Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 21 sierpnia 2024 r., sygn. I SA/Ol 161/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska Sędziowie sędzia WSA Andrzej Brzuzy sędzia WSA Anna Janowska (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 21 sierpnia 2024 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 1 marca 2024 r., nr 2801-IOV-1.4103.18.2023 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od sierpnia do grudnia 2013 r. oraz od stycznia do czerwca 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

A. P. (dalej jako: "strona", "podatnik", "skarżąca") wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako: "organ odwoławczy", "Dyrektor") z 1 marca 2024 r., wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 oraz art. 220 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r, poz. 2383 ze zm., dalej jako: "O.p.") w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z 21 listopada 2018 r., sygn. akt I SA/Ol 586/18, utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. (dalej jako: "organ pierwszej instancji", "Naczelnik") z 20 października 2017 r. którą:

1) umorzono postępowanie podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2013 r.,

2) określono zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, marzec, kwiecień i czerwiec 2014 r.,

3) określono nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do odliczenia w następnych okresach rozliczeniowych za luty i maj 2014 r.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że organ pierwszej instancji w wyniku kontroli w zakresie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe od sierpnia 2013 r. do czerwca 2014 r. ustalił, że strona w ramach działalności gospodarczej prowadzonej pod firmą [...] A. P. m.in. zmniejszyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z 29 faktur VAT, w których jako sprzedawca widnieje K. P., jak również o podatek naliczony wynikający z 3 faktur wystawionych przez G. Sp. z o.o. w S., które nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych. W konsekwencji organ pierwszej instancji decyzją pozbawił stronę prawa do odliczenia w oparciu o faktury wystawione przez ww. podmioty na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm., dalej: "ustawy o VAT").