Koszty podatkowe 2024 – najnowsze interpretacje podatkowe

1. Wprowadzenie – koszty podatkowe

Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 updof i art. 16 ust. 1 updop (zob. art. 22 ust. 1 updof i art. 15 ust. 1 updop). 

Zgodnie z ogólnie przyjętą wykładnią tych przepisów za koszt uzyskania przychodu może zostać uznany jedynie taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

• jest poniesiony przez podatnika, tj. pokryty z zasobów majątkowych podatnika;

• jest definitywny (rzeczywisty);

• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;

• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;

• został właściwie udokumentowany;

• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z przepisami podatkowymi (art. 16 ust. 1 updop i art. 23 ust. 1 updof) nie uważa się za koszty podatkowe.

Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Związek wydatku z osiągnięciem przychodów, zachowaniem albo zabezpieczeniem ich źródła. Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu podatnika.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu podatkowego uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy na podstawie wszystkich występujących okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania przychodu, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu.