RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 66,

uwzględniając inicjatywę Królestwa Belgii i Królestwa Szwecji(¹),

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(²),

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) System Informacyjnego Schengen, ustanowiony na mocy postanowień tytułu IV Konwencji z 1990 r. wykonawczej do Układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach, dalej zwanej „Konwencją z Schengen z 1990 r.”, stanowi zasadniczy instrument stosowania przepisów dorobku Schengen włączonego w ramy Unii Europejskiej.

(2) W swojej obecnej postaci System Informacyjny Schengen posiada zdolność obsłużenia nie więcej niż 18 uczestniczących w nim państw. W chwili obecnej działa on w 13 Państwach Członkowskich i 2 innych państwach (Islandia i Norwegia), a w najbliższej przyszłości będzie funkcjonował w Zjednoczonym Królestwie i Irlandii. Jednakże nie został on zaprojektowany do obsłużenia zwiększonej liczby Państw Członkowskich Unii Europejskiej po jej rozszerzeniu.

(3) Z tego powodu, a także w celu wykorzystania najnowszych osiągnięć w dziedzinie informatyki oraz umożliwienia wprowadzenia nowych funkcji, konieczne jest opracowanie nowej, drugiej generacji Systemu Informacyjny Schengen (SIS II) zgodnie z tym, co zostało już potwierdzone w decyzji SCH/Com-ex (97) 24 Komitetu Wykonawczego z dnia 7 października 1997 r.(³).

(4) Wydatki ponoszone na opracowanie SIS II będą pokrywane z budżetu Unii Europejskiej zgodnie ze stosowanymi wnioskami Rady z dnia 29 maja 2001 r. Wraz z decyzją Rady nr 2001/886/WSiSW z dnia 6 grudnia 2001 r w sprawie rozwoju Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) (⁴), niniejsze rozporządzenie stwarza podstawy prawne wymagane do przeznaczenia w budżecie Unii niezbędnych środków na utworzenie SIS II oraz do wykonania tej części budżetu.

(5) Podstawę prawną stanowią dwa akty: niniejsze rozporządzenie oparte na art. 66 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską oraz decyzja Rady oparta na art. 30 ust. 1 lit. a) i b), art. 31 lit. a) i b) i art. 34 ust. 2 lit. c) Traktatu o Unii Europejskiej. Wynika to z tego, że zgodnie ze wskazaniem art. 92 Konwencji z Schengen z 1990 r., System Informacyjny Schengen umożliwia organom wyznaczonym przez Umawiające się Strony, przy pomocy zautomatyzowanej procedury wyszukiwania, dostęp do wpisów dotyczących osób i majątku do celów kontroli granicznej oraz innych kontroli policyjnych i celnych przeprowadzanych w danym kraju zgodnie z prawem krajowym oraz do celów wydawania wiz, dokumentów pobytowych i wykonywania prawodawstwa dotyczącego cudzoziemców w kontekście przepisów dorobku Schengen odnoszących się do przepływu osób.

(6) Fakt, że na podstawę prawną niezbędną do tego, aby umożliwić finansowanie rozwoju SIS II z budżetu Unii składają się dwa odrębne instrumenty, nie narusza zasady, że System Informacyjny Schengen stanowi i powinien stanowić jeden zintegrowany system informacji oraz że SIS II musi być rozwijany jako taki.

(7) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przyszłego przyjęcia niezbędnych przepisów szczegółowo opisujących działanie i wykorzystanie SIS II, w szczególności: zasad określania kategorii danych wprowadzanych do systemu i celów, dla których dane te są wprowadzane i kryteriów ich wprowadzania, zasad dotyczących zawartości informacji SIS, w tym odpowiedzialności za ich prawidłowość, zasad dotyczących okresu utrzymywania wpisów, ich konsolidacji i kompatybilności, zasad dostępu do danych SIS oraz zasad ochrony danych osobowych i ich kontroli.

(8) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(⁵).

(9) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, należącego do obszaru określonego w art. 1 lit. g) decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen (⁶) oraz art. 8 ust. 2 decyzji Rady 2000/365/WE dotycząca wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(⁷).

(10) Konieczne jest zawarcie porozumienia pozwalającego na udział przedstawicieli Islandii i Norwegii w pracach komitetów wspierających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Porozumienie takie było przedmiotem rozważań w ramach wymiany listów, między Wspólnotą a Islandią i Norwegią, załączonych do wskazanego wyżej Układu o Stowarzyszeniu(⁸).

(11) Zgodnie z art. 3 Protokołu w sprawie stanowiska Zjednoczonego Królestwa i Irlandii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Zjednoczone Królestwo poinformowało listem z dnia 6 września 2001 r., o swojej woli uczestniczenia w przyjęciu i stosowaniu niniejszego rozporządzenia.

(12) Niniejsze rozporządzenie, ani uczestnictwo Zjednoczonego Królestwa w jego przyjęciu i stosowaniu, pozostają bez uszczerbku dla porozumień w sprawie częściowego uczestnictwa Zjednoczonego Królestwa w dorobku Schengen, określonych w decyzji Rady 2000/365/WE.

(13) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszego rozporządzenia i w związku z tym nie jest związana jego treścią ani objęta zakresem jego stosowania. Biorąc pod uwagę, że niniejsze rozporządzenie stanowi element dorobku Schengen w rozumieniu przepisów tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania zgodnie z art. 5 wspomnianego Protokołu zadecyduje o wprowadzeniu w życie niniejszego instrumentu do własnego prawa krajowego w okresie sześciu miesięcy od jego przyjęcia,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

System Informacyjny Schengen, ustanowiony na podstawie postanowień tytułu IV Konwencji z Schengen z 1990 r., zastępuje się nowym systemem, Systemem Informacyjnym Schengen II (SIS II), który umożliwia włączenie nowych Państw Członkowskich do tego systemu.

Artykuł 2

SIS II jest rozwijany przez Komisję jako jeden, zintegrowany system, zgodnie z procedurami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. Rozwinięcie obejmuje także przygotowanie integracji technicznej w ramach SIS II, w szczególności w odniesieniu do państw członkowskich, które przystąpiły do Unii Europejskiej w 2004 r. [1]

Artykuł 3

Środki niezbędne do rozwoju SIS II, w odniesieniu do zagadnień innych, niż wymienione w art. 4, są przyjmowane zgodnie z procedurą zarządzania, określoną w art. 5 ust. 2.

Artykuł 4

Środki niezbędne do rozwoju SIS II w odniesieniu do zagadnień wymienionych poniżej są przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną określoną w art. 5 ust. 3:

a) projekt fizycznej architektury systemu, w tym sieci komunikacyjnej;

b) aspekty techniczne mające wpływ na ochronę danych osobowych;

c) aspekty techniczne mające poważne następstwa finansowe dla budżetów Państw Członkowskich lub mające poważne skutki techniczne dla systemów krajowych Państw Członkowskich;

d) opracowanie wymogów w zakresie bezpieczeństwa.

Artykuł 4A

[2] 1. Nie naruszając odpowiedzialności Komisji w zakresie opracowania systemu SIS II, na czas opracowywania systemu jego jednostka centralna jest zlokalizowana w Strasburgu (Francja), a centralna jednostka rezerwowa jest zlokalizowana w Sankt Johann im Pongau (Austria).

2. Do czasu zakończenia procesu opracowywania Francja i Austria zapewniają odpowiednią infrastrukturę i środki na potrzeby funkcjonowania odpowiednio jednostki centralnej i centralnej jednostki rezerwowej systemu SIS II.

3. Organ krajowy dostarczający infrastrukturę i środki, o których mowa w ust. 2, może w okresie opracowywania systemu otrzymać od Wspólnoty dotację na przystosowanie i utrzymanie miejsca lokalizacji systemu lub na świadczenie niezbędnych usług wynikających z faktu umiejscowienia SIS II na terytorium kraju.

Artykuł 5

1. Komisja jest wspomagana odpowiednio przez Komitet zarządzający lub regulacyjny.

2. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE określa się na dwa miesiące.

3. W przypadku dokonania odniesienia do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji nr 1999/468/WE.

Okres ustanowiony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE określa się na dwa miesiące.

4. Każdy z komitetów uchwala swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 6

Na koniec każdego półrocza, a po raz pierwszy na koniec drugiego półrocza 2002 r., Komisja przedstawia Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdanie okresowe na temat postępu prac związanych z rozwojem SIS II.

Artykuł 7

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Niniejsze rozporządzenie traci moc z dniem 31 grudnia 2008 r. [3]

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich zgodnie z Traktatem ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Brukseli, dnia 6 grudnia 2001 r.