Uchwała SN z dnia 5 listopada 1987 r., sygn. III CZP 63/87

Przewodniczący: sędzia SN K. Piasecki (sprawozdawca). Sędziowie SN: G. Bieniek, T. Bukowski.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Floriana G. przeciwko Krajowe; Państwowej Komunikacji Samochodowej - Oddział w G. i Państwowemu Zakładowi Ubezpieczeń - Inspektorat w G. o podwyższenie renty po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Katowicach postanowieniem z dnia 22 września 1987 r., do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

Czy roszczenie poszkodowanego, który w związku z uszkodzeniem ciała pobierał od pozwanego zobowiązanego do naprawienia szkody rentę z powodu zwiększenia się jego potrzeb, a który następnie domaga się podwyższenia tejże renty na tej podstawie, że w późniejszym okresie powstały dalsze skutki w postaci utraty zdolności do zarobkowania - rozpoznać należy jako zwiększenie się rozmiarów szkody dotychczasowej na podstawie art. 907 § 2 k.c., czy też chodzi tu o roszczenie wynikające z nowej szkody, które podlega rozpoznaniu na podstawie art. 444 § 2 k.c. i dla którego przedawnienie biegnie zgodnie z przepisami art. 442 k.c.?