Organ rentowy ustalając podstawę wymiaru świadczenia obowiązany jest uwzględnić wszystkie składniki wynagrodzenia mające znaczenie przy tym ustaleniu, a wynikające z treści przedstawionych dowodów. Decyzja, przy wydaniu której pominięto niektóre składniki wynagrodzenia, dotknięta jest błędem organu rentowego uzasadniającym wypłatę ponownie ustalonego świadczenia za okres poczynając od miesiąca, w którym
Żądanie rozwiedzionego małżonka eksmisji współmałżonka z zajmowanej wspólnie osobnej kwatery stałej, przydzielonej temu małżonkowi jako żołnierzowi zawodowemu (art. 8 ustawy z dnia 20 maja 1976 r. o zakwaterowaniu sił zbrojnych - Dz. U. Nr 19, poz. 121; zm.: Dz. U. z 1983 r. Nr 16, poz. 78 i z 1984 r. Nr 34, poz. 182), nie podlega rozpoznaniu w drodze sądowej; podlega jednak rozpoznaniu w sądowym postępowaniu
1. Jeżeli podatnik stosuje się do znanego mu stanowiska organów podatkowych - chociażby było ono błędne - brak jest podstaw do przerzucania skutków tego błędu na podatnika. 2. Nie można bowiem nie uwzględnić i tej okoliczności, że zastosowanie określonej stawki podatku ma istotny wpływ na ustalenie ceny produktu, a więc i na wynik finansowy przedsiębiorstwa. Dokonanie korekty z mocą wsteczną, kiedy
Przeznaczenie nieruchomości w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego pod budownictwo jednorodzinne stwarza - w myśl art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ - możliwość podziału nieruchomości, nie daje jednak podstawy do wywłaszczenia takiej nieruchomości, gdy właściciel nie wyrazi zgody na jej zbycie po cenie
1. Ustalenie przez organ administracji państwowej odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość według ceny niższej od oferowanej za tę samą nieruchomość jej właścicielowi przez samodzielnego, samorządnego i samofinansującego się inwestora, na wniosek którego nieruchomość wywłaszczono, stanowi naruszenie zasady art. 7 Kpa i art. 59 ust. 4 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu
Decyzja o wywłaszczeniu nieruchomości na cele skoncentrowanego budownictwa jednorodzinnego wydana bez uprzedniej uchwały właściwej rady narodowej podjętej w trybie art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 22 poz. 99/ jest decyzją wydaną bez podstawy prawnej.
Uchybienia organu administracji państwowej nie mogą powodować ujemnych następstw dla obywatela, który działa w dobrej wierze i w zaufaniu do treści otrzymanej decyzji administracyjnej. Odstępstwa od tej elementarnej zasady, znajdującej wyraz w art. 8 i art. 9 Kpa, mogą mieć miejsce wyjątkowo i jedynie w sytuacjach wyraźnie przez prawo przewidzianych.
Wykonywanie w ramach zastępczej służby poborowych czynności odpowiadających czynnościom pracowniczym, o jakich mowa w par. 5 ust. 1 pkt 3 zarządzenia Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 grudnia 1986 r. w sprawie zasad i limitów przyjęć oraz zakresu egzaminu wstępnego na pierwszy rok studiów w Akademiach Medycznych w roku akademickim 1987/1988 /M.P. nr 35 poz. 274 ze zm./ nie jest świadczeniem
1. Właściwość organu w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji, wydanej na podstawie przepisu uchylonego na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, ustala się według art. 157 par. 1 Kpa. Równocześnie ze stwierdzeniem nieważności takiej decyzji, rozstrzygnięcie przez ten organ co do istoty sprawy może nastąpić tylko na wniosek strony, zawierający jej żądanie w tym zakresie /art. 87 ust. 3 ustawy
1. Z punktu widzenia dopuszczalności skargi na bezczynność organu /art. 216 par. 1 Kpa/ obojętne jest, czy organ administracji nie wydał decyzji z powodu swej opieszałości w załatwianiu sprawy, czy wobec uznania, że występują przesłanki negatywne dla załatwienia sprawy przez wydanie decyzji. 2. Wydanie przez organ administracji postanowienia o niedopuszczalności odwołania /art. 134 Kpa/ nie przesądza
Do roszczeń poszkodowanego dochodzonych na tej podstawie, że po ustaleniu prawomocnym wyrokiem renty z powodu zwiększenia się potrzeb powstały dalsze skutki w postaci utraty zdolności do pracy, ma zastosowanie art. 907 § 2 k.c.; w tym wypadku nie stosuje się art. 442 k.c.
1.Przerobienie w zaświadczeniu lekarskim, mającym stanowić podstawę wypłacenia pracownikowi zasiłku chorobowego, symbolu 980 na inny symbol wyczerpuje znamiona sfałszowania zaświadczenia lekarskiego w rozumieniu § 4 zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy (M.P. Nr 42, poz. 263). 2.Sformułowanie
1. Przerobienie w zaświadczeniu lekarskim, mającym stanowić podstawę wypłacenia pracownikowi zasiłku chorobowego, symbolu 980 na inny symbol wyczerpuje znamiona sfałszowania zaświadczenia lekarskiego w rozumieniu § 4 zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy (Mon. Pol. nr 42, poz. 263
1. Organowi administracji państwowej można zarzucić bezczynność /art. 216 par. 1 Kpa/, gdy organ ten zawiesił postępowanie i nie podjął niezbędnych działań w celu usunięcia przeszkody do dalszego postępowania /art. 99 i art. 100 Kpa/. 2. Gdy nie było przyczyn, które uzasadniały zawieszenie postępowania, należy je podjąć na żądanie strony lub z urzędu /art. 97 par. 2 Kpa/.
Okres, w którym zainteresowany nie wykonywał zatrudnienia z powodu sprawowania opieki nad członkami rodziny nawet w sytuacjach wymienionych w art. 13 ust. 3 pkt 1 lit. a i b ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.), lecz nie poprzedzony wykonywaniem zatrudnienia, nie jest zaliczalny do okresu zatrudnienia, gdyż nie stanowi
Warunkiem objęcia ubezpieczeniem społecznym rolników indywidualnych (ustawa z dnia 14 grudnia 1982 r. Dz. U. Nr 40, poz. 268 ze zm.) małżonka rolnika jest prowadzenie przez niego gospodarstwa rolnego.
Możliwość wymierzenia jednostce gospodarki uspołecznionej kary pieniężnej na podstawie art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1984 r. o gospodarce energetycznej /Dz.U. nr 21 poz. 96/ związana jest z samym naruszeniem zakazu produkcji urządzeń energetycznych bez uzgodnienia wymaganego przez art. 22 tej ustawy, bez względu na to, czy naruszenie to spowodowało straty w gospodarce energetycznej.
Jeżeli nieruchomość została wywłaszczona w celu budowy osiedla, użycie jej na budowę urządzeń infrastruktury osiedla jest również zgodne z celem wywłaszczenia.
Zawiązanie przez osoby fizyczne "Społecznego Komitetu Garaży" nie zmienia faktu, że projektowana przez nie inwestycja jest inwestycją osób fizycznych, a nie inwestycją jednostki gospodarki uspołecznionej, bądź organizacji społecznej.
Jeżeli według ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/ nie jest możliwe zajmowanie przez tą samą osobę /lub małżonków/ dwóch lokali mieszkalnych /art. 23 ust. 1 cyt. ustawy/, to tym bardziej nie można uznać za dopuszczalne stworzenie możliwości zajmowania dwóch lokali mieszkalnych w wyniku przydzielenia przez terenowy organ administracji państwowej /art. 31 ust.
Niedopuszczalny jest przydział lokalu mieszkalnego na rzecz dzieci dotychczasowego najemcy, jeżeli w pozostałej części tego lokalu zamieszkuje jego właściciel /art. 42 ust. 1 w związku z art. 24 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe, Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/.
