KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1255/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych (¹), w szczególności jego art. 26 ust. 3, art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 14,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rozporządzenie (WE) nr 1255/1999 określa między innymi ogólne zasady przyznawania refundacji wywozowych w sektorze mleka i przetworów mlecznych, których celem jest przede wszystkim stworzenie warunków dla kontroli przestrzegania limitów wartościowych i ilościowych wymaganych do celów refundacji. Szczegółowe zasady stosowania tych zasad ogólnych zostały określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 174/1999 z dnia 26 stycznia 1999 r. ustanawiającym specjalne szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 804/68 w odniesieniu do pozwoleń wywozowych i refundacji wywozowych do mleka i przetworów mlecznych (²).

(2) Rozporządzenie (WE) nr 174/1999 zostało kilkakrotnie znacząco zmienione. Jako że istnieje potrzeba wprowadzenia kolejnych zmian, w celu zachowania jasności i zapewnienia skuteczności, rozporządzenie (WE) nr 174/1999 należy uchylić i zastąpić nowym rozporządzeniem.

(3) Na mocy Porozumienia w sprawie rolnictwa (³) zawartego w toku negocjacji Rundy Urugwajskiej GATT i zatwierdzonego decyzją Rady 94/800/WE (⁴) (zwanego dalej Porozumieniem w sprawie rolnictwa) refundacje wywozowe na produkty rolne, w tym także na przetwory mleczne, w każdym dwunastomiesięcznym okresie, począwszy od dnia 1 lipca 1995 r., są przyznawane do określonej maksymalnej ilości i wartości. W celu zapewnienia zgodności z tymi ograniczeniami należy kontrolować wydawanie pozwoleń na wywóz oraz wprowadzić procedury przydzielania ilości, które mogą być objęte refundacją wywozową.

(4) Artykuł 5 rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych (⁵) określa szczegółowe operacje i ilości, dla których pozwolenie na wywóz nie jest wymagane. Należy przyjąć w tym zakresie specjalne zasady dla sektora mleka i przetworów mlecznych.

(5) Przewidziana w tym rozporządzeniu tolerancja w odniesieniu do ilości produktów faktycznie wywiezionych względem ilości podanych w pozwoleniu powinna zostać zmniejszona oraz, w celu zapewnienia skutecznej kontroli limitów, nie należy wypłacać refundacji na ilości przekraczające te, które zostały podane w pozwoleniu. Zabezpieczenia składane wraz z wnioskiem o wydanie pozwolenia powinny być ustalone na poziomie zniechęcającym do stosowania praktyk spekulacyjnych.

(6) Należy określić okres ważności pozwoleń na wywóz.

(7) Celem zapewnienia prawidłowości kontroli wywożonych produktów oraz zmniejszenia ryzyka spekulacji możliwość zmiany produktu, na który zostało wydane pozwolenie, powinna być ograniczona.

(8) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/1999 z dnia 15 kwietnia 1999 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu refundacji wywozowych do produktów rolnych (⁶) określa zasady stosowania pozwoleń na wywóz przy ustalonej z góry kwocie refundacji na wywóz produktów oznaczonych 12-cyfrowym kodem, innym niż określony w sekcji 16 pozwolenia. Ten przepis obowiązuje w określonym sektorze wyłącznie wówczas, jeżeli zostały zdefiniowane kategorie produktów, o których mowa w art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, oraz grupy produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

(9) W sektorze mleka i przetworów mlecznych kategorie produktów zostały już zdefiniowane w odniesieniu do kategorii określonych w Porozumieniu w sprawie rolnictwa. W interesie rzetelnego zarządzania należy posługiwać się tym podziałem na kategorie oraz stosować przepisy art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 wyłącznie w oparciu o zasadę zdefiniowanych grup produktów.

(10) W sektorze mleka stawki refundacji są bardzo zróżnicowane, przede wszystkim w zależności od zawartości tłuszczu. W celu zapewnienia, że sytuacja ta nie zostanie zakwestionowana, a zarazem przestrzegane będą cele art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, grupy produktów powinny być ściśle zdefiniowane. Mając na uwadze harmonizację, należy zastosować tę zasadę do wszystkich przetworów mlecznych oraz odpowiednio zdefiniować grupy produktów w odniesieniu do sera.

(11) Mając na uwadze ujednolicenie warunków, na jakich posiadacz pozwolenia może dokonywać wywozu produktów innych niż określone w sekcji 16 pozwolenia na wywóz, z przepisami rozporządzenia (WE) nr 800/1999, posiadacz pozwolenia nie powinien być już zobowiązany do wnioskowania o dokonanie zmiany przed zakończeniem formalności wywozowych. W celu uniknięcia dyskryminacji między przedsiębiorcami dokonującymi wywozu w ramach obecnego systemu a przedsiębiorcami dokonującymi wywozu zgodnie z niniejszym rozporządzeniem na wniosek posiadacza pozwolenia przepis ten może być stosowany z mocą wsteczną.

(12) W celu umożliwienia przedsiębiorcom udziału w przetargach ogłaszanych przez państwa trzecie bez konsekwencji w postaci ograniczeń ilościowych, należy wprowadzić system pozwoleń tymczasowych dający oferentom wyłonionym w przetargu prawo do uzyskania pełnego pozwolenia. W celu zapewnienia, że pozwolenia takie są właściwie wykorzystywane, dla niektórych rodzajów wywozu podlegających refundacji należy obowiązkowo określić kraj przeznaczenia.

(13) Dla zapewnienia skutecznego systemu kontroli wydanych pozwoleń, zależnego od informacji przekazanych Komisji przez państwa członkowskie, należy określić czas oczekiwania na wydanie pozwoleń. W celu zapewnienia niezakłóconego działania uregulowań, a w szczególności sprawiedliwego przydziału ilości dostępnych w ramach limitów określonych w Porozumieniu w sprawie rolnictwa, należy ustanowić różne instrumenty zarządzania, a w szczególności przepisy dotyczące zawieszania wydawania pozwoleń oraz ewentualnego zastosowania współczynnika przydziału ilości produktów objętych wnioskami.

(14) Wywóz produktów w ramach pomocy żywnościowej należy wyłączyć z niektórych przepisów dotyczących wydawania pozwoleń na wywóz.

(15) Dotychczasowe doświadczenia wykazują, że liczba wniosków o wydanie pozwoleń na wywóz określonych gatunków sera jest zróżnicowana w zależności od miejsca przeznaczenia. W celu umożliwienia zastosowania specjalnych środków w zależności od miejsca przeznaczenia wskazanego we wnioskach o wydanie pozwoleń należy określić obszary przeznaczenia i traktować miejsce przeznaczenia podane w pozwoleniach na wywóz jako obowiązkowe dla produktów oznaczonych kodem CN 0406.

(16) Metoda ustalania kwoty refundacji na przetwory mleczne zawierające dodatek cukru, których cena jest określana na podstawie ceny ich składników, powinna opierać się na procentowym udziale tych składników zawartych w takich produktach. Niemniej jednak, dla łatwiejszego zarządzania refundacjami na te produkty, a w szczególności środkami mającymi na celu zapewnienie realizacji zobowiązań dotyczących działalności wywozowej w kontekście Porozumienia w sprawie rolnictwa, należy określić maksymalną zawartość sacharozy w produktach, na którą może być przyznana refundacja. Zawartość sacharozy w masie wynoszącą 43 % należy uznać za reprezentatywną dla takich produktów.

(17) Artykuł 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 przewiduje, że refundacje wywozowe mogą być przyznane na pochodzące z obszaru Wspólnoty składniki serów przetworzonych wytwarzanych zgodnie z procedurami uszlachetnienia czynnego. Istnieje potrzeba wprowadzenia specjalnych zasad celem zapewnienia prawidłowości działania tego szczególnego środka oraz skuteczności jego kontroli.

(18) Na mocy postanowień Umowy między Wspólnotą Europejską a Kanadą (⁷), przyjętych decyzją Rady 95/591/WE (⁸), w odniesieniu do serów korzystających z warunków preferencyjnych w przywozie do Kanady muszą być przedstawione pozwolenia na wywóz wydane przez Wspólnotę Europejską. Należy określić szczegółowe zasady wydawania takich pozwoleń. Celem zapewnienia, że ilości serów przywożonych do Kanady w ramach kontyngentu przywozowego odpowiadają ilościom, na które zostały wydane pozwolenia, pozwolenia, o których mowa, właściwie potwierdzone przez uprawnione organy kanadyjskie, powinny zostać zwrócone odpowiednim organom państw członkowskich, a dane dotyczące wywozu powinny zostać przekazane Komisji przez państwa członkowskie. Należy wyjaśnić potrzebę minimalnych norm bezpieczeństwa, mimo iż w ramach tego systemu nie przewiduje się składania wniosków o refundacje.

(19) Wspólnota ma możliwość wyboru importerów, którzy mogą sprowadzać sery z jej obszaru na terytorium Stanów Zjednoczonych w ramach dodatkowego kontyngentu, o którym mowa w Porozumieniu w sprawie rolnictwa. Celem zezwolenia Wspólnocie na maksymalne zwiększenie kontyngentu należy ustalić procedurę wyznaczania importerów na podstawie przydziału pozwoleń na wywóz dla przedmiotowych produktów.

(20) Protokół ustaleń między Wspólnotą Europejską a Republiką Dominikańską w sprawie ochrony przywozu mleka w proszku w Republice Dominikańskiej (⁹), zatwierdzony decyzją Rady 98/486/WE (¹⁰), przewiduje, że Wspólnota zarządza swoją częścią kontyngentu taryfowego na podstawie mechanizmu pozwoleń na wywóz. Należy zatem ustalić procedurę wydawania pozwoleń. W celu zapewnienia, że produkty przywożone do Republiki Dominikańskiej stanowią część kontyngentu, oraz ustalenia związku między produktami przywiezionymi i wskazanymi w pozwoleniach na wywóz eksporterzy powinni przedstawić w momencie przywozu uwierzytelnioną kopię zgłoszenia wywozowego, która musi zawierać określone informacje.

(21) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 896/84 (¹¹) ustanowiło dodatkowe przepisy dotyczące przyznawania refundacji w przypadku zmiany cen interwencyjnych przy przejściu z jednego roku mleczarskiego do roku następnego. Przepisy te przewidują możliwość ustalenia różnych stawek refundacji w zależności od daty produkcji. Wymagane przedstawienie dowodu daty produkcji oraz procedury kontrolne sprawdzające prawidłowość powiązanych dokumentów i rozliczeń okazały się bardzo skomplikowane i uciążliwe. Ten sam cel można osiągnąć poprzez dostosowanie okresu ważności pozwoleń na wywóz. Rozporządzenie (EWG) nr 896/84 należy zatem uchylić.

(22) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Mleka i Przetworów Mlecznych,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ I

ZASADY WSTĘPNE

Artykuł 1

Niniejsze rozporządzenie określa:

a) ogólne zasady dotyczące pozwoleń i refundacji dla wywozu z terenu Wspólnoty produktów określonych w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999;

b) szczegółowe zasady dotyczące wywozu tych produktów z terenu Wspólnoty do określonych państw trzecich.

Artykuł 2

O ile niniejsze rozporządzenie nie stanowi inaczej, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 800/1999 i (WE) nr 1291/2000.

ROZDZIAŁ II

ZASADY OGÓLNE

Artykuł 3

1. (skreślony).

2. W celu przyznania refundacji produkty określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 muszą spełniać odpowiednie wymogi rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady(¹²) i rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady (¹³), w szczególności w zakresie przygotowywania w zatwierdzonym zakładzie i zgodności z wymogami dotyczącymi znaków identyfikacyjnych określonymi w sekcji I załącznika II do rozporządzenia (WE) nr 853/2004.

Artykuł 4

1. Stawka refundacji, według której ma nastąpić wypłata, odpowiada stawce obowiązującej w dniu złożenia wniosku o przyznanie pozwolenia na wywóz lub w stosownych przypadkach w dniu przedłożenia pozwolenia tymczasowego.

2. Uznaje się, że wnioski o wydanie pozwolenia przy ustalonej z góry kwocie refundacji dotyczące produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999, które, w rozumieniu art. 17 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, złożono w środę lub czwartek po zakończeniu okresu przetargowego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 581/2004 (¹⁴) oraz w art. 2 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 582/2004 (¹⁵), zostały przedłożone w dniu roboczym następującym po tym czwartku.

3. W sekcji 7 wniosków o wydanie pozwolenia oraz pozwoleń należy podać kraj przeznaczenia oraz kod kraju lub obszaru przeznaczenia, zgodnie z nomenklaturą krajów i terytoriów dotyczącą danych statystycznych w dziedzinie handlu zewnętrznego Wspólnoty oraz danych statystycznych w dziedzinie handlu między państwami członkowskimi, określoną w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 750/2005 (¹⁶).

4. Dla celów art. 5 ust. 1 akapit pierwszy tiret czwarte rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, w przypadku gdy do zgłoszenia wywozowego wpisano kilka odrębnych kodów nomenklatury produktów rolnych dla refundacji wywozowych ustanowionej rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 3846/87 (¹⁷) (zwanej dalej „nomenklaturą refundacji”) lub kodów nomenklatury scalonej, dane szczegółowe odnoszące się do każdego z kodów uważa się za odrębne zgłoszenie.

Artykuł 5

[1] (skreślony).

Artykuł 6

1. Kategorie produktów, o których mowa w Porozumieniu w sprawie rolnictwa zawartym w toku negocjacji Rundy Urugwajskiej GATT (zwanym dalej Porozumieniem w sprawie rolnictwa), są określone w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

2. Grupy produktów, o których mowa w art. 4 ust. 2 akapit pierwszy tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 800/1999, są określone w załączniku II do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 7

1. W sekcji 16 wniosków o pozwolenia i pozwoleń należy umieścić 12-cyfrowy kod produktu według nomenklatury refundacji w przypadku wniosku o refundację, lub 8-cyforowy kod produktu według nomenklatury scalonej, jeżeli taki wniosek nie został złożony. Pozwolenia obowiązują wyłącznie na dany produkt, z wyjątkiem przypadków określonych w ust. 2 i 3.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenie na wywóz obowiązuje również dla wywozu produktu objętego 12-cyfrowym kodem produktu, innym niż określony w sekcji 16 pozwolenia, jeżeli obu produktom udzielana jest taka sama kwota refundacji oraz oba produkty należą do tej samej kategorii produktów określonej w załączniku I.

3. W drodze odstępstwa od ust. 1 pozwolenie na wywóz obowiązuje również dla wywozu produktu objętego 12-cyfrowym kodem produktu, innym niż określony w sekcji 16 pozwolenia, jeżeli oba produkty należą do tej samej kategorii produktów określonej w załączniku II.

W takich przypadkach kwotę refundacji oblicza się zgodnie z zasadami określonymi w art. 4 ust. 2 akapit drugi rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł 8

Pozwolenia na wywóz zachowują ważność, począwszy od dnia wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, do:

a) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0402 10;

b) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0405;

c) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku produktów objętych kodem CN 0406;

d) końca czwartego miesiąca następującego po terminie wydania, w przypadku innych produktów, o których mowa w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999;

e) dnia, w którym muszą być dopełnione obowiązki wynikające z przystąpienia do przetargu zgodnie z art. 9 ust. 1 niniejszego rozporządzenia oraz najpóźniej do końca ósmego miesiąca następującego po terminie wydania pełnego pozwolenia na wywóz, o którym mowa w art. 9 ust. 3 niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 9

1. W przypadku zaproszeń do składania ofert wydanych przez organy publiczne państw trzecich, o których mowa w art. 49 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, z wyjątkiem zaproszeń do składania ofert dotyczących produktów objętych kodem CN 0406, przedsiębiorcy mogą występować z wnioskiem o przyznanie tymczasowych pozwoleń na wywóz na ilość produktów podanych w ich ofertach przetargowych pod warunkiem złożenia zabezpieczenia.

Zabezpieczenie dla pozwoleń tymczasowych wynosi 75 % kwoty obliczonej zgodnie z art. 10 niniejszego rozporządzenia przy minimalnej kwocie 5 EUR/100 kg.

Przedsiębiorcy przedkładają dowód na to, że organ wydający zaproszenie do składania ofert posiada status organu publicznego lub jest podmiotem prawa publicznego.

2. Pozwolenia tymczasowe są wydawane piątego dnia roboczego następującego po dniu, w którym wpłynął wniosek, z zastrzeżeniem, że w ciągu tego czasu nie zostały podjęte środki, o których mowa w art. 11 ust. 2.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 49 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, okres czasu przewidziany na przedłożenie informacji, o których mowa w tym ustępie, wynosi 60 dni.

Przed upływem tego okresu przedsiębiorcy występują z wnioskiem o wydanie pełnego pozwolenia na wywóz, które zostaje wydane po przedstawieniu dowodu przyznania im umowy.

Po przedstawieniu dowodu odrzucenia oferty przetargowej lub przyznania w ramach umowy ilości mniejszej od podanej w pozwoleniu tymczasowym odpowiednio część lub całość zabezpieczenia zostaje zwolniona.

4. Wnioski o wydanie pozwolenia, o których mowa w ust. 2 i 3, należy składać zgodnie z art. 13 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000.

5. Przepisy niniejszego rozdziału, z wyjątkiem art. 11, stosuje się do pełnych pozwoleń na wywóz.

6. Do celów art. 19 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 800/1999 kraj przeznaczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 3, jest obowiązkowym miejscem przeznaczenia w przypadku pozwoleń wydanych na podstawie przepisów niniejszego rozporządzenia.

7. Przepisy art. 49 ust. 9 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 nie znajdują zastosowania.

Artykuł 10

1. Wartość zabezpieczenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, jest równa odsetkowi kwoty refundacji ustalonemu dla każdego kodu produktu, obowiązującemu w dniu przedłożenia wniosku o przyznanie refundacji wywozowej, i wynosi:

a) 15 % na produkty objęte kodem CN 0405;

b) 15 % na produkty objęte kodem CN 0402 10;

c) 15 % na produkty objęte kodem CN 0406;

d) 15 % na inne produkty określone w art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

Zabezpieczenie nie może jednak być mniejsze niż 5 EUR/100 kg.

Wartość refundacji, o której mowa w akapicie pierwszym, wylicza się na całą ilość danego produktu, z wyjątkiem przetworów mlecznych zawierających dodatek cukru.

Na przetwory mleczne zawierające dodatek cukru wartość refundacji, o której mowa w akapicie pierwszym, jest równa kwocie uzyskanej przez pomnożenie całkowitej ilości produktu przez stawkę refundacji przypadającą na jeden kilogram przetworu mlecznego.

2. Artykuł 35 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 nie ma zastosowania w odniesieniu do pozwoleń wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

Artykuł 11

1. Pozwolenia na wywóz przy ustalonej z góry kwocie refundacji są wydawane piątego dnia roboczego następującego po dniu, w którym wpłynął wniosek, z zastrzeżeniem, że ilości, o które złożono wniosek, zostały zgłoszone zgodnie z przepisami art. 9 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 562/2005 (¹⁸) oraz że nie zostały przyjęte środki, o których mowa w ust. 2 lit. a) i b) niniejszego artykułu.

2. W przypadku gdy wydanie pozwoleń na wywóz spowodowałoby lub mogłoby spowodować przekroczenie dostępnych kwot zapisanych w budżecie albo wyczerpanie maksymalnych ilości, które mogą zostać wywiezione z refundacją w okresie 12 miesięcy lub krótszym, określonym na podstawie art. 12 niniejszego rozporządzenia przy uwzględnieniu art. 31 ust. 12 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999, lub uniemożliwiłoby dalszy wywóz przez resztę okresu, Komisja może:

a) zastosować współczynnik przydziału w odniesieniu do ilości objętych wnioskami;

b) odrzucić wszystkie lub część oczekujących wniosków, w stosunku do których pozwolenia na wywóz nie zostały dotąd wydane;

c) zawiesić składanie wniosków o wydanie pozwolenia na okres nie dłuższy niż pięć dni roboczych; okres zawieszenia można przedłużyć zgodnie z procedurą określoną w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999.

W przypadku gdy współczynnik, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. a), jest mniejszy niż 0,4, wnioskodawcy mogą zażądać anulowania złożonych przez siebie wniosków o przyznanie pozwoleń i zwolnienia zabezpieczenia w ciągu trzech dni roboczych po podaniu do wiadomości decyzji o przyjętym wskaźniku.

W przypadku, o którym mowa w akapicie pierwszym lit. c), wnioski o wydanie pozwolenia złożone w trakcie okresu zawieszenia są nieważne.

Środki, o których mowa w akapicie pierwszym lit. a), b) i c), mogą zostać wdrożone lub dostosowane dla kategorii produktu i miejsca przeznaczenia lub grupy miejsc przeznaczenia.

Dla celów pierwszego akapitu uwzględnia się, w odniesieniu do danego produktu, sezonowy charakter handlu, sytuację rynkową oraz w szczególności tendencje kształtujące ceny na rynku oraz wynikające z nich warunki wywozu.

3. Środki, o których mowa w ust. 2, mogą być również przyjęte w przypadku, gdy wnioski o wydanie pozwolenia na wywóz dotyczą ilości, które przekraczają lub mogą przekraczać normalne dostępne ilości dla jednego miejsca przeznaczenia lub grupy miejsc przeznaczenia, a wydawanie pozwoleń, o które wnioskowano, pociągałoby za sobą ryzyko spekulacji, zakłócenia konkurencji między przedsiębiorcami lub zakłócenia handlu lub rynku wspólnotowego.

4. W przypadku odrzucenia wniosku o wydanie pozwolenia lub zmniejszenia wnioskowanych ilości zabezpieczenie zostaje natychmiast zwolnione na ilości, dla których nie przyjęto wniosku.

Artykuł 12

Jeżeli ogólna ilość produktów objętych złożonymi wnioskami o przyznanie pozwolenia jest taka, że istnieje ryzyko wcześniejszego wyczerpania maksymalnych ilości, które mogą być wywiezione z refundacją w ciągu danego dwunastomiesięcznego okresu, można podjąć decyzję, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999, o rozdysponowaniu tych maksymalnych ilości na okresy, które zostaną odrębnie określone.

Artykuł 13

1. Jeżeli ilość wywiezionych produktów przekracza ilość podaną w pozwoleniu, refundacji nie wypłaca się w odniesieniu do nadmiarowej ilości produktów.

W tym celu sekcja 22 pozwolenia zawiera wpis o treści: „Kwota wypłaconej refundacji ograniczona do ilości produktu podanej w sekcji 17 i 18”.

2. W drodze odstępstwa od przepisów art. 8 ust. 5 i art. 35 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 w sprawie tolerancji w odniesieniu do ilości wywożonych produktów, stosuje się następujące stawki:

a) stawka przewidziana w art. 8 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 wynosi 2 %;

b) stawka przewidziana w art. 3 5 ust. 2 akapit pierwszy i drugi rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 wynosi 98%;

c) stawka przewidziana w art. 35 ust. 2 akapit trzeci wynosi 2%.

Artykuł 14

Artykuł 11 nie ma zastosowania w odniesieniu do pozwoleń na wywóz wydawanych na dostawy w ramach pomocy żywnościowej, o której mowa w art. 10 ust. 4 Porozumienia w sprawie rolnictwa.

Artykuł 15

1. W przypadku pozwoleń wydanych na produkty objęte kodem CN 0406 w sekcji 20 wniosków i pozwoleń znajduje się adnotacja o następującej treści:

„Pozwolenie obowiązuje w obszarze ... zgodnie z definicją w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1282/2006”.

2. Dla celów ust. 1 stosuje się następujące definicje:

a) obszar I: kody miejsca przeznaczenia AL, BA, XK, MK, XM i XS;

b) obszar II: kod miejsca przeznaczenia US;

c) obszar III: kody pozostałych miejsc przeznaczenia.

3. Obszar określony w sekcji 20 wniosków i pozwoleń, o którym mowa w ust. 1, stanowi obowiązkowe miejsce przeznaczenia.

Wskazany obszar jest obszarem, zgodnie z definicją podaną w ust. 2 niniejszego artykułu, do którego zalicza się kraj przeznaczenia wymieniony w sekcji 7 wniosków lub pozwoleń.

Refundacja nie jest wypłacana, jeżeli rzeczywiste miejsce przeznaczenia znajduje się na obszarze innym niż wskazany we wniosku lub pozwoleniu. Nie stosuje się art. 18 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

Artykuł 16

1. W odniesieniu do przetworów mlecznych zawierających dodatek cukru kwota refundacji odpowiada sumie następujących składników będących odzwierciedleniem:

a) ilości przetworu mlecznego;

b) ilości dodanej sacharozy, której zawartość w masie produktu nie przekracza 43 %.

2. Składnik, o którym mowa w ust. 1 lit. a), oblicza się poprzez pomnożenie ustalonej stawki refundacji przez zawartość procentową mleka pełnego w przetworze mlecznym.

3. Składnik, o którym mowa w ust. 1 lit. b), jest wyliczany przez pomnożenie zawartości sacharozy, wynoszącej maksymalnie 43 % przez podstawową stawkę refundacji obowiązującą w dniu złożenia wniosku o przyznanie pozwolenia dla produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006 (¹⁹).

Artykuł 17

1. Do wniosków o pozwolenia na wywóz mleka i przetworów mlecznych wywożonych jako produkty objęte kodem CN 0406 30, o których mowa w art. 11 ust. 6 tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 800/1999, należy dołączyć kopię upoważnienia do zastosowania właściwej procedury celnej.

2. Sekcja 20 wniosków o pozwolenia i pozwoleń na wywóz mleka i przetworów mlecznych, o których mowa w ust. 1, zawiera odniesienie do niniejszego artykułu.

3. Państwa członkowskie podejmują niezbędne kroki przewidziane w przepisach, o których mowa w ust. 1, celem identyfikacji oraz kontroli jakości i ilości produktów, o których mowa w tym ustępie, na które zostały złożone wnioski o przyznanie refundacji, oraz podejmują działania umożliwiające stosowanie uregulowań dotyczących uprawnień do refundacji.

ROZDZIAŁ III

PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE

SEKCJA 1

Wywóz do Kanady

Artykuł 18

1. Na wywóz sera do Kanady w ramach kontyngentu, o którym mowa w Porozumieniu zawartym między Wspólnotą Europejską a Kanadą zatwierdzonym decyzją 95/591/WE, jest wymagane pozwolenie na wywóz.

2. Wnioski o przyznanie pozwolenia są przyjmowane wyłącznie, jeśli wnioskodawcy:

a) złożą pisemne oświadczenie, że wszystkie materiały objęte rozdziałem 4 nomenklatury scalonej i wykorzystane do wytworzenia produktów ujętych we wnioskach zostały w całości wyprodukowane na obszarze Wspólnoty;

b) zobowiążą się w formie pisemnej do dostarczenia, na żądanie uprawnionych organów, wszelkich dokumentów, które te organy mogą uznać za niezbędne do wydania pozwolenia, oraz wyrażą zgodę, jeśli zaistnieje taka potrzeba, na przeprowadzenie przez te organy wszelkich kontroli ksiąg rachunkowych i warunków wytwarzania odnośnych produktów.

Artykuł 19

Wnioski o wydanie pozwolenia oraz pozwolenia zawierają:

a) w sekcji 7 sformułowanie o treści „KANADA - CA”;

b) w sekcji 15 sześciocyfrowy symbol towaru, zgodnie z oznaczeniem przyjętym w nomenklaturze scalonej dla produktów objętych kodami CN 0406 10, 0406 20, 0406 30 i 0406 40 oraz ośmiocyfrowy symbol w przypadku produktów objętych kodem CN 0406 90. W sekcji 15 wniosków i pozwoleń można podać nie więcej niż sześć produktów opisanych w sposób podany powyżej;

c) w sekcji 16 ośmiocyfrowy kod nomenklatury scalonej oraz ilość w kilogramach w odniesieniu do każdego produktu wymienionego w sekcji 15. Pozwolenie jest ważne wyłącznie na produkty i ich ilości opisane w taki sposób;

d) w sekcji 17 i 18 dane dotyczące ogólnej ilości produktów wymienionych w sekcji 16;

e) w sekcji 20 odpowiednio jeden z następujących zapisów:

– „Sery przeznaczone do bezpośredniego wywozu do Kanady. Artykuł 18 rozporządzenia (WE) nr 1282/2006 Kontyngent na ... (rok) r.”,

– „Sery przeznaczone do bezpośredniego wywozu do Kanady/do wywozu do Kanady przez Nowy Jork. Artykuł 18 rozporządzenia (WE) nr 1282/2006. Kontyngent na ... (rok) r.”.

Jeżeli transport serów do Kanady odbywa się przez terytorium państw trzecich, muszą one być wymienione zamiast odniesienia do Nowego Jorku lub obok niego;

f) w sekcji 22 sformułowanie o treści: „bez refundacji wywozowej”.

Artykuł 20

1. Pozwolenia wydaje się niezwłocznie po złożeniu dopuszczalnych wniosków. Wnioskodawcy mogą otrzymać na żądanie poświadczoną kopię pozwolenia.

2. Pozwolenia zachowują ważność od dnia ich wydania, w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, do dnia 31 grudnia następującego po tym terminie.

Jednakże pozwolenia wydane w dniach od 20 do 31 grudnia są ważne od dnia 1 stycznia do 31 grudnia następnego roku. W takim przypadku w sekcji 20 wniosku i pozwolenia zgodnie z art. 19 lit. e) należy wskazać następny rok.

Artykuł 21

1. Pozwolenia na wywóz przedkładane właściwym organom w celu przydzielenia i potwierdzenia zgodnie z art. 24 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 mogą być wykorzystywane do celów wyłącznie jednego zgłoszenia wywozowego. Pozwolenie traci ważność z chwilą przedłożenia zgłoszenia wywozowego.

2. Posiadacze pozwoleń na wywóz zapewniają, aby w chwili występowania z wnioskiem o przyznanie pozwolenia na przywóz właściwemu organowi kanadyjskiemu została przedłożona uwierzytelniona kopia pozwolenia na wywóz.

3. W drodze odstępstwa od przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, pozwolenia są niezbywalne.

4. Do dnia 31 lipca za okres poprzednich sześciu miesięcy oraz do dnia 31 stycznia za poprzedni rok kontyngentowy właściwe organy państwa członkowskiego powiadamiają Komisję, przy użyciu formularza w załączniku III, o liczbie wydanych pozwoleń oraz o ilości sera, której pozwolenia dotyczyły.

Artykuł 22

1. Nie stosuje się przepisów rozdziału II.

2. Powiadomienie, o którym mowa w art. 21 ust. 4, jest dokonywane przez państwo członkowskie za pomocą środków elektronicznych, zgodnie z informacją udzieloną państwom członkowskim przez Komisję.

SEKCJA 2

Wywóz do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej

Artykuł 23

Zgodnie z procedurą określoną w art. 42 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1255/1999 może zapaść decyzja o wywozie do Stanów Zjednoczonych produktów objętych kodem CN 0406 w ramach następujących kontyngentów:

a) kontyngent dodatkowy określony w Porozumieniu w sprawie rolnictwa;

b) kontyngenty taryfowe, pierwotnie wynikające z postanowień Rundy Tokijskiej, przyznane Austrii, Finlandii i Szwecji przez Stany Zjednoczone, ujęte w wykazie XX opracowanym w ramach Rundy Urugwajskiej;

c) kontyngenty taryfowe, pierwotnie wynikające z postanowień Rundy Urugwajskiej, przyznane Republice Czeskiej, Węgrom, Polsce i Słowacji przez Stany Zjednoczone i ujęte w wykazie XX opracowanym w ramach Rundy Urugwajskiej.

Artykuł 24

1. Wywóz serów do Stanów Zjednoczonych w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 23, podlega obowiązkowi przedstawienia pozwolenia na wywóz zgodnie z postanowieniami niniejszej sekcji.

W sekcji 16 wniosków o pozwolenia oraz pozwoleń należy podać 8-cyfrowy kod produktu według nomenklatury scalonej. Pozwolenie jest jednak ważne dla każdego kodu w ramach kodu CN 0406.

2. W okresie określonym w decyzji, o której mowa w art. 23, przedsiębiorcy mogą złożyć wniosek o pozwolenie na wywóz produktów, o których mowa w tym artykule, w następnym roku kalendarzowym pod warunkiem złożenia zabezpieczenia zgodnie z art. 10.

3. Wnioskodawcy ubiegający się o pozwolenia na wywóz w odniesieniu do grupy produktów i kontyngentów określonych w decyzji, o której mowa w art. 23, jako 16-, 22-Tokio, 16-, 17-, 18-, 20-, 21- i 22-Urugwaj, 25-Tokio oraz 25-Urugwaj muszą dostarczyć dowodów, że dokonali wywozu danych produktów do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej w co najmniej jednym z trzech poprzednich lat i że wskazany przez nich importer jest spółką zależną wnioskodawcy.

Dowód handlu, o którym mowa w pierwszym akapicie, przedstawia się zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006 (²⁰).

4. Wnioskodawcy o pozwolenia na wywóz wskazują we wnioskach:

a) oznaczenie grupy produktów objętych kontyngentem obowiązującym dla Stanów Zjednoczonych zgodnie z dodatkowymi adnotacjami 16 do 23 i 25 w rozdziale 4 Zharmonizowanego Systemu Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej;

b) nazwy produktów zgodne ze Zharmonizowanym Systemem Opłat Celnych Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej;

c) nazwę i adres importera w Stanach Zjednoczonych wskazanego przez wnioskodawcę.

5. Ponadto do wniosku o pozwolenie na wywóz należy dołączyć zaświadczenie wskazanego importera, stwierdzające, że w świetle obowiązujących w Stanach Zjednoczonych przepisów w sprawie wydawania pozwoleń na przywóz spełnia on warunki upoważniające do przywozu produktów, o których mowa w art. 23.

Artykuł 25

1. Jeżeli wnioski o wydanie tymczasowych pozwoleń na wywóz dla grupy produktów lub kontyngentu, o których mowa w art. 23, przekraczają ilość dostępną na dany rok, Komisja stosuje jednolity współczynnik przydziału w odniesieniu do ilości, o które złożono wnioski.

Zabezpieczenie jest zwalniane w całości lub w części w odniesieniu do odrzuconych wniosków lub ilości przekraczających przyznane.

2. Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału pozwolenia dotyczyłyby ilości mniejszej niż 10 ton dla jednego wniosku, dostępne ilości powinny być przyznane przez odpowiednie państwa członkowskie w drodze losowania w odniesieniu do danego kontyngentu. Państwo członkowskie losuje pozwolenia na 10 ton wśród wnioskodawców, którzy otrzymaliby pozwolenie na mniej niż 10 ton w wyniku zastosowania współczynnika przydziału.

Ilości poniżej 10 ton pozostałe po ustaleniu partii należy przed ich rozlosowaniem równo rozdzielić między partie 10 ton.

Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału pozostałaby ilość mniejsza niż 10 ton, ilość tę traktuje się jako jedną partię.

Zabezpieczenie dla wniosków, które nie otrzymały przydziału w drodze losowania, jest natychmiast zwalniane.

3. Jeżeli wnioski o pozwolenia dotyczą mniejszych ilości produktów niż ilości określone w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 23, na dany rok, Komisja może przyznać pozostałe ilości wnioskodawcom proporcjonalnie do tych ilości, o które się ubiegali, poprzez zastosowanie współczynnika przydziału.

W takim przypadku przedsiębiorcy informują właściwe organy o przyjęciu dodatkowej ilości w ciągu tygodnia od opublikowania dostosowanego współczynnika przydziału i zabezpieczenie jest odpowiednio zwiększane.

Artykuł 26

1. Komisja przekazuje właściwym organom Stanów Zjednoczonych nazwy wskazanych importerów, o których mowa w art. 24 ust. 4 lit. c).

2. W przypadku gdy pozwolenie na przywóz danej ilości produktów nie zostanie przyznane importerowi wskazanemu przez przedsiębiorcę w okolicznościach, które nie budzą wątpliwości co dobrej wiary przedsiębiorcy składającego zaświadczenie, o którym mowa w art. 24 ust. 5, przedsiębiorca może być upoważniony przez państwo członkowskie do wskazania innego importera, pod warunkiem że importer ten został umieszczony w wykazie przekazanym właściwym organom Stanów Zjednoczonych zgodnie z przepisami ust. 1 niniejszego artykułu.

Państwo członkowskie w możliwie jak najkrótszym terminie powiadamia Komisję o zmianie wskazanego importera, a Komisja informuje właściwe organy w Stanach Zjednoczonych o wprowadzonej zmianie.

Artykuł 27

Pozwolenia na wywóz są wydawane do dnia 15 grudnia roku poprzedzającego rok kontyngentowy dla ilości, na które przydzielane są pozwolenia.

Pozwolenia są ważne od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia roku kontyngentowego.

Sekcja 20 wniosku o pozwolenie i pozwolenia zawiera następujące sformułowanie:

„Na wywóz do Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej: Kontyngent na ... (rok) r. - rozdział III, sekcja 2 rozporządzenia (WE) nr 1282/2006.”.

Pozwolenia wydane na podstawie niniejszego artykułu są ważne jedynie w przypadku wywozu, o którym mowa w art. 23.

Zabezpieczenia związane z pozwoleniami na wywóz zwalnia się po przedstawieniu dowodu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 376/2008 (²¹) wraz z dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 16 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, w którym jako miejsce przeznaczenia wymienia się Stany Zjednoczone.

Artykuł 28

Zastosowanie mają przepisy rozdziału II, z wyłączeniem art. 8 i 11.

SEKCJA 3

Wywóz do Republiki Dominikańskiej

Artykuł 29

1. W przypadku wywozu do Republiki Dominikańskiej mleka w proszku w ramach kontyngentu przewidzianego w dodatku 2 do zalącznika III do Umowy o partnerstwie gospodarczym pomiędzy państwami CARIFORUM a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi (²²), której zawarcie i początek tymczasowego stosowania zostały zatwierdzone decyzją Rady 2008/805/WE (²³) wymagane jest przedstawienie właściwym organom Republiki Dominikańskiej poświadczonej kopii pozwolenia na wywóz wydanego zgodnie z niniejszą sekcją oraz właściwie potwierdzonej kopii zgłoszenia wywozowego dotyczącego każdej przesyłki.

2. Przy wydawaniu pozwoleń na wywóz pierwszeństwa udziela się w odniesieniu do mleka w proszku objętego następującymi kodami produktu według nomenklatury refundacji:

– 0402 10 11 9000,

– 0402 10 19 9000,

– 0402 21 11 9900,

– 0402 21 19 9900,

– 0402 21 91 9200,

– 0402 21 99 9200.

Produkty muszą być w całości wyprodukowane na obszarze Wspólnoty. Na żądanie uprawnionych organów wnioskodawcy dostarczają wszelkie dokumenty, które te organy mogą uznać za niezbędne do wydania pozwolenia oraz wyrażą zgodę, jeśli zaistnieje taka potrzeba, na przeprowadzenie przez te organy wszelkich kontroli ksiąg rachunkowych i warunków wytwarzania odnośnych produktów.

Artykuł 30

1. Kontyngent, o którym mowa w art. 29 ust. 1, wynosi 22 400 ton na dwunastomiesięczny okres rozpoczynający się w dniu 1 lipca. Kontyngent jest podzielony na dwie części:

a) pierwsza część, równa 80 % lub 17 920 ton, jest rozdzielana między eksporterów ze Wspólnoty będących w stanie udowodnić, że wywozili do Republiki Dominikańskiej produkty, o których mowa w art. 29 ust. 2, co najmniej przez trzy z czterech lat kalendarzowych poprzedzających termin złożenia wniosku;

b) druga część, równa 20 % lub 4 480 ton, jest zarezerwowana dla wnioskodawców innych niż tych określonych w lit. a), będących w stanie udowodnić w momencie składania wniosku, że w ciągu przynajmniej 12 miesięcy prowadzili działalność handlową z państwami trzecimi w zakresie obrotu przetworami mlecznymi wymienionymi w rozdziale 4 nomenklatury scalonej oraz że są zarejestrowani do celów podatku VAT na terenie państwa członkowskiego.

Dowód handlu, o którym mowa w pierwszym akapicie, przedstawia się zgodnie z art. 5 akapit drugi rozporządzenia Komisji (WE) nr 1301/2006.

2. Wnioski o pozwolenia na wywóz złożone przez jednego wnioskodawcę nie mogą dotyczyć większej ilości produktów niż:

a) w odniesieniu do części określonej w ust. 1 lit. a), ilości równej 110 % całkowitej ilości produktów, o których mowa w art. 29 ust. 2, wywiezionych do Republiki Dominikańskiej w ciągu jednego spośród trzech lat kalendarzowych poprzedzających okres, którego dotyczy składany wniosek;

b) w odniesieniu do części określonej w ust. 1 lit. b), całkowitej maksymalnej ilości wynoszącej 600 ton.

Odrzuca się wnioski przekraczające limity określone w lit. a) ib).

3. Aby wniosek o pozwolenie na wywóz mógł zostać przyjęty, musi on dotyczyć wyłącznie jednego produktu objętego kodem produktu według nomenklatury refundacji, a wszystkie wnioski należy złożyć w tym samym czasie właściwemu organowi jednego państwa członkowskiego.

Wnioski o pozwolenia na wywóz spełniają warunki przyjęcia wyłącznie wówczas, gdy wnioskodawcy przy ich składaniu:

a) złożą zabezpieczenie zgodnie z art. 10;

b) w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 1 lit. a), podadzą informacje dotyczące ilości produktów określonych w art. 29 ust. 2 wywiezionych do Republiki Dominikańskiej w ciągu jednego spośród trzech lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w ust. 1 lit. a) niniejszego artykułu, oraz są w stanie to udowodnić w sposób zadowalający właściwe organy danego państwa członkowskiego. W tym celu przedsiębiorca, którego nazwa znajduje się na odpowiednim zgłoszeniu wywozowym, jest uważany za eksportera;

c) w odniesieniu do części, o której mowa w ust. 1 lit. b), są w stanie udowodnić w sposób zadowalający właściwe organy danego państwa członkowskiego, że spełniają ustanowione warunki.

Artykuł 31

Wnioski o pozwolenia należy składać między dniem 1 a 10 kwietnia każdego roku na kontyngent dotyczący okresu od dnia 1 lipca do 30 czerwca następnego roku.

Dla celów art. 4 ust. 1, wszystkie wnioski złożone przed upływem wyznaczonego terminu są traktowane tak, jak gdyby wpłynęły pierwszego dnia terminu przewidzianego na składanie wniosków.

Artykuł 32

Wnioski o pozwolenia oraz pozwolenia zawierają:

a) w sekcji 7 sformułowanie o treści: „Republika Dominikańska - DO”;

b) w sekcji 17 i 18 ilości, których dotyczy wniosek lub pozwolenie;

c) w sekcji 20 jeden z wpisów wymienionych w załączniku IV.

Pozwolenia wydane w ramach niniejszej sekcji oznaczają obowiązek wywozu do Republiki Dominikańskiej.

Artykuł 33

1. Nie później niż piątego dnia roboczego po upływie terminu składania wniosków o pozwolenia państwa członkowskie powiadamiają Komisję w formie zgodnej ze wzorem podanym w załączniku V o ilościach objętych wnioskami o pozwolenia, odrębnie dla każdej z dwóch części kontyngentu oraz dla każdego kodu produktu według nomenklatury refundacji lub, w stosownych przypadkach, powiadamiają o tym, że nie zostały złożone żadne wnioski.

Przed wydaniem pozwoleń państwo członkowskie weryfikuje w szczególności informacje, o których mowa w art. 29 ust. 2 i w art. 30 ust. 1 i 2.

Jeżeli okaże się, że informacje dostarczone przez przedsiębiorcę, który uzyskał pozwolenie są nieprawdziwe, pozwolenie jest unieważniane, a złożone zabezpieczenie ulega przepadkowi.

2. Komisja w możliwie jak najkrótszym czasie podejmuje decyzję o tym, w jakim stopniu złożone wnioski mogą zostać rozpatrzone pozytywnie, i informuje państwa członkowskie o swojej decyzji.

Jeżeli ogólna ilość produktów objętych wnioskami o pozwolenia w odniesieniu do obydwu części kontyngentu przekracza ilości, o których mowa w art. 30 ust. 1, Komisja określa współczynnik przydziału. Jeżeli w wyniku zastosowania współczynnika przydziału ilość produktu przypadająca na jednego wnioskodawcę jest mniejsza niż 20 ton, wnioskodawcy mogą wycofać swoje wnioski. W takim przypadku powiadamiają oni o tym właściwe organy w ciągu trzech dni roboczych po opublikowaniu decyzji Komisji. Zabezpieczenie zostaje niezwłocznie zwolnione. W ciągu ośmiu dni roboczych po opublikowaniu decyzji właściwe organy powiadamiają Komisję o ilościach produktów, których dotyczą wycofane wnioski oraz w odniesieniu do których zabezpieczenia zostały zwolnione.

Jeżeli ogólna ilość produktów objętych wnioskami jest mniejsza niż ilość dostępna na dany okres, Komisja rozdzieli pozostałą ilość na podstawie obiektywnych kryteriów, uwzględniając w szczególności wnioski o pozwolenia na wszystkie produkty objęte kodami CN 0402 10, 0402 21 oraz 0402 29.

Artykuł 34

1. Pozwolenia wydaje się na wniosek przedsiębiorcy, nie wcześniej niż w dniu 1 czerwca i nie później niż w dniu 15 lutego następnego roku. Pozwolenia są wydawane wyłącznie tym przedsiębiorcom, o których wnioskach o pozwolenia powiadomiono zgodnie z art. 33 ust. 1.

Państwa członkowskie informują Komisję najpóźniej do końca lutego przy użyciu formularza zawartego w załączniku VI o ilości produktów, na które nie zostały wydane pozwolenia w ramach obydwu części kontyngentu.

2. Pozwolenia na wywóz wydane zgodnie z niniejszą sekcją zachowują ważność od dnia ich rzeczywistego wydania w rozumieniu art. 23 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 do dnia 30 czerwca roku kontyngentowego, w odniesieniu do którego złożono wniosek o pozwolenie.

3. Zabezpieczenie zostaje zwolnione wyłącznie w jednym z poniższych przypadków:

a) po przedstawieniu dowodu, o którym mowa w art. 32 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 376/2008 wraz z dokumentem przewozowym, o którym mowa w art. 16 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 800/1999, w którym jako miejsce przeznaczenia wymienia się Dominikanę;

b) w odniesieniu do ilości produktów objętych wnioskami, na które nie mogły być wydane pozwolenia.

Zabezpieczenie związane z ilościami niewywiezionymi ulega przepadkowi.

4. W drodze odstępstwa od przepisów art. 9 rozporządzenia (WE) nr 1291/2000, pozwolenia są niezbywalne.

5. Najpóźniej do dnia 31 sierpnia każdego roku właściwe organy państwa członkowskiego przedstawiają Komisji przy użyciu formularza zawartego w załączniku VII następujące ilości według kodu produktu według nomenklatury refundacji w odniesieniu do poprzedniego dwunastomiesięcznego okresu, o którym mowa w art. 30 ust. 1:

– ilość przydzielona,

– ilość, na którą zostały wydane pozwolenia,

– ilość wywieziona.

Artykuł 35

1. Przepisy rozdziału II mają zastosowanie z wyłączeniem art. 8, 10 i 11.

2. W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1, posiadacze pozwolenia mogą na swój wniosek otrzymać zgodę na zmianę kodu widniejącego w sekcji 16 pozwolenia na wywóz na inny kod, o którym mowa w art. 29 ust. 2, jeżeli stawka refundacji jest taka sama.

Takie wnioski są składane przed dniem wywozu w rozumieniu art. 5 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 800/1999.

W ciągu dwóch dni roboczych od zmiany kodu produktu właściwe organy państwa członkowskiego podają Komisji:

a) nazwę i adres posiadacza pozwolenia;

b) numer seryjny pozwolenia bądź wypisu z pozwolenia oraz datę wydania;

c) pierwotny kod produktu;

d) ostateczny kod produktu.

3. Przewidziane w niniejszej sekcji powiadomienie jest dokonywane przez państwo członkowskie za pomocą środków elektronicznych, zgodnie z informacją udzieloną państwom członkowskim przez Komisję.

ROZDZIAŁ IV

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł 36

Uchyla się rozporządzenia (WE) nr 174/1999 i (EWG) nr 896/84.

Odesłania do rozporządzenia (WE) nr 174/1999 rozumiane są jako odesłania do niniejszego rozporządzenia i odczytywane są zgodnie z tabelą korelacji przedstawioną w załączniku VIII.

Rozporządzenie (WE) nr 174/1999 stosuje się nadal do pozwoleń, o które wniosek złożono przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia.

Artykuł 37

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wniosków o pozwolenie na wywóz złożonych od dnia 1 września 2006 r.

Na wniosek zainteresowanego przedsiębiorcy złożony w ciągu trzech miesięcy od dnia opublikowania niniejszego rozporządzenia, art. 7 ust. 2 ma zastosowanie do pozwoleń wydanych przed dniem 1 września 2006 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 17 sierpnia 2006 r.