Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 lipca 2024 r., sygn. II SA/Rz 680/24

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2024 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze sprzeciwu J. N. od decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie z dnia 26 marca 2024 r. nr SKO.415/542/2023 w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy uchyla zaskarżoną decyzję; zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rzeszowie na rzecz J.N. kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rzeszowie (dalej: "Kolegium") decyzją z 26 marca 2024 r. nr SKO.415/542/2023, na podstawie art. 138 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r., poz. 775 ze zm., dalej: "K.p.a."), po rozpatrzeniu odwołania A.L. i M.L. (dalej: "Odwołujący") od decyzji Wójta Gminy [...] (dalej: "Wójt") z 9 listopada 2023 r. nr RZP.6730.1.105.2023. WK, ustalającej warunki zabudowy na zamierzenie inwestycyjne pn. "budowa budynku handlowo-usługowego na działkach nr [...], [...], [...] położonych w miejscowości [...] na rzecz J.N. (dalej: "Wnioskodawczyni/"Skarżąca"), uchyliło decyzję Wójta w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu stwierdzone zostało, że Wójt decyzją z 9 listopada 2023 r., ustalił warunki zabudowy na opisane wyżej zamierzenie inwestycyjne. Odwołanie od tej decyzji wnieśli Odwołujący zarzucając naruszenie przepisów postępowania oraz prawa materialnego, tj. art. 61 ust.1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm., dalej: "u.p.z.p."). Decyzją z 23 lutego 2023 r. Kolegium uwzględniło odwołanie, jednakże z innych przyczyn. Powołując przepisy stanowiące materialnoprawną podstawę decyzji o ustaleniu warunków zabudowy wyeksponowało art. 61 ust. 1 pkt 5 u.p.z.p., który dotyczy zgodności decyzji z przepisami odrębnymi. Wójt ustalając wnioskowane warunki zabudowy ustalił, że teren, na którym położone są działki pod zabudowę nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na cele nierolnicze albo objęty jest zgodą uzyskaną przy sporządzaniu miejscowych planów, które utraciły ważność na mocy art. 67 ustawy, o której mowa w art. 88 ust. 1. Część terenu objętego wnioskiem położona jest w obszarze, który wg Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy [...] uchwalonego uchwałą Gminnej Rady Narodowej w [...] nr [...] z dnia [...] 1987 r. położona jest w terenie oznaczonym A3.04 R - jest to teren użytków rolnych z zakazem realizacji jakiejkolwiek zabudowy. Natomiast część terenu inwestycyjnego, wg tego samego planu, położona jest w obszarze A3.85.KS - tereny projektowanych magazynów i składów oraz stacji paliw. W związku z tym Wójt wykonał analizę wynikającą z art. 7 ust. 2a ustawy z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 2409 ze zm., dalej: "ustawa o ochronie gruntów") stwierdzając, że spełnione zostały warunki z art. 7 ust. 2a pkt 1 - 4 tej ustawy, przy czym przepis ten uwzględnił w brzmieniu obowiązującym do 23 września 2023 r. Kolegium wskazało, że z dniem 24 września 2023 r. weszła w życie ustawa z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu o zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r., poz. 1688, dalej: "ustawa zmieniająca"), która przepisem art. 14 pkt 2 lit. a zmieniła art. 7 ust. 2a ustawy o ochronie gruntów. Od dnia 24 września 2023 r. przepis ten ma brzmienie: "Nie wymaga uzyskania zgody właściwego ministra do spraw rozwoju wsi przeznaczenie na cele nierolnicze i nieleśne gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klas I-III położonych na obszarze uzupełnienia zabudowy w rozumieniu przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym." Zmiana ta w ocenie Kolegium oznacza, że wyjątek, o jakim mowa w tym przepisie, będzie mógł mieć zastosowanie dopiero po wejściu w życie planu ogólnego, który wyznaczy obszar uzupełnienia zabudowy. Do tego czasu przeznaczenie gruntów rolnych stanowiących użytki rolne klasy I - III na cele nierolnicze będzie mogło nastąpić tylko w planie miejscowym (za zgodą ministra). W związku z tym Kolegium uznało, że Wójt wydając decyzję oparł się na nieaktualnym stanie prawnym. Konsekwencją powyższego jest to, że zachodzi konieczność podjęcia całkowicie odmiennego postępowania wyjaśniającego, co uzasadnia podjęcie decyzji kasacyjnej, przewidzianej przepisem art. 138 § 2 K.p.a.