Wpływ zmiany płatnika zasiłków w 2022 r. na obowiązki pracodawcy
Podmiot uprawniony od 1 stycznia 2022 r. do wypłaty świadczeń z FUS (zasiłków chorobowych, opiekuńczych, macierzyńskich, świadczenia rehabilitacyjnego), którym może być płatnik składek lub ZUS, ustalany jest na dzień 30 listopada 2021 r. Podmiot, który staje się od nowego roku tym płatnikiem zasiłków, ma obowiązek ustalać do nich prawo, a także je wyliczać, dokonywać ich wypłaty i wykazywać w dokumentacji rozliczeniowej. Natomiast podmiot, który przestaje być płatnikiem zasiłków, musi przekazywać do ZUS dokumentację, na podstawie której organ ustali prawo do świadczeń, i w inny sposób wykazywać okresy niezdolności do pracy w raportach rozliczeniowych.
Wypłata zasiłków z FUS przez płatnika składek następuje po nabyciu do nich prawa (jeżeli upłynął odpowiedni okres wyczekiwania), tj.:
- po wyczerpaniu okresu pobierania wynagrodzenia chorobowego w przypadku pracowników (od 34 dnia lub w przypadku ubezpieczonych, którzy ukończyli 50 lat - od 15 dnia niezdolności do pracy) w danym roku,
- od pierwszego dnia niezdolności do pracy osób ubezpieczonych dobrowolnie (m.in. zleceniobiorców).
Natomiast wypłaty zasiłków po ustaniu zatrudnienia zawsze dokonuje ZUS.
Przejęcie obowiązków płatnika zasiłków w nowym roku
Jeżeli płatnikiem zasiłków od 1 stycznia 2022 r. staje się płatnik składek (w poprzednim roku był nim ZUS), nie zawsze będzie dokonywał wypłaty tych świadczeń od tego terminu.
Natomiast gdy płatnikiem zasiłków po 31 grudnia 2021 r. zostanie ZUS (właściwy dla siedziby płatnika składek lub miejsca prowadzenia przez niego działalności/miejsca zamieszkania w przypadku podmiotów niemających osobowości prawnej), przejęcie wypłaty świadczeń z FUS odbywa się od 1 stycznia 2022 r., nawet gdyby ubezpieczony, któremu zasiłek wypłacał dotychczas płatnik składek, był nieprzerwanie niezdolny do pracy na przełomie roku.