RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 66,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w Sewilli w dniach 21 i 22 czerwca 2002 r. uznała za sprawę najwyższego priorytetu ustanowienie wspólnego systemu identyfikacyjnego dla potrzeb danych wizowych i wezwała do jego jak najszybszego wprowadzenia w świetle przeprowadzonego studium wykonalności oraz na podstawie wytycznych przyjętych przez Radę dnia 13 czerwca 2002 r.

(2) W dniach 5-6 czerwca 2003 r. Rada z zadowoleniem przyjęła studium wykonalności w postaci przedstawionej przez Komisję w maju 2003 r., potwierdziła cele wytyczone dla VIS określone w wytycznych oraz poprosiła Komisję o kontynuację prac przygotowawczych nad rozwojem VIS przy współpracy z Państwami Członkowskimi na podstawie architektury scentralizowanej, biorąc pod uwagę opcję wspólnej platformy technicznej z Systemem Informacyjnym Schengen drugiej generacji (SIS II).

(3) W dniach 19 i 20 czerwca 2003 r. Rada Europejska w Salonikach uznała za konieczne, w ślad za studium wykonalności, jak najszybsze określenie kierunków odnośnie planowania rozwoju VIS i odpowiednich podstaw prawnych, które pozwolą na jego ustanowienie oraz zaangażowanie niezbędnych środków finansowych.

(4) Niniejsza decyzja stanowi wymaganą podstawę prawną dla włączenia w budżet ogólny Unii Europejskiej niezbędnych środków na rozwój VIS i realizację tej części budżetu, wraz ze środkami przygotowawczymi niezbędnymi dla wdrożenia cech biometrycznych w późniejszym etapie zgodnie z wnioskami Rady z dnia 19 lutego 2004 r.

(5) Środki niezbędne do wprowadzenia w życie tej decyzji winny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(¹). Komitet wspierający Komisję powinien zbierać się, jeżeli jest to niezbędne, w dwóch odrębnych składach w zależności od porządku obrad.

(6) Zważywszy, że cel niniejszej decyzji, a mianowicie rozwój wspólnego VIS, nie może być osiągnięty w wystarczającym stopniu przez Państwa Członkowskie, ale może być, z racji skali i wpływu działań, lepiej osiągnięty na szczeblu Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia tego celu.

(7) Niniejsza decyzja szanuje prawa podstawowe i przestrzega zasad przyjętych w szczególności przez Kartę Praw Podstawowych Unii Europejskiej.

(8) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie bierze udziału w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana i nie uczestniczy w jej zastosowaniu. Zważywszy, że niniejsza decyzja wykorzystuje jako bazę dorobek Schengen na mocy postanowień tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 5 wyżej wymienionego protokołu Dania zdecyduje w terminie sześciu miesięcy po przyjęciu tej decyzji przez Radę, czy dokona transpozycji tej decyzji do swego prawa krajowego.

(9) W stosunku do Islandii i Norwegii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie postanowień dorobku Schengen w myśl Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(²), które wchodzą w zakres opisany w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE(³) w sprawie niektórych warunków stosowania tej Umowy.

(10) Należy poczynić ustalenia w celu umożliwienia przedstawicielom Islandii i Norwegii przyłączenie się do prac komitetów pomagających Komisji w wykonaniu jej uprawnień wykonawczych. Tego rodzaju ustalenia były rozważane w wymianie listów między Wspólnotą a Islandią i Norwegią, załączonej do wyżej wymienionej Umowy(⁴).

(11) Niniejsza decyzja stanowi kontynuację rozwijania postanowień dorobku Schengen, w którym nie bierze udziału Zjednoczone Królestwo, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(⁵). Zjednoczone Królestwo nie bierze wobec tego udziału w przyjęciu niniejszej Decyzji, nie jest nią związane i nie uczestniczy w jej stosowaniu.

(12) Niniejsza decyzja stanowi kontynuację rozwijania postanowień dorobku Schengen, w którym nie bierze udziału Irlandia, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. w sprawie prośby Irlandii o uczestnictwo w niektórych z postanowień dorobku Schengen(⁶). Irlandia nie bierze wobec tego udziału w przyjęciu niniejszej decyzji, nie jest nią związana i nie uczestniczy w jej zastosowaniu,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł 1

1. Niniejszym ustanawia się system służący wymianie danych wizowych między Państwami Członkowskimi, dalej zwany „Wizowym Systemem Informacyjnym” (VIS), który umożliwi upoważnionym do tego celu władzom krajowym wprowadzanie i uaktualnianie danych wizowych oraz elektroniczną konsultację tych danych.

2. [1] Wizowy system informacyjny jest oparty na architekturze scentralizowanej, a w jego skład wchodzą następujące elementy:

a) centralna infrastruktura wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację, o którym mowa w art. 17 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/817 (⁷),

b) centralny system informacyjny zwany dalej „centralnym wizowym systemem informacyjnym” (CS-VIS);

c) interfejs krajowy w każdym państwie członkowskim, zwany dalej „interfejsem krajowym” (NI-VIS), zapewniający połączenie z odpowiednimi centralnymi organami krajowymi danego państwa członkowskiego;

d) infrastruktura komunikacyjna między centralnym wizowym systemem informacyjnym i interfejsami krajowymi;

e) bezpieczny kanał komunikacyjny między systemem centralnym EES i systemem centralnym VIS;

f) bezpiecznej infrastruktury łączności między systemem centralnym VIS a infrastrukturą centralną europejskiego portalu wyszukiwania ustanowionego na mocy art. 6 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/817 oraz wspólnego repozytorium danych umożliwiających identyfikację ustanowionego na mocy art. 17 ust. 1 rozporządzenia (UE) 2019/817.

Artykuł 2

1. Centralny Wizowy System Informacyjny, interfejs krajowy w każdym Państwie Członkowskim i infrastruktura komunikacyjna między Centralnym Wizowym Systemem Informacyjnym a interfejsami krajowymi są rozwijane przez Komisję.

2. Infrastruktury krajowe są dostosowywane i/lub rozwijane przez Państwa Członkowskie.

Artykuł 3

Środki niezbędne dla rozwoju Centralnego Wizowego Systemu Informacyjnego, interfejsów krajowych w każdym Państwie Członkowskim i infrastruktury komunikacyjnej między Centralnym Wizowym Systemem Informacyjnym a interfejsami krajowymi, zostaną przyjęte zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 ust. 2 w sprawach innych niż wymienione w art. 4.

Artykuł 4

W poniższych sprawach środki niezbędne dla rozwoju Centralnego Wizowego Systemu Informacyjnego, interfejsów krajowych w każdym Państwie Członkowskim i infrastruktury komunikacyjnej między Centralnym Wizowym Systemem Informacyjnym a interfejsami krajowymi są przyjmowane zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 5 ust. 3:

a) projekt architektury fizycznej systemu łącznie z siecią komunikacyjną;

b) aspekty techniczne mające znaczenie dla ochrony danych osobowych;

c) aspekty techniczne mające poważne skutki finansowe dla budżetów Państw Członkowskich lub mające poważne konsekwencje techniczne dla systemów krajowych Państw Członkowskich;

d) opracowanie wymogów bezpieczeństwa, wraz z aspektami biometrycznymi.

Artykuł 5

1. Komisja jest wspierana przez komitet powołany do życia na mocy art. 5 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2424/2001 z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie rozwoju Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)(⁸).

2. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustalony w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

3. W przypadku odniesienia do niniejszego ustępu, zastosowanie mają art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE.

Okres ustalony w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi dwa miesiące.

4. Komitet przyjmuje swój regulamin wewnętrzny.

Artykuł 6

Komisja przedłoży Parlamentowi Europejskiemu i Radzie coroczne sprawozdanie z postępu prac w rozwoju Centralnego Wizowego Systemu Informacyjnego, interfejsów krajowych w każdym Państwie Członkowskim oraz infrastruktury komunikacyjnej między Centralnym Wizowym Systemem Informacyjnym a interfejsami krajowymi, po raz pierwszy uczyni to przed końcem roku następującego po podpisaniu kontraktu dotyczącego rozwoju VIS.

Artykuł 7

Niniejszą decyzję stosuje się od dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Artykuł 8

Niniejsza decyzja skierowana jest do Państw Członkowskich zgodnie z Traktatem Ustanawiającym Wspólnotę Europejską.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 8 czerwca 2004 r.