orzeczenie

Koszt położenia kostki można pokryć z funduszu rehabilitacji

Przy wykorzystaniu pieniędzy zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) na położenie kostki brukowej na parkingu przy bazie wypoczynkowej nie jest konieczne stosowanie proporcji przy ustalaniu wysokości takiego wydatku w stosunku do liczby zatrudnionych w firmie niepełnosprawnych pracowników. Taki wymóg – jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (NSA) – nie wynika z przepisów.

Rozpatrywał on skargę pracodawcy, który budował bazę wypoczynkową w Zakopanem i w ramach tej inwestycji wydał 25 tys. zł z konta ZFRON na pokrycie kosztu położenia kostki brukowej na przylegającym do niej parkingu. Następnie zwrócił się do naczelnika urzędu skarbowego o zaświadczenie uznające ten wydatek za pomoc de minimis, ale ten odmówił jego wydania. Ta decyzja została utrzymana w mocy przez dyrektora izby skarbowej, do którego pracodawca złożył zażalenie. Obydwa organy argumentowały, że baza wypoczynkowa ma być dostępna dla wszystkich pracowników, a więc nie tylko tych niepełnosprawnych stanowiących 60 proc. kadry. Dlatego pokryciu ze środków ZFRON mogłaby podlegać tylko część poniesionego wydatku proporcjonalna do ich liczby. Fiskus twierdził też, że wydatek był niecelowy i nieoszczędny, bo parking nie miał jakichkolwiek udogodnień czy szczególnych rozwiązań technicznych dostosowujących go do potrzeb niepełnosprawnych pracowników.