Wyrok SN z dnia 8 grudnia 1998 r. sygn. II UKN 359/98

Poborowy, odbywający zastępczą służbę wojskową, nie jest żołnierzem niezawodowym w rozumieniu art. 34 ustawy z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (jednolity tekst: Dz.U. z 1983 r. Nr 13, poz. 68 ze zm.).

Przewodniczący: SSN Teresa Romer

Sędziowie SN: Zbigniew Myszka, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 1998 r. sprawy z wniosku Andrzeja W. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w P. o rentę inwalidzką wojskową na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie z dnia 8 maja 1998 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Przemyślu wyrokiem z dnia 12 lutego 1998 r. oddalił odwołanie Andrzeja W. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w P. z dnia 13 kwietnia 1997 r. wstrzymującej dalszą wypłatę renty inwalidzkiej wojskowej. Sąd Wojewódzki uznał, że w świetle niespornych okoliczności faktycznych nie przysługuje wnioskodawcy renta inwalidzka wojskowa, gdyż istotne pogorszenie jego psychicznego stanu zdrowia nastąpiło podczas odbywania zastępczej służby poborowych w czasie od 18 sierpnia 1983 r. do 25 maja 1985 r. Tymczasem zgodnie z art. 207 ust. 3 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony RP (jednolity tekst: Dz.U. z 1988 r. Nr 30, poz. 207) poborowemu odbywającemu zastępczą służbę wojskową- poza inwalidztwem spowodowanym wypadkiem lub chorobą zawodową- przysługują jedynie świadczenia przewidziane w ustawie o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Oznacza to, że wnioskodawcy przysługuje prawo do renty inwalidzkiej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy na podstawie ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r., nie przysługuje mu natomiast renta inwalidzka wojskowa. Dlatego organ rentowy miał podstawę do wstrzymania wypłacanej wnioskodawcy renty, gdyż była nieprawnie przyznana.