RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej(¹) (zwane dalej „rozporządzeniem podstawowym”), w szczególności jego art. 13,

uwzględniając wniosek przedłożony przez Komisję po konsultacjach z Komitetem Doradczym,

a także mając na uwadze, co następuje:

A. PROCEDURA

1. Obowiązujące środki

(1) Po wykonaniu przeglądu dotyczącego wygaśnięcia środków, na mocy rozporządzenia (WE) nr 964/2003(²) (zwanego dalej „rozporządzeniem pierwotnym”), Rada nałożyła, między innymi, ostateczne cło antydumpingowe w wysokości 58,6% na przywóz pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej („ChRL”) łączników rur lub przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), wykonanych z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, sklasyfikowanych w ramach kodów CN ex 7307 93 11 (kod TARIC 7307 93 11 99), ex 7307 93 19 (kod TARIC7307 93 19 99), ex 7307 99 30 (kod TARIC 7307 99 30 98) oraz ex 7307 99 90 (kod TARIC 7307 99 90 98).

2. Wszczęcie dochodzenia

(2) Komisja uznała za uprawdopodobnione, że środki antydumpingowe na przywóz niektórych łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z ChRL były obchodzone poprzez przeładunek w Indonezji i nieprawdziwą deklarację pochodzenia. Komisja mogła uzyskać wystarczające dowody dla wszczęcia postępowania dotyczącego Indonezji, wskazujące na pochodzenie towarów inne niż z Indonezji, jedynie od organów celnych Państwa Członkowskiego. Dlatego też Komisja postanowiła z własnej inicjatywy wszcząć postępowanie zgodnie z art. 13 rozporządzenia podstawowego.

(3) Na podstawie dochodzeń przeprowadzonych w 2003 r. przez organy celne jednego z Państw Członkowskich uprawdopodobniono, że w szczególności w odniesieniu do przywozu do tego Państwa Członkowskiego stosowane są praktyki polegające na przywozie towarów zadeklarowanych jako pochodzące z Indonezji, a w rzeczywistości wysyłanych i pochodzących z ChRL. Według danych Eurostatu, przywozy do tego Państwa Członkowskiego deklarowane jako pochodzące z Indonezji stanowiły w 2003 r. dwie trzecie przywozów do Wspólnoty deklarowanych jako pochodzące z Indonezji. Znaczny wzrost poziomu przywozów po nałożeniu środków antydumpingowych na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z ChRL stanowi zmianę w strukturze handlu, dla której nie istnieje racjonalna przyczyna ani ekonomiczne uzasadnienie inne niż wprowadzenie ceł antydumpingowych na łączniki rur lub przewodów rurowych pochodzące z ChRL.

(4) Ponadto wydaje się, że skutki naprawcze obowiązujących ceł antydumpingowych na łączniki rur lub przewodów rurowych pochodzące z ChRL są osłabiane zarówno w zakresie ilości, jak i cen, oraz że łączniki rur lub przewodów rurowych są przywożone po cenach dumpingowych w stosunku do wcześniej ustalonej wartości normalnej tych produktów.

(5) W związku z powyższym Komisja wszczęła z własnej inicjatywy rozporządzeniem (WE) nr 396/2004(³) (zwanym dalej „rozporządzeniem wszczynającym”) dochodzenie w sprawie domniemanego obejścia środków antydumpingowych nałożonych na przywóz łączników rur i przewodów rurowych pochodzących z ChRL poprzez przywóz łączników rur i przewodów rurowych wysyłanych z Indonezji, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Indonezji oraz, zgodnie z art. 13 ust. 3 oraz art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, nakazała organom celnym rejestrowanie przywozów łączników rur lub przewodów rurowych wysyłanych z Indonezji, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Indonezji, objętych kodami CN ex 7307 93 11 (kod TARIC 7307 93 11 93), ex 7307 93 19 (kod TARIC 7307 93 19 93), ex 7307 99 30 (kod TARIC 7307 99 30 93) oraz ex 7307 99 90 (kod TARIC 7307 99 90 93) od dnia 4 marca 2004 r. Komisja powiadomiła władze ChRL i Indonezji o wszczęciu dochodzenia.

3. Dochodzenie

(6) Wysłano kwestionariusze do producentów i eksporterów w ChRL (żaden producent w Indonezji nie był znany), jak również do importerów na obszarze Wspólnoty, znanym Komisji z dochodzenia, które doprowadziło do nałożenia obowiązujących obecnie ceł na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z ChRL (zwanego dalej „poprzednim dochodzeniem”) . Zainteresowanym stronom umożliwiono przedstawienie swojego stanowiska na piśmie i złożenie wniosku o wysłuchanie w terminie wyznaczonym w rozporządzeniu wszczynającym.

(7) Żaden producent ani eksporter z ChRL nie odpowiedział na kwestionariusz oraz nie zgłosił się, ani nie odpowiedział na kwestionariusz żaden producent lub eksporter z Indonezji. Trzy odpowiedzi na kwestionariusze zostały złożone przez niepowiązanych ze sobą importerów z obszaru Wspólnoty. Jeden z importerów nie podjął dalszej współpracy.

4. Okres dochodzenia

(8) Okres dochodzenia trwał od 1 stycznia 2003 r. do 31 grudnia 2003 r. Do celów analizy zmiany w strukturze handlu wykorzystano dane z okresu od 2000 r. do okresu dochodzenia.

B. WYNIKI DOCHODZENIA

1. Uwarunkowania ogólne/stopień współpracy

a) Indonezja

(9) W trakcie dochodzenia współpracy nie podjął żaden producent ani eksporter łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z Indonezji. Władze Indonezji nie udzieliły żadnych dodatkowych informacji. Władze Indonezji powiadomiono, że brak współpracy może doprowadzić do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego. Trzech niepowiązanych ze sobą importerów złożyło odpowiedź na kwestionariusz. Jeden z importerów, który złożył kwestionariusz, nie podając informacji niezbędnych do ustalenia, czy obchodzenie ma miejsce, nie wyjaśnił tych wątpliwości pomimo skierowania do niego pisma w tej sprawie przez Komisję i w związku z tym uznany został za odmawiającego współpracy. Towary przywożone przez pozostałych dwóch importerów stanowiły 5,5% całości przywozów deklarowanych jako pochodzące z Indonezji w okresie dochodzenia. Generalnie można więc stwierdzić, producenci nie podjęli współpracy, natomiast współpraca z importerami miała miejsce w bardzo ograniczonym stopniu.

b) ChRL

(10) W trakcie dochodzenia współpracy nie podjął żaden chiński producent ani eksporter łączników rur lub przewodów rurowych.

(11) Przedsiębiorstwa niewspółpracujące powiadomiono, że brak współpracy może doprowadzić do zastosowania art. 18 rozporządzenia podstawowego.

2. Produkt objęty dochodzeniem i produkt podobny

(12) Produkt, którego dotyczy domniemane obejście, to żeliwne i stalowe (z wyłączeniem stali nierdzewnej) łączniki rur lub przewodów rurowych (inne niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, aktualnie sklasyfikowane w ramach kodów CN ex 7307 93 11 (kod TARIC 7307 93 1193), ex 7307 93 19 (kod TARIC 7307 93 19 93), ex 7307 99 30 (kod TARIC 7307 99 30 93) oraz ex 7307 99 90 (kod TARIC 7307 99 90 93).

(13) W związku z bardzo ograniczonym stopniem współpracy należy uznać łączniki rur lub przewodów rurowych wywożone do Wspólnoty z ChRL oraz wysyłane z Indonezji za mające takie same podstawowe właściwości fizyczne i chemiczne oraz jednakowe zastosowania. Dlatego też są one uważane za produkty podobne w rozumieniu art. 1 ust. 4 rozporządzenia podstawowego.

3. Zmiana w strukturze handlu

(14) Jak stwierdzono powyżej, uprawdopodobniono, że zmiana w strukturze handlu wynikała z dokonywania przeładunku oraz nieprawdziwej deklaracji pochodzenia produktów. Przywożone produkty deklarowano jako pochodzące z Indonezji, podczas gdy istnieją dowody, że towary pochodziły z ChRL.

(15) Ponieważ żadna spółka indonezyjska nie współpracowała w trakcie dochodzenia, skalę wywozu z Indonezji do Wspólnoty musiano ustalić na podstawie dostępnych informacji zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego. Z tego względu, aby ustalić ceny i ilość wywozu z Indonezji do Wspólnoty, użyto danych Eurostatu, stanowiących najodpowiedniejsze źródło informacji w takiej sytuacji.

(16) Przywóz łączników rur lub przewodów rurowych zadeklarowanych jako pochodzące z Indonezji wzrósł z 0 ton w 2000 r. do 866 ton w okresie dochodzenia. Przywóz z Indonezji rozpoczął się w styczniu 2002 r., w czasie, kiedy poprzednie dochodzenie było w toku. Przywóz łączników rur lub przewodów rurowych z ChRL do Wspólnoty wzrósł z 44 ton w 2000 r. do 287 ton w okresie dochodzenia. Jednakże wzrost przywozu z ChRL należy rozpatrywać w kontekście poziomu wywozu osiągniętego w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem(⁴). Wolumen wywozów chińskich w okresie dochodzenia wynosił mniej niż 10% wolumenu wywożonego w okresie objętym pierwotnym dochodzeniem. W świetle powyższych ustaleń, przy braku dowodów przeciwnych, stwierdzono, że towary wysyłane z Indonezji kompensowały część wcześniejszych przywozów z ChRL.

4. Racjonalna przyczyna lub ekonomiczne uzasadnienie

(17) Wobec braku współpracy ze stronami w Indonezji i ChRL oraz dowodów przeciwnych, stwierdza się, że, uwzględniając zbieżność czasową z poprzednim dochodzeniem, które doprowadziło do wprowadzenia obowiązujących środków, zmiana w strukturze handlu wynikała z istnienia cła antydumpingowego, a nie z innej racjonalnej przyczyny lub ekonomicznego uzasadnienia w rozumieniu art. 13 ust. 1 zdanie drugie rozporządzenia podstawowego.

(18) Stwierdza się zatem, że nie można ustalić innych racjonalnych powodów obserwowanej zmiany w strukturze handlu niż unikanie obowiązujących ceł antydumpingowych na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych pochodzących z ChRL.

5. Osłabienie skutków naprawczych ceł antydum-pingowych w zakresie cen i/lub ilości produktów podobnych

(19) Na podstawie przeprowadzonej powyżej analizy przepływów handlowych ustalono, że zmiana w strukturze handlu związana jest z obowiązywaniem ceł antydum-pingowych. Przywożone towary deklarowane jako pochodzące z Indonezji były nieobecne na rynku Wspólnoty aż do stycznia 2002 r. Po wspomnianej dacie przywóz towarów deklarowanych jako pochodzące z Indonezji znacznie wzrósł, osiągając poziom 866 ton w okresie dochodzenia. Wolumen ten stanowi 1,7% zużycia wspólnotowego w okresie objętym poprzednim dochodzeniem.

(20) Uwzględniając ceny produktów wysyłanych z Indonezji oraz wobec braku współpracy ze strony eksporterów i dowodów przeciwnych, dane Eurostatu wykazały, że przeciętne ceny wywozu z Indonezji w okresie dochodzenia były nawet niższe od przeciętnych cen wywozu ustalonych dla ChRL w toku poprzedniego dochodzenia, i dlatego też niższe od cen przemysłu wspólnotowego. Ustalono, że w okresie dochodzenia przeciętna cena wywozu z Indonezji była o ok. 34% niższa od przeciętnej ceny wywozu z ChRL.

(21) W związku z powyższym stwierdzono, że zmiana w przepływach handlowych, wraz z wyjątkowo niskimi cenami wywozu z Indonezji, osłabiła skutki naprawcze środków antydumpingowych w zakresie ilości i cen produktów podobnych.

6. Dowody dumpingu w stosunku do wartości normalnych ustalonych wcześniej dla produktów podobnych

(22) Aby ustalić, czy możliwe jest znalezienie dowodów dumpingu w odniesieniu do produktów wywożonych do Wspólnoty z Indonezji w okresie dochodzenia, oparto się na cenach eksportowych ustalonych na podstawie danych Eurostatu zgodnie z art. 18 rozporządzenia podstawowego.

(23) Artykuł 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego wymaga dowodów dumpingu w stosunku do wartości normalnych ustalonych wcześniej dla produktów podobnych. W poprzednim dochodzeniu Tajlandia została uznana za odpowiedni kraj o gospodarce rynkowej analogiczny do ChRL dla celów ustalenia wartości normalnej.

(24) W celu rzetelnego porównania wartości normalnej i ceny eksportowej poczyniono odpowiednie korekty uwzględniające różnice mające wpływ na ceny i porównywalność cen. Korekty te, dotyczące transportu i ubezpieczenia, poczyniono zgodnie z art. 2 ust. 10 rozporządzenia podstawowego. Z braku innych informacji dotyczących tych czynników wykorzystano dane użyte w poprzednim dochodzeniu.

(25) Zgodnie z art. 2 ust. 11 oraz art. 2 ust. 12 rozporządzenia podstawowego, porównanie średniej ważonej wartości normalnej ustalonej w trakcie poprzedniego dochodzenia ze średnią ważoną cen eksportowych w okresie dochodzenia, wyrażone jako odsetek wartości cif na granicy Wspólnoty, bez cła, wykazało dumping w zakresie przywozu łączników rur lub przewodów rurowych wysyłanych z Indonezji. Ustalony margines dumpingu, wyrażony jako odsetek wartości cif na granicy Wspólnoty, bez cła, wyniósł 60,5%.

C. ŚRODKI

(26) W świetle powyższego stwierdzenia obejścia przepisów w rozumieniu art. 13 ust. 1 rozporządzenia podstawowego, obowiązujące środki antydumpingowe na przywóz objętego dochodzeniem produktu pochodzącego z ChRL powinny zostać rozszerzone na ten sam produkt pochodzący z Indonezji, zarówno zadeklarowany, jak i nieza-deklarowany jako pochodzący z Indonezji.

(27) Cłem rozszerzonym powinno być równe cłu określonemu w art. 1 ust. 2 rozporządzenia pierwotnego.

(28) Zgodnie z art. 13 ust. 3 oraz art. 14 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, przewidującego nałożenie wszelkich rozszerzonych środków na rejestrowane przywozy od daty rejestracji, cło antydumpingowe powinno być pobierane od przywozu łączników rur lub przewodów rurowych wysyłanych z Indonezji, które wwieziono do Wspólnoty po poddaniu ich rejestracji wprowadzonej rozporządzeniem wszczynającym.

(29) Obejście przepisów ma miejsce poza Wspólnotą. Artykuł 13 rozporządzenia podstawowego ma na celu przeciwdziałanie praktykom obchodzenia przepisów bez oddziaływania na podmioty gospodarcze, które mogą udowodnić, że nie biorą udziału w praktykach obchodzenia przepisów, lecz nie zawiera on postanowień szczególnych przewidujących postępowanie wobec producentów, którzy mogliby dowieść, że nie biorą udziału w praktykach obchodzenia przepisów. Dlatego też wydaje się niezbędne stworzenie producentom, którzy nie sprzedawali produktu objętego dochodzeniem na eksport w okresie dochodzenia, ani nie są powiązani z jakimikolwiek eksporterami lub producentami podlegającymi rozszerzonemu cłu antydumpingowemu, możliwości złożenia wniosku o zwolnienie ze środków dotyczących tych przywozów. Producenci chcący złożyć wniosek o zwolnienie z rozszerzonego cła antydumpingowego musieliby wypełnić kwestionariusz, w celu umożliwienia Komisji ustalenia, czy zwolnienie jest zasadne. Zwolnienie takie może zostać udzielone po dokonaniu oceny, na przykład sytuacji rynkowej produktu, którego dotyczą środki, mocy produkcyjnych i stopnia ich wykorzystania, zamówień i sprzedaży oraz prawdopodobieństwa wystąpienia praktyk, niemających racjonalnej przyczyny ani ekonomicznego uzasadnienia, oraz po dokonaniu oceny dowodów dumpingu. Komisja, działając w normalnym trybie, przeprowadza również wizytę weryfikacyjną na miejscu. Wnioski są niezwłocznie przekazane Komisji, wraz z wszelkimi istotnymi informacjami, w szczególności o zmianach w działalności spółki w zakresie produkcji i sprzedaży.

(30) Importerzy wciąż mogą, zgodnie z art. 13 ust. 4 rozporządzenia podstawowego, korzystać z wyłączenia z zakresu stosowania rejestracji lub środków, jeżeli ich przywóz pochodzi od producentów, którym udzielono zwolnienia.

(31) Jeżeli zwolnienie zostanie uznane za zasadne, Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, powinna zaproponować wprowadzenie odpowiednich zmian do niniejszego rozporządzenia. Następnie wszystkie zwolnienia powinny być poddawane przeglądom w celu zapewnienia zgodności z warunkami, na których zostały udzielone.

D. PROCEDURA

(32) Zainteresowane strony poinformowano o istotnych okolicznościach i względach, na podstawie których Rada zamierza rozszerzyć obowiązujące ostateczne cło antydumpingowe, a także umożliwiono im przedstawienie uwag. Nie wpłynęły żadne uwagi, mogące wpłynąć na zmianę powyższych wniosków,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

1. Ostateczne cło antydumpingowe nałożone na mocy rozporządzenia (WE) nr 964/2003 na przywóz pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej (ChRL) łączników rur lub przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), wykonanych z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, sklasyfikowanych w ramach kodów CN ex 73079311 (kod TARIC 7307 93 11 99), ex 7307 93 19 (kod TARIC 7307 93 19 99), ex 7307 99 30 (kod TARIC 7307 99 30 98) oraz ex 7307 99 90 (kod TARIC 7307 99 90 98), zostaje niniejszym rozszerzone na przywóz łączników rur lub przewodów rurowych (innych niż łączniki odlewane, kołnierze i łączniki gwintowane), wykonanych z żeliwa lub stali (z wyłączeniem stali nierdzewnej), o największej średnicy zewnętrznej nieprzekraczającej 609,6 mm, rodzaju stosowanego do spawania doczołowego lub do innych celów, sklasyfikowanych w ramach kodów CN ex 7307 93 11 (kod TARIC 7307 93 1193), ex 7307 93 19 (kod TARIC 7307 93 19 93), ex 7307 99 30 (kod TARIC 7307 99 30 93) oraz ex 7307 99 90 (kod TARIC 7307 99 90 93), wysyłanych z Indonezji, zarówno zadeklarowanych, jak i niezadeklarowanych jako pochodzące z Indonezji.

2. Cło rozszerzone na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu będzie pobierane od przywozów zarejestrowanych zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2004 oraz art. 13 ust. 3 i art. 14 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 384/96.

3. Zastosowanie mają obowiązujące przepisy dotyczące opłat celnych.

Artykuł 2

1. Wnioski o zwolnienie z cła rozszerzonego na mocy art. 1 składa się na piśmie w jednym z języków urzędowych Wspólnoty. Wnioski takie muszą być podpisane przez osobę upoważnioną do reprezentowania wnioskodawcy. Wnioski należy przesyłać na poniższy adres:

Komisja Europejska
Dyrekcja Generalna ds. Handlu
Dyrekcja B
J-79 5/16
B-1049 Bruksela
Faks: (32-2) 295 65 05
Teleks: COMEU B 21877.

2. Komisja, po konsultacji z Komitetem Doradczym, może zezwolić w drodze decyzji na zwolnienie przywozów przedsiębiorstw, które nie obchodzą cła antydumpingowego nałożonego na mocy rozporządzenia (WE) nr 964/2003, z cła rozszerzonego na podstawie art. 1 oraz zaproponować wprowadzenie odpowiednich zmian do rozporządzenia.

Artykuł 3

Niniejszym zobowiązuje się władze celne do zaprzestania rejestracji przywozów, wprowadzonej zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2004.

Artykuł 4

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 22 listopada 2004 r.