Na podstawie art. 67 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205, z późn. zm.¹⁾) zarządza się, co następuje:

§ 1.[Przypadki zwolnienia z obowiązku noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych] Żołnierzy w czynnej służbie wojskowej w czasie wykonywania zadań służbowych zwalnia się z obowiązku noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych w przypadku:

1) prowadzenia prac i czynności specjalistycznych wymagających stosowania odzieży ochronnej lub roboczej albo ubioru specjalnego;

2) służbowego wyjazdu za granicę, chyba że organ wojskowy delegujący żołnierza określi czynności, których wykonywanie za granicą wymaga występowania w umundurowaniu oraz odznakach i oznakach wojskowych;

3) odbywania, w ramach obowiązku służbowego, badań lekarskich w zakładach opieki zdrowotnej;

4) uzasadnionego względami zdrowotnymi wniosku lekarza pełniącego służbę albo zatrudnionego w publicznym zakładzie opieki zdrowotnej utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej, na podstawie decyzji przełożonego żołnierza.

§ 2.[Żołnierze dodatkowo zwolnieni z obowiązku] Z obowiązku noszenia umundurowania oraz odznak i oznak wojskowych zwalnia się również żołnierzy pełniących czynną służbę wojskową w:

1) Sekretariacie Ministra Obrony Narodowej, podczas wykonywania czynności służbowych określonych każdorazowo przez dyrektora Sekretariatu Ministra Obrony Narodowej;

2) jednostce organizacyjnej Żandarmerii Wojskowej, podczas wykonywania czynności służbowych określonych każdorazowo przez dowódcę tej jednostki organizacyjnej;

3) Wojskowych Służbach Informacyjnych na stanowiskach służbowych, których zajmowanie wymaga występowania w ubiorze cywilnym, określonych każdorazowo przez Szefa Wojskowych Służb Informacyjnych;

4) Jednostce Wojskowej Nr 2305, podczas wykonywania czynności służbowych określonych każdorazowo przez dowódcę tej jednostki.

§ 3.[Wejście w życie] Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.²⁾