Wyrok NSA z dnia 30 listopada 1998 r., sygn. V SA 71/98

W myśl art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/ osadzenie w obozach pracy przymusowej w okresie wojny w latach 1939-1945 z przyczyn politycznych, narodowościowych, rasowych i religijnych stanowi samodzielną podstawę prawną przyznania świadczeń pieniężnych przewidzianych w ustawie, bez względu na to czy osadzony wykonywał pracę przymusową.

uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję (...) w przedmiocie uprawnień do świadczenia pieniężnego.

UZASADNIENIE

Marek Sz. wystąpił z wnioskiem do Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o przyznanie świadczenia pieniężnego, na podstawie ustawy z dnia 31 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym przysługującym osobom deportowanym do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich /Dz.U. nr 87 poz. 395/. Twierdził, że jako roczne dziecko przebywał z matką w obozie pracy przymusowej w Berlinie w okresie od sierpnia 1944 r. do maja 1945 r.