Uchwała SN z dnia 27 czerwca 1953 r., sygn. CPrez 195/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Uchwała SN z dnia 19 czerwca 1953 r., sygn. KO 13/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Stwierdzenie na rozprawie, iż czyn zarzucony oskarżonemu nie zawiera znamion przestępstwa, powoduje wydanie wyroku umarzającego postępowanie.

Uchwała SN z dnia 19 czerwca 1953 r., sygn. KO 182/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Pracownik, który podrabia lub przerabia dokument, stwierdzający okoliczności usprawiedliwiające jego nieobecność w pracy, lub dokumentu takiego używa za autentyczny, odpowiada na zasadzie przepisów kodeksu karnego, a w szczególności na zasadzie art. 191 lub 187 k. k.

Postanowienie składu 7 sędziów SN z dnia 11 czerwca 1953 r., sygn. KO 190/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

I. Sprawy nieletnich o przestępstwach z art. 7, 8 i 13 ustawy z dn. 19. IV 1950 r. o zabezpieczeniu socjalistycznej dyscypliny pracy (Dz. U. R. P. Nr 20, poz. 168) powinny być rozpoznawane w wydziałach dla nieletnich, a nie w zwykłych wydziałach karnych sądów powiatowych. II. Skazanie nieletniego na umieszczenie w zakładzie poprawczym za przestępstwo z art. 718 wspomnianej wyżej ustawy o zabezpieczeniu

Postanowienie składu 7 sędziów SN z dnia 11 czerwca 1953 r., sygn. KO 41/53/II

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

I. Handel łańcuszkowy, o którym mowa w art. 14 ustawy z dn. 2. VI 1947 r. (Dz. U. R. P. Nr 43, poz. 218), stanowi sam przez się jedną z postaci czynności nieuczciwych, mogących wywołać zwyżkę cen, co wyczerpuje istotę przewidzianego w tym przepisie przestępstwa i nie wymaga ponadto ustalenia, iż handel taki mógł spowodować zwyżkę cen w konkretnym przypadku. II Przedmiotem handlu łańcuszkowego w rozumieniu

Wyrok SN z dnia 8 czerwca 1953 r., sygn. I K 1428/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

O dobrowolnym odstąpieniu od działania w rozumieniu art. 25 k.k. może być mowa tylko wówczas, gdy sprawca zupełnie niezależnie od przeszkód zewnętrznych zaniechał przedsięwziętej swego zamiaru przestępnego.

Orzeczenie SN z dnia 3 czerwca 1953 r., sygn. I C 92/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Zajęta w drodze egzekucji dorożka samochodowa nie jest przedmiotem niezbędnym do wykonywania zawodu szofera przez dłużnika, który również nie posiadając własnego samochodu ma pełną możność zarabiać na utrzymanie osobistą pracą.

Orzeczenie SN z dnia 2 czerwca 1953 r., sygn. I C 464/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

W razie zaniedbywania przez przysposabiającego swych obowiązków wobec przysposabianego władza opiekuńcza może go pozbawić sprawowanej zamiast rodziców władzy rodzicielskiej i ustanowić dla dziecka opiekę. Przypadki usprawiedliwiające zawieszenie lub odebranie wspomnianej władzy nie podpadają w zasadzie pod pojęcie ważnych powodów rozwiązania przysposobienia w myśl art. 70 § 1 kod. rodź.

Postanowienie SN z dnia 30 maja 1953 r., sygn. KZ 18/53/II

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

W myśl art. 13 ustawy o amnestii z dn. 22. XI 1952 r. (Dz. U. Nr 46, poz. 309) amnestię stosuje się do poszczególnych zbiegających się przestępstw, a więc o zastosowaniu amnestii decyduje wartość mienia będącego przedmiotem każdego ze zbiegających się przestępstw.

Orzeczenie SN z dnia 19 maja 1953 r., sygn. C 1312/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Przy ustalaniu wysokości renty należnej poszkodowanemu wobec częściowej utraty zdolności do pracy zarobkowej wskutek nieszczęśliwego wypadku należy porównać obecne zarobki poszkodowanego z zarobkami, jakie mógłby osiągnąć obecnie na stanowisku zajmowanym w czasie wypadku. Ewentualna różnica pomiędzy wysokością tych zarobków a obecnym uposażeniem poszkodowanego łącznie z otrzymywaną przezeń rentą wypadkową

Wyrok SN z dnia 16 maja 1953 r., sygn. I K 77/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Od osób posiadających należytą wiedzę fachową, a więc realną i faktyczną możność przewidywania następstw swego działania, wymaga się zachowania szczególnej przezorności przy wykonywaniu swego zawodu. W ustroju Polski Ludowej, w którym troska o człowieka, a tym samym o jego zdrowie i życie, należy do istotnych zadań Państwa (art. 60 Konstytucji PRL), lekarz, zwłaszcza podejmujący operacje, a więc zabieg

Orzeczenie SN z dnia 13 maja 1953 r., sygn. I C 403/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

1.Jedynie całkowity brak przytoczenia przez powoda okoliczności faktycznych w pozwie może być uważany za niezachowanie warunków formalnych wymaganych przez kodeks postępowania cywilnego i uzasadniać wezwanie powoda do wskazania tych okoliczności w trybie art. 137 § 1 k.p.c. Przepis ten natomiast nie uzasadnia wezwania powoda pod rygorem zwrotu pozwu do wskazania dodatkowych okoliczności faktycznych

Orzeczenie SN z dnia 30 kwietnia 1953 r., sygn. II C 38/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

1.Pracownica, która nie skorzystała z prawa do przerwy w pracy, przysługującej jej w okresie co najmniej dwóch tygodni przed porodem, traci prawo do tej przerwy i nie może z tego powodu żądać przedłużenia przerwy, przysługującej jej w okresie po porodzie, ponad dziesięć tygodni. 2.Okoliczność, że przerwa ta zbiegła się ze zwolnieniem z pracy z powodu choroby, nie zmienia w niczym stanu rzeczy i nie

Wyrok SN z dnia 28 kwietnia 1953 r., sygn. II K 136/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Działanie polegające na fałszywym przedstawieniu danych dotyczących wykonania planu (co zaciemniło obraz planu rzeczywiście wykonanego), a mające na celu uzyskanie tą droga niesłusznego wyróżnienia w pracy powodującego inne niezasłużone korzyści, między innymi przyznanie nienależnych premii, stanowi nadużycie władzy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej i osobistej, tj. przestępstwo przewidziane w

Postanowienie SN z dnia 18 kwietnia 1953 r., sygn. KO 14/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Osoba sprzedająca towary, powierzone jej przez spółdzielnię spożywców na zasadzie umowy ajencyjnej, podlega w przypadku przywłaszczenia pieniędzy osiągniętych ze sprzedaży tych towarów odpowiedzialności za przestępstwo urzędnicze, przewidziane w art. 286 § 2 k. k.

Uchwała SN z dnia 30 marca 1953 r., sygn. C 44/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Wyrok SN z dnia 30 marca 1953 r., sygn. I K 828/52/I

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Dla oceny prawnej czynu polegającego na przechowywaniu bez zezwolenia dolarów USA wręczonych oskarżonemu przez inna osobę oraz dolarów i monet złotych nieustalonego pochodzenia obojętna jest okoliczność, że pieniądze te pochodziły z dwóch różnych źródeł i że przechowując walutę dla innej osoby oskarżony udzielał jej w ten sposób pomocy do przechowania waluty zagranicznej, skoro czyn oskarżonego wypełnia

Postanowienie składu 7 sędziów SN z dnia 10 marca 1953 r., sygn. IV KO 24/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Jeśli kilka czynów tej samej osoby poddano prawidłowo postępowaniu doraźnemu, a na podstawę okoliczności, które wyszły na jaw dopiero w toku rozprawy, sąd uzna, że niektóre z tych czynów nie stanowią przestępstw podlegających postępowaniu doraźnemu, nie przestaje być ono właściwym w odniesieniu do tych czynów. W takiej sprawie może być wydany wyrok, który obejmuje zarówno czyny osądzone jako przestępstwa

Orzeczenie SN z dnia 7 marca 1953 r., sygn. C 2031/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

I. Dzieci jednego ze współmałżonków z poprzedniego małżeństwa wchodzą do rodziny, która zostaje założona przez nowy związek małżeński tego małżonka. II. Osoba, która zawiera związek małżeński z osobą posiadająca nieletnie dzieci z poprzedniego małżeństwa, jakkolwiek nie sprawuje prawnej pieczy nad nimi, powinna wspólnie ze współmałżonkiem starać się o ich utrzymanie i wychowanie. Uchybia tym obowiązkom

Wyrok SN z dnia 4 marca 1953 r., sygn. IV K 422/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Pracownik przedsiębiorstwa Polskie Koleje Państwowe" nie zgłaszający się do pracy w miejscowości, do której został przeniesiony na zasadzie § 36 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 2. XI 1945 r. (Dz. U. Nr 52, poz. 299), podlega karze sadowej za naruszenie socjalistycznej dyscypliny pracy (art. 4 i ustawy z dn. 19.. IV 1950 r. Dz. U. Nr 20, poz. 168).

Orzeczenie SN z dnia 4 marca 1953 r., sygn. I C 61/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Zmiana przysługujących dwom lub więcej osobom uprawnień do wspólnego zajmowania tego samego lokalu mieszkalnego i miana prawa do wspólnego zajmowania całego lokalu na wyłączne uprawnienia lokatorów do zajmowania określonych części lokalu wchodzi również w zakres wyłącznej właściwości władzy kwaterunkowej. Dlatego też sądy powszechne nie są właściwe do rozpoznawania spraw dotyczących żądania eksmisji

Orzeczenie SN z dnia 26 lutego 1953 r., sygn. C 2182/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

I. Wniosek strony o przeprowadzenie nowych dowodów może stanowić samodzielną podstawę rewizyjną. Wniosek taki może być zgłoszony w rewizji bądź obok podstaw rewizyjnych, przewidzianych w art. 371 § 1 k.p.c., bądź też jako jedyna podstawa żądania uchylenia lub zmiany wyroku. II. Wniosek o przeprowadzenie nowych dowodów na zasadzie art. 18 ust. z 20 lipca 1950 r. o zmianie przepisów postępowania w sprawach

Wyrok SN z dnia 25 lutego 1953 r., sygn. III K 69/53

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

Działanie mające na celu obniżanie poziomu wytwórczości i zmniejszanie wydajności pracy podwładnego personelu, a wyrażające się w tym, iż oskarżony jako kierownik zakładu polecił referentowi sporządzenie niezgodnego z prawdą sprawozdani a obniżającego wykazywaną produkcje miesięczną oraz starał się nie dopuścić do przekraczania planów i w tym duchu instruował podległy mu personel, odrywał pracowników

Orzeczenie SN z dnia 21 lutego 1953 r., sygn. C 2948/52

Orzeczenia Sądu Najwyższego, rok 1953

W sprawie o uznanie za zmarłego sąd orzekający powinien da--żyć do ustalenia daty, która w świetle okoliczności sprawy jest najbardziej prawdopodobna jako data śmierci zaginionego. Dopiero gdyby materiał sprawy nie dawał żadnych podstaw do przyjęcia jakiejś daty jako najbardziej prawdopodobnej, może wchodzić w rachubę oznaczenie daty na podstawie art. 18 § 3 prawa osobowego. Naruszenie art. 18 § 2