Postanowienie NSA z dnia 16 lipca 2024 r., sygn. II GZ 312/24
Kwota dopłaty należna wyznaczonemu przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu nie jest niepodatkową należnością budżetu państwa, gdyż organ administracji publicznej, jakim jest Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, tylko ustala wysokość tej dopłaty w postępowaniu administracyjnym, a następnie zgodnie z regułami ustawy Prawo telekomunikacyjne obciąża tą dopłatą podmiot – przedsiębiorcę telekomunikacyjnego
Przedsiębiorca telekomunikacyjny, bez względu na rodzaj prowadzonej działalności telekomunikacyjnej, jest zobowiązany do udziału w pokryciu kosztów świadczenia usługi powszechnej, jeżeli jego przychody z działalności telekomunikacyjnej przekroczyły 4 mln zł. Należności te nie podlegają przedawnieniu jako niepodatkowe należności budżetowe.
Ograniczenia wprowadzone w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego dotyczące lokalizacji infrastruktury telekomunikacyjnej muszą być konsekwentnie analizowane w świetle zasad powszechnie obowiązujących przepisów, takich jak art. 46 ust. 1 ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, które wskazują na dopuszczalność realizacji inwestycji celu publicznego z zakresu łączności
Domniemywa się, że osoba, która posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. Zatem podstawą ustalenia opłaty abonamentowej jest domniemanie, że podmiot, który posiada odbiornik radiofoniczny lub telewizyjny w stanie umożliwiającym natychmiastowy odbiór programu, używa tego odbiornika. W konsekwencji rolą strony jest,
Wymierzenie kary z art. 172 ust. 1 ustawy - Prawo telekomunikacyjne należy do kompetencji organu i następuje z urzędu.