(16)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja oznajmiła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 17 rozporządzenia podstawowego.

(17)

Ze względu na ograniczoną liczbę unijnych producentów płaskowników stalowych łebkowych Komisja ogłosiła w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, że udostępni kwestionariusze jedynym dwóm znanym producentom unijnym. Spośród tych dwóch producentów tylko przedsiębiorstwo Laminados Losal, S.A.U. (skarżący) udzieliło odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu. Drugi producent unijny, przedsiębiorstwo Olifer s.p.l. („Olifer"), odpowiadające za [15-25] % produkcji unijnej, nie wzięło udziału w dochodzeniu. Komisja nie skorzystała zatem z kontroli wyrywkowej, lecz posłużyła się danymi przedstawionymi przez skarżącego i w stosownych przypadkach oszacowała dane odnoszące się do przedsiębiorstw Olifer i Laminorul, jak wyjaśniono w motywie 147.

(18)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja zwróciła się do importerów niepowiązanych o udzielenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania.

(19)

Tylko jeden importer niepowiązany dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. W związku z powyższym Komisja postanowiła, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(20)

Aby podjąć decyzję co do konieczności przeprowadzenia kontroli wyrywkowej i, jeżeli konieczność taka zostanie stwierdzona, aby dokonać doboru próby, Komisja wezwała wszystkich producentów eksportujących w ChRL do udzielenia informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu przeglądu. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o wskazanie innych producentów eksportujących, którzy ewentualnie byliby zainteresowani udziałem w dochodzeniu, lub skontaktowanie się z nimi.

(21)

Jeden producent eksportujący w ChRL - przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. - dostarczył wymagane informacje i wyraził zgodę na włączenie go do próby. W związku z tym Komisja zdecydowała, że kontrola wyrywkowa nie jest konieczna.

(69)

Wyboru reprezentatywnego kraju dokonano na podstawie następujących kryteriów określonych w art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego:

(70)

Jak wyjaśniono w motywach 38 i 39, Komisja wydała dwie noty załączone do akt dotyczące źródeł do celów określenia wartości normalnej: pierwszą notę dotyczącą czynników produkcji z 24 stycznia 2023 r. i drugą notę dotyczącą czynników produkcji z 3 kwietnia 2023 r. W notach tych opisano fakty i dowody leżące u podstaw odpowiednich kryteriów, a ponadto odniesiono się do uwag otrzymanych przez strony na temat tych elementów i odpowiednich źródeł. W drugiej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja poinformowała zainteresowane strony o zamiarze rozważenia wykorzystania Turcji jako odpowiedniego reprezentatywnego kraju w niniejszej sprawie, jeżeli zostanie potwierdzone istnienie znaczących zakłóceń zgodnie z art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego.

(71)

W pierwszej nocie dotyczącej czynników produkcji Komisja wskazała Turcję i Rosję jako państwa o podobnym poziomie rozwoju gospodarczego jak Chiny, tzn. że wszystkie one są sklasyfikowane przez Bank Światowy jako państwa „o wyższym średnim dochodzie" na podstawie dochodu narodowego brutto, w których zgodnie z dostępnymi danymi odbywała się produkcja produktu objętego dochodzeniem. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących krajów określonych w tej nocie.

(72)

W drugiej nocie, w następstwie uwag otrzymanych od współpracującego producenta eksportującego Changshu Longteng Special Steel Co, Ltd. w sprawie pierwszej noty, Komisja wskazała, że rozważano Malezję na potrzeby ustalenia następujących czynników produkcji: azotu, tlenu i wapienia. Nie otrzymano żadnych uwag dotyczących krajów określonych w tej nocie.

(73)

W pierwszej nocie Komisja wskazała, że w przypadku krajów określonych jako kraje, w których wytwarza się produkt objęty dochodzeniem, tj. Rosji i Turcji, dostępność danych publicznych wymaga dalszej weryfikacji, w szczególności w odniesieniu do publicznych danych finansowych producentów produktu objętego dochodzeniem.

(74)

Jeżeli chodzi o Rosję, sprawozdania finansowe jedynego przedsiębiorstwa, które zostało zidentyfikowane w pierwszej nocie jako producent, tj. JSC Omutninsk Metallurgical Plant, nie były łatwo dostępne. W związku z tym Komisja stwierdziła, że nie może wykorzystać danych dotyczących tego przedsiębiorstwa w tym postępowaniu.

(75)

Ponadto rosyjskie dane statystyczne dotyczące przywozu były dostępne do stycznia 2022 r., a więc obejmowały tylko jedną trzecią okresu objętego dochodzeniem.

(76)

Komisja stwierdziła zatem, że nie można było uznać Rosji za odpowiedni reprezentatywny kraj na potrzeby niniejszego dochodzenia.

(77)

Jeżeli chodzi o Turcję, Komisja wskazała łatwo dostępne sprawozdania finansowe tylko jednego producenta produktu objętego dochodzeniem, który w 2021 r. generował jednak straty. Chociaż sprawozdania finansowe współpracującego producenta eksportującego w Turcji, Özkan Demir, były łatwo dostępne w rozumieniu art. 2 ust. 6a rozporządzenia podstawowego, przedsiębiorstwo to przynosiło w 2021 r. straty, a zatem nie mogło zostać wykorzystane na potrzeby skonstruowania wartości normalnej. W związku z tym oprócz tego przedsiębiorstwa Komisja zidentyfikowała łatwo dostępne sprawozdania finansowe producentów produktu w tej samej ogólnej kategorii lub sektorze w potencjalnych krajach reprezentatywnych, którzy wykazywali rozsądny poziom rentowności w okresie częściowo pokrywającym się z okresem objętym dochodzeniem. Producenci ci zostali wskazani w skardze albo w wykazie producentów wytwarzających produkty objęte kodem CN 7216 50 91„Płaskowniki stalowe łebkowe", który obejmuje zarówno produkt objęty dochodzeniem „płaskowniki łebkowe ze stali niestopowej o szerokości do 204 mm", zgodnie z jego definicją w zawiadomieniu o wszczęciu postępowania, jak i wszystkie inne rodzaje płaskowników stalowych łebkowych. Na etapie poprzedzającym wszczęcie dochodzenia Komisja porównała również wykaz producentów z wykazem dostarczonym przez władze Turcji.

(78)

W świetle powyższych ustaleń Komisja uznała, że Turcja jest właściwym reprezentatywnym krajem.

(79)

W swoich uwagach dotyczących pierwszej noty przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. wskazało, że niektórzy z wymienionych producentów tureckich byli nieodpowiedni, ponieważ w przypadku czterech z pięciu producentów dostępne były jedynie skonsolidowane sprawozdania finansowe, które mogły one odzwierciedlać rzeczywistych kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marż zysku producenta płaskowników stalowych łebkowych. Ponadto według przedsiębiorstwa Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk, obliczone na podstawie dostępnych danych tych pięciu producentów, były nieracjonalnie wysokie. Co więcej, przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. twierdziło, że Komisja powinna pominąć Turcję przy ustalaniu wartości odniesienia dla niektórych surowców (tj. wapienia i tlenu).

(80)

W świetle powyższych względów Komisja ponownie przeanalizowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk zgłoszone przez czterech z pięciu zidentyfikowanych producentów stali w Turcji i uznała je za nieracjonalnie wysokie. Komisja nie uwzględniła w związku z tym tych przedsiębiorstw i postanowiła wykorzystać koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz marże zysku zgłoszone przez tylko jednego z tureckich producentów, tj. przedsiębiorstwo Kocaer Çelik Sanayi, w odniesieniu do danych finansowych za 2022 r. (tj. za okres częściowo pokrywający się z okresem objętym dochodzeniem). Po opublikowaniu drugiej noty przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. argumentowało, że przedsiębiorstwo Kocaer Çelik Sanayi poniosło wyjątkowo wysokie wydatki finansowe, na temat których nie można było znaleźć szczegółowych informacji. Co więcej, przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. twierdziło, że samo nie poniosło tak wysokich kosztów finansowych.

(81)

Komisja wybrała przedsiębiorstwo z łatwo dostępnymi sprawozdaniami finansowymi wykazującymi rozsądną kwotę kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz marży zysku dla przemysłu stalowego i zastosowała koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne oraz zysk przedsiębiorstwa Kocaer Çelik Sanayi w Turcji. Koszty sprzedaży, koszty ogólne i administracyjne wyrażone jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowane do niezniekształconych kosztów produkcji wyniosły 10,98 %. Zysk wyrażony jako odsetek kosztów sprzedanych towarów i zastosowany do niezniekształconych kosztów produkcji wyniósł 8,8 %. Komisja wykorzystała skonsolidowane dane, ponieważ były to jedyne publicznie dostępne dane. Ponadto Komisja nie uznała tych wartości procentowych za nadmiernie wysokie, ale raczej za zgodne z kosztami ponoszonymi i zyskiem osiąganym w przemyśle tego rodzaju. Co więcej, wartości te są zgodne z tymi stosowanymi w poprzednich dochodzeniach dotyczących przemysłu stalowego, na przykład w odniesieniu do stalowych wież wiatrowych (38) i stali powlekanej organicznie (39). Komisja nie dysponowała informacjami wskazującymi na odmienną sytuację.

(82)

W związku z tym, wobec braku innych uwag lub przedstawienia innych łatwo dostępnych danych, Komisja wstępnie stwierdziła, że źródła, których zastosowanie zaproponowała w odniesieniu do kosztów sprzedaży, kosztów ogólnych i administracyjnych oraz zysku, nie zostały zniekształcone i są uzasadnione w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. a) akapit ostatni rozporządzenia podstawowego.

(83)

Po ustaleniu na podstawie wszystkich powyższych elementów, że Turcja jest jedynym dostępnym odpowiednim reprezentatywnym krajem, nie było potrzeby przeprowadzenia oceny poziomu ochrony socjalnej i ochrony środowiska zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze zdanie ostatnie rozporządzenia podstawowego.

(84)

Biorąc pod uwagę wyniki powyższej analizy, należy uznać, że Turcja spełniała kryteria przewidziane w art. 2 ust. 6a lit. a) tiret pierwsze rozporządzenia podstawowego pozwalające uznać ją za odpowiedni reprezentatywny kraj.

(85)

W pierwszej nocie Komisja podała wykaz wszystkich czynników produkcji, takich jak surowce, energia i praca, wykorzystywanych przez producentów eksportujących do produkcji produktu objętego dochodzeniem.

(86)

Na potrzeby obliczenia wartości normalnej zgodnie z art. 2 ust. 6a lit. a) rozporządzenia podstawowego Komisja skorzystała z bazy danych Global Trade Atlas (40) („GTA") i Metal Bulletin (41) w celu ustalenia poziomu niezniekształconych kosztów większości czynników produkcji, w szczególności surowców. Ponadto Komisja oznajmiła, że w celu ustalenia niezniekształconych kosztów pracy (42) i energii (43) wykorzysta dane pochodzące z Tureckiego Instytutu Statystycznego, zaś w celu ustalenia niezniekształconych kosztów wody - dane statystyczne Dyrekcji Generalnej Gminy Metropolitalnej Izmir (44).

(87)

Komisja wezwała zainteresowane strony do zgłaszania uwag i przedstawienia ogólnodostępnych informacji na temat niezniekształconych wartości każdego z czynników produkcji wymienionych w tej nocie.

(88)

W swoich uwagach do pierwszej noty przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd twierdziło, że ceny importowe żelazochromu w Turcji różniły się w zależności od proporcji masy węgla i chromu. Komisja zweryfikowała rzeczywistą proporcję masy węgla i chromu stosowaną przez przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. Aby ustalić odpowiedni koszt żelazochromu, Komisja postanowiła wykorzystać niezależne wartości odniesienia podawane przez Metal Bulletin dla światowego przemysłu metalurgicznego i wydobywczego (ceny Fastmarkets), które odzwierciedlają różne proporcje masy węgla i chromu.

(89)

Po opublikowaniu pierwszej noty przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. twierdziło również, że średnie tureckie ceny niektórych surowców (tj. tlenu i wapienia) nie mogły zostać wykorzystane ze względu na niską wielkość przywozu. Ponadto na podstawie odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu udzielonej przez Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd Komisja zidentyfikowała dodatkowy czynnik produkcji, tj. azot, który również był przywożony do Turcji w niereprezentatywnych ilościach w okresie objętym dochodzeniem.

(90)

W związku z tym Komisja zbadała wielkość przywozu do Tajlandii, Malezji, Brazylii i Meksyku, ponieważ kraje te charakteryzują się poziomem rozwoju gospodarczego podobnym do poziomu Chin i zostały wcześniej uznane za kraje reprezentatywne w kilku niedawnych dochodzeniach w sektorze stali, takich jak dochodzenia dotyczące felg stalowych do użytkowania na drodze (45), wyrobów płaskich walcowanych na gorąco ze stali nierdzewnej (46), stalowych wież wiatrowych (47), wyrobów ze stali powlekanej organicznie (48), łączników rur lub przewodów rurowych z żelaza lub stali (49). Komisja ustaliła, że po wyłączeniu przywozu z ChRL i państw, które nie są członkami WTO, jedynie wielkość przywozu z Malezji była wystarczająco reprezentatywna pod względem wszystkich trzech czynników produkcji objętych postępowaniem w okresie objętym dochodzeniem. Na tej podstawie Komisja poinformowała w drugiej nocie, że przy konstruowaniu wartości normalnej zamierza zastosować koszty tych nakładów w oparciu o przywóz do Malezji.

(91)

Następnie w drugiej nocie Komisja zaktualizowała wykaz czynników produkcji na podstawie uwag stron i informacji przedłożonych przez współpracującego producenta eksportującego w odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu.

(92)

Po opublikowaniu drugiej noty przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. twierdziło, że wielkości przywozu azotu i tlenu do Malezji oraz wielkość przywozu argonu do Turcji nie były reprezentatywne, ponieważ były znacznie niższe niż rzeczywiste zużycie tych surowców przez te państwa. Co więcej, przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. stwierdziło, że dla każdego z tych surowców można wskazać kraje dostarczające, które mają nieracjonalnie wysokie ceny jednostkowe i wysokie koszty transportu.

(93)

Komisja odrzuciła ten argument, ponieważ reprezentatywności wielkości przywozu oceniono na podstawie wielkości przywozu w ujęciu bezwzględnym. Fakt, że wielkości te nie były na tym samym poziomie, co zużycie odnośnych surowców przez producenta eksportującego, nie skutkował zmianą wniosku, że wielkość tego przywozu w ujęciu bezwzględnym była reprezentatywna.

(94)

W drugiej nocie Komisja poinformowała również zainteresowane strony, że ze względu na dużą liczbę czynników produkcji u współpracującego producenta eksportującego, który dostarczył pełne informacje, oraz nieznaczny udział niektórych surowców w całkowitych kosztach produkcji, te znikome pozycje pogrupowano jako „materiały zużywalne". Komisja poinformowała, że obliczy procentowy udział materiałów zużywalnych w całkowitym koszcie surowców i zastosuje ten procentowy udział do ponownie obliczonego kosztu surowców, stosując ustalone niezniekształcone wartości odniesienia w odpowiednim reprezentatywnym kraju.

(96)

Aby ustalić niezniekształconą cenę surowców dostarczanych do zakładu producenta reprezentatywnego kraju, Komisja jako podstawę wykorzystała średnią ważoną ceny importowej stosowanej do Turcji oraz ceny importowej azotu, tlenu i wapienia stosowanej do Malezji, podanej w GTA, i niezależne wartości odniesienia podane przez Metal Bulletin dla żelazochromu, do których dodano należności celne przywozowe i koszty transportu. Cenę importową w reprezentatywnym kraju obliczono jako średnią ważoną cen jednostkowych produktów przywożonych ze wszystkich państw trzecich z wyjątkiem ChRL i państw, które nie są członkami WTO, wymienionych w załączniku 1 do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/755 (50). Komisja postanowiła wykluczyć przywóz z ChRL do reprezentatywnego kraju, ponieważ w sekcji 3.3.1 powyżej uznała, że oparcie się na cenach i kosztach krajowych w ChRL nie jest odpowiednim rozwiązaniem z uwagi na występowanie znaczących zakłóceń w rozumieniu art. 2 ust. 6a lit. b) rozporządzenia podstawowego. Biorąc pod uwagę, że nie ma dowodów wskazujących na to, że te same zakłócenia nie mają w równym stopniu wpływu na produkty przeznaczone na wywóz, Komisja uznała, że te same zakłócenia miały wpływ na ceny eksportowe. Po wykluczeniu przywozu do reprezentatywnego kraju z Chin oraz z państw nieposiadających gospodarki rynkowej Komisja ustaliła, że przywóz głównych surowców z innych państw trzecich pozostawał reprezentatywny.

(97)

Komisja odstąpiła od opisanej powyżej metody w przypadku ograniczonej liczby surowców.

(98)

Jak wskazano w motywie 88, Komisja postanowiła wykorzystać ceny podane przez Metal Bulletin (ceny Fastmarkets) do ustalenia wartości odniesienia dla żelazochromu.

(99)

Jak wskazano w motywie 90, w przypadku wapienia, azotu i tlenu Komisja postanowiła zastosować koszt tych nakładów na podstawie przywozu do Malezji, z wyłączeniem przywozu z ChRL i państw, które nie są członkami WTO.

(100)

Komisja ujęła koszt transportu poniesiony przez współpracującego producenta eksportującego z tytułu dostaw surowców jako odsetek rzeczywistego kosztu tych surowców, a następnie zastosowała taki sam odsetek wobec niezniekształconego kosztu tych samych surowców, aby uzyskać niezniekształcony koszt transportu. Komisja uznała, że w kontekście przedmiotowego dochodzenia istnieją podstawy, aby wykorzystać stosunek kosztu surowca producenta eksportującego do zgłoszonych kosztów transportu jako przesłankę do oszacowania niezniekształconych kosztów transportu surowców w momencie dostarczenia do fabryki przedsiębiorstwa.

(101)

W odniesieniu do szeregu czynników produkcji rzeczywiste koszty ponoszone przez współpracującego producenta eksportującego stanowiły znikomy udział (łącznie około 3,3 %) całkowitych kosztów surowców w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym. Ponieważ wartość zastosowana w odniesieniu do nich nie miała znaczącego wpływu na obliczanie marginesu dumpingu niezależnie od wykorzystanego źródła, Komisja postanowiła uwzględnić te koszty w materiałach zużywalnych, jak wyjaśniono w motywie 94.

(102)

Komisja wykorzystała dane statystyczne opublikowane przez Turecki Instytut Statystyczny (51). Urząd ten publikuje szczegółowe informacje na temat kosztów pracy w poszczególnych sektorach gospodarki tureckiej. Komisja określiła wartość odniesienia na podstawie średnich godzinowych kosztów pracy za 2020 r. w odniesieniu do działalności gospodarczej „Produkcja metali" o kodzie NACE 24 zgodnie z klasyfikacją NACE Rev. 2. Następnie wartości te odpowiednio skorygowano o inflację przy użyciu krajowego wskaźnika cen konsumpcyjnych (52) w celu odzwierciedlenia kosztów w okresie objętym dochodzeniem.

(103)

Komisja wykorzystała średnie ceny energii elektrycznej i gazu dla użytkowników przemysłowych w Turcji opublikowane przez Turecki Instytut Statystyczny w odniesieniu do okresu od lipca 2021 r. do czerwca 2022 r., bez VAT (53).

(104)

Komisja wykorzystała opłatę za zużycie wody naliczaną przez Dyrekcję Generalną Gminy Metropolitalnej Izmir, która jest odpowiedzialna za zaopatrzenie w wodę, odprowadzanie i oczyszczanie ścieków w Gminie Metropolitalnej Izmir, w której reprezentatywne przedsiębiorstwo produkujące produkt objęty dochodzeniem ma swoją siedzibę. Informacje te umożliwiają ustalenie opłat mających zastosowanie w przemyśle, a wartością odniesienia będzie średnia miesięczna opłata za okres objęty dochodzeniem bez VAT (54).

(105)

Jeżeli chodzi o wodę, przedsiębiorstwo Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. uznało, że zastosowana wartość odniesienia, tj. koszty wody w Izmirze, nie jest reprezentatywna, ponieważ siedziba Changshu Longteng Special Steel Co., Ltd. znajduje się na obszarze wiejskim z łatwym dostępem do wody, a zatem kosztów wody Changshu Longteng Special Steel Co. nie można porównać z kosztami wody w turystycznym mieście w Turcji.

(106)

Komisja wykorzystała jako wartość odniesienia taryfę opłat za zużycie wody do zastosowań przemysłowych w regionie w Turcji, w którym producent produktu objętego dochodzeniem, Kocaer Çelik Sanayi, ma siedzibę. Ponadto wybrany region ma dobrze rozwiniętą bazę przemysłową. Komisja odrzuciła zatem ten argument.

(261)

W interesie dobrej administracji Komisja zwróci się do zainteresowanych stron z prośbą o przedłożenie pisemnych uwag lub o złożenie wniosku o posiedzenie wyjaśniające z udziałem Komisji lub rzecznika praw stron w postępowaniach w sprawie handlu w określonym terminie.

(262)

Ustalenia dotyczące nałożenia ceł tymczasowych obowiązują tymczasowo i mogą ulec zmianie na ostatecznym etapie dochodzenia,