Okoliczność, że jeden z członów działania sprawcy stanowi dokonanie, a inny usiłowanie przestępstwa nie pozbawia sama przez się całości tego działania znamion przestępstwa ciągłego. W przypadku gdy przestępstwo to sprowadza się do działania w zamiarze zagarnięcia mienia społecznego wartości łącznej ponad 300 zł, sprawca odpowiada z art. 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. o wzmożeniu ochrony własności społecznej
Sąd rewizyjny pozostawia bez rozpoznania na posiedzeniu niejawnym rewizję oskarżyciela publicznego, w której w ogóle nie podano, na czym polega zarzucona obraza lub uchybienie. Okoliczność, iż w późniejszym piśmie wniesionym po terminie do założenia rewizji, oskarżyciel publiczny uzupełnił taką rewizje odpowiednimi wyjaśnieniami, jest bez znaczenia. Uzasadnienie.
Do czasu wydania przez Prezesa Rady Ministrów zarządzenia, o którym mowa w art. 26 ust. 1 dekretu z dn. 22.X.1951 r. o dowodach osobistych (Dz. U. Nr 05, poz. 382), brak jest na obszarze, do którego zarządzenie takie miałoby się odnosić, podstawy do ścigania karnego za działanie określone w art. 19 tego dekretu. Uzasadnienie.
Dokonywanie wyrębu gałęzi w lesie państwowym stanowi wykroczenie z art. 6 ust. z dnia 14. IV. 1937 r. o szkodnictwie leśnym i pełnym (Dz. U. Nr 30, poz. 224). Uzasadnienie.
Ścięcie i zabór w celu przywłaszczenia drzewa o wartości przekraczającej 20 zł, lecz nie przekraczającej 300 zł, z lasu państwowego dokonane przez sprawcę po dniu 23. III. 1953 r. podpada pod art. 1 § 1 dekretu z dn. 4.III.1953 r. Dz. U. Nr 17, poz. 69 w brzmieniu określonym w art. 1 pkt 1 dekretu z dn. 23. XII. 1954 r. (Dz. U. Nr 57, poz. 283).
Sprawca, który przekracza granice Państwa bez właściwych dokumentów z własnym dowodem osobistym lub książeczką wojskową, jeżeli mają mu służyć do urzeczywistnienia zamiaru dotarcia do granicy i pobytu za granicą, a który na ich wyniesienie za granicę nie ma zezwolenia, dopuszcza się jednego przestępstwa naruszającego równocześnie przepisy art. 23 rozporządzenia z dn. 23.XII.1927 r. o granicach Państwa
Doręczyciel pocztowy, który przywłaszczył sobie mienie powierzone mu przez urząd pocztowy dla doręczenia adresatowi lub mienie powierzone mu przez stronę do oddania w urzędzie pocztowym, ponosi odpowiedzialność karną z art. 1 § 3 lit. a) dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 68), o ile wartość zagarniętego mienia przekracza 300 zł, a z art. 2 dekretu z dn. 4. III. 1953 r. (Dz. U. Nr 17, poz
Z wnioskiem w trybie art. 32 k. p. k. powinien Sąd występować dopiero po skoncentrowaniu w toku przygotowania do rozprawy głównej możliwe wszystkich dowodów bądź to na podstawie wniosków stron bądź też z urzędu, a także po rozważeniu z wynikiem negatywnym kwestii wymienionych w art. 249 i 251 k. p. k. Wiąże się to także z koniecznością uprzedniego doręczenia oskarżonemu odpisu aktu oskarżenia, zawiadomienia
Uchwała Rady Ministrów z dn. 3J. 1953 r. w sprawie zniesienia bonowego zaopatrzenia, regulacji cen, ogólnej podwyżki płac i zniesienia ograniczeń w handlu nadwyżkami produktów rolniczych (w części III ustęp 2 p. c.) nie uchyla przepisów Rozporządzenia Przewodniczącego P. K. P. G. Z dn. 2S.X.1849 r. w sprawie uznania niektórych artykułów za reglamentowane (Dz. U. Nr 56, poz. 444) oraz Rozporządzenia
3. Naruszenie zasad leżących u podstaw prawa karnego procesowego ujawnia się zawsze w postaci konkretnych uchybień procesowych. Z reguły, wobec roli przypadającej zasadom w prawie karnym procesowym, uchybienia te będą istotne, tzn. powodować będą konieczność uchylenia wyroku. 4. Przemiana postępowania dowodowego w odczytywanie protokołu rozprawy poprzednio odroczonej, gdy nie uzasadniają tego przewidziane
1. W przypadku kradzieży pokrzywdzonym w rozumieniu art. 55 k. p. k. może być zarówno właściciel jak i posiadacz rzeczy. 2. Działanie na szkodę osoby najbliższe), o którym mowa w art. 257 § 3 k. k. zachodzi nie tylko wówczas, gdy pokrzywdzony jest właścicielem przedmiotu przestępstwa, lecz również wtedy, gdy jest jego posiadaczem. 3. W przypadku dokonania kradzieży mienia, stanowiącego własność osoby
1) Jeżeli osoba odpowiadająca jako urzędnik według art. 292 k. k. i art. 46 m. k. k. sprzedając towary po cenach wyższych od obowiązujących przywłaszcza sobie uzyskaną w ten sposób nadwyżkę, odpowiada z art. 2 dekretu z dnia 4. III. 1953 r. o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym (Dz. U. Nr 16, poz. 64). 2) W wypadku przywłaszczenia kwoty pobranej ponad obowiązującą cenę przez osobę, o której
Pokrycie przez kasjera banku niedoboru kasowego przez przyjęcie od klienta gotówki do kasy bez właściwego udokumentowania jej wpływu nie jest działaniem w celu osiągnięcia przez tegoż kasjera korzyśc1 majątkowej w rozumieniu art. 286 § 2 k. k., jeśli działanie to kasjer przedsięwziął z obawy przed ujawnieniem niedoboru i odpowiedzialnością za ten niedobór. Działanie takie wyczerpuje znamiona występku
1. Przez przepisy o obrocie handlowym", o których mowa w art. 4 § 1 dekretu z dn. 4. III. 1953 r. (Dz. U. Nr 16, poz. 64), należy rozumieć ogłoszone należycie przepisy rozporządzeń, zarządzeń i instrukcji uprawnionych władz, regulujące zwłaszcza: sprzedaż towarów, jej organizację i technikę, zaopatrzenie w towary oraz przechowywanie towarów w przedsiębiorstwach lub innych miejscach handlu detalicznego
1. Art. 38 dekretu t dn. 6. IX. 1946 r. o ustroju rolnym i o osadnictwie na obszarze Ziem Odzyskanych i b. Wolnego Miasta Gdańska (Dz. U. Nr 49, poz. 279) stosował się tylko do takich użytkowników, którzy nie stali się jeszcze właścicielami przez otrzymanie orzeczenia o wykonaniu aktu nadania przewidzianego w art. 31 tego dekretu. 2. Przepis art. 38 wymienionego wyżej dekretu z dn. 6. IX. 1946 r. utracił
1. Odstąpienie oskarżyciela prywatnego od oskarżenia powoduje umorzenie postępowania na podstawie art. 63 k. p. k., a więc bez zgody oskarżonego, tylko wówczas, gdy zostało zgłoszone przed rozpoczęciem, tj. przed wywołaniem rozprawy głównej w pierwszym jej terminie. 2. Natomiast późniejsze odstąpienie oskarżyciela prywatnego od oskarżenia, a więc również takie, które nastąpiło przed wywołaniem sprawy
W świetle obowiązujących przepisów prawnych, a w szczególności rozdz. 6 Konstytucji PRL w związku z art. 5 przepisów wprowadzających Konstytucję PRL oraz art. 36 prawa o u. s. p., sędzia w stanie spoczynku nie może być pociągnięty do odpowiedzialności karnej, sądowej lub administracyjnej, za czyny popełnione w okresie sprawowania przez niego urzędu sędziowskiego bez zezwolenia właściwego sądu dyscyplinarnego
1. a) Jeżeli do nieletniego należy zastosować środek wychowawczy, ponieważ popełnił on czyn zabroniony pod groźbą kary przed ukończeniem lat 13, albo po ukończeniu 13 lat a przed 17 lat, popełnił taki czyn bez rozeznania tj. na podstawie art. 69 k.k.,to z mocy art. 490 k.p.k. o zastosowaniu środka wychowawczego sąd dla nieletnich orzeka postanowieniem, które wydaje na posiedzeniu niejawnym z zachowaniem
Obowiązkowa obrona przewidziana w art. 79 k. p. k. nie jest formalną w tym rozumieniu, iż oskarżony ma mleć obrońcę z wyboru a w jego braku obrońcę wyznaczonego przez sąd z urzędu, ale rzeczywistą, polegającą na koniecznym udziale obrońcy we wszystkich stadiach postępowania sądowego. Dotyczy to również okresu przygotowania do rozprawy głównej gdy chodzi o decyzje, których wydanie winno być poprzedzone
Z treści art. 4 § 1 ustawy z dn. 5.IV.1955 r. o przekazaniu sądom powszechnym dotychczasowej właściwości sądów wojskowych (Dz. U. Nr 15, poz. 83) wynika, iż w sprawie przekazanej w myśl tej ustawy sądowi powszechnemu bezpośrednio przez sąd wojskowy pierwszej instancji lub też przez Najwyższy Sąd Wojskowy po uchyleniu wyroku pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania sądowi powszechnemu
Do okresów tymczasowego aresztowania, o którym mowa w art. 158 § 1, 2, 3 i 4 k.p.k., nie wlicza się tego czasu, w którym toczy się postępowanie sądowe (w I i II instancji), a tylko ten, w którym trwa śledztwo, przy czym w wypadku określonym w art. 305 § 1 k.p.k. te okresy tymczasowego aresztowania podejrzanych, jakie przypadają na czas przed wniesieniem aktu oskarżenia i po zwróceniu akt oskarżycielowi
Ryby złowione przez rybaków w wykonaniu umowy kontraktacyjnej, zawartej z Przedsiębiorstwem Połowów i Usług Rybackich Szkuner" (lub innym państwowym bądź spółdzielczym przedsiębiorstwem rybackim), stanowią ich własność do chwili zakupienia tych ryb przez dane przedsiębiorstwo.
1. W wyroku oraz w postanowieniu o umorzeniu postępowania sąd, który wydał takie orzeczenie, powinien zawsze orzec z urzędu, kto i w jakiej części ma ponieść koszty postępowania należne Skarbowi Państwa. Ten sam obowiązek ciąży na tym sądzie również wtedy, gdy chodzi o koszty postępowania należne oskarżycielowi prywatnemu lub powodowi cywilnemu od oskarżonego albo oskarżonemu od oskarżyciela prywatnego
2.Jeżeli czyn, za który kolegium przy prezydium rady narodowej wymierzyło karę, mieści w sobie jedynie znamiona przestępstwa poddanego przez ustawę orzecznictwu sądów orzeczenie kolegium podlega uchyleniu na skutek odwołania (art. 3639 przytoczonej ustawy) lub jeśli uprawomocniło się w trybie nadzoru (art. 45 przytoczonej ustawy). 3. Jeżeli sąd, do którego kolegium przy prezydium rady narodowej skierowało
