Gdy pracownik idzie do wojska
Okres represji, o jakim mowa w ustawie z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, /Dz.U. nr 87 poz. 395 ze zm./ obejmuje przedział czasu liczony od daty /dnia/ rozpoczęcia represji do daty /dnia/ jej zakończenia i musi być wyrażony w miesiącach
Czyny stypizowane w art. 224 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205 ze zm.) są występkami.
Wydzielenie przez organ wojskowy części mienia Skarbu Państwa w drodze podziału nieruchomości, z zamiarem przekazania Agencji Mienia Wojskowego do zagospodarowania w trybie przepisów ustawy z dnia 30 maja 1996 r. o gospodarowaniu niektórymi składnikami mienia Skarbu Państwa oraz o Agencji Mienia Wojskowego /Dz.U. nr 90 poz. 405 ze zm./, nie ma charakteru podziału w celu realizacji roszczeń Agencji
Pełnienie służby w rozumieniu art. 2 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r., o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okres powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ związane jest z szeregiem dodatkowych wymagań, które pełniący służbę zobowiązany był spełnić, poczynając od samego przyjęcia do tej służby, co w warunkach okupacji i konspiracji w organizacji
Ustawa z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik /Dz.U. 1996 nr 87 poz. 395 ze zm./ nie zawiera przepisów, regulujących sposób obliczania terminów, co powoduje potrzebę sięgania do przepisów ogólnych. Termin oznaczony w miesiącach kończy się z upływem dnia
Armia Ludowa nie była "organizacją niepodległościową" w rozumieniu art. 21 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, przeciwnie - była organizacją która współtworzyła ustrój, z którym walczyły organizacje niepodległościowe.
Obowiązek skonsumowania przez Radę Ministrów delegacji ustawowej, zawartej w art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /t.j. Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./, nie stanowi rozstrzygnięcia w indywidualnej sprawie zagadnienia wstępnego, należącego ze względu na jego przedmiot do kompetencji innego
Wojna w Iraku jest już rzeczywistością. Codziennie dowiadujemy się o kolejnych nalotach, toczących się bitwach i o coraz większej liczbie poszkodowanych. Co prawda, niebezpieczeństwo ataku na nasz kraj jest niewielkie, ale warto wiedzieć, jak zabezpieczyć siebie i najbliższych przed skutkami bombardowania lub działania broni biologicznej i chemicznej.
Osoby pełniące służbę wojskową również podlegają zgłoszeniu do ubezpieczeń. Należy jednak pamiętać o prawidłowym sporządzeniu dokumentacji ubezpieczeniowej.
W świetle art. 21 ust. 4 lit. "b" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących, ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ prokuratorowi prokuratury wojskowej, który pełniąc służbę oskarżał osoby podejrzane, a w wyniku tego oskarżenia skazane w latach 1944-1956 i osadzone w więzieniach za działalność podjętą i na rzecz suwerenności
Prawo wojskowego organu emerytalnego do badania przedstawionego zaświadczenia wydanego dla celów naliczenia należnego skarżącemu uposażenia przez okres roku po zwolnieniu ze służby nie dopuszcza możliwości zmiany przez ten organ ostatecznych decyzji administracyjnych.
Uprawnienia o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej i osadzonym w obozie pracy przez III Rzeszę i ZSRR należą do sfery osobistych uprawnień strony, są ściśle z nią związane; nie należą więc do spadku, stąd nie nabywają ich spadkobiercy zmarłej strony, ani z mocy szczególnych przepisów nie przechodzą one na rzecz innych osób z chwilą śmierci strony. Wynika to