Artykuł 1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia Fundusz Azylu, Migracji i Integracji (zwany dalej „Funduszem”) na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r.

Niniejsze rozporządzenie określa cele Funduszu, budżet na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r., formy finansowania unijnego oraz zasady dotyczące przyznawania takiego finansowania.

Artykuł 2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:

Artykuł 3

Cele Funduszu

1. Celem z zakresu polityki Funduszu jest przyczynianie się do skutecznego zarządzania przepływami migracyjnymi i do wdrażania, wzmacniania i rozwijania wspólnej polityki azylowej i wspólnej polityki imigracyjnej zgodnie z odpowiednim unijnym dorobkiem prawnym i przy pełnym poszanowaniu zobowiązań międzynarodowych Unii i państw członkowskich wynikających z instrumentów międzynarodowych, których są stronami.

2. W ramach celu z zakresu polityki określonego w ust. 1 Fundusz przyczynia się do realizacji następujących celów szczegółowych:

3. W ramach celów szczegółowych określonych w ust. 2 Fundusz jest wdrażany za pomocą środków wykonawczych wymienionych w załączniku II.

Artykuł 4

Partnerstwo

Do celów Funduszu partnerstwa obejmują, zgodnie z art. 8 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060, organy regionalne, lokalne, miejskie i inne organy publiczne lub stowarzyszenia reprezentujące takie organy, odpowiednie organizacje międzynarodowe, organizacje pozarządowe, takie jak organizacje uchodźców i organizacje prowadzone przez migrantów, a także krajowe instytucje praw człowieka i organy ds. równości oraz partnerów gospodarczych i społecznych.

Artykuł 5

Zakres wsparcia

1. W ramach swoich celów oraz zgodnie ze środkami wykonawczymi wymienionymi w załączniku II Fundusz wspiera w szczególności działania wymienione w załączniku III.

Aby uwzględnić nieprzewidziane lub nowe okoliczności Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących zmiany wykazu działań w załączniku III w celu dodania nowych działań.

2. Aby osiągnąć swoje cele Fundusz może wspierać, zgodnie z priorytetami Unii, działania, o których mowa w załączniku III, w państwach trzecich i dotyczące państw trzecich, o których mowa w załączniku III, w stosownych przypadkach, zgodnie z art. 7 lub 24, w zależności od przypadku.

3. W odniesieniu do działań w państwach trzecich i dotyczących państw trzecich Komisja i państwa członkowskie, wraz z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych, zapewniają - zgodnie ze swoimi odpowiednimi obowiązkami - koordynację z odpowiednimi politykami, strategiami i instrumentami Unii. Zapewniają one w szczególności, aby działania w państwach trzecich i dotyczące państw trzecich:

4. Cele Funduszu wspierają działania, które koncentrują się na jednej lub większej liczbie grup docelowych objętych zakresem stosowania art. 78 i 79 TFUE.

Artykuł 6

Równość płci i niedyskryminacja

1. Państwa członkowskie i Komisja zapewniają uwzględnianie perspektywy płci oraz uwzględnianie i promowanie równości płci i branie pod uwagę aspektu płci w całym procesie przygotowywania, realizacji, monitorowania, sprawozdawczości i ewaluacji programów i projektów wspieranych w ramach Funduszu.

2. Państwo członkowskie i Komisja podejmują odpowiednie kroki w celu wykluczenia wszelkich form dyskryminacji zakazanej na mocy art. 21 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej „Kartą”), podczas przygotowywania, realizacji, monitorowania, sprawozdawczości i ewaluacji programów i projektów wspieranych w ramach Funduszu.

Artykuł 7

Państwa trzecie stowarzyszone z Funduszem

1. Fundusz otwarty jest dla państw trzecich, które spełniają kryteria wymienione w ust. 2, zgodnie z warunkami określonymi w szczegółowej umowie obejmującej kwestie uczestnictwa państwa trzeciego w Funduszu.

2. Aby państwo trzecie kwalifikowało się do stowarzyszenia z Funduszem, o czym mowa w ust. 1, musi ono zawrzeć z Unią umowę w sprawie kryteriów i mechanizmów ustalania państwa odpowiedzialnego za rozpatrywanie wniosków o azyl złożonych w jednym z państw członkowskich lub złożonych w tym państwie trzecim.

3. Szczegółowa umowa obejmująca uczestnictwo państwa trzeciego w Funduszu co najmniej:

Wkłady, o których mowa w akapicie pierwszym lit. d), stanowią dochody przeznaczone na określony cel zgodnie z art. 21 ust. 5 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 8

Ochrona interesów finansowych Unii

W przypadku gdy państwo trzecie uczestniczy w Funduszu na podstawie decyzji przyjętej na mocy umowy międzynarodowej lub na podstawie jakiegokolwiek innego instrumentu prawnego, przyznaje ono właściwemu urzędnikowi zatwierdzającemu, OLAF i Trybunałowi Obrachunkowemu niezbędne prawa i dostęp, umożliwiające tym podmiotom wykonywanie w pełni ich odpowiednich kompetencji. W przypadku OLAF takie prawa obejmują prawo do prowadzenia dochodzeń, w tym kontroli na miejscu i inspekcji, przewidzianych w rozporządzeniu (UE, Euratom) nr 883/2013.

ROZDZIAŁ II

RAMY FINANSOWANIA ORAZ RAMY WDRAŻANIA

SEKCJA 1

Przepisy wspólne

Artykuł 9

Zasady ogólne

1. Wsparcie udzielane w ramach Funduszu uzupełnia interwencję krajową, regionalną i lokalną oraz koncentruje się na wytworzeniu unijnej wartości dodanej w odniesieniu do osiągnięcia celów Funduszu.

2. Komisja i państwa członkowskie zapewniają, aby wsparcie udzielane w ramach Funduszu oraz wsparcie udzielane przez państwa członkowskie były spójne z odpowiednimi działaniami, politykami i priorytetami Unii, oraz stanowiły uzupełnienie wsparcia udzielanego w ramach innych instrumentów Unii, w szczególności instrumentów zewnętrznych, Europejskiego Funduszu Społecznego Plus (EFS+) i Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR).

3. Fundusz jest wdrażany w ramach zarządzania bezpośredniego, dzielonego lub pośredniego zgodnie z art. 62 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c) rozporządzenia finansowego.

Artykuł 10

Budżet

1. Pula środków finansowych na realizację Funduszu na okres od dnia 1 stycznia 2021 r. do dnia 31 grudnia 2027 r. wynosi 9 882 000 000 EUR w cenach bieżących.

2. Pulę środków finansowych wykorzystuje się w następujący sposób:

3. Do 0,42 % puli środków finansowych przydziela się na pomoc techniczną z inicjatywy Komisji, o której mowa art. 35 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

4. Zgodnie z art. 26 rozporządzenia (UE) 2021/1060, do 5 % początkowej alokacji dla państwa członkowskiego z któregokolwiek z funduszy objętych rozporządzeniem w ramach zarządzania dzielonego może zostać przesunięte - na wniosek tego państwa członkowskiego - do Funduszu w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego. Komisja wdraża te zasoby bezpośrednio zgodnie z art. 62 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia finansowego lub pośrednio zgodnie z lit. c) tego akapitu. Zasoby te wykorzystuje się na rzecz zainteresowanego państwa członkowskiego.

Artykuł 11

Przepisy ogólne dotyczące wdrażania instrumentu tematycznego

1. Kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b), przydziela się w sposób elastyczny za pośrednictwem instrumentu tematycznego, z wykorzystaniem zarządzania dzielonego, bezpośredniego lub pośredniego zgodnie z programami prac. Z uwagi na wewnętrzny charakter Funduszu, instrument tematyczny służy przede wszystkim polityce wewnętrznej Unii zgodnie z celami szczegółowymi określonymi w art. 3 ust. 2.

Finansowanie z instrumentu tematycznego wykorzystuje się na jego następujące komponenty:

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji, o której mowa w art. 35 rozporządzenia (UE) 2021/1060, otrzymuje również wsparcie z kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b) niniejszego rozporządzenia.

2. Finansowanie z instrumentu tematycznego przeznaczane jest na priorytety mające wysoką unijną wartość dodaną lub wykorzystywane jest w celu zaspokojenia pilnych potrzeb, zgodnie z uzgodnionymi priorytetami Unii, które zostały uwzględnione w załączniku II.

Finansowanie, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, z wyjątkiem finansowania wykorzystywanego na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych zgodnie z art. 31 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b), wspiera jedynie działania wymienione w załączniku III, w tym przesiedlenia i przyjmowanie ze względów humanitarnych zgodnie z art. 19 jako część zewnętrznego wymiaru polityki migracyjnej Unii.

3. Komisja współpracuje z organizacjami społeczeństwa obywatelskiego i odpowiednimi sieciami, w szczególności w celu przygotowywania i ewaluacji programów prac dotyczących działań unijnych finansowanych w ramach Funduszu.

4. Co najmniej 20 % zasobów z początkowej alokacji na instrument tematyczny przydziela się na cel szczegółowy określony w art. 3 ust. 2 lit. d).

5. W przypadku gdy finansowanie z instrumentu tematycznego jest udzielane państwom członkowskim w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego, Komisja zapewnia, aby nie wybierano projektów, których dotyczy uzasadniona opinia wydana przez Komisję w ramach postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom na podstawie art. 258 TFUE, która poddaje w wątpliwość legalność i prawidłowość wydatków lub realizacji tych projektów.

6. Do celów art. 23 i art. 24 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060 w przypadku gdy finansowanie z instrumentu tematycznego jest wdrażane w ramach zarządzania dzielonego, zainteresowane państwo członkowskie zapewnia, aby uzasadniona opinia wydana przez Komisję w ramach postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom na podstawie art. 258 TFUE, która poddaje w wątpliwość legalność i prawidłowość wydatków lub realizacji działań, nie dotyczyła zamierzonych działań; Komisja natomiast ocenia zamierzone działania pod tym względem.

7. Komisja określa całkowitą kwotę udostępnianą na instrument tematyczny w ramach środków rocznych z budżetu Unii.

8. Komisja przyjmuje w drodze aktów wykonawczych decyzje w sprawie finansowania, o których mowa w art. 110 rozporządzenia finansowego, dotyczące instrumentu tematycznego oraz określające cele i działania, które mają być wspierane, a także kwoty przeznaczone na każdy z komponentów, o których mowa w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu. W stosownych przypadkach decyzje w sprawie finansowania określają całkowitą kwotę zarezerwowaną na działania łączone. Decyzje w sprawie finansowania mogą być roczne lub wieloletnie i mogą obejmować jeden komponent lub większą liczbę komponentów instrumentu tematycznego, o którym mowa w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 38 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

9. Instrument tematyczny wspiera w szczególności działania objęte środkiem wykonawczym, o którym mowa w pkt 2 lit. d) załącznika II, realizowane przez krajowe, regionalne i lokalne organy lub organizacje społeczeństwa obywatelskiego. W tym kontekście co najmniej 5 % początkowej alokacji na instrument tematyczny kieruje się na realizację środków integracji przez organy lokalne i regionalne.

10. Komisja zapewnia, aby podział zasobów na cele szczegółowe określone w art. 3 ust. 2 był sprawiedliwy i przejrzysty. Komisja składa sprawozdania dotyczące wykorzystania i podziału instrumentu tematycznego między komponenty, o których mowa w ust. 1 akapit drugi niniejszego artykułu, w tym w zakresie wsparcia udzielanego na rzecz działań w państwach trzecich lub dotyczących państw trzecich w ramach działań unijnych.

11. Po przyjęciu decyzji w sprawie finansowania, o której mowa w ust. 8, Komisja może wprowadzić odpowiednie zmiany do programów państw członkowskich.

SEKCJA 2

Wsparcie i wdrażanie w ramach zarządzania dzielonego

Artykuł 12

Zakres stosowania

1. Niniejszą sekcję stosuje się do kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. a), oraz do dodatkowych zasobów wdrażanych w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z decyzją w sprawie finansowania dotyczącą instrumentu tematycznego, o którym mowa w art. 11.

2. Wsparcie w ramach niniejszej sekcji wdrażane jest w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z art. 63 rozporządzenia finansowego i rozporządzeniem (UE) 2021/1060.

Artykuł 13

Zasoby budżetowe

1. Kwotę, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. a), przydziela się na programy państw członkowskich orientacyjnie w następujący sposób:

2. W przypadku, gdy kwota, o której mowa w ust. 1 lit. b) niniejszego artykułu, nie została przydzielona w całości, pozostała kwota może zostać dodana do kwoty, o której mowa w art. 10 ust. 2 lit. b).

Artykuł 14

Płatności zaliczkowe

1. Zgodnie z art. 90 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2021/1060 płatności zaliczkowe w przypadku Funduszu są wypłacane w postaci rocznych rat przed dniem 1 lipca każdego roku, z zastrzeżeniem dostępności środków, w następujący sposób:

2. W przypadku gdy program państwa członkowskiego zostanie przyjęty po dniu 1 lipca 2021 r., wcześniejsze raty wypłacane są w roku, w którym został on przyjęty.

Artykuł 15

Stopy współfinansowania

1. Wkład z budżetu Unii nie przekracza 75 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na dany projekt.

2. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 90 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na projekty wdrażane w ramach działań szczególnych.

3. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 90 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na działania wymienione w załączniku IV.

4. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na wsparcie operacyjne.

5. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, o których mowa w art. 31.

6. Wkład z budżetu Unii można zwiększyć do 100 % łącznych wydatków kwalifikowalnych na pomoc techniczną z inicjatywy państw członkowskich w granicach określonych w art. 36 ust. 5 lit. b) ppkt (vi) rozporządzenia (UE) 2021/1060.

7. W decyzji Komisji zatwierdzającej program państwa członkowskiego ustala się stopę współfinansowania i maksymalną kwotę wsparcia z Funduszu dla rodzajów działań objętych wkładem, o którym mowa w ust. 1-6.

8. W decyzji Komisji zatwierdzającej program państwa członkowskiego określa się - dla każdego rodzaju działania - czy stopa współfinansowania ma zastosowanie w odniesieniu do:

Artykuł 16

Programy państw członkowskich

1. Każde państwo członkowskie zapewnia, aby priorytety ujęte w jego programie były spójne z unijnymi priorytetami i wyzwaniami w obszarze azylu i zarządzania migracjami i aby im odpowiadały oraz były w pełni zgodne z odpowiednim unijnym dorobkiem prawnym i uzgodnionymi priorytetami Unii, przy jednoczesnym pełnym poszanowaniu zobowiązań międzynarodowych Unii i państw członkowskich wynikających z instrumentów międzynarodowych, których są stronami. Przy określaniu priorytetów swoich programów państwa członkowskie zapewniają, aby ich programy odpowiednio uwzględniały środki wykonawcze wymienione w załączniku II.

Z uwagi na wewnętrzny charakter Funduszu, programy państw członkowskich służą przede wszystkim polityce wewnętrznej Unii zgodnie z celami szczegółowymi określonymi w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Komisja ocenia programy państw członkowskich zgodnie z art. 23 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

2. W ramach zasobów przydzielonych w art. 13 ust. 1 oraz bez uszczerbku dla ust. 3 niniejszego artykułu każde państwo członkowskie przydziela w swoim programie:

3. Państwo członkowskie może przydzielić mniej niż minimalne wielkości procentowe, o których mowa w ust. 2, tylko wówczas, gdy przedstawi w programie szczegółowe wyjaśnienie powodów, dla których przydzielenie zasobów poniżej tego poziomu nie zagraża osiągnięciu danego celu.

4. Komisja zapewnia, aby wiedza i doświadczenie właściwych agencji zdecentralizowanych, w szczególności EASO, Europejskiej Agencji Straży Granicznej i Przybrzeżnej i Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej, ustanowionej rozporządzeniem Rady (WE) nr 168/2007 (35), były uwzględniane w zakresie obszarów ich kompetencji przy opracowywaniu programów państw członkowskich, na wczesnym etapie i w odpowiednim czasie.

5. W stosownych przypadkach Komisja może włączyć właściwe agencje zdecentralizowane, w tym te, o których mowa w ust. 4, w realizację zadań związanych z monitorowaniem i ewaluacją określonych w sekcji 5, w szczególności w celu zapewnienia zgodności działań realizowanych przy wsparciu z Funduszu z odpowiednim unijnym dorobkiem prawnym i uzgodnionymi priorytetami Unii.

6. W następstwie przyjęcia zaleceń zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1053/2013, które wchodzą w zakres zastosowania niniejszego rozporządzenia, zainteresowane państwo członkowskie analizuje, wraz z Komisją, w jaki sposób odnieść się do ustaleń i zaleceń za pośrednictwem swojego programu w stosownych przypadkach przy wsparciu z Funduszu.

Komisja może, w stosownych przypadkach, korzystać również z wiedzy fachowej agencji zdecentralizowanych w zakresie konkretnych kwestii wchodzących w zakres kompetencji tych agencji.

7. W razie konieczności w programie zainteresowanego państwa członkowskiego wprowadza się zmiany zgodnie z art. 24 rozporządzenia (UE) 2021/1060, aby uwzględnić zalecenia, o których mowa w ust. 6 niniejszego artykułu.

8. We współpracy i na podstawie konsultacji z Komisją oraz z odpowiednimi agencjami zdecentralizowanymi zgodnie z obszarami ich kompetencji, stosownie do przypadku, zainteresowane państwo członkowskie może dokonać ponownej alokacji zasobów w ramach swojego programu, w celu realizacji zaleceń, o których mowa w ust. 6, w przypadku gdy te zalecenia mają skutki finansowe.

9. W swoich programach państwa członkowskie realizują w szczególności działania kwalifikujące się do wyższych stóp współfinansowania, które są wymienione w załączniku IV w ich programach. W razie wystąpienia nieprzewidzianych lub nowych okoliczności lub aby zapewnić skuteczne wdrażanie finansowania, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących zmiany zamieszczonego w załączniku IV wykazu działań kwalifikujących się do wyższych stóp współfinansowania.

10. W programach państw członkowskich można zezwolić na włączenie bliskich krewnych osób objętych środkami integracji, o których mowa w załączniku III, w zakresie koniecznym do skutecznej realizacji tych środków.

11. W każdym przypadku, gdy państwo członkowskie postanawia realizować - przy wsparciu z Funduszu - projekt z państwem trzecim lub w państwie trzecim, to państwo członkowskie konsultuje się z Komisją przed zatwierdzeniem projektu.

12. Programowanie, o którym mowa w art. 22 ust. 5 rozporządzenia (UE) 2021/1060, opiera się na rodzajach interwencji określonych w tabeli 1 zamieszczonej w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia i obejmuje orientacyjny podział zaprogramowanych zasobów według rodzaju interwencji w ramach każdego celu szczegółowego określonego w art. 3 ust. 2 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 17

Przegląd śródokresowy

1. W 2024 r. Komisja przydzieli na programy zainteresowanych państw członkowskich dodatkową kwotę, o której mowa w art. 13 ust. 1 lit. b), zgodnie z kryteriami, o których mowa w pkt 1 lit. b) oraz pkt 2-5 załącznika I. Finansowanie stanie się skuteczne od dnia 1 stycznia 2025 r.

2. W przypadku gdy co najmniej 10 % początkowej alokacji na program, o której mowa w art. 13 ust. 1 lit. a) niniejszego rozporządzenia, nie zostało objęte wnioskami o płatność złożonymi zgodnie z art. 91 rozporządzenia (UE) 2021/1060, zainteresowane państwo członkowskie nie kwalifikuje się do otrzymania dodatkowej alokacji środków na swój program, o którym mowa w art. 13 ust. 1 lit. b) niniejszego rozporządzenia.

3. Przydzielając środki z instrumentu tematycznego, o którym mowa w art. 11 niniejszego rozporządzenia, począwszy od dnia 1 stycznia 2025 r., Komisja uwzględni postępy państw członkowskich w osiąganiu celów pośrednich ram wykonania, o których mowa w art. 16 rozporządzenia (UE) 2021/1060, oraz zidentyfikowane niedociągnięcia w zakresie wdrażania.

Artykuł 18

Działania szczególne

1. Oprócz swojej alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 państwo członkowskie może otrzymać finansowanie na działania szczególne, pod warunkiem że finansowanie to zostanie następnie ujęte jako takie w jego programie i będzie wykorzystywane na udział w realizacji celów Funduszu.

2. Finansowanie na działania szczególne nie może być wykorzystywane na inne działania w ramach programu państwa członkowskiego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków i po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany programu państwa członkowskiego.

Artykuł 19

Zasoby na potrzeby przesiedleń i przyjmowania ze względów humanitarnych

1. Oprócz alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 lit. a) państwa członkowskie otrzymują kwotę w wysokości 10 000 EUR za każdą osobę przyjętą w drodze przesiedlenia.

2. Oprócz alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 lit. a) państwa członkowskie otrzymują kwotę w wysokości 6 000 EUR za każdą osobę przyjętą w ramach przyjmowania ze względów humanitarnych.

3. Kwoty, o których mowa w ust. 2, zwiększa się do 8 000 EUR za każdą osobę, która została przyjęta w ramach przyjmowania ze względów humanitarnych i należy do jednej lub większej liczby następujących grup wymagających szczególnego traktowania:

4. W przypadku gdy państwo członkowskie przyjmuje osobę należącą do więcej niż jednej z kategorii, o których mowa w ust. 2 i 3, otrzymuje ono w odniesieniu do takiej osoby kwotę tylko jednorazowo.

5. W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą również kwalifikować się do otrzymania odpowiednich kwot za członków rodziny osób, o których mowa w ust. 1, 2 i 3, jeżeli ci członkowie rodzin zostają przyjęci w celu zapewnienia jedności rodziny.

6. Kwoty, o których mowa w niniejszym artykule, mają formę finansowania niepowiązanego z kosztami zgodnie z art. 125 rozporządzenia finansowego.

7. Kwoty, o których mowa w ust. 1, 2, 3 i 5, przydziela się na program państwa członkowskiego po raz pierwszy w decyzji w sprawie finansowania zatwierdzającej ten program. Kwoty te nie mogą być wykorzystywane na inne działania w ramach programu państwa członkowskiego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany tego programu. Kwoty te mogą być uwzględnione we wnioskach o płatność kierowanych do Komisji, pod warunkiem że osoba, w odniesieniu do której przydzielono kwotę, została faktycznie przesiedlona lub przyjęta.

8. Do celów kontroli i audytu państwa członkowskie zachowują informacje niezbędne do należytego ustalenia tożsamości osób przesiedlonych lub przyjętych oraz daty ich przesiedlenia lub przyjęcia.

9. Aby uwzględnić obecne wskaźniki inflacji, odnośne zmiany w dziedzinie przesiedleń oraz inne czynniki, które mogłyby zoptymalizować wykorzystanie zachęty finansowej wynikającej z kwot, o których mowa w ust. 1, 2 i 3 niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących dostosowania - w razie potrzeby, oraz w ramach dostępnych zasobów - tych kwot.

Artykuł 20

Zasoby na przekazywanie osób ubiegających się o ochronę międzynarodową lub beneficjentów ochrony międzynarodowej

1. Oprócz swojej alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 niniejszego rozporządzenia państwo członkowskie otrzymuje dodatkową kwotę w wysokości 10 000 EUR za każdą osobę ubiegającą się o udzielenie ochrony międzynarodowej przekazaną z innego państwa członkowskiego zgodnie z art. 17 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 604/2013 (36) lub w wyniku podobnej formy relokacji.

2. W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą również kwalifikować się do otrzymania kwot, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, za członków rodziny osób, o których mowa w tym ustępie, pod warunkiem że ci członkowie rodziny są przekazywani w celu zapewnienia jedności rodziny zgodnie z art. 17 rozporządzenia (UE) nr 604/2013 lub w wyniku podobnej formy relokacji.

3. Oprócz swojej alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 państwa członkowskie otrzymują dodatkową kwotę w wysokości 10 000 EUR za każdego beneficjenta ochrony międzynarodowej przekazanego z innego państwa członkowskiego.

4. W stosownych przypadkach państwa członkowskie mogą również kwalifikować się do otrzymania odpowiednich kwot za członków rodziny osób, o których mowa w ust. 3, jeżeli ci członkowie rodziny są przekazywani w celu zapewnienia jedności rodziny.

5. Państwo członkowskie, które pokrywa koszty przekazywania, o którym mowa w ust. 1-4, otrzymuje wkład w wysokości 500 EUR za każdą osobę ubiegającą się o udzielenie ochrony międzynarodowej lub każdego beneficjenta ochrony międzynarodowej przekazywanych do innego państwa członkowskiego.

6. Kwoty, o których mowa w niniejszym artykule, mają formę finansowania niepowiązanego z kosztami zgodnie z art. 125 rozporządzenia finansowego.

7. Kwoty, o których mowa w ust. 1-5 niniejszego artykułu, są przydzielane do programu państwa członkowskiego, pod warunkiem że osoba, w odniesieniu do której przydzielono kwotę, została w stosownym przypadku rzeczywiście przekazana do innego państwa członkowskiego lub została zarejestrowana jako osoba ubiegająca się o ochronę międzynarodową w odpowiedzialnym państwie członkowskim zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 604/2013. Kwoty te nie mogą być wykorzystywane na inne działania w ramach programu państwa członkowskiego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków i po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany tego programu.

8. Do celów kontroli i audytu państwa członkowskie zachowują informacje niezbędne do należytego ustalenia tożsamości przekazanych osób oraz daty ich przekazania.

9. Aby uwzględnić obecne wskaźniki inflacji, odnośne zmiany w dziedzinie relokacji oraz inne czynniki, które mogłyby zoptymalizować wykorzystanie zachęty finansowej wynikającej z kwot, o których mowa w ust. 1, 3 i 5 niniejszego artykułu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących dostosowania - w razie potrzeby, oraz w ramach dostępnych zasobów - tych kwot.

Artykuł 21

Wsparcie operacyjne

1. Państwo członkowskie może wykorzystać do 15 % kwoty przydzielonej na jego program w ramach Funduszu w celu sfinansowania wsparcia operacyjnego w ramach celów szczegółowych Funduszu.

2. Wykorzystując wsparcie operacyjne, państwo członkowskie przestrzega odpowiedniego unijnego dorobku prawnego oraz Karty.

3. Państwo członkowskie wyjaśnia w swoim programie i w rocznym sprawozdaniu z wykonania, o którym mowa w art. 35 niniejszego rozporządzenia, w jaki sposób wykorzystanie wsparcia operacyjnego przyczyni się do osiągnięcia celów Funduszu. Przed zatwierdzeniem programu państwa członkowskiego Komisja dokonuje oceny sytuacji wyjściowej w państwach członkowskich, które wskazały, że zamierzają wykorzystać wsparcie operacyjne. Komisja bierze pod uwagę informacje przedstawione przez te państwa członkowskie oraz, w stosownych przypadkach, informacje dostępne w wyniku monitorowania przeprowadzanego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 1053/2013 i wchodzącego w zakres zastosowania niniejszego rozporządzenia.

4. Wsparcie operacyjne koncentruje się na działaniach objętych wydatkami określonymi w załączniku VII.

5. Aby uwzględnić nieprzewidziane lub nowe okoliczności lub zapewnić skuteczne wdrażanie finansowania, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących zmiany działań kwalifikowalnych wymienionych w załączniku VII.

Artykuł 22

Kontrole zarządcze i audyty projektów realizowanych przez organizacje międzynarodowe

1. Niniejszy artykuł stosuje się do organizacji międzynarodowych lub ich agencji, o których mowa w art. 62 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) ppkt (ii) rozporządzenia finansowego, których systemy, zasady i procedury zostały pozytywnie ocenione przez Komisję zgodnie z art. 154 ust. 4 i 7 tego rozporządzenia do celów pośredniego wykonywania dotacji z budżetu Unii (zwanych dalej „organizacjami międzynarodowymi”).

2. Bez uszczerbku dla art. 83 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) 2021/1060 i art. 129 rozporządzenia finansowego, w przypadku gdy organizacja międzynarodowa jest beneficjentem zgodnie z definicją w art. 2 pkt 9 rozporządzenia (UE) 2021/1060, instytucja zarządzająca nie jest zobowiązana do przeprowadzania kontroli zarządczych, o których mowa w art. 74 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia (UE) 2021/1060, pod warunkiem że ta organizacja międzynarodowa przedłoży instytucji zarządzającej dokumenty, o których mowa w art. 155 ust. 1 akapit pierwszy lit. a), b) i c) rozporządzenia finansowego.

3. Bez uszczerbku dla art. 155 ust. 1 akapit pierwszy lit. c) rozporządzenia finansowego, w deklaracji zarządczej przedkładanej przez organizację międzynarodową potwierdza się, że projekt jest zgodny z mającym zastosowanie prawem oraz warunkami wsparcia projektu.

4. Ponadto w przypadku gdy koszty mają zostać zwrócone zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) 2021/1060, w deklaracji zarządczej przedkładanej przez organizację międzynarodową potwierdza się, że:

5. W przypadku gdy koszty mają zostać zwrócone zgodnie z art. 53 ust. 1 lit. b), c) lub d) rozporządzenia (UE) 2021/1060, w deklaracji zarządczej przedkładanej przez organizację międzynarodową potwierdza się, że warunki zwrotu wydatków zostały spełnione.

6. Dokumenty, o których mowa w art. 155 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i c) rozporządzenia finansowego, przedkłada się instytucji zarządzającej wraz z wnioskiem o płatność złożonym przez beneficjenta.

7. Beneficjent przedkłada instytucji zarządzającej sprawozdanie finansowe do dnia 15 października każdego roku. Do sprawozdania finansowego dołącza się opinię niezależnego organu audytowego sporządzoną zgodnie ze standardami audytu przyjętymi na poziomie międzynarodowym. W opinii tej ustala się, czy wprowadzone systemy kontroli funkcjonują właściwie i są efektywne pod względem kosztów oraz czy transakcje leżące u podstaw rozliczeń są legalne i prawidłowe. W opinii tej wskazuje się również, czy w ramach przeprowadzonego audytu poddano w wątpliwość stwierdzenia zawarte w deklaracjach zarządczych przedkładanych przez organizację międzynarodową, oraz zawiera ona informacje dotyczące podejrzeń popełnienia nadużycia finansowego. Opinia ta musi dawać pewność, że wydatki ujęte we wnioskach o płatność przedłożonych instytucji zarządzającej przez organizację międzynarodową są legalne i prawidłowe.

8. Bez uszczerbku dla istniejących możliwości przeprowadzania dalszych audytów, o których mowa w art. 127 rozporządzenia finansowego, instytucja zarządzająca sporządza deklarację zarządczą, o której mowa w art. 74 ust. 1 akapit pierwszy lit. f) rozporządzenia (UE) 2021/1060. Instytucja zarządzająca dokonuje tego w oparciu o dokumenty przedłożone przez organizację międzynarodową na podstawie ust. 2-5 i 7 niniejszego artykułu, zamiast polegać na kontrolach zarządczych, o których mowa w art. 74 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

9. Dokument określający warunki wsparcia, o którym mowa w art. 73 ust. 3 rozporządzenia (UE) 2021/1060, zawiera wymogi określone w niniejszym artykule.

10. Ust. 2 nie stosuje się, a instytucja zarządzająca jest w związku z tym zobowiązana do przeprowadzenia kontroli zarządczych w przypadku gdy:

11. W przypadku gdy projekt, w którym organizacja międzynarodowa jest beneficjentem zgodnie z definicją w art. 2 ust. 9 rozporządzenia (UE) 2021/1060, jest częścią próby, o której mowa w art. 79 tego rozporządzenia, instytucja audytowa może przeprowadzić swoje prace na podstawie podpróby transakcji związanych z tym projektem. W przypadku wykrycia błędów w podpróbie instytucja audytowa może, w stosownych przypadkach, zwrócić się do audytora organizacji międzynarodowej o ocenę pełnego zakresu i łącznej kwoty błędów w tym projekcie.

SEKCJA 3

Wsparcie i wdrażanie w ramach zarządzania bezpośredniego i pośredniego

Artykuł 23

Zakres stosowania

Komisja wdraża wsparcie w ramach niniejszej sekcji bezpośrednio zgodnie z art. 62 ust. 1 akapit pierwszy lit. a) rozporządzenia finansowego albo pośrednio zgodnie z lit. c) tego akapitu.

Artykuł 24

Kwalifikujące się podmioty

1. Następujące podmioty kwalifikują się do otrzymania finansowania unijnego:

2. Osoby fizyczne nie kwalifikują się do otrzymania finansowania unijnego.

3. Podmioty, o których mowa w ust. 1 lit. a) ppkt (iii), uczestniczą jako część konsorcjum składającego się z co najmniej dwóch niezależnych podmiotów, z których co najmniej jeden ma siedzibę w państwie członkowskim.

Podmioty uczestniczące jako część konsorcjum, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu, zapewniają, aby działania, w których uczestniczą, były zgodne z zasadami zapisanymi w Karcie oraz przyczyniały się do realizacji celów Funduszu.

Artykuł 25

Działania unijne

1. Z inicjatywy Komisji Fundusz można wykorzystać do finansowania działań unijnych związanych z celami Funduszu zgodnie z załącznikiem III.

2. Działania unijne mogą zapewniać finansowanie w dowolnej formie przewidzianej w rozporządzeniu finansowym, w szczególności w postaci dotacji, nagród i zamówień. Mogą one również zapewniać finansowanie w formie instrumentów finansowych w ramach działań łączonych.

3. Dotacje wdrażane w ramach zarządzania bezpośredniego są udzielane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego.

4. Członkowie komisji oceniającej wnioski, o której mowa w art. 150 rozporządzenia finansowego, mogą być ekspertami zewnętrznymi.

5. Z wkładów na mechanizm wzajemnego ubezpieczenia można pokryć ryzyko związane z odzyskaniem środków należnych od ich odbiorców i wkłady te uznaje się za wystarczającą gwarancję na podstawie rozporządzenia finansowego. Stosuje się art. 37 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/695 (37).

Artykuł 26

Europejska Sieć Migracyjna

1. Fundusz wspiera Europejską Sieć Migracyjną oraz zapewnia pomoc finansową niezbędną dla jej działań i przyszłego rozwoju.

2. Kwotę udostępnianą Europejskiej Sieci Migracyjnej w ramach rocznych środków Funduszu oraz program prac określający priorytety jej działania przyjmuje Komisja, po zatwierdzeniu przez komitet kierowniczy zgodnie z art. 4 ust. 5 lit. a) decyzji 2008/381/WE. Decyzja Komisji stanowi decyzję w sprawie finansowania zgodnie z art. 110 rozporządzenia finansowego. Aby zapewnić terminową dostępność zasobów, Komisja może przyjąć program prac Europejskiej Sieci Migracyjnej w drodze osobnej decyzji w sprawie finansowania.

3. Pomoc finansowa przewidziana na działania Europejskiej Sieci Migracyjnej przyjmuje formę dotacji dla krajowych punktów kontaktowych, o których mowa w art. 3 decyzji 2008/381/WE, lub formę zamówień, stosownie do przypadku, zgodnie z rozporządzeniem finansowym.

Artykuł 27

Działania łączone

Działania łączone ustanawiane w ramach Funduszu prowadzi się zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2021/523 oraz tytułem X rozporządzenia finansowego.

Artykuł 28

Pomoc techniczna z inicjatywy Komisji

Zgodnie z art. 35 rozporządzenia (UE) 2021/1060 z Funduszu można finansować w 100 % pomoc techniczną realizowaną z inicjatywy lub w imieniu Komisji.

Artykuł 29

Audyty

Audyty dotyczące wykorzystania wkładu Unii przeprowadzane przez osoby lub podmioty, w tym przez osoby lub podmioty inne niż te, które zostały upoważnione przez instytucje, organy lub jednostki organizacyjne Unii, stanowią podstawę ogólnej pewności zgodnie z art. 127 rozporządzenia finansowego.

Artykuł 30

Informacje, komunikacja i promocja

1. Odbiorcy finansowania unijnego podają informacje o pochodzeniu tych środków oraz zapewniają eksponowanie finansowania unijnego, w szczególności podczas promowania działań i ich rezultatów, poprzez dostarczanie spójnych, skutecznych, istotnych i proporcjonalnych ukierunkowanych informacji przeznaczonych dla różnych grup odbiorców, w tym dla mediów i opinii publicznej. Zapewnia się eksponowanie finansowania unijnego oraz udostępnia się takie informacje, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków, w których publiczne ujawnienie takich informacji nie jest możliwe lub odpowiednie lub w których podanie takich informacji podlega ograniczeniom prawnym, w szczególności ze względów bezpieczeństwa, porządku publicznego, z uwagi na postępowania przygotowawcze w sprawach karnych lub ochronę danych osobowych. Aby zapewnić eksponowanie finansowania unijnego, jego odbiorcy, informując publicznie o danym działaniu, wskazują pochodzenie finansowania i eksponują symbol Unii.

2. Aby dotrzeć do jak najszerszego kręgu odbiorców, Komisja prowadzi działania informacyjne i komunikacyjne związane z Funduszem oraz realizowanymi w jego ramach działaniami i uzyskanymi rezultatami.

Zasoby finansowe przydzielone na Fundusz przyczyniają się również do komunikacji instytucjonalnej na temat priorytetów politycznych Unii, w zakresie, w jakim priorytety te są związane z celami Funduszu.

3. Komisja publikuje programy prac instrumentu tematycznego, o którym mowa w art. 11. W przypadku wsparcia udzielanego w ramach zarządzania bezpośredniego lub pośredniego Komisja publikuje informacje, o których mowa w art. 38 ust. 2 rozporządzenia finansowego, na publicznie dostępnej stronie internetowej oraz regularnie je aktualizuje. Informacje te publikuje się w formacie otwartym przeznaczonym do odczytu komputerowego, co pozwala na ich sortowanie, przeszukiwanie, ekstrakcję i porównywanie.

SEKCJA 4

Wsparcie i wdrażanie w ramach zarządzania dzielonego, bezpośredniego lub pośredniego

Artykuł 31

Pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych

1. Fundusz zapewnia pomoc finansową w celu zaspokojenia pilnych i szczególnych potrzeb w przypadku wystąpienia należycie uzasadnionych sytuacji nadzwyczajnych w jednym lub większą liczbą następujących przypadków:

W odpowiedzi na taką należycie uzasadnioną sytuację nadzwyczajną Komisja może zadecydować o udzieleniu pomocy w sytuacji nadzwyczajnej, w tym w celu dobrowolnej relokacji, w granicach dostępnych zasobów. W takich przypadkach Komisja informuje o tym w odpowiednim czasie Parlament Europejski i Radę.

2. Środki w państwach trzecich wdraża się zgodnie z art. 5 ust. 2 i 3.

3. Oprócz alokacji na podstawie art. 13 ust. 1 i załącznika I, na programy państw członkowskich można przydzielić pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych, pod warunkiem że zostanie ona następnie ujęta jako taka w programie państwa członkowskiego. Finansowanie to nie może być wykorzystywane na inne działania w ramach programu państwa członkowskiego, z wyjątkiem należycie uzasadnionych przypadków oraz po zatwierdzeniu przez Komisję w drodze zmiany programu państwa członkowskiego. Płatności zaliczkowe z tytułu pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych mogą wynosić do 95 % wkładu Unii, z zastrzeżeniem dostępności środków finansowych.

4. Dotacje wdrażane w ramach zarządzania bezpośredniego są udzielane i zarządzane zgodnie z tytułem VIII rozporządzenia finansowego.

5. W przypadku gdy jest to niezbędne do realizacji działania, pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych może obejmować wydatki poniesione przed dniem przedłożenia wniosku o udzielenie dotacji lub wniosku o udzielenie pomocy na to działanie, pod warunkiem że wydatki te nie zostały poniesione przed dniem 1 stycznia 2021 r.

6. W przypadku należycie uzasadnionej szczególnie pilnej potrzeby oraz w celu zapewnienia terminowej dostępności zasobów na pomoc w sytuacjach nadzwyczajnych Komisja może oddzielnie przyjąć decyzję, o której mowa w art. 110 rozporządzenia finansowego, dotyczącą finansowania pomocy w sytuacjach nadzwyczajnych w drodze aktu wykonawczego mającego natychmiastowe zastosowanie zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 38 ust. 4. Taki akt pozostaje w mocy przez okres nieprzekraczający 18 miesięcy.

Artykuł 32

Finansowanie skumulowane i alternatywne

1. Działanie, które otrzymało wkład w ramach Funduszu, może również otrzymać wkład z jakiegokolwiek innego programu unijnego, w tym funduszy objętych zarządzaniem dzielonym, pod warunkiem że wkłady te nie pokrywają tych samych kosztów. Zasady odnośnego programu unijnego mają zastosowanie do odpowiedniego wkładu do działania. Finansowanie skumulowane nie może przekraczać łącznych kosztów kwalifikowalnych działania. Wsparcie w ramach różnych programów unijnych może być obliczane na zasadzie proporcjonalnej, zgodnie z dokumentami określającymi warunki udzielenia wsparcia.

2. Zgodnie z art. 73 ust. 4 rozporządzenia (UE) 2021/1060 EFRR lub EFS+ mogą wspierać działania, które otrzymały znak „pieczęci doskonałości”, zgodnie z definicją w art. 2 pkt 45 tego rozporządzenia. Aby otrzymać znak „pieczęć doskonałości”, działania muszą spełniać łącznie następujące warunki:

SEKCJA 5

Monitorowanie, sprawozdawczość i ewaluacja

Podsekcja 1

Wspólne przepisy

Artykuł 33

Monitorowanie i sprawozdawczość

1. Zgodnie z wymogami dotyczącymi sprawozdawczości określonymi w art. 41 ust. 3 akapit pierwszy lit. h) ppkt (iii) rozporządzenia finansowego Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie informacje dotyczące głównych wskaźników efektywności wymienionych w załączniku V do niniejszego rozporządzenia.

2. Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 dotyczących zmiany załącznika V w celu dokonania niezbędnych dostosowań głównych wskaźników efektywności wymienionych w tym załączniku.

3. Wskaźniki na potrzeby sprawozdawczości dotyczącej postępów Funduszu w realizacji celów szczegółowych określonych w art. 3 ust. 2 określa załącznik VIII. W przypadku wskaźników produktu wartość bazową ustala się na poziomie zero. Cele pośrednie ustalone na rok 2024 r oraz cele końcowe ustalone na rok 2029 mają charakter kumulacyjny.

4. System sprawozdawczości dotyczącej realizacji celów zapewnia efektywne, skuteczne i terminowe gromadzenie danych na potrzeby monitorowania realizacji i rezultatów programu. W tym celu na odbiorców środków finansowych Unii oraz, w stosownych przypadkach, na państwa członkowskie, nakłada się proporcjonalne wymogi dotyczące sprawozdawczości.

5. Aby zapewnić skuteczną ocenę postępów w realizacji celów Funduszu, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 zmieniających załącznik VIII, w celu dokonania przeglądu lub uzupełnienia tych wskaźników, jeżeli uznaje się to za konieczne, oraz uzupełniających niniejsze rozporządzenie o uregulowania dotyczące ustanowienia ram monitorowania i oceny, w tym przepisy dotyczące informacji o projekcie, które mają przekazywać państwa członkowskie. Każda zmiana załącznika VIII ma zastosowanie wyłącznie do projektów wybranych po wejściu w życie tej zmiany.

Artykuł 34

Ewaluacja

1. Do dnia 31 grudnia 2024 r. Komisja przeprowadzi ewaluację śródokresową niniejszego rozporządzenia. Oprócz kwestii ocenianych na podstawie art. 45 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060 ewaluacja śródokresowa obejmuje ocenę:

Ewaluacja śródokresowa uwzględnia wyniki ewaluacji retrospektywnej dotyczącej skutków Funduszu Azylu, Migracji i Integracji na okres 2014-2020.

2. W uzupełnieniu do art. 45 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2021/1060 ewaluacja retrospektywna obejmuje elementy wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu. Ponadto ewaluacji poddaje się wpływ Funduszu.

3. Ewaluację śródokresową i ewaluację retrospektywną przeprowadza się w terminie pozwalającym na uwzględnienie ich wyników w procesie decyzyjnym, w tym w stosownych przypadkach do celów przeglądów niniejszego rozporządzenia.

4. W ewaluacji śródokresowej i ewaluacji retrospektywnej Komisja zwraca szczególną uwagę na ewaluację działań realizowanych z państwami trzecimi, w państwach trzecich lub działań dotyczących państw trzecich zgodnie z art. 7, art. 16 ust. 11 i art. 24.

Podsekcja 2

Przepisy dotyczące zarządzania dzielonego

Artykuł 35

Roczne sprawozdania z wykonania

1. Do dnia 15 lutego 2023 r. i do dnia 15 lutego każdego kolejnego roku do 2031 r. włącznie państwa członkowskie przedłożą Komisji roczne sprawozdanie z wykonania, o którym mowa w art. 41 ust. 7 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

Okres sprawozdawczy obejmuje ostatni rok obrachunkowy zgodnie z definicją w art. 2 pkt 29 rozporządzenia (UE) 2021/1060, poprzedzający rok przedłożenia sprawozdania. Sprawozdanie przedłożone do dnia 15 lutego 2023 r. obejmuje okres od dnia 1 stycznia 2021 r.

2. Roczne sprawozdania z wykonania zawierają w szczególności informacje dotyczące:

Roczne sprawozdanie z wykonania zawiera streszczenie obejmujące wszystkie punkty określone w akapicie pierwszym niniejszego ustępu. Komisja zapewnia, aby streszczenia przekazywane przez państwa członkowskie były tłumaczone na wszystkie języki urzędowe Unii i podawane do wiadomości publicznej.

3. Komisja może przekazywać uwagi do rocznych sprawozdań z wykonania w terminie dwóch miesięcy od dnia ich otrzymania. Jeżeli Komisja nie przekaże uwag w tym terminie, sprawozdanie uznaje się za przyjęte.

4. Na swojej stronie internetowej Komisja podaje linki do stron internetowych, o których mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

5. W celu zapewnienia jednolitych warunków wykonywania niniejszego artykułu Komisja przyjmuje akt wykonawczy ustanawiający wzór rocznego sprawozdania z wykonania. Ten akt wykonawczy przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 38 ust. 2.

Artykuł 36

Monitorowanie i sprawozdawczość w ramach zarządzania dzielonego

1. Na potrzeby monitorowania i sprawozdawczości zgodnie z tytułem IV rozporządzenia (UE) 2021/1060 stosuje się, w stosownych przypadkach, kody interwencji określone w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia. Aby uwzględnić nieprzewidziane lub nowe okoliczności oraz zapewnić skuteczne wdrażanie finansowania, Komisja jest uprawniona do przyjmowania aktów delegowanych zgodnie z art. 37 niniejszego rozporządzenia dotyczących zmiany załącznika VI.

2. Wskaźniki określone w załączniku VIII do niniejszego rozporządzenia stosuje się zgodnie z art. 16 ust. 1 oraz art. 22 i 42 rozporządzenia (UE) 2021/1060.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE

Artykuł 37

Wykonywanie przekazanych uprawnień

1. Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2. Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 akapit drugi, art. 16 ust. 9, art. 19 ust. 9, art. 20 ust. 9, art. 21 ust. 5, art. 33 ust. 2 i 5 i art. 36 ust. 1, powierza się Komisji do dnia 31 grudnia 2027 r.

3. Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 5 ust. 1 akapit drugi, art. 16 ust. 9, art. 19 ust. 9, art. 20 ust. 9, art. 21 ust. 5, art. 33 ust. 2 i 5 i art. 36 ust. 1 może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność już obowiązujących aktów delegowanych.

4. Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym z dnia 13 kwietnia 2016 r. w sprawie lepszego stanowienia prawa.

5. Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6. Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 5 ust. 1 akapit drugi, art. 16 ust. 9, art. 19 ust. 9, art. 20 ust. 9, art. 21 ust. 5, art. 33 ust. 2 lub 5 lub art. 36 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie dwóch miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o dwa miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.

Artykuł 38

Procedura komitetowa

1. Komisję wspomaga Komitet ds. funduszy dotyczących spraw wewnętrznych ustanowiony na mocy art. 32 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2021/1148 (39). Komitet ten jest komitetem w rozumieniu rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

W przypadku gdy komitet nie wyda żadnej opinii, Komisja nie przyjmuje projektu aktu wykonawczego i stosuje się art. 5 ust. 4 akapit trzeci rozporządzenia (UE) nr 182/2011.

4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 8 rozporządzenia (UE) nr 182/2011 w związku z jego art. 5.

Artykuł 39

Przepisy przejściowe

1. Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na kontynuację ani modyfikację działań rozpoczętych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 516/2014, które nadal stosuje się do tych działań aż do ich zamknięcia.

2. Z puli środków finansowych przeznaczonych na Fundusz pokrywane mogą być również wydatki na pomoc techniczną i administracyjną w celu zapewnienia przejścia między Funduszem a środkami przyjętymi na podstawie rozporządzenia (UE) nr 516/2014.

3. Zgodnie z art. 193 ust. 2 akapit drugi lit. a) rozporządzenia finansowego, biorąc pod uwagę opóźnione wejście w życie niniejszego rozporządzenia oraz w celu zapewnienia ciągłości, przez ograniczony okres, koszty poniesione w związku z działaniami wspieranymi na podstawie niniejszego rozporządzenia w ramach zarządzania bezpośredniego, których realizacja już się rozpoczęła, można uznać za kwalifikujące się do finansowania od dnia 1 stycznia 2021 r., nawet jeżeli koszty te zostały poniesione przed przedłożeniem wniosku o udzielenie dotacji lub wniosku o udzielenie pomocy.

4. Państwa członkowskie mogą nadal po dniu 1 stycznia 2021 r. wspierać projekt wybrany i rozpoczęty na podstawie rozporządzenia (UE) nr 516/2014, zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 514/2014, pod warunkiem że spełnione są wszystkie następujące warunki:

Przepisy niniejszego rozporządzenia i rozporządzenia (UE) 2021/1060 stosuje się do drugiego etapu projektu, o którym mowa w akapicie pierwszym niniejszego ustępu.

Niniejszy ustęp stosuje się wyłącznie do projektów, które zostały wybrane w ramach zarządzania dzielonego zgodnie z rozporządzeniem (UE) nr 514/2014.

Artykuł 40

Wejście w życie i rozpoczęcie stosowania

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie z dniem jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2021 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane w państwach członkowskich zgodnie z Traktatami.

Sporządzono w Strasburgu dnia 7 lipca 2021 r.