RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 66,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (¹),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) W roku 2003 Komisja rozpoczęła trzyletnie działania przygotowawcze służące ustanowieniu Europejskiej Sieci Migracyjnej („ESM”), która ma dostarczać Wspólnocie i jej państwom członkowskim obiektywnych, wiarygodnych i aktualnych danych migracyjnych.

(2) W czerwcu 2003 r. na szczycie w Salonikach Rada Europejska, świadoma, jak ważna jest kontrola i analiza wielowymiarowego zjawiska migracji, z aprobatą odniosła się w swoich konkluzjach do ustanowienia ESM i oznajmiła, że rozważy możliwość ustanowienia stałej struktury w przyszłości.

(3) W dniu 4 listopada 2004 r. Rada Europejska zatwierdziła wieloletni program wzmacniania przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości, znany jako program haski, zgodnie z którym w dniu 1 maja 2004 r. miał rozpocząć się drugi etap realizacji wspólnej polityki azylowej, migracyjnej, wizowej i granicznej, oparty między innymi na ściślejszej praktycznej współpracy między państwami członkowskimi i usprawnionej wymianie informacji. W programie haskim stwierdzono, że „trwający rozwój europejskiej polityki azylowej i migracyjnej powinien opierać się na wspólnej analizie zjawisk migracyjnych we wszystkich ich aspektach. Wzmacnianie gromadzenia, dostarczania, wymiany i skutecznego korzystania z aktualnych informacji i danych na temat wszystkich istotnych zdarzeń migracyjnych ma kluczowe znaczenie”.

(4) Pragnąc poznać opinie zainteresowanych stron na temat przyszłości ESM, Komisja przyjęła w dniu 28 listopada 2005 r. Zieloną księgę w sprawie przyszłości Europejskiej Sieci Migracji; w dokumencie tym, obok oceny działania ESM w pierwszych latach okresu przygotowawczego i na jej podstawie, omówiła między innymi przeznaczenie i przyszłą strukturę sieci.

(5) Publiczne konsultacje wykazały, że większość zainteresowanych stron popiera dalsze istnienie ESM i intensyfikację jej działalności oraz utrzymanie jej pierwotnego celu, jakim jest dostarczenie aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji o kwestiach migracyjnych i azylowych. Okazało się również, że większość zainteresowanych stron uważa, że ESM powinna pozostać związana z Komisją.

(6) ESM nie powinna powielać działań, które prowadzi się w ramach istniejących aktów czy struktur Wspólnoty i których celem jest gromadzenie i wymiana informacji o migracji i azylu; istniejąc obok tych aktów i struktur, ESM powinna przynosić dodatkowe korzyści, wynikające zwłaszcza z rozległego zakresu jej zadań, zdecydowanego ukierunkowania na analizę, powiązania ze środowiskiem akademickim oraz powszechnego udostępniania wyników własnych prac.

(7) Pośród istniejących aktów i struktur ważny punkt odniesienia dla działania Europejskiej Sieci Migracyjnej stanowi rozporządzenie (WE) nr 862/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. w sprawie statystyk Wspólnoty z zakresu migracji i ochrony międzynarodowej (²). Godne uwagi są także cenne prace przeprowadzone przez Ośrodek Informacji, Dyskusji i Wymiany Danych na temat Przekraczania Granic i Imigracji (CIREFI) oraz decyzja Rady 2005/267/WE z dnia 16 marca 2005 r. ustanawiająca bezpieczną internetową sieć informowania i koordynacji dla służb imigracyjnych państw członkowskich (³).

(8) Aby osiągnąć swoje cele, ESM potrzebuje wsparcia ze strony krajowych punktów kontaktowych w każdym państwie członkowskim. Działalność krajowych punktów kontaktowych powinna być koordynowana na szczeblu wspólnotowym przez Komisję, wspieraną przez usługo-dawcę dysponującego odpowiednią wiedzą fachową, by organizować bieżące prace ESM, w tym system wymiany informacji.

(9) Aby krajowe punkty kontaktowe dysponowały odpowiednią wiedzą fachową konieczną do zajmowania się wielowymiarową problematyką migracji i azylu, każdy z nich powinien mieć w swojej obsadzie przynajmniej trzech ekspertów, którzy są kompetentni - każdy z osobna lub razem jako grupa - w kształtowaniu polityki, prawie, badaniach i statystyce. Wspomniani eksperci mogą pochodzić z administracji państw członkowskich lub z dowolnej organizacji. Osoby wyznaczone do krajowego punktu kontaktowego powinny także dysponować łącznie odpowiednią wiedzą fachową w zakresie korzystania z technologii informacyjnych, tworzeniu systemów współpracy i sieci kontaktów z innymi krajowymi organizacjami i podmiotami oraz w pracy w wielojęzycznym środowisku na szczeblu europejskim.

(10) Każdy krajowy punkt kontaktowy powinien ustanowić krajową sieć migracyjną zrzeszającą różne organizacje i osoby zajmujące się migracją i azylem - na przykład uniwersytety, instytuty badawcze i samych badaczy, organizacje rządowe, pozarządowe i międzynarodowe - i dającą wszystkim zainteresowanym stronom możliwość prezentowania opinii.

(11) Komitet kierowniczy powinien udzielać ESM wskazówek politycznych, m.in. uczestnicząc w przygotowaniu i zatwierdzaniu rocznego programu działalności ESM.

(12) Aby informacje opracowywane przez ESM w formie analiz i sprawozdań miały jak najszerszy odbiór, powinny one być udostępniane najbardziej zaawansowanymi technicznie kanałami, w tym poprzez przeznaczoną do tego celu stronę internetową.

(13) Jeżeli jest to konieczne do osiągnięcia jej celów, ESM powinna móc nawiązywać współpracę z innymi podmiotami działającymi w dziedzinie migracji i azylu. Nawiązując tego rodzaju stosunki, należy szczególnie zadbać o dobry poziom współpracy z podmiotami w Danii, Islandii, Norwegii, Szwajcarii, w krajach kandydujących, krajach objętych europejską polityką sąsiedztwa oraz w Rosji.

(14) ESM powinna być współfinansowana poprzez dotacje Komisji zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. ustanawiającym rozporządzenie finansowe mające zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (⁴).

(15) W odniesieniu do systemu wymiany informacji stosowanego przez ESM należy uwzględnić dyrektywę 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego prze-pływu tych danych (⁵) oraz rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym prze-pływie takich danych (⁶).

(16) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo zgłosiło zamiar uczestnictwa w przyjęciu niniejszej decyzji.

(17) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, oraz bez uszczerbku dla art. 4 tego protokołu, Irlandia nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje.

(18) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, który jest załączony do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana ani jej nie stosuje,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

Przedmiot i zakres stosowania

1. Niniejszym ustanawia się Europejską Sieć Migracyjną („ESM”).

2. Celem ESM jest zaspokajanie zapotrzebowania instytucji Wspólnoty oraz zapotrzebowania organów i instytucji państw członkowskich na informacje o migracji i azylu i w tym celu dostarcza aktualnych, obiektywnych, wiarygodnych i porównywalnych informacji o migracji i azylu, które pomogą kształtować politykę Unii Europejskiej w tych dziedzinach.

3. ESM dostarcza także informacji z tych dziedzin ogółowi społeczeństwa.

Artykuł 2

Zadania

1. Aby osiągnąć cel, o którym mowa w art. 1, ESM:

a) gromadzi i wymienia aktualne i wiarygodne dane i informacje z wielu różnych źródeł;

b) analizuje dane i informacje, o których mowa w lit. a), oraz przedstawia wyniki w przystępnej formie;

c) we współpracy z innymi właściwymi organami UE przyczynia się do opracowania wskaźników i kryteriów, które zwiększą spójność informacji i pomogą Wspólnocie przygotować działania dotyczące statystyk migracyjnych;

d) przygotowuje i publikuje okresowe sprawozdania na temat sytuacji migracyjnej i azylowej we Wspólnocie i w państwach członkowskich;

e) tworzy i utrzymuje internetowy system wymiany informacji zapewniający dostęp do odpowiednich dokumentów i publikacji z dziedziny migracji i azylu;

f) eksponuje swoją obecność i w tym celu udostępnia zgromadzone informacje i rozpowszechnia wyniki swoich prac, chyba że te informacje mają charakter poufny;

g) koordynuje przepływ informacji i współpracuje z innymi odpowiednimi podmiotami europejskimi i międzynarodowymi.

2. ESM zapewnia zgodność swoich działań z odpowiednimi aktami wspólnotowymi i ich koordynację z działaniami struktur zajmujących się migracją i azylem.

Artykuł 3

Elementy ESM

ESM obejmuje:

- krajowe punkty kontaktowe wyznaczone przez państwa członkowskie,

- Komisję.

Artykuł 4

Komitet kierowniczy

1. Pracami ESM kieruje komitet kierowniczy, w którego skład wchodzą: po jednym przedstawicielu z każdego państwa członkowskiego i jeden przedstawiciel Komisji, wspomagany przez dwóch ekspertów naukowych.

2. Przedstawiciel Komisji pełni rolę przewodniczącego komitetu kierowniczego.

3. Każdy członek komitetu kierowniczego, w tym również przewodniczący, ma jeden głos. Decyzje podejmowane są większością dwóch trzecich oddanych głosów.

4. Przedstawiciel Parlamentu Europejskiego może uczestniczyć w posiedzeniach komitetu kierowniczego jako obserwator.

5. Komitet kierowniczy ma za zadanie w szczególności:

a) na podstawie projektu przedstawionego przez przewodniczącego współprzygotowywać i zatwierdzać roczny program działalności ESM, w tym orientacyjną kwotę minimalnego i maksymalnego budżetu dla każdego krajowego punktu kontaktowego, która zapewnia pokrycie podstawowych kosztów poprawnego działania sieci zgodnie z art. 5;

b) weryfikować postępy poczynione przez ESM i w razie potrzeby zalecać konieczne działania;

c) co najmniej raz do roku dostarczać Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komisji, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu oraz Komitetowi Regionów zwięzłe sprawozdanie poświęcone bieżącym pracom sieci ESM i zawierające najważniejsze wnioski z jej analiz;

d) określać najodpowiedniejsze formy współpracy strategicznej z innymi podmiotami zajmującymi się migracją i azylem oraz w razie konieczności zatwierdzać porozumienia administracyjne o takiej współpracy, o których mowa w art. 10;

e) doradzać krajowym punktom kontaktowym, jak mogą usprawnić swoje działania, i pomagać im w podejmowaniu koniecznych kroków w przypadku wykrycia powtarzających się niedociągnięć w pracy krajowych punktów kontaktowych, które mogą mieć negatywny wpływ na pracę ESM.

6. Komitet kierowniczy przyjmuje swój regulamin i na wniosek przewodniczącego zbiera się co najmniej dwa razy do roku.

Artykuł 5

Krajowe punkty kontaktowe

1. Każde państwo członkowskie wyznacza jeden podmiot, który pełni funkcję jego krajowego punktu kontaktowego. Aby ułatwić pracę ESM i zapewnić realizację jej celów, państwa członkowskie uwzględniają w razie konieczności potrzebę koordynacji działań swojego przedstawiciela w komitecie kierowniczym z działaniami swojego krajowego punktu kontaktowego.

2. W skład krajowego punktu kontaktowego wchodzi co najmniej trzech ekspertów. Jeden z nich, pełniący funkcję krajowego koordynatora, jest urzędnikiem lub pracownikiem wyznaczonego podmiotu. Pozostali eksperci mogą pochodzić z tego podmiotu lub z innych krajowych i międzynarodowych organizacji publicznych lub prywatnych mających siedzibę w tym państwie członkowskim.

3. Eksperci krajowego punktu kontaktowego muszą dysponować wspólnie odpowiednią wiedzą fachową o problematyce azylu i migracji, w tym o kształtowaniu polityki, prawie, badaniach i statystyce.

4. W terminie trzech miesięcy po wejściu w życie niniejszej decyzji państwa członkowskie informują Komisję, jacy eksperci wchodzą w skład ich krajowego punktu kontaktowego oraz w jaki sposób ich krajowy punkt kontaktowy spełnia wymogi określone w ust. 3.

5. Krajowe punkty kontaktowe realizują zadania ESM na szczeblu krajowym, a w szczególności:

a) dostarczają krajowych sprawozdań, w tym sprawozdań, o których mowa w art. 9;

b) przekazują informacje krajowe na potrzeby systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 8;

c) wypracowują zdolność wysyłania doraźnych zapytań oraz szybkiego odpowiadania na takie zapytania z innych punktów kontaktowych;

d) tworzą krajowe sieci migracyjne, które obejmują szerokie spektrum organizacji i osób zajmujących się migracją i azylem oraz reprezentujących odpowiednie zainteresowane strony. Członkowie krajowych sieci migracyjnych mogą zostać poproszeni o udział w działaniach ESM, zwłaszcza w związku z art. 8 i 9.

6. Eksperci każdego krajowego punktu kontaktowego spotykają się regularnie, aby omówić jego działalność, w tym by w razie potrzeby omówić ją z członkami odpowiednich krajowych sieci migracyjnych, o których mowa w ust. 5 lit. d), oraz by wymienić informacje o bieżących i przyszłych działaniach.

Artykuł 6

Koordynacja

1. Komisja koordynuje prace ESM, m.in. zgodnie z art. 2 ust. 2, i zapewnia odpowiednie przełożenie priorytetów politycznych Wspólnoty w dziedzinie migracji i azylu na prace ESM.

2. W zakresie organizacji prac ESM Komisję wspiera usługo-dawca wybrany w drodze przetargu. Usługodawca spełnia wymogi określone w art. 5 ust. 3 oraz wszelkie inne wymogi określone przez Komisję.

3. Do zadań usługodawcy, wykonywanych pod nadzorem Komisji, należy między innymi:

a) organizacja bieżącej działalności ESM;

b) stworzenie systemu wymiany informacji, o którym mowa w art. 8, i administrowanie nim;

c) koordynowanie napływu informacji z krajowych punktów kontaktowych;

d) przygotowywanie posiedzeń, o których mowa w art. 7;

e) opracowywanie zestawień, streszczeń sprawozdań i analiz, o których mowa w art. 9.

4. Po zasięgnięciu opinii krajowych punktów kontaktowych i uzyskaniu zgody komitetu kierowniczego Komisja przyjmuje roczny program działalności ESM, kierując się ogólnym celem i zadaniami sieci określonymi w art. 1 i 2. W programie podane są cele oraz priorytety tematyczne. Komisja nadzoruje wykonanie rocznego programu działalności i regularnie składa komitetowi kierowniczemu sprawozdania na temat wykonania tego programu i rozwoju ESM.

5. Za radą komitetu kierowniczego, o której mowa w art. 4 ust. 5 lit. e), Komisja podejmuje konieczne działania na podstawie umów o dotację, o których mowa w ust. 6.

6. Na podstawie rocznego programu działalności ESM Komisja określa orientacyjne kwoty na dotacje i zlecenia w decyzji w sprawie finansowania, zgodnie z art. 75 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002.

7. Komisja przyznaje dotacje operacyjne krajowym punktom kontaktowym, które spełniają wymogi określone w art. 5 ust. 2 i 3, na podstawie indywidualnych wniosków o dotacje składanych przez te punkty. Maksymalny udział Wspólnoty w finansowaniu wynosi 80 % całkowitych kosztów kwalifikowanych.

8. Zgodnie z art. 113 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002 w przypadku ponowienia tych dotacji nie podlegają one stopniowemu zmniejszeniu.

Artykuł 7

Posiedzenia

1. Członkowie ESM spotykają się zasadniczo co najmniej pięć razy w roku.

2. Na posiedzeniach ESM każdy krajowy punkt kontaktowy jest reprezentowany przez co najmniej jednego ze swoich ekspertów. W spotkaniu uczestniczy nie więcej niż trzech przedstawicieli jednego krajowego punktu kontaktowego.

3. Posiedzenia ESM zwołuje przedstawiciel Komisji, który również im przewodniczy.

4. Okresowe posiedzenia ESM służą temu, by:

a) krajowe punkty kontaktowe mogły wymienić informacje i doświadczenia dotyczące zwłaszcza działalności ESM;

b) zweryfikować postępy prac ESM, w szczególności pod kątem przygotowywania sprawozdań i analiz, o których mowa w art. 9;

c) wymieniać informacje i poglądy, zwłaszcza o strukturze dostępnych informacji, o których mowa w art. 8, ich organizacji, treści i dostępie do nich;

d) istniało forum do omawiania praktycznych i prawnych problemów, z jakimi państwa członkowskie borykają się w dziedzinie migracji i azylu, a zwłaszcza do omawiania doraźnych zapytań, o których mowa w art. 5 ust. 5 lit. c);

e) zasięgać opinii krajowych punktów kontaktowych podczas prac nad rocznym programem działalności ESM, o którym mowa w art. 6 ust. 4.

5. Na posiedzenia ESM można zapraszać ekspertów i podmioty spoza grona członków tej sieci, jeżeli ich obecność uznaje się za pożądaną. Można też organizować wspólne posiedzenia z innymi sieciami lub organizacjami.

6. Jeżeli działania, o których mowa w ust. 5, nie zostały zaplanowane w rocznym programie działalności ESM, należy je w odpowiednim terminie zgłosić krajowym punktom kontaktowym.

Artykuł 8

System wymiany informacji

1. Zgodnie z niniejszym artykułem ustanawia się internetowy system wymiany informacji, dostępny przez stronę internetową przeznaczoną do tego celu.

2. Treści podlegające wymianie w tym systemie są zasadniczo ogólnodostępne.

Bez uszczerbku dla rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (⁷) dostęp do poufnych informacji mają wyłącznie członkowie ESM.

3. System wymiany informacji obejmuje co najmniej następujące elementy:

a) dostęp do krajowych i wspólnotowych przepisów migracyjnych i azylowych, odnośnego orzecznictwa i odnośnych zmian w polityce;

b) funkcją doraźnych zapytań, o których mowa w art. 5 ust. 5 lit. c);

c) słownik tematyczny oraz glosariusz migracji i azylu;

d) bezpośredni dostęp do wszystkich publikacji ESM, w tym sprawozdań i analiz wymienionych w art. 9, oraz do regularnie wydawanego biuletynu;

e) wykaz badaczy i instytutów badawczych zajmujących się migracją i azylem.

4. Aby zapewnić dostęp do informacji, o których mowa w ust. 3, ESM może w razie konieczności zamieszczać odnośniki do innych stron internetowych, z których dane informacje pochodzą.

5. Strona internetowego systemu wymiany informacji ma ułatwiać dostęp do analogicznych przedsięwzięć służących informowaniu społeczeństwa o powiązanych dziedzinach oraz do stron z informacjami o sytuacji migracyjnej i azylowej w państwach członkowskich i państwach trzecich.

Artykuł 9

Sprawozdania i analizy

1. Każdy krajowy punkt kontaktowy przedstawia co roku sprawozdanie na temat sytuacji migracyjnej i azylowej w swoim kraju, opisujące rozwój polityki w tej dziedzinie oraz zawierające dane statystyczne.

2. Roczny program działalności obejmuje też inne analizy konkretnych kwestii migracyjnych i azylowych, przygotowywane według wspólnych specyfikacji przez każdy krajowy punkt kontaktowy i konieczne jako pomoc w kształtowaniu polityki.

Artykuł 10

Współpraca z innymi podmiotami

1. ESM współpracuje z podmiotami w państwach członkowskich lub państwach trzecich, w tym z agencjami UE i organizacjami międzynarodowymi zajmującymi się migracją i azylem.

2. Porozumienia administracyjne o współpracy określonej w ust. 1, wśród których w razie potrzeby mogą być porozumienia zawierane w imieniu Wspólnoty przez Komisję, zatwierdza komitet kierowniczy.

Artykuł 11

Środki budżetowe

Środki budżetowe na działalność, o której mowa w niniejszej decyzji, ujmuje się wśród rocznych środków budżetu ogólnego

Unii Europejskiej. Dostępne roczne środki finansowe zatwierdza organ budżetowy, uwzględniając limity przewidziane w ramach finansowych.

Artykuł 12

Wykonywanie budżetu

Komisja udziela wspólnotowego wsparcia finansowego zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002.

Artykuł 13

Przegląd

Najpóźniej trzy lata po wejściu niniejszej decyzji w życie, a następnie co trzy lata, Komisja przedstawia Parlamentowi Europejskiemu, Radzie, Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu i Komitetowi Regionów sprawozdanie na temat rozwoju ESM oparte na zewnętrznej, niezależnej ocenie. Do sprawozdania dołącza się w stosownych przypadkach wnioski dotyczące zmian.

Artykuł 14

Publikacja i data rozpoczęcia stosowania

Niniejszą decyzję stosuje się od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 15

Adresaci

Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 14 maja 2008 r.