Egzekucja zaległych podatków i innych należności publicznoprawnych: kiedy można od niej odstąpić?

Wójt musi podejmować czynności zmierzające do odzyskania zaległych należności, bo w przeciwnym razie grozi mu odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. 
Są jednak dwa wyjątki od tej zasady

W praktyce każda jednostka samorządu terytorialnego ma problem z terminowymi wpływami należności publicznoprawnych, np. z tytułu podatków od nieruchomości. Co do zasady wierzyciel musi podjąć działania wobec dłużników zmierzające do przymusowej realizacji zobowiązania.

Reguluje je ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (dalej: u.p.e.a.). Ale czy rzeczywiście zawsze jest to obowiązek wierzyciela? Co grozi wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta, staroście czy zarządowi związku międzygminnego) jeśli nie podejmie czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych?

Konsekwencje zaniechania

Odpowiedzi na powyższe pytania udziela ustawa o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych. Artykuł 5 ust. 1 pkt 2 tej ustawy stanowi, iż naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest niepobranie lub niedochodzenie należności Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub innej jednostki sektora finansów publicznych albo pobranie lub dochodzenie tej należności w wysokości niższej niż wynikająca z prawidłowego obliczenia. Jak czytamy w orzeczeniu Regionalnej Komisji Orzekającej z 9 stycznia 2015 r. (sygn. akt RKO-522/69/14; Biuletyn NDFP 2015/3/3), przez niedochodzenie należności należy rozumieć „zaniechanie podjęcia określonych prawem czynności, których celem jest wyegzekwowanie ustalonej należności”.