Akcje mające na celu zwalczanie UPA nie mogą, być poczytane za walkę z oddziałami UPA i uznane za działalność kombatancką w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 6 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./.
W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ osadzenie w obozach pracy przymusowej w okresie wojny w latach 1939-1945 z przyczyn politycznych, narodowościowych, rasowych i religijnych stanowi samodzielną
Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433 ze zm./ w razie orzeczenia rozwodu małżonków zajmujących kwaterę, mogą oni zamieszkiwać w tej kwaterze oraz są uprawnieni do jej zamiany we własnym zakresie /art. 28 ust. 5/.
Do uzyskania uprawnienia do świadczenia pieniężnego z tytułu deportacji do prac przymusowych na rzecz III Rzeszy muszą być spełnione łącznie następujące przesłanki: - deportacja została dokonana z terytorium państwa polskiego w jego granicach sprzed 1 września 1939 r., - deportacji tej dokonano na terytorium III Rzeszy lub terenów przez nią okupowanych w okresie wojny 1939-1945 r., - okres pracy przymusowej
W myśl art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ "przepisy ustawy stosuje się również do osób, które podlegały represjom wojennym i okresu powojennego". Nie dotyczy to wszakże wszelkich represji. Ustawodawca wprowadza pewne kategorie represji kwalifikowanych podając stosowne
Orzeczenia o zdolności do czynnej służby wojskowej żołnierzy zawodowych podlegają kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Ograniczenie przez organy orzekające w sprawie podstaw prawnych nagrody jubileuszowej jedynie do przesłanek, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy /Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18 ze zm./ jest istotnym naruszeniem art. 5 ust. 2 ustawy uzasadniającym uchylenie zaskarżonej decyzji.
1. Wysokość odprawy przysługującej żołnierzowi zawodowemu zwolnionemu ze służby pełnionej jako służba stała jest uzależniona od okresu nieprzerwanej zawodowej służby wojskowej oraz okresów zaliczalnych do tej służby na podstawie art. 17 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy /Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18 ze zm./. 2. Okres kształcenia w szkole wojskowej nie może być zaliczony
Nie stanowi represji w rozumieniu art. 2 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ nie związane z deportacją /wywiezieniem/ przymusowe zatrudnienie w latach 1939-1945 obywatela polskiego /także małoletniego
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Od decyzji prezesa sądu wojewódzkiego, wydanej na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950/ przysługuje stronie odwołanie do Ministra Sprawiedliwości /art. 17 pkt 3 Kpa w zw. z art. 127 par. 2 Kpa/.
Twierdzenie skarżącego, że nie pełnił służby w MO w charakterze "uczestnika walk o ustanowienie i utrwalenie władzy ludowej" uzasadnia wniosek o bezpodstawności otrzymania uprawnień kombatanckich.
Ustawodawca w sposób jednoznaczny, a więc w sposób wyłączający możliwość interpretacji, przez użycie koniunkcji, ustalił warunek stosowania przepisu tylko do takich osób, które zarówno wykonywały zadania śledcze, jak i operacyjne.
Potwierdzenie /odmowa potwierdzenia/ przez Szefa Urzędu Ochrony Państwa okoliczności określonych w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. 1997 nr 142 poz. 950 ze zm./ następuje w drodze decyzji administracyjnej.
1. Przepis art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./ uzależnia wydanie decyzji od zajęcia stanowiska przez inny organ, co zobowiązuje Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych do zwrócenia się do stowarzyszenia właściwego dla określonego rodzaju działalności
Wątpliwości budzi stanowisko Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych, iż Milicja Obywatelska nie była zmilitaryzowaną służbą państwową i w związku z tym uczestniczenie w jej szeregach w walce z oddziałami UPA i lub grupami Wehrwolfu nie może być uznane za działalność kombatancką na podstawie art. 1 ust. 2 pkt 6 Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach
Dla podwyższenia o 1% podstawy wymiaru emerytury przyznanej na mocy przepisów ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (Dz.U. z 1994 r. Nr 10, poz. 36 ze zm.) nie jest wymagane, aby pełnienie służby sapera uczestniczącego w szkoleniu poligonowym odbywało się po 26 lutego 1994 r., to jest po wejściu w życie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia
Przeniesienie żołnierza zawodowego do innej jednostki wojskowej i jednocześnie skierowanie go w ramach misji specjalnych do pełnienia służby zagranicą, co zgodnie z par. 1 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1992 r. w sprawie żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych /Dz.U. nr 34 poz. 147 ze
Brak prawnej możliwości przydzielenia kwatery nie jest równoznaczny z niedopuszczalnością orzekania o odmowie przydziału w formie decyzji administracyjnej.
1. Protokół zdawczo-odbiorczy, o którym mowa w przepisie art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej /Dz.U. nr 86 poz. 433/ stanowi podstawę do wydania decyzji o wygaśnięciu zarządu ustanowionego na rzecz organów wojskowych wyłącznie w stosunku do mienia określonego w przepisie art. 14 pkt 1, 2 i 3 tej ustawy, podlegającego przekazaniu Wojskowej
