowania Komisja wezwała wszystkie zainteresowane strony do przedstawienia swoich opinii, przedłożenia informacji i dostarczenia dowodów potwierdzających zgłaszane fakty w odniesieniu do zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w terminie 37 dni od daty opublikowania zawiadomienia o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Nie otrzymano odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL i nie wpłynęły w wyznaczonym terminie stanowiska dotyczące zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego. Następnie Komisja poinformowała rząd ChRL, że do ustalenia istnienia znaczących zakłóceń w ChRL wykorzysta dostępne fakty w rozumieniu art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(35)

W zawiadomieniu o wszczęciu Komisja wskazała również, że w świetle dostępnych dowodów może zaistnieć potrzeba wyboru odpowiedniego reprezentatywnego kraju na podstawie art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego w celu ustalenia wartości normalnej na podstawie niezniekształconych cen lub wartości odniesienia.

(36)

W dniu 30 marca 2021 r. Komisja poinformowała w nocie ("pierwsza nota") zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej. W nocie tej Komisja przedstawiła wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i siła robocza, które mogą być wykorzystywane w produkcji produktu objętego przeglądem. Ponadto w oparciu o kryteria wyboru niezniekształconych cen lub wartości odniesienia Komisja określiła potencjalne reprezentatywne kraje (mianowicie: Federacja Rosyjska, Tajlandia i Turcja).

(37)

Wnioskodawca argumentował, że Federacja Rosyjska nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem, w szczególności ze względu na istnienie zakazu wywozu rur wzorcowych (kod HS 730419) obowiązującego od 1 maja 2015 r., stanowiącego istotne źródło zakłóceń na rosyjskim rynku głównego surowca łączników rur i przewodów rurowych. Komisja przyjęła do wiadomości uwagi i zgodziła się, że Rosja nie jest odpowiednim reprezentatywnym krajem w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(38)

Wnioskodawca argumentował ponadto, że przywóz rur wzorcowych z ChRL do Turcji jest znaczący. Ponadto wnioskodawca argumentował, że żadna z trzech spółek wskazanych przez Komisję w pierwszej nocie nie była rzeczywistym producentem łączników rur i przewodów rurowych. Po dalszym dochodzeniu Komisja zgodziła się, że trzej wskazani producenci w Turcji nie byli rzeczywistymi producentami łączników rur i przewodów rurowych. Komisja stwierdziła zatem na tym etapie, że Turcja nie wydaje się być odpowiednim reprezentatywnym krajem w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(39)

Ponadto wnioskodawca argumentował, że przedsiębiorstwo wskazane przez Komisję w Tajlandii w rzeczywistości nie było producentem łączników rur i przewodów rurowych i zaproponował trzy inne przedsiębiorstwa. Komisja zgodziła się, że pierwotnie zidentyfikowane przedsiębiorstwo nie było producentem łączników rur i przewodów rurowych, i potwierdziła, że trzy przedsiębiorstwa zaproponowane przez wnioskodawcę (Thai Benkan Co., Ltd., Awaji Material Thailand Co., Ltd. i TTU Industrial Corp. Ltd.) produkowały łączniki rur i przewody rurowe i że najnowsze dane finansowe dotyczące tych firm były łatwo dostępne.

(40)

W dniu 28 czerwca 2021 r. Komisja poinformowała w drugiej nocie ("druga nota") zainteresowane strony o odpowiednich źródłach, które zamierza wykorzystać do określenia wartości normalnej, z wykorzystaniem Tajlandii jako reprezentatywnego kraju. Poinformowała również zainteresowane strony, że określi koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne ("koszty SG&A") oraz zyski na podstawie informacji otrzymanych od trzech producentów (Thai Benkan i Awaji Material Thailand oraz TTU Industrial Corporation) w reprezentatywnym kraju. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących drugiej noty.

(41)

W prowadzonych niedawno dochodzeniach dotyczących sektora stali w ChRL (18) Komisja ustaliła, że istnieją znaczące zakłócenia w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego.

(42)

W toku dochodzeń, o których mowa powyżej, Komisja ustaliła, że w ChRL dochodziło do istotnej interwencji rządowej, co zakłóca proces skutecznej alokacji zasobów zgodnie z zasadami rynkowymi (19). W szczególności Komisja stwierdziła, że w sektorze stali, będącej głównym surowcem wykorzystywanym do wytwarzania produktu objętego przeglądem, nie tylko utrzymuje się nadal znaczący stopień własności rządu ChRL w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego (20), ale również rząd ChRL może ingerować w ceny i koszty poprzez obecność przedstawicieli państwa w tych przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego (21). Komisja uznała ponadto, że obecność i ingerencja przedstawicieli państwa na rynkach finansowych, a także w obszarze dostaw surowców i materiałów do produkcji wywołują dodatkowy zakłócający wpływ na rynek. Rzeczywiście, ogólnie rzecz biorąc, system planowania w ChRL powoduje, że zasoby są skoncentrowane w sektorach uznanych przez rząd za strategiczne lub ważne politycznie, a nie przydzielane zgodnie z mechanizmami rynkowymi (22). W związku z tym Komisja stwierdziła, że przepisy chińskiego prawa upadłościowego i chińskiego prawa rzeczowego nie funkcjonują w prawidłowy sposób w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego, co prowadzi do zakłóceń, w szczególności wynikających z utrzymywania niewypłacalnych przedsiębiorstw na rynku oraz z przydzielania praw użytkowania gruntów w ChRL (23). Podobnie Komisja ustaliła, że w sektorze stali występują zakłócenia kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego (24), a także zakłócenia rynków finansowych w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, w szczególności jeżeli chodzi o dostęp do kapitału dla przedsiębiorców w ChRL (25).

(43)

Podobnie jak w przypadku poprzednich dochodzeń dotyczących sektora stali w ChRL w obecnym dochodzeniu Komisja zbadała, czy ze względu na istnienie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego właściwe było zastosowanie cen i kosztów krajowych w ChRL. Komisja uczyniła to na podstawie dowodów dostępnych w aktach sprawy, w tym dowodów zawartych we wniosku, a także w dokumencie roboczym służb Komisji w sprawie znaczących zakłóceń w gospodarce Chińskiej Republiki Ludowej do celów dochodzeń w sprawie ochrony handlu (26) ("sprawozdanie"), które opera się na publicznie dostępnych źródłach. Analiza ta obejmowała analizę istotnych interwencji rządowych w gospodarce ChRL ogółem, a także konkretnej sytuacji na rynku w sektorze, do którego należy produkt objęty przeglądem. Komisja uzupełniła te elementy dowodowe własnymi badaniami dotyczącymi poszczególnych kryteriów istotnych dla potwierdzenia występowania znaczących zakłóceń w ChRL, stwierdzonego również w jej poprzednich dochodzeniach w tym względzie.

(44)

Poza odniesieniem się do sprawozdania, zwrócono ponadto uwagę na praktyki mające wpływ na koszty i ceny w sektorze stali, w którym głównym materiałem do produkcji łączników rur i przewodów rurowych jest rura wzorcowa:

(45)

Jak wskazano w motywie 29, rząd ChRL nie przedstawił uwag ani dowodów potwierdzających lub obalających dowody istniejące w aktach sprawy, włączając w to sprawozdanie i dodatkowe dowody przedstawione przez skarżącego, odnośnie do istnienia znaczących zakłóceń lub zasadności zastosowania art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego w przedmiotowej sprawie.

(46)

W szczególności w sektorze stali, która stanowi główny surowiec w produkcji łączników rur i przewodów rurowych, znaczna część przedsiębiorstw nadal stanowi własność rządu ChRL. Wielu największych producentów to przedsiębiorstwa będące własnością państwa. Niektórzy z tych producentów zostali bezpośrednio wymienieni w "Planie na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016-2020". Na przykład państwowe chińskie przedsiębiorstwo Shanxi Taiyuan Iron & Steel Co. Ltd. wspomina na swojej stronie internetowej, że jest super gigantem w sektorze żelaza i stali, i że przekształciło się w niezwykle obszerny kompleks hutnictwa żelaza i stali, który jest zintegrowany z działalnością w zakresie wydobycia żelaza, produkcji, przetwarzania, dostaw żelaza i stali oraz obrotu nimi (30). Baosteel jest kolejnym dużym chińskim przedsiębiorstwem państwowym, które prowadzi produkcję stali i stanowi część grupy China Baowu Steel Group Co. Ltd. (przedtem Baosteel Group i Wuhan Iron & Steel) (31). Choć w ujęciu nominalnym szacuje się, że liczba przedsiębiorstw państwowych jest niemal równa liczbie przedsiębiorstw prywatnych w sektorze stalowym, czterej spośród pięciu chińskich producentów stali należących do grupy 10 największych producentów stali na świecie są przedsiębiorstwami państwowymi (32). Jednocześnie, choć w 2016 r. producenci należący do czołowej dziesiątki odpowiadali za około 36 % łącznej produkcji tego sektora, rząd ChRL wyznaczył w tym samym roku cel polegający na skonsolidowaniu do 2025 r. od 60 % do 70 % produkcji wyrobów ze stali wokół mniej więcej dziesięciu przedsiębiorstw prowadzących działalność na dużą skalę (33). Rząd ChRL ponownie przedstawił ten cel w kwietniu 2019 r., ogłaszając publikację wytycznych dotyczących konsolidacji przemysłu stalowego (34). Taka konsolidacja może wiązać się z przymusowym łączeniem rentownych przedsiębiorstw prywatnych z osiągającymi niezadowalające wyniki przedsiębiorstwami państwowymi (35). Ze względu na brak współpracy ze strony chińskich producentów łączników rur i przewodów rurowych nie można było ustalić dokładnych proporcji prywatnych i państwowych producentów łączników rur i przewodów rurowych.

(47)

Jeżeli chodzi o możliwości ingerowania w ceny i koszty przez rząd ChRL dzięki obecności przedstawicieli państwa w przedsiębiorstwach w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret drugie rozporządzenia podstawowego, ze względu na brak współpracy po stronie producentów łączników rur i przewodów rurowych, Komisja przypomina, że zarówno publiczne, jak i prywatne przedsiębiorstwa w sektorze stalowym są objęte nadzorem politycznym i otrzymują wytyczne polityczne. W istocie, chociaż przewidziane w ustawodawstwie chińskim prawo do powoływania i odwoływania kluczowych członków kierownictwa przedsiębiorstw państwowych przez właściwe organy państwowe można uznać za przejaw korzystania przez te organy z przysługujących im praw własności (36), komórki KPCh tworzone zarówno w przedsiębiorstwach państwowych, jak i w przedsiębiorstwach prywatnych stanowią kolejny istotny kanał umożliwiający państwu ingerowanie w proces podejmowania decyzji biznesowych. Zgodnie z prawem spółek ChRL w każdym przedsiębiorstwie należy ustanowić organizację partyjną KPCh (składającą się z co najmniej trzech członków KPCh, jak określono w statucie KPCh (37)), a przedsiębiorstwo zapewnia warunki konieczne do prowadzenia działalności przez organizację partyjną. W przeszłości wymóg ten nie zawsze był spełniany lub nie był egzekwowany w rygorystyczny sposób. Począwszy od co najmniej 2016 r. KPCh zaczęła jednak rościć sobie prawo do ściślejszego kontrolowania procesu podejmowania decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach państwowych, traktując to prawo jako jedną z wiodących zasad jej polityki. Napływające informacje sugerują również, że KPCh wywiera presję na przedsiębiorstwa prywatne, nakłaniając je do kierowania się "patriotyzmem" i postępowania zgodnie z polityką partii (38). Informacje z 2017 r. wskazują, że komórki partyjne istniały w 70 % spośród około 1,86 mln przedsiębiorstw prywatnych, a organizacje KPCh wywierały coraz większą presję, aby zapewniono im możliwość podejmowania ostatecznych decyzji biznesowych w przedsiębiorstwach, w których je utworzono (39). Wspomniane przepisy mają ogólne zastosowanie w całej chińskiej gospodarce, we wszystkich sektorach, w tym do łączników rur i przewodów rurowych oraz dostawców materiałów do ich produkcji.

(48)

Co więcej, w sektorze łączników rur i przewodów rurowych można zaobserwować politykę faworyzującą producentów krajowych lub innego rodzaju wpływanie na rynek w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret trzecie rozporządzenia podstawowego.

(49)

Chociaż sektor łączników rur i przewodów rurowych jest wyspecjalizowaną branżą, korzysta z rządowych wytycznych i interwencji rządu dotyczących głównego surowca wykorzystywanego przy wytwarzaniu tych wyrobów, czyli stali.

(50)

Rząd ChRL uznaje przemysł stalowy za jedną z kluczowych gałęzi gospodarki (40). Znajduje to potwierdzenie w licznych planach, wytycznych i innych dokumentach dotyczących sektora stalowego wydawanych przez organy na szczeblu krajowym, regionalnym i gminnym takich jak "Plan na rzecz dostosowania i modernizacji przemysłu stalowego na lata 2016-2020", obowiązujących w ODP. We wspomnianym planie stwierdzono, że przemysł stalowy jest "ważnym sektorem o podstawowym znaczeniu dla chińskiej gospodarki, jej fundamentem (41)". Główne zadania i cele przedstawione w tym planie obejmują wszystkie aspekty związane z rozwojem tej gałęzi przemysłu (42). W 13. planie pięcioletnim na rzecz rozwoju gospodarczego i społecznego (43), obowiązującym w ODP, przewidziano objęcie wsparciem przedsiębiorstw wytwarzających wysokiej klasy wyroby ze stali (44). Skoncentrowano się w nim również na dążeniu do zapewnienia odpowiedniej jakości, trwałości i niezawodności tych wyrobów, wspierając przedsiębiorstwa korzystające z technologii w zakresie produkcji stali o wysokim stopniu czystości, precyzyjnego walcowania i poprawy jakości (45). W "Katalogu wytycznych dotyczących restrukturyzacji przemysłu (wersja z 2011 r.) (poprawiona w 2013 r.)" (46) ("katalog") przemysł stalowy wymieniono wśród promowanych gałęzi przemysłu.

(51)

Jak widać na powyższych przykładach dotyczących stali, która stanowi główny surowiec do produkcji łączników rur i przewodów rurowych, ponadto rząd ChRL kieruje rozwojem tego sektora zgodnie z szerokim spektrum narzędzi polityki i wytycznych oraz kontroluje praktycznie wszystkie aspekty związane z rozwojem i funkcjonowaniem tego sektora.

(52)

Podsumowując, rząd ChRL dysponuje środkami umożliwiającymi skłanianie podmiotów gospodarczych do przestrzegania celów polityki publicznej polegających na wspieraniu promowanych gałęzi przemysłu, w tym sektora produkcji stali jako głównego surowca wykorzystywanego do wytwarzania łączników rur i przewodów rurowych. Środki te zaburzają swobodne funkcjonowanie mechanizmów rynkowych.

(53)

Obecne dochodzenie nie przyniosło żadnych dowodów wskazujących, by dyskryminacyjne stosowanie lub nieodpowiednie egzekwowanie przepisów prawa upadłościowego i prawa rzeczowego w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret czwarte rozporządzenia podstawowego w sektorze łączników rur i przewodów rurowych, o którym mowa w motywie 42 powyżej, nie wpływało na producentów produktu objętego przeglądem.

(54)

Sektor łączników rur i przewodów rurowych pozostaje również pod wpływem zakłóceń kosztów wynagrodzeń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret piąte rozporządzenia podstawowego, o czym również mowa powyżej w motywie 42. W sektorze tym występują takie zniekształcenia zarówno bezpośrednio (przy wytwarzaniu produktu objętego przeglądem lub głównych materiałów do jego produkcji), jak i pośrednio (przy dostępie do kapitału lub materiałów do produkcji od przedsiębiorstw podlegających temu samemu systemowi pracy w ChRL) (47).

(55)

Ponadto w toku obecnego dochodzenia nie przedstawiono żadnych dowodów wskazujących, że sektor łączników rur i przewodów rurowych nie pozostaje pod wpływem interwencji rządowej w system finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) tiret szóste rozporządzenia podstawowego, o czym mowa również w motywie 42 powyżej. Dlatego istotna interwencja rządowa w system finansowy prowadzi do wywierania poważnego wpływu na warunki rynkowe na wszystkich poziomach.

(56)

Komisja przypomina również, że do produkcji łączników rur i przewodów rurowych niezbędny jest szereg materiałów. W przypadku gdy producenci łączników rur i przewodów rurowych kupują/zamawiają te materiały do produkcji, ceny, jakie płacą (i które są rejestrowane jako ich koszty), są wyraźnie narażone na te same wspomniane wcześniej zakłócenia systemowe. Na przykład dostawcy materiałów do produkcji zatrudniają siłę roboczą, która podlega zakłóceniom. Mogą oni zaciągać pożyczki, które podlegają zakłóceniom w sektorze finansowym lub w zakresie alokacji kapitału. Ponadto podlegają systemowi planowania, który ma zastosowanie na wszystkich szczeblach administracji i sektorów.

(57)

W rezultacie nie tylko ceny sprzedaży krajowej łączników rur i przewodów rurowych nie są odpowiednie do wykorzystania w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, ale także wszystkie koszty materiałów do produkcji (w tym surowców, energii, gruntów, finansowania, pracy itp.) są zniekształcone, ponieważ na ich ceny wywiera wpływ istotna interwencja rządowa, jak opisano w częściach I i II sprawozdania. Interwencje rządowe opisane w odniesieniu do alokacji kapitału, gruntów, pracy, energii i surowców występują istotnie w całej ChRL. Oznacza to na przykład, że materiały do produkcji, które produkowano w ChRL, na skutek połączenia szeregu czynników produkcji są narażone na znaczące zakłócenia. To samo dotyczy materiałów do produkcji materiałów do produkcji i tak dalej.

(58)

W obecnym dochodzeniu rząd ChRL ani producenci eksportujący nie przedstawili żadnych przeciwnych dowodów ani argumentów.

(59)

Podsumowując, dostępne dowody świadczyły, że ceny lub koszty produktu objętego przeglądem, w tym koszty surowców, energii i pracy, nie wynikają z działania mechanizmów rynkowych, ponieważ wywiera na nie wpływ istotna interwencja rządowa w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego, na co wskazuje rzeczywisty lub potencjalny wpływ co najmniej jednego istotnego elementu spośród elementów w nim wymienionych. Na tej podstawie i wobec braku jakiejkolwiek współpracy ze strony rządu ChRL Komisja stwierdziła, że w celu ustalenia wartości normalnej w tym przypadku nie jest właściwe wykorzystanie cen i kosztów krajowych. W związku z tym Komisja przystąpiła do konstruowania wartości normalnej wyłącznie na podstawie kosztów produkcji i sprzedaży odzwierciedlających niezniekształcone ceny lub wartości odniesienia, czyli, w tym przypadku, na podstawie odpowiednich kosztów produkcji i sprzedaży w odpowiednim reprezentatywnym kraju, zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego, jak omówiono w następnej sekcji.

(60)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(61)

Jak wyjaśniono w motywie 40, Komisja poinformowała zainteresowane strony w drugiej nocie o swoim wniosku, że odpowiednim reprezentatywnym krajem jest uznana Tajlandia.

(62)

W pierwszej nocie Komisja wskazała Federację Rosyjską, Tajlandię i Turcję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego do ChRL, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa o "wyższym średnim dochodzie" na podstawie dochodu narodowego brutto i prowadzona jest w nich produkcja produktu objętego przeglądem.

(63)

W związku z tą notą nie otrzymano żadnych uwag dotyczących poziomu rozwoju gospodarczego.

(64)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że stwierdzono, iż produkt objęty przeglądem jest wytwarzany w Federacji Rosyjskiej, Tajlandii i Turcji. Federacja Rosyjska została jednak wykluczona z powodu istnienia zakazu wywozu rur wzorcowych (zob. motyw 37 powyżej), ważnego surowca wykorzystywanego do produkcji łączników rur i przewodów rurowych oraz ogólnie stali. Turcja została wykluczona, ponieważ żadna z trzech firm wskazanych w pierwszej nocie, w przypadku których najnowsze informacje finansowe były łatwo dostępne, nie produkowała łączników rur i przewodów rurowych.

(65)

Jeżeli chodzi o państwa określone powyżej, Komisja dodatkowo zweryfikowała dostępność danych publicznych, a w szczególności publicznych danych finansowych pochodzących od producentów produktu objętego przeglądem.

(66)

Komisja poszukiwała producentów łączników rur i przewodów rurowych udostępniających publicznie swoje dane finansowe, które można byłoby wykorzystać do ustalenia niezniekształconych i odpowiednich kwot kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku. Komisja skupiła poszukiwania w szczególności na przedsiębiorstwach, które udostępniały publicznie rachunek zysków i strat w odniesieniu do ODP. W związku z tym w drugiej nocie wymieniono trzy firmy w Tajlandii.

(67)

Komisja przeanalizowała wszystkie istotne dane dotyczące czynników produkcji w Tajlandii dostępne w aktach i odnotowała, co następuje:

(68)

Na podstawie powyższych rozważań Komisja uznała, że Tajlandia jest właściwym reprezentatywnym krajem.

(69)

Po ustaleniu na podstawie tych elementów, że Tajlandia jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(70)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Tajlandia spełniła wszystkie kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj. W szczególności Tajlandia wytwarzała wystarczającą ilość produktu objętego przeglądem i dysponuje odpowiednimi danymi dotyczącymi wszystkich czynników produkcji, kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku.

(71)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz czynników produkcji, takich jak materiały, energia i nakłady pracy, wykorzystywanych do produkcji produktu objętego przeglądem i wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia publicznie dostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji.

(72)

W drugiej nocie Komisja stwierdziła, że na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego skorzysta z bazy danych GTA w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów rury wzorcowej w reprezentatywnym kraju.

(73)

Komisja stwierdziła ponadto, że do ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów pracy w reprezentatywnym kraju wykorzysta dane statystyczne krajowego urzędu statystycznego Tajlandii i KPMG; natomiast do ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów energii wykorzysta, jak wspomniano w motywie 67, krajowe dane statystyczne.

(74)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów Komisja musiała podczas ustalania poziomu czynników produkcji wykorzystywanych do wytwarzania łączników rur i przewodów rurowych oprzeć się na informacjach pochodzących od przemysłu Unii.

(75)

Biorąc pod uwagę wszystkie informacje przekazane przez przemysł Unii oraz brak uwag producentów eksportujących do dwóch not w związku ze źródłami użytymi do określenia wartości normalnych czynników produkcji, zidentyfikowano następujące czynniki produkcji i ich źródła w celu ustalenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego:

Tabela 1

Czynniki produkcji łączników rur i przewodów rurowych

(76)

Komisja wzięła pod uwagę wartość pośrednich kosztów produkcji, aby uwzględnić koszty, które nie zostały uwzględnione we wspomnianych powyżej czynnikach produkcji. Biorąc pod uwagę brak odpowiednich danych w publicznie dostępnych danych finansowych przedsiębiorstw w Tajlandii, w celu ustalenia tej kwoty Komisja skorzystała z danych finansowych przedstawionych przez współpracujących producentów unijnych, o których mowa w motywie 18 powyżej. Metoda została należycie wyjaśniona w sekcji 3.2.2(d).

(77)

Aby ustalić niezniekształcone ceny surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną cen importowych stosowaną przy przywozie do reprezentatywnego kraju podanej w GTA, do której dodano należności celne przywozowe.

(78)

Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych towarów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (59). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w motywie 59 uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Komisja ustaliła, że przywóz do Tajlandii z innych państw trzecich pozostał reprezentatywny i wynosił od 14,01 % w przypadku rur wzorcowych do 99,9 % w przypadku złomu stali, łącznej wielkości przywozu.

(79)

Komisja wykorzystała publicznie dostępne statystyki uzyskane od krajowego urzędu statystycznego Tajlandii, (60) aby obliczyć koszt pracy na godzinę oraz z KPMG (61), aby obliczyć dodatkowe składki na ubezpieczenie społeczne uiszczane przez pracodawcę.

(80)

Komisja wykorzystała statystyki dotyczące cen energii elektrycznej opublikowane przez "miejskie organy energetyczne" (62) Tajlandii, które obejmują całą Tajlandię.

(81)

Komisja wykorzystała publicznie dostępną cenę gazu dla odbiorców przemysłowych w Tajlandii opublikowaną przez Urząd Polityki Energetycznej i Planowania - Ministerstwo Energii Tajlandii (63).

(82)

Komisja wykorzystała publicznie dostępną cenę oleju opałowego opublikowaną przez tajlandzkie Ministerstwo Energii (64).

(83)

Komisja zastosowała opłatę za zużycie wody okręgowego przedsiębiorstwa wodociągowego (65)

(84)

Poza czynnikami produkcji podsumowanymi w motywie 75 powyżej obliczono również koszty ogólne produkcji, tj. inne koszty bezpośrednie produkcji, media i amortyzację. W świetle braku współpracy ze strony chińskich producentów ogólne koszty produkcji opierały się na ogólnych kosztach produkcji zgłoszonych przez przemysł Unii, które wyniosły 15,7 % kosztów produkcji. Odsetek ten zastosowano do niezniekształconych kosztów produkcji.

(85)

Zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego konstruowana wartość normalna obejmuje niezniekształconą i odpowiednią kwotę kosztów SG&A oraz zysk. Jak stwierdzono w motywie 40, Komisja zidentyfikowała trzy tajlandzkie przedsiębiorstwa (TTU Industrial Corporation, Thai Benkan i Awaji Material Thailand), których informacje finansowe są publicznie dostępne (opublikowane w Global Financials by Dun & Bradstreet (66)) i które można było wykorzystać w celu ustalenia niezniekształconej i odpowiedniej kwoty kosztów SG&A oraz zysku. Publicznie dostępne informacje finansowe tych przedsiębiorstw udostępniono zainteresowanym stronom jako załącznik do drugiej noty.

(86)

Na podstawie powyższego Komisja skonstruowała wartość normalną na podstawie ceny ex-works zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego.

(87)

Po pierwsze, Komisja ustaliła wartość niezniekształconych kosztów produkcji. Wobec braku współpracy ze strony producentów eksportujących Komisja oparła się na dostarczonych przez przemysł Unii informacjach dotyczących zużycia poszczególnych czynników produkcji (surowców, pracy i energii) wykorzystywanych w produkcji produktu objętego przeglądem. Te wielkości zużycia pomnożono przez niezniekształcone koszty jednostkowe ustalone w Tajlandii, co opisano w motywach 76 - 85.

(88)

Po drugie, Komisja zastosowała koszty ogólne produkcji określone zgodnie z opisem w motywie 84 do niezniekształconych kosztów produkcji.

(89)

Ponadto Komisja zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk w reprezentatywnym kraju ustalone w sposób wyjaśniony w motywie 85 do kosztu produkcji ustalonego, jak opisano w motywie 88. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły odpowiednio 14,1 % i 1,7 %. Taki zysk jest uważany za nieuzasadniony ze względu na jego niski poziom, ale ponieważ dumping został ustalony jeszcze przed dodaniem rozsądnego poziomu zysku, Komisja postanowiła zastosować tak niski poziom, ponieważ nie miałby on żadnego praktycznego wpływu na obliczenie dumpingu do celu ustaleń tego przeglądu.

(90)

Z uwagi na fakt, że żaden z producentów eksportujących nie podjął współpracy, wartość normalną ustalono na poziomie ogólnokrajowym.

(91)

Wobec braku współpracy ze strony chińskich producentów eksportujących, a więc wobec braku szczegółowych informacji na temat chińskich cen, cenę eksportową ustalono w oparciu o dostępne fakty zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego, tj. na podstawie danych statystycznych Eurostat Comext dotyczących przywozu. Ponieważ ceny te są zgłaszane na podstawie kosztu, ubezpieczenia, frachtu ("CIF"), zostały one skorygowane do poziomu ex-works przez odjęcie frachtu morskiego i ubezpieczenia na podstawie danych OECD (67) oraz transportu śródlądowego na podstawie danych Banku Światowego (68).

(92)

Komisja porównała wartość normalną skonstruowaną zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego z ceną eksportową obliczoną na podstawie ceny ex-works. Na tej podstawie ustalony margines dumpingu, wyrażony jako wartość procentowa ceny CIF na granicy Unii przed ocleniem, wyniósł 100,3 %. Komisja stwierdziła zatem, że w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym dumping nadal miał miejsce.

(93)

Aby ustalić prawdopodobieństwo kontynuacji dumpingu, Komisja zbadała następujące elementy: moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL, jak również atrakcyjność rynku unijnego.

(94)

Ze względu na brak współpracy ze strony rządu ChRL i chińskich producentów moce produkcyjne i wolne moce produkcyjne w ChRL ustalono na podstawie dostępnych faktów, a w szczególności na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawcę, zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(95)

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że moce produkcyjne w przypadku łączników rur i przewodów rurowych w 2019 r. wyniosły 890 000 ton. Wnioskodawca obliczył również, że wolne moce produkcyjne w ChRL w przypadku produktu objętego przeglądem wyniosły około 197 000 ton w 2019 r. Odpowiada to sześciokrotnej wielkości sprzedaży producentów unijnych do Unii i czterokrotnej wielkości konsumpcji w UE.

(96)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że chińscy producenci łączników rur i przewodów rurowych posiadają znaczące wolne moce produkcyjne, które - w przypadku wygaśnięcia środków - mogliby wykorzystać do produkcji łączników rur i przewodów rurowych w celu wywozu na rynek Unii.

(97)

Rynek unijny zawsze był atrakcyjny dla chińskich producentów eksportujących łączniki rur i przewodów rurowych. Świadczy o tym ich ciągła obecność na rynku unijnym od okresu objętego pierwotnym dochodzeniem, a także wysiłki podejmowane w celu obejścia środków obowiązujących w przeszłości za pośrednictwem Tajwanu, Indonezji, Sri Lanki i Filipin, jak wspomniano w motywie 2.

(98)

Ponadto, biorąc pod uwagę, że oprócz UE Argentyna (69), Japonia (70), Meksyk (71), Turcja (72) i Stany Zjednoczone (73) wprowadziły wysokie środki antydumpingowe dotyczące przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Chin, w przypadku wygaśnięcia środków na rynek unijny prawdopodobnie skierowane zostaną duże ilości tych wolnych mocy produkcyjnych.

(99)

W ramach dochodzenia wykazano, że przywóz z Chin nadal napływał na rynek unijny po cenach dumpingowych w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Mając na uwadze przywóz łączników rur i przewodów rurowych do Unii w ODP po cenach dumpingowych, duże wolne moce produkcyjne w ChRL oraz atrakcyjność rynku unijnego, Komisja stwierdziła również, że w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków znaczne ilości łączników rur i przewodów rurowych z Chin zostałyby prawdopodobnie wprowadzone na rynek unijny po cenach dumpingowych.

(100)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że wygaśnięcie środków antydumpingowych prawdopodobnie doprowadziłoby do kontynuacji dumpingu.

(101)

W okresie objętym dochodzeniem przeglądowym produkt podobny był wytwarzany przez 18 producentów w Unii. Producenci ci reprezentują przemysł Unii w rozumieniu art. 4 ust. 1 rozporządzenia podstawowego.

(102)

Komisja określiła konsumpcję w Unii, sumując sprzedaż przemysłu Unii na unijnym rynku oraz przywóz z Chin i innych państw trzecich w oparciu o dane Eurostatu na poziomie kodów TARIC (zintegrowana taryfa Unii Europejskiej).

(103)

Na tej podstawie sporządzono następujące zestawienie, obrazujące konsumpcję w Unii:

Tabela 2

Konsumpcja w Unii

(104)

Ponieważ łączniki rur i przewody rurowe są wykorzystywane głównie w przemyśle petrochemicznym, budownictwie, produkcji energii, przemyśle stoczniowym i instalacjach przemysłowych do łączenia rur lub przewodów rurowych, zapotrzebowanie na łączniki rur i przewody rurowe jest więc w szczególności powiązane z działalnością w sektorze infrastruktury energetycznej, która z kolei jest napędzana przez zmiany cen energii.

(105)

W związku z tym w następstwie odbicia cen ropy naftowej i gazu w 2018 r. (74) konsumpcja w Unii wzrosła w 2018 r. o około 14 % w porównaniu z 2017 r. Po tym wzroście konsumpcji nastąpił spadek o 8 % w 2019 r. (ze względu na spadek cen ropy naftowej i gazu) oraz niewielki wzrost w ODP, co spowodowało jednak wzrost konsumpcji w Unii o 7 % w okresie badanym.

(106)

Komisja określiła wielkość przywozu na podstawie danych Eurostatu.

Tabela 3

Wielkość przywozu (w tonach) z Chin i jego udział w rynku

(107)

W okresie badanym całkowita wielkość przywozu z Chin spadła z 5 864 ton w 2017 r. do 5 192 ton w ODP. Chiński udział w rynku podążał za tym samym trendem i zmniejszył się w okresie badanym z 13 % w 2017 r. do 10 % w ODP.

(108)

Komisja określiła ceny importowe na podstawie danych Eurostatu. Na tej podstawie średnia cena przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, kształtuje się w następujący sposób:

Tabela 4

Chińskie ceny importowe (EUR/t)

(109)

W okresie badanym średnia cena importowa wzrosła o 46 %, z 1 265 EUR/tonę w 2017 r. do 1 852 EUR/tonę w ODP.

(110)

Jak określono w motywie 13, żaden chiński producent eksportujący nie współpracował w niniejszym dochodzeniu. W związku z tym Komisja określiła podcięcie cenowe w okresie objętym dochodzeniem przez porównanie średnich ważonych cen sprzedaży naliczanych przez objętych próbą producentów unijnych niepowiązanym klientom na rynku unijnym, skorygowanych do poziomu ex-works, oraz średnich cen przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, ustalonych na podstawie kosztu, ubezpieczenia i frachtu (CIF) według danych Eurostatu, z odpowiednimi korektami uwzględniającymi cła i koszty ponoszone po przywozie. Chińskie ceny importowe, bez uwzględniania ceł antydumpingowych, podcinają unijne ceny sprzedaży o 16,4 %. Biorąc pod uwagę cła antydumpingowe, towary przywożone z Chin wchodziły na rynek unijny po cenach o 28 % wyższych od unijnego poziomu cen sprzedaży.

(111)

Wielkość, udział w rynku i ceny przywozu z pozostałych państw trzecich kształtowały się następująco:

Tabela 5

Wielkość przywozu (tony) i udział w rynku - pozostałe państwa trzecie (z wyłączeniem Chin)

(112)

Przywóz z innych państw trzecich wyniósł 13 563 ton w ODP i wzrósł o 29 % w porównaniu z 2017 r. Wzrost ten nastąpił przede wszystkim między 2017 r. a 2018 r., natomiast wielkość przywozu utrzymała się później i do końca ODP na względnie stabilnym poziomie. Wzrost przywozu znajduje odzwierciedlenie w udziale tego przywozu w rynku, który wzrósł z 23 % w 2017 r. do 27 % w ODP. Średnia cena importowa stale rosła w okresie badanym, wzrastając o 19 % w ODP w porównaniu z 2017 r. W ujęciu średnim ceny te były niższe od cen przemysłu unijnego.

(113)

Zgodnie z art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego badanie wpływu przywozu towarów po cenach dumpingowych na przemysł Unii zawierało ocenę wszystkich wskaźników gospodarczych, które wywierają wpływ na przemysł Unii w okresie badanym.

(114)

W celu określenia szkody Komisja wprowadziła rozróżnienie między makroekonomicznymi i mikroekonomicznymi wskaźnikami szkody. Komisja oceniła wskaźniki makroekonomiczne na podstawie danych przekazanych przez wnioskodawcę i zweryfikowanych odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dotyczyły wszystkich producentów unijnych. Komisja oceniła wskaźniki mikroekonomiczne na podstawie danych przedstawionych w odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu, udzielonych przez objętych próbą producentów unijnych. Dane dotyczyły producentów unijnych objętych próbą. Oba zestawy danych uznano za reprezentatywne dla sytuacji gospodarczej przemysłu Unii.

(115)

Do wskaźników makroekonomicznych zalicza się: produkcję, moce produkcyjne, wykorzystanie mocy produkcyjnych, wielkość sprzedaży, udział w rynku, wzrost, zatrudnienie, wydajność, wielkość marginesu dumpingu oraz poprawę sytuacji po wcześniejszym dumpingu.

(116)

Do wskaźników mikroekonomicznych zalicza się: średnie ceny jednostkowe, koszt jednostkowy, koszty pracy, zapasy, rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje, zwrot z inwestycji i zdolność do pozyskania kapitału.

(117)

Całkowita produkcja unijna, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 6

Produkcja, moce produkcyjne i wykorzystanie mocy produkcyjnych producentów unijnych

(118)

Produkcja unijna wzrosła w okresie badanym o 7 %, co stanowiło w dużej mierze odzwierciedlenie zmian w cenach energii. Mówiąc dokładniej, po stosunkowo gwałtownym wzroście o 31 % w 2018 r. nastąpił spadek zarówno w 2019 r., jak i w ODP.

(119)

Zdolność produkcyjna kształtowała się podobnie jak produkcja, tj. nastąpił większy wzrost w 2018 r., a następnie spadek w 2019 r. i ODP. Ogólnie moce produkcyjne spadły w okresie badanym o 4 %.

(120)

Wykorzystanie mocy produkcyjnych, które wykazywało podobne tendencje, pozostawało w okresie badanym bardzo niskie (27-32 %). Zgodnie z poprzednim dochodzeniem w sprawie wygaśnięcia (75), niski poziom wykorzystania mocy produkcyjnych wynika częściowo z metody obliczania całkowitych mocy, w których zgłoszona moc jest teoretyczną maksymalną mocą (3 zmiany/dzień), co niekoniecznie odzwierciedla dokładnie rzeczywistą moc.

(121)

Wielkość sprzedaży i udział przemysłu Unii w rynku kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 7

Wielkość sprzedaży i udział w rynku producentów unijnych

(122)

Wielkość sprzedaży produktu podobnego przez przemysł Unii w okresie badanym była zasadniczo zgodna z tendencjami rynkowymi i zmianami konsumpcji w Unii, rosnąc głównie w 2018 r., by następnie zmaleć niemal do poziomu z 2017 r. w ODP (wzrost o 3 %).

(123)

Udział przemysł Unii w rynku utrzymywał się na stałym poziomie 65 % w okresie 2017-2018, a następnie zmalał 62 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Dla porównania udział przemysłu Unii w rynku wyniósł w poprzednim okresie objętym dochodzeniem w ramach przeglądu wygaśnięcia 64 % (76).

(124)

Pomimo wzrostu wielkości sprzedaży o 3 % w okresie badanym, sprzedaż rynku Unii nie rosła w takim samym tempie jak popyt, który wzrósł o 7 %, więc udział przemysłu Unii w rynku zmalał z 65 % w 2017 r. do 62 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym.

(125)

Zatrudnienie i wydajność kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 8

Zatrudnienie i wydajność producentów unijnych

(126)

Zarówno zatrudnienie, jak i wydajność wzrosły w 2018 r. w porównaniu z 2017 r., po czym w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zmalały do poziomów umiarkowanie przekraczających poziomy z 2017 r. (odpowiednio 1 % dla zatrudnienia i 6 % dla wydajności).

(127)

Margines dumpingu ustalony w dochodzeniu w niniejszej sprawie jest wyraźnie wyższy od poziomu de minimis. Wpływ wielkości rzeczywistego marginesu dumpingu na przemysł Unii jest zatem znaczny, nie tylko w świetle ceny przywozu z państwa, którego dotyczy postępowanie, ale także biorąc pod uwagę wielkość tego przywozu.

(128)

Ponadto sytuacja przemysłu Unii nie poprawiła się jeszcze w pełni po szkodzie wyrządzonej przeszłym dumpingiem ze strony przywozu łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z Rosji, Republiki Korei i Malezji.

(129)

Średnie ceny sprzedaży stosowane przez przemysł Unii wobec klientów niepowiązanych w Unii oraz koszty jednostkowe kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 9

Średnie ceny sprzedaży w Unii i koszt jednostkowy

(130)

Średnia jednostkowa cena sprzedaży naliczana przez przemysł Unii klientom niepowiązanym w Unii wzrosła o 4 % w okresie badanym, osiągając najwyższy poziom w roku 2019 (+ 9 % w porównaniu z 2017 r.). Jednostkowe koszty produkcji zmalały o 7 % od 2017 r. do 2018 r., a następnie wzrastały, osiągając w ODP taki sam poziom jak w 2017 r.

(131)

Średnie koszty pracy kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 10

Średnie koszty pracy na pracownika

(132)

Średnie koszty pracy w przeliczeniu na pracownika zwiększyły się w okresie badanym o 9 %.

(133)

Poziom zapasów w okresie badanym kształtował się następująco:

Tabela 11

Zapasy

(134)

Stan zapasów na koniec okresu sprawozdawczego producentów unijnych objętych próbą wzrósł w latach 2018-2019, a w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym zmalał poniżej poziomu z 2017 r. (o 3 %).

(135)

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji kształtowały się w okresie badanym następująco:

Tabela 12

Rentowność, przepływy środków pieniężnych, inwestycje i zwrot z inwestycji

(136)

W dochodzeniu ustalono rentowność przemysłu Unii, wyrażając zysk netto przed opodatkowaniem ze sprzedaży produktu podobnego klientom niepowiązanym w Unii jako odsetek obrotów z tej sprzedaży. Rentowność producentów objętych próbą była ujemna w okresie badanym i wzrosła z -22 % w 2017 r. do -12 % w ODP. W latach 2018-2019 wyniosła odpowiednio -4 % i -6 % zgodnie ze wzrostem popytu przy jednoczesnym spadku kosztów produkcji.

(137)

Przepływy środków pieniężnych netto to zdolność przemysłu Unii do finansowania swojej działalności. Przepływy środków pieniężnych netto utrzymywały się na ujemnym poziomie w okresie całego okresu badanego z wyjątkiem 2018 r. za względu na sprzyjające warunki rynkowe.

(138)

Inwestycje (skupiające się głównie na modernizacji sprzętu produkcyjnego, zwiększeniu jakości, wydajności i elastyczności procesu produkcji) stopniowo malały w okresie badanym i były o 34 % niższe w ODP w porównaniu z 2017 r. Taki trend wskazuje na niepewność rynkową wynikającą z pandemii COVID oraz spadek popytu wywołany niższymi cenami energii w 2019 r. i w ODP.

(139)

Zwrot z inwestycji związanych z produkcją i sprzedażą produktu podobnego wykazywał podobną tendencję co rentowność, gwałtownie wzrósł w 2018 r., a następnie spadł w 2019 r. w ODP.

(140)

Pomimo poprawy, zwłaszcza w latach o sprzyjającej sytuacji rynkowej (np. w 2018 r., tj. przed epidemią COVID-19 i po wzroście inwestycji w infrastrukturę energetyczną dzięki odbiciu cen ropy i gazu), sytuacja przemysłu Unii jest nadal niepewna. Niemożliwe było pełne wykorzystanie wzrostu popytu w okresie badanym, co spowodowało spadek udziału w rynku z 65 % do 62 %. Przemysł Unii nieustannie odnotowywał duże straty w całym okresie badanym. Jego straty wyniosły -12 % w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Przepływy środków pieniężnych i zwroty z inwestycji były w dużej mierze ujemne w ciągu okresu badanego.

(141)

Mając na uwadze powyższe, nieznaczny wzrost wydajności w okresie badanym oraz niezmiennie wysokie wyniki wywozu przemysłu Unii wraz z wywozem realizowanym przez producentów unijnych w wysokości około 20 % ich łącznej sprzedaży przyczyniły się do dalszej rentowności przemysłu Unii i obrazują ciągłe dążenie przemysłu Unii do wejścia na nowe rynki i utrzymania konkurencyjności na arenie światowej.

(142)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że przemysł Unii poniósł istotną szkodę w rozumieniu art. 3 ust. 5 rozporządzenia podstawowego.

(143)

Komisja oceniła następnie istnienie potencjalnego związku przyczynowego między przywozem z państw, których dotyczy postępowanie, a szkodą po stronie przemysłu Unii. Wielkość przywozu z Chin utrzymywała się na znaczącym poziomie w całym okresie badanym, ale spadła o 11 %. Chińskie ceny importowe wzrosły w okresie badanym o 46 %. Biorąc pod uwagę obowiązujące środki, te przywozy weszły na rynek Unii po cenach o 28 % wyższych niż ceny przemysłu Unii, a więc po cenach na poziomie nie wyrządzającym szkody.

(144)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że istotnej szkody poniesionej przez przemysł Unii nie mógł spowodować przywóz z państwa, którego dotyczy postępowanie.

(145)

W tym kontekście Komisja oceniła, zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego, czy istnieje prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z ChRL w przypadku uchylenia środków.

(146)

Aby określić, czy ponowne wystąpienie szkody spowodowanej pierwotnie przez przywóz towarów po cenach dumpingowych z Chin, jest prawdopodobne, Komisja uwzględniła następujące elementy: 1) wolne moce produkcyjne w państwie, którego dotyczy postępowanie, oraz atrakcyjność rynku unijnego; oraz 2) wpływ potencjalnego przywozu z Chin oraz poziomu jego cen na sytuację przemysłu Unii w przypadku dopuszczenia do wygaśnięcia środków.

(147)

Jak wskazano powyżej w motywie 95, dostępne wolne moce produkcyjne w Chinach były cztery razy wyższe od konsumpcji w Unii podczas okresu objętego dochodzeniem przeglądowym. Bez ustalonych ceł antydumpingowych przywóz z Chin podciąłby ceny producentów unijnych o 16,4 %. Biorąc pod uwagę, że obliczenia podcięcia cenowego oparto na cenach sprzedaży przemysłu Unii, przy których przemysł ten ponosi straty, marginesy szkody byłyby znacznie wyższe. Z tego względu, jeśli środki miałyby zostać uchylone, prawdopodobne jest, że na rynek Unii dotrze duża ilość towarów po wyrządzających szkodę cenach pochodząca z przywozu po cenach dumpingowych.

(148)

O stałym zainteresowaniu chińskich producentów eksportujących na rynek unijny świadczy stosunkowo stabilna wielkość przywozu w okresie badanym pomimo obowiązujących środków. Ponadto ustalono, że chińscy eksporterzy obchodzą obowiązujące środki antydumpingowe za pośrednictwem czterech różnych państw trzecich, a mianowicie Tajwanu, Sri Lanki, Indonezji i Filipin. Wielokrotne stosowanie tych praktyk związanych z obchodzeniem środków jasno wskazuje na zainteresowanie chińskich producentów eksportujących nieograniczonym dostępem do rynku unijnego, a tym samym na atrakcyjność rynku unijnego dla chińskiego wywozu. Ponadto, jak wyjaśniono w motywie 104, pewna liczba państw trzecich również wprowadziła środki antydumpingowe dotyczące przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Chin, co sprawia, że w przypadku wygaśnięcia środków na rynek unijny prawdopodobnie skierowana zostanie duża ilość łączników rur i przewodów rurowych z Chin.

(149)

Prawdopodobny wzrost przywozu towarów po cenach dumpingowych po wyrządzających szkodę cenach doprowadziłoby do dalszego pogorszenia sytuacji przemysłu Unii. Presja cenowa nie pozwoliłaby przemysłowi Unii na podniesienie cen do opłacalnego poziomu i prawdopodobnie doprowadziłaby do dalszych strat finansowych i ograniczenia produkcji lub nawet zamknięcia zakładów producentów unijnych. Ponadto udział tego przywozu w unijnym rynku nadal wzrastałby kosztem przemysłu Unii, co jeszcze bardziej ograniczyłoby i tak już niskie wykorzystanie mocy produkcyjnych przez przemysł Unii.

(150)

W związku z tym Komisja stwierdziła, że uchylenie obowiązujących środków najprawdopodobniej spowodowałoby ponowne wystąpienie szkody dla przemysłu Unii początkowo spowodowanej przywozem z Chin w znaczeniu art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(151)

Zgodnie z art. 21 rozporządzenia podstawowego Komisja zbadała, czy utrzymanie istniejących środków antydumpingowych wobec Chin nie zaszkodzi interesom Unii jako całości. Interes Unii określono na podstawie oceny wszystkich różnorodnych interesów, których dotyczy sprawa, w tym interesu przemysłu Unii, importerów i użytkowników.

(152)

Wszystkim zainteresowanym stronom umożliwiono wyrażenie uwag zgodnie z art. 21 ust. 2 rozporządzenia podstawowego.

(153)

Na tej podstawie Komisja zbadała, czy mimo wniosków dotyczących prawdopodobieństwa kontynuacji dumpingu i prawdopodobieństwa ponownego wystąpienia szkody istnieją istotne powody pozwalające na stwierdzenie, że utrzymanie obowiązujących środków nie leży w interesie Unii.

(154)

Jak stwierdzono w motywach 140 i 142 i co potwierdzają negatywne trendy licznych wskaźników szkody, sytuacja przemysłu Unii nadal była bardzo niepewna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponadto w motywie 148 stwierdzono, że gdyby dopuszczono do wygaśnięcia środków antydumpingowych przeciwko Chinom, szkoda wystąpiłaby ponownie.

(155)

Ogólnie rzecz ujmując, mimo szkodliwej sytuacji przemysłu unijnego na rynku unijnym Komisja uznała, że przemysł ten pozostaje rentowny. Nie tylko wyniki wywozu przemysłu Unii są niezmiennie wysokie, przy czym sprzedaż eksportowa ma znaczny udział w wielkości sprzedaży, ale w okresie badanym wzrosły również poziomy wydajności. Przemysł Unii nadal charakteryzuje się jednak bardzo niskim poziomem wykorzystania mocy produkcyjnych i wykazuje ujemną rentowność.

(156)

Jakiekolwiek dalsze pogorszenie sytuacji miałoby wpływ na ogólną sytuację przemysłu unijnego, powodując ryzyko ograniczenia produkcji lub nawet całkowitego zamknięcia zakładów produkcyjnych w Unii. Można zatem stwierdzić, że kontynuacja obowiązujących środków wobec Chin leżałaby w interesie przemysłu Unii.

(157)

Dwóch importerów niepowiązanych odpowiadających za około 6 % łącznego przywozu łączników rur i przewodów rurowych z Chin w ODP zgłosiło się po publikacji zawiadomienia o wszczęciu. Obaj importerzy wyrazili poparcie wobec utrzymania środków. Ich działalność gospodarcza dotycząca produktu objętego postępowaniem była rentowna w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Z tego względu stwierdza się, że z perspektywy importerów nie ma przekonujących powodów, by nie przedłużyć obowiązujących środków.

(158)

Żaden użytkownik nie zgłosił się po opublikowaniu zawiadomienia o wszczęciu ani w trakcie dochodzenia. Należy przypomnieć, że łączniki rur i przewody rurowe stanowią jedynie akcesoria używane do łączenia rur lub przewodów rurowych, a zatem reprezentują zazwyczaj jedynie małą część całkowitych kosztów projektu.

(159)

Nie było zatem przesłanek wskazujących, że utrzymanie środków będzie miało negatywne skutki dla użytkowników, które przewyższą pozytywne skutki środków.

(160)

W związku z powyższym Komisja stwierdziła, że nie istnieją szczególnie ważnych wskazań z perspektywy interesu Unii przemawiających przeciwko przedłużeniu obowiązywania obecnych środków antydumpingowych na przywóz z Chin.

(161)

Z powyższych ustaleń wynika, że zgodnie z art. 11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego środki antydumpingowe stosowane względem przywozu niektórych łączników rur i przewodów rurowych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej na mocy rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1934, powinny zostać utrzymane.

(162)

Wszystkie zainteresowane strony zostały poinformowane o istotnych faktach i ustaleniach, na podstawie których zamierzano zalecić utrzymanie obowiązujących środków antydumpingowych. Wyznaczono również stronom termin do przedstawienia uwag dotyczących ujawnionych informacji. Nie otrzymano żadnych uwag.

(163)

Zgodnie z art. 109 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 (77), gdy kwotę należy zwrócić w następstwie wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, do wypłaty należnych odsetek wykorzystuje się stopę stosowaną przez Europejski Bank Centralny w odniesieniu do jego podstawowych operacji refinansujących, opublikowaną w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej, obowiązującą pierwszego dnia kalendarzowego każdego miesiąca.

(164)

Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2016/1036,