KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych („rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku”) (¹), w szczególności jego art. 161 ust. 3, art. 170 i art. 171 ust. 1 w związku z jego art. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 określa, między innymi, ogólne zasady przyznawania refundacji wywozowych w sektorze mleka i przetworów mlecznych, których celem jest przede wszystkim stworzenie warunków do kontroli przestrzegania limitów wartościowych i ilościowych wymaganych do celów refundacji. Szczegółowe przepisy w zakresie stosowania tych zasad ogólnych zostały określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1282/2006 z dnia 17 sierpnia 2006 r. ustalającym specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1255/1999 dotyczącego pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych w odniesieniu do mleka i przetworów mlecznych (²).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 1282/2006 zostało kilkakrotnie w znaczący sposób zmienione (³). Ze względu na konieczność dalszych zmian, dla zachowania przejrzystości, rozporządzenie to należy przekształcić.

(3) Na mocy Porozumienia w sprawie rolnictwa (⁴) zawartego w toku negocjacji Rundy Urugwajskiej GATT i zatwierdzonego decyzją Rady 94/800/WE (⁵) (zwanego dalej Porozumieniem w sprawie rolnictwa), refundacje wywozowe na produkty rolne, w tym także na przetwory mleczne, w każdym dwunastomiesięcznym okresie, począwszy od dnia 1 lipca 1995 r., są przyznawane do określonej maksymalnej ilości i wartości. W celu zapewnienia zgodności z tymi ograniczeniami należy kontrolować wydawanie pozwoleń na wywóz oraz wprowadzić procedury przydzielania ilości, które mogą być objęte refundacją wywozową.

(4) W celu przyznania refundacji produkty muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych (⁶) oraz rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (⁷), w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z wymogami dotyczącymi znaków identyfikacyjnych określonymi w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

(5) W celu zapewnienia skutecznej kontroli limitów nie należy wypłacać refundacji na ilości przekraczające te, które zostały podane w pozwoleniu.

(6) Należy określić okres ważności pozwoleń na wywóz.

(7) Celem zapewnienia prawidłowości kontroli wywożonych produktów oraz zmniejszenia ryzyka spekulacji, możliwość zmiany produktu, na który zostało wydane pozwolenie, powinna być ograniczona.

(8) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 612/2009 z dnia 7 lipca 2009 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (⁸) określa zasady stosowania pozwoleń na wywóz z wcześniejszym ustaleniem refundacji produktów oznaczonych 12-cyfrowym kodem innym, niż wskazany w polu 16 pozwolenia. Przepis ten obowiązuje w określonym sektorze wyłącznie wówczas, jeżeli zostały zdefiniowane kategorie produktów, o których mowa w art. 13 rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁹), oraz grup produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 612/2009.

(9) W sektorze mleka i przetworów mlecznych kategorie produktów zostały już zdefiniowane w odniesieniu do kategorii określonych w Porozumieniu w sprawie rolnictwa. W interesie rzetelnego zarządzania należy posługiwać się tym podziałem na kategorie. W trosce o uproszczenie i kompletność grupy produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 612/2009, należy zastąpić i oprzeć na kodach Nomenklatury scalonej. Jeżeli produkt faktycznie wywożony różni się od produktu wskazanego w polu 16 pozwolenia, należy stosować ogólne przepisy art. 4 rozporządzenia (WE) nr 612/2009. W celu uniknięcia dyskryminacji między przedsiębiorcami dokonującymi wywozu w ramach obecnego systemu a podmiotami dokonującymi wywozu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, na wniosek posiadacza pozwolenia, przepis ten może być stosowany z mocą wsteczną.

(10) W celu umożliwienia przedsiębiorcom udziału w przetargach ogłaszanych przez państwa trzecie bez konsekwencji w postaci ograniczeń ilościowych, należy wprowadzić system pozwoleń tymczasowych dający oferentom wyłonionym w przetargu prawo do uzyskania pełnych pozwoleń. W celu zapewnienia, że pozwolenia takie są właściwie wykorzystywane, dla niektórych rodzajów wywozu podlegających refundacjom należy obowiązkowo określić państwo przeznaczenia.

(11) Dla zapewnienia skutecznego systemu kontroli wydanych pozwoleń, zależnego od informacji przekazanych Komisji przez państwa członkowskie, należy określić czas oczekiwania na wydanie pozwoleń. W celu zapewnienia niezakłóconego działania uregulowań, a w szczególności sprawiedliwego przydziału ilości dostępnych w ramach limitów określonych w Porozumieniu w sprawie rolnictwa, należy ustanowić różne instrumenty zarządzania, a w szczególności przepisy dotyczące zawieszania wydawania pozwoleń oraz ewentualnego zastosowania współczynnika przydziału ilości produktów objętych wnioskami.

(12) Wywóz produktów w ramach pomocy żywnościowej należy wyłączyć z niektórych przepisów dotyczących wydawania pozwoleń na wywóz.

(13) Metoda ustalania kwoty refundacji na przetwory mleczne zawierające dodatek cukru, których cena jest określana na podstawie ceny ich składników, powinna opierać się na procentowym udziale tych składników zawartych w takich produktach. Niemniej jednak, dla łatwiejszego zarządzania refundacjami na te produkty, a w szczególności środkami mającymi na celu zapewnienie realizacji zobowiązań dotyczących działalności wywozowej w kontekście Porozumienia w sprawie rolnictwa, należy określić maksymalną zawartość sacharozy w produktach, w odniesieniu do której może być przyznana refundacja. Zawartość sacharozy w masie wynoszącą 43 % należy uznać za reprezentatywną dla takich produktów.

(14) Artykuł 12 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 612/2009 przewiduje, że refundacje wywozowe mogą być przyznawane na składniki serów przetworzonych wytwarzanych zgodnie z procedurami uszlachetnienia czynnego pochodzące z obszaru Wspólnoty. Istnieje potrzeba wprowadzenia specjalnych zasad celem zapewnienia prawidłowości działania tego szczególnego środka oraz skuteczności jego kontroli.

(15) Na mocy postanowień Umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą (¹⁰), zatwierdzonych decyzją Rady 95/591/WE (¹¹), w odniesieniu do serów korzystających z warunków preferencyjnych w przywozie do Kanady należy przedstawiać pozwolenia na wywóz wydane przez Wspólnotę Europejską. Należy określić szczegółowe zasady wydawania takich pozwoleń.

(16) Wspólnota ma prawo wyboru importerów, którzy mogą sprowadzać sery z jej obszaru do Stanów Zjednoczonych Ameryki w ramach dodatkowego kontyngentu, o którym mowa w Porozumieniu w sprawie rolnictwa. Celem zezwolenia Wspólnocie na maksymalne zwiększenie kontyngentu, należy ustalić procedurę wyznaczania importerów na podstawie przydziału pozwoleń na wywóz dla przedmiotowych produktów.

(17) Umowa o partnerstwie gospodarczym między państwami CARIFORUM z jednej strony, a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi z drugiej strony (¹²), której podpisanie i tymczasowe stosowanie zostało zatwierdzone decyzją Rady 2008/805/WE (¹³), przewiduje, że Wspólnota zarządza swoją częścią kontyngentu taryfowego na podstawie mechanizmu pozwoleń na wywóz. Należy zatem ustalić procedurę wydawania pozwoleń. W celu zagwarantowania, że produkty przywożone do Republiki Dominikańskiej stanowią część kontyngentu, oraz ustalenia związku między produktami przywiezionymi i wskazanymi w pozwoleniach na wywóz, eksporterzy powinni przedstawić w momencie przywozu poświadczoną kopię zgłoszenia wywozowego, które musi zawierać określone informacje.

(18) W odniesieniu do tego kontyngentu art. 30 rozporządzenia (WE) nr 1282/2006 określa kryteria kwalifikowalności stosowane przy składaniu wniosków o pozwolenia w stosunku do obydwu części kontyngentu. Wnioski odnoszące się do części b) kontyngentu mogą być składane dla ustalonej ilości, niezależnie od wyników handlowych. Liczba składających wnioski w ramach części a) kontyngentu wciąż rośnie, a ilość, w odniesieniu do której można składać wnioski, zależy od wyników uzyskanych w zakresie wywozu w ciągu ostatnich lat. Wziąwszy pod uwagę nadmierną podaż mleka w proszku na rynku światowym, zanotowaną w ciągu ostatnich lat, ilości pochodzące ze Wspólnoty importowane przez Republikę Dominikańską zmniejszyły się, prowadząc do słabszych wyników ilościowych w zakresie wywozu, które są podstawą do składania wniosków w ramach części a) kontyngentu. Jest zatem właściwe, aby wnioskodawcy kwalifikujący się w ramach części a) kontyngentu mogli zdecydować się na składanie wniosku w ramach części b). Należy jednak wykluczyć wnioski składane w ramach obydwu części kontyngentu.

(19) W celu maksymalnego wykorzystania kontyngentu oraz zmniejszenia obciążeń administracyjnych dla eksporterów, w odniesieniu do wywozu do Republiki Dominikańskiej należy stosować odstępstwo zezwalające na posługiwanie się pozwoleniem na wywóz również w odniesieniu do produktu objętego 12-cyforwym kodem produktu, innym niż wskazany w polu 16 pozwolenia, jeżeli w odniesieniu do obu produktów udzielana jest taka sama kwota refundacji oraz oba produkty należą do tej samej kategorii lub grupy produktów.

(20) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie ustanawia:

a) ogólne przepisy dotyczące pozwoleń na wywóz i refundacji wywozowych w odniesieniu do wywozu ze Wspólnoty produktów wymienionych w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

b) szczegółowe przepisy dotyczące wywozu produktów, o których mowa w lit. a) ze Wspólnoty do określonych państw trzecich.

Artykuł 2

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 376/2008 i (WE) nr 612/2009.

ROZDZIAŁ II

PRZEPISY OGÓLNE

Artykuł 3

W celu przyznania refundacji produkty wymienione w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 i rozporządzenia (WE) nr 853/2004, w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z wymogami dotyczącymi znaków identyfikacyjnych, określonymi w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 4

1. Stawka refundacji, którą należy stosować do wypłaty, odpowiada stawce obowiązującej w dniu złożenia wniosku o przyznanie pozwolenia na wywóz lub, w stosownych przypadkach, w dniu przedłożenia pozwolenia tymczasowego.

2. Uznaje się, że wnioski o wydanie pozwolenia z wcześniejszym wyznaczeniem refundacji, dotyczące produktów, o których mowa w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, które, w rozumieniu art. 16 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, złożono w środę lub czwartek po zakończeniu okresu przetargowego, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 619/2008 (¹⁴), zostały przedłożone w dniu roboczym następującym po tym czwartku.

3. W polu 7 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń należy podać państwo przeznaczenia oraz kod państwa lub obszaru przeznaczenia, zgodnie z nomenklaturą krajów i terytoriów dotyczącą danych statystycznych w dziedzinie handlu zewnętrznego Wspólnoty oraz danych statystycznych w dziedzinie handlu między państwami członkowskimi, określoną w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1833/2006 (¹⁵).

Artykuł 5

1. Kategorie produktów, o których mowa w Porozumieniu w sprawie rolnictwa zawartym w toku negocjacji Rundy Urugwajskiej GATT (zwanym dalej Porozumieniem w sprawie rolnictwa), są określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. Grupy produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 612/2009, są określone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 6

1. W polu 16 wniosków o pozwolenia i pozwoleń należy wskazać 12-cyfrowy kod produktu według nomenklatury refundacji w przypadku wniosku o refundację, lub 8-cyfrowy kod produktu według Nomenklatury scalonej, jeżeli taki wniosek nie został złożony. Pozwolenia obowiązują wyłącznie na dany produkt, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 i 3.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenie na wywóz obowiązuje również przy wywozie produktu objętego 12-cyfrowym kodem produktu, innym niż wskazany w polu 16 pozwolenia, jeżeli obu produktom udzielana jest taka sama kwota refundacji oraz oba produkty należą do tej samej kategorii produktów określonej w załączniku I.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenie na wywóz obowiązuje również przy wywozie produktu objętego 12-cyfrowym kodem produktu, innym niż określony w polu 16 pozwolenia, jeżeli oba produkty należą do tej samej grupy produktów określonej w załączniku II.

W takich przypadkach kwotę refundacji oblicza się zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 612/2009.

Artykuł 7

Pozwolenia na wywóz są ważne począwszy od dnia wydania, w rozumieniu art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, do:

a) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0402 10;

b) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0405;

c) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0406;

d) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku innych produktów wymienionych w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007;

e) dnia, w którym należy dopełnić obowiązków wynikających z przystąpienia do przetargu zgodnie z art. 8 ust. 1 niniejszego rozporządzenia oraz najpóźniej do końca ósmego miesiąca następującego po terminie wydania pełnego pozwolenia na wywóz, o którym mowa w art. 8 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 8

1. W przypadku zaproszeń do składania ofert wydanych przez organy publiczne państw trzecich, o których mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, z wyjątkiem zaproszeń do składania ofert dotyczących produktów objętych kodem CN 0406, przedsiębiorcy mogą występować z wnioskiem o przyznanie tymczasowych pozwoleń na wywóz w odniesieniu do ilości produktów wskazanej w ich ofertach przetargowych, pod warunkiem złożenia zabezpieczenia.

Zabezpieczenie w odniesieniu do pozwoleń tymczasowych wynosi 75 % kwoty obliczonej zgodnie z art. 9 niniejszego rozporządzenia, przy minimalnej kwocie 5 EUR/100 kg.

Przedsiębiorcy przedkładają dowód na to, że organ wydający zaproszenie do składania ofert posiada status organu publicznego lub jest podmiotem prawa publicznego.

2. Pozwolenia tymczasowe są wydawane piątego dnia roboczego następującego po dniu, w którym złożono wnioski, z zastrzeżeniem, że w ciągu tego czasu nie zostały podjęte środki, o których mowa w art. 10 ust. 2.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 47 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 okres czasu przewidziany na przedłożenie informacji, o których mowa w tym ustępie, wynosi 60 dni.

Przed zakończeniem tego okresu przedsiębiorcy występują z wnioskiem o wydanie pełnego pozwolenia na wywóz, które zostaje wydane po przedstawieniu dowodu udzielenia im zamówienia.

Po przedstawieniu dowodu odrzucenia oferty przetargowej lub przyznania w ramach zamówienia ilości mniejszej od podanej w pozwoleniu tymczasowym, zwolniona zostaje odpowiednio część lub całość zabezpieczenia.

4. Wnioski o wydanie pozwolenia, o których mowa w ust. 2 i 3, są składane zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 376/2008.

5. Przepisy niniejszego rozdziału, z wyjątkiem art. 10, stosuje się do pełnych pozwoleń na wywóz.

6. Do celów art. 26 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 612/2009 państwo przeznaczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, jest obowiązkowym miejscem przeznaczenia w przypadku pozwoleń wydanych na podstawie przepisów niniejszego artykułu.

Artykuł 9

Wysokość zabezpieczenia, o którym mowa w art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, jest równa procentowi kwoty refundacji, ustalonemu dla każdego kodu produktu, obowiązującemu w dniu przedłożenia wniosku o wydanie pozwolenia na wywóz i wynosi:

a) 15 % dla produktów objętych kodem CN 0405;

b) 15 % dla produktów objętych kodem CN 0402 10;

c) 15 % dla produktów objętych kodem CN 0406;

d) 15 % dla innych produktów wymienionych w części XVI załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Zabezpieczenie nie może jednak być mniejsze niż 5 EUR/100 kg.

Kwotę refundacji, o której mowa w akapicie pierwszym, wylicza się na całą ilość danego produktu, z wyjątkiem przetworów mlecznych zawierających dodatek cukru.

Dla przetworów mlecznych zawierających dodatek cukru kwota refundacji, o której mowa w akapicie pierwszym, jest równa kwocie uzyskanej przez pomnożenie całkowitej ilości produktu przez stawkę refundacji przypadającą na jeden kilogram przetworu mlecznego.

Artykuł 10

1. Pozwolenia na wywóz z wcześniejszym wyznaczeniem refundacji są wydawane piątego dnia roboczego następującego po dniu, w którym wpłynął wniosek, z zastrzeżeniem, że ilości, o które złożono wniosek, zostały zgłoszone zgodnie z przepisami art. 6 ust. 1 rozporządzenia Komisji (UE) nr 479/2010 (¹⁶) oraz że nie zostały przyjęte środki, o których mowa w ust. 2 lit. a) i b) niniejszego artykułu.

2. W przypadku gdy wydanie pozwoleń na wywóz spowodowałoby lub mogłoby spowodować przekroczenie dostępnych kwot zapisanych w budżecie albo wyczerpanie maksymalnych ilości, które mogą zostać wywiezione z refundacją w okresie 12 miesięcy lub krótszym, określonym na podstawie art. 11 niniejszego rozporządzenia przy uwzględnieniu art. 169 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, lub uniemożliwiłoby dalszy wywóz przez resztę okresu, Komisja może, bez pomocy komitetu, o którym mowa w art. 195 ust. 1 wymienionego rozporządzenia:

a) zastosować współczynnik przydziału w odniesieniu do ilości objętych wnioskami;

b) odrzucić wszystkie lub część wniosków czekających na rozpatrzenie, w stosunku do których pozwolenia na wywóz nie zostały dotąd wydane;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych; okres zawieszenia można przedłużyć zgodnie z procedurą określoną w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

W przypadku gdy współczynnik, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), jest mniejszy niż 0,4, wnioskodawcy mogą zażądać anulowania złożonych przez siebie wniosków o wydanie pozwoleń i zwolnienia zabezpieczeń w ciągu trzech dni roboczych po podaniu do wiadomości decyzji o przyjętym wskaźniku.

W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. c), wnioski o wydanie pozwolenia złożone w trakcie okresu zawieszenia są nieważne.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym mogą zostać wdrożone lub zmienione w zależności od kategorii produktu albo miejsc przeznaczenia lub grupy miejsc przeznaczenia.

Dla celów pierwszego akapitu uwzględnia się, w odniesieniu do danego produktu, sezonowy charakter handlu, sytuację rynkową oraz, w szczególności, tendencje cen na rynku oraz wynikające z nich warunki wywozu.

3. Środki, o których mowa w ust. 2, mogą być również przyjęte w przypadku, gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz dotyczą ilości, które przekraczają lub mogą przekraczać normalne dostępne ilości dla jednego miejsca przeznaczenia lub grupy miejsc przeznaczenia, a wydawanie pozwoleń, o które wnioskowano, pociągałoby za sobą ryzyko spekulacji, zakłócenia konkurencji między przedsiębiorcami lub zakłócenia handlu lub rynku wspólnotowego.

4. W przypadku odrzucenia wniosku o wydanie pozwolenia lub zmniejszenia wnioskowanych ilości zabezpieczenie zostaje natychmiast zwolnione w odniesieniu do ilości, dla których nie przyjęto wniosku.

Artykuł 11

Jeżeli ogólna ilość produktów objętych złożonymi wnioskami o wydanie pozwolenia jest taka, że istnieje ryzyko wcześniejszego wyczerpania maksymalnych ilości, które mogą być wywiezione z refundacją w ciągu danego dwunastomiesięcznego okresu, można podjąć decyzję, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 195 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007, o rozdysponowaniu tych maksymalnych ilości na okresy, które zostaną odrębnie określone.

Artykuł 12

Jeżeli ilość wywiezionych produktów przekracza ilość podaną w pozwoleniu, refundacji nie wypłaca się w odniesieniu do tej ilości produktów, o jaką nastąpiło przekroczenie.

W tym celu pole 22 pozwolenia zawiera wpis o treści: „Kwota wypłaconej refundacji ograniczona do ilości produktu podanej w polu 17 i 18”.

Artykuł 13

Artykuł 10 nie ma zastosowania w odniesieniu do pozwoleń na wywóz wydawanych na dostawy w ramach pomocy żywnościowej, o której mowa w art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa.

Artykuł 14

1. W odniesieniu do przetworów mlecznych zawierających dodatek cukru kwota refundacji odpowiada sumie następujących składników będących odzwierciedleniem:

a) ilości przetworu mlecznego;

b) ilości dodanej sacharozy, której zawartość w masie produktu nie przekracza 43 %.

2. Składnik, o którym mowa w ust. 1 lit. a), oblicza się poprzez pomnożenie ustalonej kwoty refundacji przez zawartość procentową przetworu mlecznego w produkcie.

3. Składnik, o którym mowa w ust. 1 lit. b), jest obliczany poprzez pomnożenie zawartości sacharozy, wynoszącej maksymalnie 43 %, przez podstawową stawkę refundacji obowiązującą w dniu złożenia wniosku o wydanie pozwolenia dla produktów wymienionych w lit. c) części III załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.

Artykuł 15

1. Do wniosków o pozwolenia na wywóz mleka i przetworów mlecznych wywożonych jako produkty objęte kodem CN 0406 30, o których mowa w art. 12 ust. 5 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 612/2009, należy dołączyć kopię upoważnienia do zastosowania właściwej procedury celnej.

2. Pole 20 wniosków o pozwolenia i pozwoleń na wywóz mleka i przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, zawiera odniesienie do niniejszego artykułu.

3. Państwa członkowskie podejmują niezbędne kroki w ramach procedury celnej, o której mowa w ust. 1, celem identyfikacji oraz kontroli jakości i ilości produktów, o których mowa w tym ustępie, w odniesieniu do których zostały złożone wnioski o przyznanie refundacji, oraz podejmują działania umożliwiające stosowanie regulacji dotyczących uprawnień do refundacji.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE

SEKCJA 1

Wywóz do Kanady

Artykuł 16

1. Na wywóz sera do Kanady w ramach kontyngentu, o którym mowa w Porozumieniu zawartym między Wspólnotą Europejską a Kanadą zatwierdzonym decyzją 95/591/WE, jest wymagane pozwolenie na wywóz.

2. Wnioski o wydanie pozwolenia są przyjmowane wyłącznie, jeśli wnioskodawcy:

a) złożą pisemne oświadczenie, że wszystkie materiały objęte rozdziałem 4 Nomenklatury scalonej i wykorzystane do wytworzenia produktów ujętych we wnioskach zostały w całości wyprodukowane na obszarze Wspólnoty;

b) zobowiążą się w formie pisemnej do dostarczenia, na żądanie uprawnionych organów, wszelkich dokumentów, które te organy mogą uznać za niezbędne do wydania pozwolenia, oraz wyrażą zgodę, w stosownych przypadkach, na przeprowadzenie przez te organy kontroli rachunkowości i warunków wytwarzania odnośnych produktów.

Artykuł 17

Wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia zawierają:

a) w polu 7 wpis o treści „KANADA - CA”;

b) w polu 15 sześciocyfrowy symbol towaru, zgodnie z oznaczeniem przyjętym w Nomenklaturze scalonej dla produktów objętych kodami CN 0406 10, 0406 20, 0406 30 i 0406 40 oraz ośmiocyfrowy symbol w przypadku produktów objętych kodem CN 0406 90. W polu 15 wniosków i pozwoleń można podać nie więcej niż sześć produktów opisanych w sposób podany powyżej;

c) w polu 16 ośmiocyfrowy kod Nomenklatury scalonej oraz ilość w kilogramach w odniesieniu do każdego produktu wymienionego w polu 15. Pozwolenie jest ważne wyłącznie na produkty i ich ilości opisane w taki sposób;

d) w polach 17 i 18 dane dotyczące ogólnej ilości produktów wymienionych w polu 16;

e) w polu 20 odpowiednio jeden z następujących zapisów:

- „Sery przeznaczone do bezpośredniego wywozu do Kanady. Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 Kontyngent na . (rok) r.”,

- „Sery przeznaczone do bezpośredniego wywozu do Kanady/do wywozu do Kanady przez Nowy Jork. Artykuł 16 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009 Kontyngent na . (rok) r.”.

Jeżeli transport serów do Kanady odbywa się przez terytorium państw trzecich, muszą one być wymienione zamiast odniesienia do Nowego Jorku lub obok niego;

f) w polu 22 wpis o treści: „bez refundacji wywozowej”.

Artykuł 18

1. Pozwolenia wydaje się niezwłocznie po złożeniu dopuszczalnych wniosków. Wnioskodawcy mogą otrzymać na żądanie poświadczoną kopię pozwolenia.

2. Pozwolenia zachowują ważność od dnia ich wydania, w rozumieniu art. 22 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, do dnia 31 grudnia następującego po tym terminie.

Jednakże pozwolenia wydane w dniach od 20 do 31 grudnia są ważne od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia następnego roku. W takim przypadku w polu 20 wniosków i pozwoleń zgodnie z art. 17 lit. e) niniejszego rozporządzenia należy wskazać następny rok.

Artykuł 19

1. Pozwolenia na wywóz, przedkładane właściwym organom w celu dokonania wpisu i poświadczenia zgodnie z art. 23 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, mogą być wykorzystywane wyłącznie do celów jednego zgłoszenia wywozowego. Pozwolenie traci ważność z chwilą przedłożenia zgłoszenia wywozowego.

2. Posiadacze pozwoleń na wywóz zapewniają, aby w chwili występowania z wnioskiem o wydanie pozwolenia na przywóz właściwemu organowi kanadyjskiemu została przedłożona poświadczona kopia pozwolenia na wywóz.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 8 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, pozwolenia są niezbywalne.

Artykuł 20

Nie stosuje się przepisów rozdziału II.

SEKCJA 2

Wywóz do Stanów Zjednoczonych

Artykuł 21

Wywóz do Stanów Zjednoczonych produktów objętych kodem CN 0406 podlega obowiązkowi przedstawienia pozwolenia na wywóz zgodnie z przepisami niniejszej sekcji w ramach następujących kontyngentów:

a) kontyngentu dodatkowego na mocy Porozumienia w sprawie rolnictwa;

b) kontyngentów taryfowych, pierwotnie wynikających z postanowień Rundy Tokijskiej, przyznanych Austrii, Finlandii i Szwecji przez Stany Zjednoczone, ujętych w wykazie XX opracowanym w ramach Rundy Urugwajskiej;

c) kontyngentów taryfowych, pierwotnie wynikających z postanowień Rundy Urugwajskiej, przyznanych Republice Czeskiej, Węgrom, Polsce i Słowacji przez Stany Zjednoczone, ujętych w wykazie XX opracowanym w ramach Rundy Urugwajskiej.

Artykuł 22

1. Wnioski o wydanie pozwolenia składane są właściwym organom od dnia 1 do dnia 10 września roku poprzedzającego rok kontyngentowy, na który przydziela się pozwolenia na wywóz. Wszystkie wnioski należy złożyć w tym samym czasie właściwemu organowi jednego państwa członkowskiego.

Kontyngenty, o których mowa w art. 21, otwiera się corocznie dla okresu od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia.

W rubryce 16 wniosków o wydanie pozwolenia i pozwoleń należy zamieszczać 8-cyfrowy kod produktu według Nomenklatury scalonej. Pozwolenia są jednak ważne również dla produktów objętych każdym innym kodem w ramach kodu CN 0406.

Rubryka 20 wniosku o wydanie pozwolenie i pozwolenia zawiera wpis o następującej treści:

„Na wywóz do Stanów Zjednoczonych Ameryki:

Kontyngent na .... (rok) r. – rozdział III sekcja 2 rozporządzenia (WE) nr 1187/2009.

Numer referencyjny kontyngentu: ..............................................”

2. Każdy wnioskodawca może złożyć jeden lub więcej wniosków o wydanie pozwolenia w odniesieniu do poszczególnych kontyngentów określonych w kolumnie 3 załącznika IIa, pod warunkiem że całkowita ilość określona we wniosku w odniesieniu do danego kontyngentu nie przekracza maksymalnych limitów ilości, ustalonych w art. 22a.

Zatem w przypadku gdy w odniesieniu do tej samej grupy produktów, o których mowa w kolumnie 2 załącznika IIa, ilość dostępna w kolumnie 4 została podzielona między kontyngenty Rundy Urugwajskiej i kontyngenty Rundy Tokijskiej, kontyngenty te należy traktować jako dwa oddzielne kontyngenty.

3. [1] Wnioski o pozwolenie wymagają złożenia zabezpieczenia w wysokości 3 EUR/100 kg.

4. Wnioskodawcy ubiegający się o pozwolenia na wywóz muszą dostarczyć dowody, że dokonali wywozu produktów objętych przedmiotowym kontyngentem do Stanów Zjednoczonych w co najmniej jednym z trzech poprzednich lat kalendarzowych i że wskazany importer jest spółką zależną wnioskodawcy.

Dowód handlu, o którym mowa w akapicie pierwszym, przedstawia się zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (¹⁷).

5. Wnioskodawcy ubiegający się o pozwolenia na wywóz wskazują we wnioskach:

a) oznaczenie grupy produktów objętych kontyngentem obowiązującym dla Stanów Zjednoczonych według uwag dodatkowych 16 – 23 i 25 w rozdziale 4 Zharmonizowanego Systemu Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych;

b) nazwy produktów zgodne ze Zharmonizowanym Systemem Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych;

c) nazwę i adres importera w Stanach Zjednoczonych wskazanego przez wnioskodawcę.

6. Ponadto do wniosków o wydanie pozwolenia na wywóz należy dołączyć zaświadczenie wskazanego importera, stwierdzające, że w świetle obowiązujących w Stanach Zjednoczonych przepisów w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz spełnia on warunki upoważniające do przywozu produktów, o których mowa w art. 21.

7. Wnioski rozpatruje się wyłącznie, jeżeli nie przekroczono w nich maksymalnych limitów ilości, zawarto wszystkie informacje i załączono do nich dokumenty, o których mowa w niniejszym artykule.

8. Informacje, o których mowa w niniejszym artykule, przedstawiane są zgodnie ze wzorem znajdującym się w załączniku IIb.

Artykuł 22a

W odniesieniu do kontyngentów określonych jako 22-Tokio, 22-Urugwaj, 25-Tokio oraz 25-Urugwaj w kolumnie 3 załącznika IIa, całkowita ilość, której dotyczy wniosek, w odniesieniu do danego wnioskodawcy i kontyngentu musi obejmować przynajmniej 10 ton i nie może przekraczać ilości dozwolonej w ramach danego kontyngentu, jak określono w kolumnie 4 tego załącznika.

W odniesieniu do innych kontyngentów wskazanych w kolumnie 3 załącznika IIa, całkowita ilość, której dotyczy wniosek, w odniesieniu do danego wnioskodawcy i kontyngentu musi obejmować przynajmniej 10 ton i nie może przekraczać 40 % ilości dozwolonej w ramach danego kontyngentu, jak określono w kolumnie 4 tego załącznika.

Artykuł 22b

1. Do dnia 18 września państwa członkowskie powiadamiają Komisję o wnioskach złożonych w odniesieniu do każdego z kontyngentów wymienionych w załączniku IIa, lub informują Komisję, że żadne wnioski nie zostały złożone.

2. Zgłoszenie zawiera następujące informacje w odniesieniu do każdego kontyngentu:

a) wykaz wnioskodawców, ich nazwy, adresy i numery referencyjne;

b) ilości, w odniesieniu do których poszczególni wnioskodawcy złożyli wnioski, w podziale według kodu Nomenklatury scalonej oraz według ich kodu zgodnie ze Zharmonizowanym Systemem Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych Ameryki;

c) nazwy, adresy i numery referencyjne importerów wskazanych przez wnioskodawców.

Artykuł 23

1. Jeżeli wnioski o wydanie pozwoleń na wywóz dla kontyngentu, o którym mowa w art. 21, przekraczają ilość dostępną na dany rok, do dnia 31 października Komisja ustala współczynnik przydziału.

Wartość uzyskaną po zastosowaniu współczynnika przydziału zaokrągla się w dół z dokładnością do jednego kilograma.

Zabezpieczenie jest zwalniane w całości lub w części w odniesieniu do odrzuconych wniosków lub do ilości przekraczających ilości przyznane.

2. Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału pozwolenia dotyczyłyby ilości mniejszych niż 10 ton dla danego wnioskodawcy i kontyngentu, dostępne ilości powinny być przyznane przez odpowiednie państwo członkowskie w drodze losowania partii danego kontyngentu. Państwo członkowskie losuje pozwolenia na partie po 10 ton wśród wnioskodawców, którzy otrzymali pozwolenie na mniej niż 10 ton z danego kontyngentu w wyniku zastosowania współczynnika przydziału.

Ilości wynoszące mniej niż 10 ton pozostałe po podziale na partie należy równo podzielić między partie 10 ton przed ich rozlosowaniem.

Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału z danego kontyngentu pozostanie ilość mniejsza niż 10 ton, ilość tę traktuje się jako jedną partię.

Zabezpieczenie wniosków, które nie otrzymały przydziału w drodze losowania, jest natychmiast zwalniane.

3. Państwa członkowskie dokonujące losowania partii zawiadamiają Komisję, w ciągu pięciu dni roboczych od daty opublikowania współczynników przydziału dla poszczególnych kontyngentów, o ilościach przyznanych każdemu z wnioskodawców, kodzie produktu, numerze referencyjnym wnioskodawcy i numerze referencyjnym wskazanego importera.

Ilości przyznane w drodze losowania partii zostaną rozdysponowane pomiędzy poszczególne kody CN proporcjonalnie do ilości produktów odpowiadających poszczególnym kodom CN, w odniesieniu do których złożono wnioski.

4. W przypadku gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz w odniesieniu do kontyngentów, o których mowa w art. 21, nie przekraczają ilości dostępnej na dany rok, Komisja przyznaje pozostałe ilości wnioskodawcom proporcjonalnie do ilości, o które się ubiegali, ustalając współczynnik przydziału. Wartość uzyskaną po zastosowaniu współczynnika przydziału zaokrągla się w dół z dokładnością do jednego kilograma.

W takim przypadku przedsiębiorcy informują właściwe organy zainteresowanych państw członkowskich o przyjęciu dodatkowej ilości w ciągu tygodnia od opublikowania współczynnika przydziału. Zabezpieczenie jest odpowiednio zwiększane.

Artykuł 24

1. Komisja przekazuje właściwym organom Stanów Zjednoczonych nazwy wskazanych importerów, o których mowa w art. 22 ust. 5 lit. c) oraz przydzielone ilości.

2. W przypadku gdy pozwolenie na przywóz w odniesieniu do danych ilości nie zostanie przyznane importerowi wskazanemu przez przedsiębiorcę w okolicznościach, które nie budzą wątpliwości co dobrej wiary przedsiębiorcy przedstawiającego zaświadczenie, o którym mowa w art. 22 ust. 6, przedsiębiorca może być upoważniony przez państwo członkowskie do wskazania innego importera, pod warunkiem że importer ten został umieszczony w wykazie przekazanym właściwym organom Stanów Zjednoczonych zgodnie z przepisami niniejszego artykułu ust. 1.

3. Państwo członkowskie w możliwie jak najkrótszym terminie powiadamia Komisję o zmianie wskazanego importera, a Komisja informuje właściwe organy w Stanach Zjednoczonych o wprowadzonej zmianie.

Artykuł 25

1. Pozwolenia na wywóz są wydawane do dnia 15 grudnia roku poprzedzającego rok kontyngentowy dla ilości, na które przydzielane są pozwolenia.

Pozwolenia są ważne od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia roku kontyngentowego.

Rubryka 20 pozwoleń zawiera następujący wpis:

„ważne od dnia 1 stycznia do 31 grudnia ... r. ... (rok).”.

2. Zabezpieczenia związane z pozwoleniami na wywóz zwalnia się po przedstawieniu dowodu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 wraz z dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, w którym jako miejsce przeznaczenia wymienia się Stany Zjednoczone.

3. Pozwolenia wydane na podstawie niniejszego artykułu są ważne jedynie w przypadku wywozu produktów w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 21.

Artykuł 26

[2] Zastosowanie mają przepisy rozdziału II, z wyłączeniem art. 7, 9 i 10.

SEKCJA 3

Wywóz do Republiki Dominikańskiej

Artykuł 27

[3] 1. W przypadku wywozu do Republiki Dominikańskiej mleka w proszku w ramach kontyngentu przewidzianego w dodatku 2 do załącznika III do Umowy o partnerstwie gospodarczym pomiędzy państwami CARIFORUM a Unią Europejską i jej państwami członkowskimi, wymagane jest przedstawienie właściwym organom Republiki Dominikańskiej poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz wydanego zgodnie z niniejszą sekcją oraz właściwie potwierdzonej kopii zgłoszenia wywozowego dotyczącego każdej przesyłki.

2. Wnioski o pozwolenie na wywóz („wnioski o pozwolenie”) mogą być składane w odniesieniu do wszystkich produktów objętych kodami CN 0402 10, 0402 21 oraz 0402 29.

Produkty muszą być w całości wyprodukowane na obszarze Unii. Na żądanie właściwych organów wnioskodawcy dostarczają wszelkie materiały uzupełniające, jakie organy te mogą uznać za niezbędne do wydania pozwolenia, oraz wyrażają zgodę, jeśli zaistnieje taka sytuacja, na przeprowadzenie przez te organy kontroli księgowości i warunków wytwarzania danych produktów.

Artykuł 28

1. Kontyngent, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wynosi 22 400 ton na 12-miesięczny okres rozpoczynający się w dniu 1 lipca. Kontyngent jest podzielony na dwie części:

a) pierwsza część, równa 80 % lub 17 920 ton, jest rozdzielana między eksporterów z Unii będących w stanie udowodnić, że wywozili do Republiki Dominikańskiej produkty, o których mowa w art. 27 ust. 2, co najmniej przez jeden rok w ciągu czterech lat kalendarzowych poprzedzających termin złożenia wniosku o pozwolenie;

b) druga część, równa 20 % lub 4 480 ton, jest zarezerwowana dla wnioskodawców innych niż określeni w lit. a), będących w stanie udowodnić w momencie składania wniosku o pozwolenie, że w ciągu ostatnich 12 miesięcy prowadzili działalność handlową z państwami trzecimi w zakresie obrotu przetworami mlecznymi wymienionymi w rozdziale 4 Nomenklatury scalonej.

Dowód handlu, o którym mowa w akapicie pierwszym, przedstawia się zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 1301/2006.

2. Wnioski o pozwolenie dotyczą co najmniej 20 ton i w odniesieniu do jednego wnioskodawcy nie mogą dotyczyć większej ilości produktów niż:

a) odpowiednie ilości, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b), w odniesieniu do okresu składania wniosków o pozwolenie, o którym mowa w art. 29 akapit pierwszy;

b) całkowite pozostałe ilości obu części kontyngentu, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a) i b), w odniesieniu do okresu składania wniosków o pozwolenie, o którym mowa w art. 29 akapit drugi.

Wnioski o pozwolenie dotyczące całkowitej pozostałej ilości, o której mowa w akapicie pierwszym lit. b), mogą być składane albo przez eksporterów, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), lub przez wnioskodawców, o których mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b).

Odrzuca się wnioski dotyczące ilości przekraczających pułapy określone w akapicie pierwszym lit. a) i b).

3. Aby wniosek o pozwolenie był dopuszczalny, musi on dotyczyć wyłącznie jednego produktu objętego kodem produktu według Nomenklatury scalonej w jednym okresie składania wniosków, o którym mowa w art. 29. Każdy wnioskodawca składa wszystkie wnioski o pozwolenie w tym samym czasie właściwemu organowi jednego państwa członkowskiego.

Wnioski o pozwolenie są dopuszczalne wyłącznie wówczas, gdy wnioskodawcy przy ich składaniu:

a) złożą zabezpieczenie w wysokości 3 EUR/100 kg;

b) w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. a), wskażą ilości produktów określonych w art. 27 ust. 2 wywiezionych przez nich do Republiki Dominikańskiej w ciągu jednego spośród czterech lat kalendarzowych poprzedzających dany okres składania wniosków, o którym mowa w art. 29, oraz są w stanie to udowodnić w sposób zadowalający właściwe organy danego państwa członkowskiego. W tym celu przedsiębiorca, którego nazwa znajduje się na odpowiednim zgłoszeniu wywozowym, jest uważany za eksportera;

c) w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 1 akapit pierwszy lit. b), są w stanie udowodnić w sposób zadowalający właściwe organy danego państwa członkowskiego, że spełniają ustanowione warunki.

Artykuł 29

Wnioski o pozwolenie należy składać między dniem 20 a 30 maja każdego roku w odniesieniu do wywozu w czasie roku kontyngentowego trwającego od dnia 1 lipca do dnia 30 czerwca następnego roku.

Jeżeli po upływie terminu przewidzianego na składanie wniosków, o którym mowa w akapicie pierwszym, jakiekolwiek ilości pozostaną dostępne, wnioski o pozwolenie należy składać między dniem 1 a 10 listopada każdego roku w odniesieniu do wywozu w pozostałym okresie bieżącego roku kontyngentowego.

Artykuł 30

Wnioski o pozwolenie i pozwolenia zawierają:

a) w polu 7 wpis o treści: „Republika Dominikańska – DO” ;

b) w polu 17 i 18 ilości, których dotyczy wniosek o pozwolenie lub pozwolenie;

c) w polu 20 jeden z zapisów wymienionych w załączniku III.

Pozwolenia wydane w ramach niniejszej sekcji oznaczają obowiązek wywozu do Republiki Dominikańskiej.

Artykuł 31

1. W odniesieniu do wniosków o pozwolenie, o których mowa w art. 29 akapit pierwszy, państwa członkowskie do dnia 6 czerwca każdego roku powiadamiają Komisję o ilościach objętych wnioskami o pozwolenie, odrębnie dla każdej z dwóch części kontyngentu oraz dla każdego kodu produktu według Nomenklatury scalonej, lub, w stosownych przypadkach, powiadamiają o tym, że nie zostały złożone żadne wnioski.

2. Komisja w możliwie jak najkrótszym czasie podejmuje decyzję o tym, w jakim stopniu wnioski mogą zostać rozpatrzone pozytywnie w odniesieniu do ilości, których dotyczą, i ustala współczynnik przydziału dla każdej części kontyngentu. Wartość uzyskaną po zastosowaniu współczynnika przydziału zaokrągla się w dół do najbliższego kilograma.

3. Jeżeli dla co najmniej jednej z dwóch części kontyngentu wnioski o pozwolenie dotyczą ilości mniejszych niż ilości, o których mowa w art. 28 ust. 1, Komisja ujmuje w swojej decyzji, o której mowa w ust. 2, całkowitą pozostałą ilość, w odniesieniu do której wnioski o pozwolenie mogą być składane w okresie, o którym mowa w art. 29 akapit drugi.

W odniesieniu do wniosków o pozwolenie, o których mowa w art. 29 akapit drugi, państwa członkowskie do dnia 17 listopada każdego roku powiadamiają Komisję o ilościach objętych wnioskami o pozwolenie, odrębnie dla każdego kodu produktu według Nomenklatury scalonej, lub, w stosownych przypadkach, powiadamiają o tym, że nie zostały złożone żadne wnioski.

Komisja w możliwie jak najkrótszym czasie podejmuje decyzję o tym, w jakim stopniu złożone wnioski mogą zostać rozpatrzone pozytywnie w odniesieniu do ilości, których dotyczą, i ustala współczynnik przydziału. Wartość uzyskaną po zastosowaniu współczynnika przydziału zaokrągla się w dół do najbliższego kilograma.

Jeżeli ilości, których dotyczą wnioski złożone zgodnie z akapitem pierwszym, są mniejsze od całkowitej pozostałej ilości, Komisja rozdziela, zgodnie z decyzją, o której mowa w akapicie trzecim, pozostałą ilość proporcjonalnie do ilości, o które wystąpiono.

Wnioskodawcy informują właściwe organy o tym, czy przyjmują dodatkową ilość w ciągu tygodnia od dnia publikacji decyzji Komisji, o której mowa w akapicie trzecim. Zabezpieczenie jest odpowiednio zwiększane. Właściwy organ powiadamia Komisję, najpóźniej do dnia 31 grudnia, o dodatkowej ilości, która została przyjęta.

4. Przed powiadomieniem, o którym mowa w ust. 1 i ust. 3 akapit drugi, państwa członkowskie sprawdzają, czy warunki, o których mowa w art. 27 ust. 2 i w art. 28, są spełnione.

5. Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału ilość przypadająca na jednego wnioskodawcę jest mniejsza niż 20 ton, wnioskodawcy mogą wycofać swoje wnioski o pozwolenie. W takim przypadku powiadamiają oni o tym właściwy organ w ciągu trzech dni roboczych po publikacji decyzji Komisji, o której mowa w ust. 2 i ust. 3 akapit trzeci. Zabezpieczenie zostaje niezwłocznie zwolnione. W ciągu dziesięciu dni po opublikowaniu decyzji właściwe organy powiadamiają Komisję o ilościach produktów w podziale na kody produktów Nomenklatury scalonej, których dotyczą wycofane wnioski oraz w odniesieniu do których zabezpieczenia zostały zwolnione.

Artykuł 32

1. Pozwolenia na wywóz są wydawane odpowiednio do dnia 30 czerwca i do dnia 31 grudnia, w stosownych przypadkach, po publikacji decyzji Komisji, o której mowa w art. 31 ust. 2 i art. 31 ust. 3 akapit trzeci.

Pozwolenia są wydawane wyłącznie tym przedsiębiorcom, których wnioski o pozwolenie zostały wzięte pod uwagę dla ilości, o których państwa członkowskie powiadomiły zgodnie z art. 31 ust. 1 i art. 31 ust. 3 akapit drugi.

Jeżeli okaże się, że informacje dostarczone przez przedsiębiorcę, który uzyskał pozwolenie, są niepoprawne, pozwolenie jest unieważniane, a złożone zabezpieczenie ulega przepadkowi.

2. Pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z niniejszą sekcją zachowują ważność od dnia ich faktycznego wydania w rozumieniu art. 22 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 do dnia 30 czerwca roku kontyngentowego, w odniesieniu do którego złożono wniosek o pozwolenie.

Do celów art. 6 ust. 2 pozwolenie na wywóz obowiązuje również w odniesieniu do każdego z produktów objętych kodami, o których mowa w art. 27 ust. 2 akapit pierwszy.

3. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję w stosownych przypadkach do dnia 15 lipca i do dnia 15 stycznia o ilościach, na które zostały wydane pozwolenia, w podziale na kody produktów według Nomenklatury scalonej.

4. Zabezpieczenie zostaje zwolnione wyłącznie w jednym z poniższych przypadków:

a) po przedstawieniu dowodu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008, wraz z dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 17 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 612/2009, w którym jako miejsce przeznaczenia wymienia się Republikę Dominikańską;

b) w odniesieniu do ilości produktów objętych wnioskami, na które nie mogły być wydane pozwolenia.

Zabezpieczenie związane z ilościami niewywiezionymi ulega przepadkowi.

5. W drodze odstępstwa od przepisów art. 8 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 pozwolenia są niezbywalne.

6. Najpóźniej do dnia 31 sierpnia każdego roku państwa członkowskie przedstawiają Komisji w ramach obydwu części kontyngentu, o których mowa w art. 28 ust. 1, oraz w odniesieniu do poprzedniego 12-miesięcznego okresu, o którym mowa w art. 28 ust. 1, w podziale na kody produktów według Nomenklatury scalonej:

a) ilości, w odniesieniu do których nie wydano pozwoleń lub zostały one anulowane;

b) ilości wywiezione.

Artykuł 33

1. Zastosowanie mają przepisy rozdziału II, z wyłączeniem art. 7, 9 i 10.

2. Powiadomienia, o których mowa w niniejszym rozdziale, przedkładane są Komisji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 792/2009 (¹⁸).

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 34

1. Rozporządzenie (WE) nr 1282/2006 traci moc.

Niemniej jednak obowiązuje ono nadal w odniesieniu do pozwoleń, o które złożono wnioski przed dniem 1 stycznia 2010 r.

2. Odesłania do rozporządzenia (WE) nr 1282/2006 rozumiane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku VIII.

Artykuł 35

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się do pozwoleń na wywóz, o które złożono wnioski od dnia 1 stycznia 2010 r.

Na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy złożony po dacie wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz przed dniem 1 maja 2010 r., art. 6 ma zastosowanie do pozwoleń wydawanych od dnia 30 stycznia 2009 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 27 listopada 2009 r.