Uchwała SN z dnia 5 listopada 1987 r., sygn. III UZP 43/87

Sąd Najwyższy z udziałem prokuratora Prokuratury Generalnej PRL, w sprawie z wniosku Romana B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych – Oddział w O. po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Olsztynie postanowieniem z dnia 17 września 1987 r. do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:

1. Czy przerobienie symbolu „980” oznaczającego powstanie niezdolności do pracy wskutek nadużycia alkoholu wyczerpuje znamiona sfałszowania lub podrobienia zaświadczenia lekarskiego w rozumieniu § 4 zarządzenia Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie kontroli prawidłowości wykorzystywania zwolnień lekarskich od pracy (Mon. Pol. nr 42, poz. 263)?

2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na powyższe pytanie, czy sformułowanie: „nie wypłaca zasiłku” zawarte w pkt 2, powołanego przepisu oznacza, iż nie wypłaca się zasiłku za cały okres niezdolności do pracy, za okres, na który zaświadczenia lekarskie zostały w powyższy sposób sfałszowane, czy też nie wypłaca się zasiłku ponad zasady zawarte w art. 17 i 19 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. Dz.U. z 1983 r. nr 30, poz. 143)?