Zobowiązania majątkowe niepieniężne, transformowane w zobowiązania pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r., stają się wymagalne (płatne) z dniem ogłoszenia upadłości, chociażby termin wykonania zobowiązania jeszcze nie nastąpił. Oznacza to, że ustawowa modyfikacja zobowiązania niepieniężnego w zobowiązanie pieniężne mogłaby nastąpić jedynie przy założeniu, iż można już „przyśpieszyć
Zobowiązanie gwarancyjne wykonawcy robót budowlanych, obejmujące wady tych robót, może ulec przekształceniu w zobowiązanie pieniężne na podstawie art. 32 § 2 prawa upadłościowego z 1934 r. (art. 91 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze, Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.), jeżeli wady tych robót powstały przed ogłoszeniem upadłości wykonawcy.
Art. 129 ustawy z 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2003 r., nr 60, poz. 535 ze zm.) określa dopuszczalny zakres podmiotowy i przedmiotowy ograniczeń korzyści wynikających z umów o pracę zawartych przed ogłoszeniem upadłości. Regulacja ta potwierdza wniosek, że art. 128 § 2 Pr. u. i n. nie ma zastosowania do stosunku pracy.
Umowa kaucji gwarancyjnej nie jest umową wzajemną i w konsekwencji nie mają do niej zastosowania art. 98 - 99 Prawa upadłościowego naprawczego.
Na postanowienie sędziego - komisarza, wydane w wyniku rozpoznania sprzeciwu do listy wierzytelności, zażalenie w imieniu upadłej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą wnieść członkowie zarządu zgodnie z obowiązującymi w tej spółce zasadami reprezentacji.
Treść art. 373 prawa upadłościowego i naprawczego wskazuje na to, że przy uwzględnieniu wniosku o orzeczenie zakazu Sąd ma możliwość orzeczenia go w zakresie uznanym za celowy i uzasadniony, lecz nie wykraczającym poza przedmiotowe ramy wyznaczone zakresem przepisu, i to niezależnie od treści wniosku o orzeczenie zakazu. Przepis ten nie zobowiązuje zaś Sądu do łącznego orzeczenia wobec dłużnika wszystkich
1) Art. 1821 § 1 k.p.c. nie ma zastosowania do roszczeń, o których stanowi art. 51 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 191, poz. 1484 ze zm.). 2) W sprawach wszczętych przeciwko upadłemu, w stosunku do którego ogłoszono upadłość likwidacyjną o roszczenia, które nie podlegają procedurze zgłoszenia wierzytelności do masy upadłości
Syndyk masy upadłości spółki akcyjnej ma legitymację do ściągnięcia od akcjonariuszy uzupełniających wpłat na pokrycie kapitału zakładowego, których termin płatności jeszcze nie upłynął przed datą ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku spółki akcyjnej, a akcjonariusze nie zostali wezwani do uzupełnienia wkładu przez likwidatorów zgodnie z art. 471 k.s.h.
Przekazanie składników przedsiębiorstwa o wartości wielokrotnie przewyższającej nominalną wartość nabywanych udziałów jest świadczeniem w rażącym stopniu przewyższającym otrzymane świadczenie [art. 127 ust. 1 p.u.n.]. Taka nieekwiwalentność obu świadczeń nie znajduje ekonomicznie racjonalnego uzasadnienia, skoro nabywająca udziały Spółka nie otrzymała udziałów uprzywilejowanych, nie niwelują jej równe
Wprawdzie zgodnie z art. 32 § 1 Prawa upadłościowego z dnia 24 października 1934 r. data ogłoszenia upadłości decyduje o wymagalności zobowiązań pieniężnych upadłego, ale tylko tych, których termin płatności jeszcze nie nastąpił; nie odnosi się zaś do roszczeń, które były już wymagalne przed dniem ogłoszenia upadłości.
Treść art. 531 § 2 k.c. nie precyzuje rodzaju żądania, z jakim powinien wystąpić wierzyciel (odpowiednio - syndyk) przeciwko następcy syngularnemu osoby trzeciej. Jednakże osoba czwarta nie może powoływać się wobec syndyka na skuteczne prawnie nabycie tego, co wyszło z masy upadłości lub do niej nie weszło.
Art. 54 § 1 prawa upadłościowego [obecnie art. 127 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze] stosuje się także do czynności prawnej, polegającej na zobowiązaniu się zawierającego umowę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do pokrycia aportem obejmowanych w spółce udziałów, jeśli wartość aportu jest niewspółmierna w stopniu wskazującym na rażącą nieekwiwalentność, w odniesieniu do wartości udziałów.
Wszczęcie postępowania układowego, w którym nawet nie dochodzi do zawarcia układu i jest ono umarzane, ponieważ okazuje się, że wnoszący o to przedsiębiorca nie miał z kilku powodów zdolności układowej, nie spełnia przesłanki egzoneracyjnej wskazanej w art. 298 § 2 k.h. (art. 299 § 2 k.s.h.); wszczęcie postępowania układowego nie nastąpiło we właściwym czasie.
Przesłanką skutecznego skorzystania przez Sąd drugiej instancji z uprawnienia wynikającego z art. 390 § 1 k.p.c. jest wykazanie wystąpienia w sprawie poważnych wątpliwości prawnych tego Sądu, a zarazem niezbędności oczekiwanej odpowiedzi dla rozstrzygnięcia sprawy. Przesądza to o obowiązku Sądu odwoławczego szczegółowego uzasadnienia, że dotychczasowe orzecznictwo jak również doktryna nie dają podstaw
Wykładnia pojęcia „właściwego czasu” zgłoszenia wniosku o ogłoszenie upadłości lub wszczęcia postępowania układowego, ukształtowana na gruncie art. 298 k.h., powinna zostać uwzględniona przy wykładni tego pojęcia użytego w art. 116 Ordynacji podatkowej. W szczególności, nie ma uzasadnienia dla mechanicznego przenoszenia do wykładni tego pojęcia użytego w Kodeksie handlowym, unormowania art. 5 Prawa
Powództwo o ustalenie powstającej z mocy prawa bezskuteczności umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie nie wpływa na ustalenie, zabezpieczenie, zaspokojenie ani możliwość dochodzenia roszczenia o zwrot przedmiotu bądź równowartości przedmiotu, który wyszedł z majątku upadłego w wyniku bezskutecznej umowy, a w konsekwencji nie powoduje przerwy biegu przedawnienia tego roszczenia na podstawie art. 123
Obowiązek zarządu spółdzielni niezwłocznego zgłoszenia do sądu wniosku o ogłoszenie jej upadłości staje się aktualny dopiero w razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości.
Jeżeli dłużnik nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości w ciągu roku od dnia, w którym obowiązany był to uczynić, roczny termin przewidziany w art. 377 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. - Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. Nr 60, poz. 535 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed dniem 2 maja 2009 r., do złożenia wniosku o orzeczenie zakazu z art. 373 tej ustawy biegnie od dnia uprawomocnienia się
Ogłoszenie upadłości przekazującego nie powoduje wygaśnięcia ex lege (art. 20 § 1 prawa upadłościowego z 1934 r.) skutków prawnych przekazu świadczenia pieniężnego, jeżeli przekaz został przyjęty przez przekazanego (art. 9212 § 1 k.c.) przed ogłoszeniem upadłości przekazującego, a wykonany po tym ogłoszeniu.
1. Złożenie we właściwym czasie wniosku o wszczęcie postępowania układowego nie zwalnia członka zarządu spółki z o.o. od odpowiedzialności zazaległości składkowe powstałe po zatwierdzeniu układu. 2. Zawarcie układu i jego realizacja nie wyklucza powstania stanu niewypłacalności spółki, uzasadniającego złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości, jeżeli spółka nie spłaca nieobjętych układem należności publicznoprawnych
Przepis art. 411 § 1 Kodeksu pracy, wyłączający ochronę pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, ma zastosowanie tylko w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika (art. 15 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. -Prawo upadłościowe i naprawcze, tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.) i nie ma zastosowania w razie ogłoszenia upadłości z możliwością
Przepis art. 411 § 1 Kodeksu pracy, wyłączający ochronę pracowników przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem umowy o pracę, ma zastosowanie tylko w razie ogłoszenia upadłości obejmującej likwidację majątku dłużnika (art. 15 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. -Prawo upadłościowe i naprawcze, tekst jednolity: Dz.U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1361 ze zm.) i nie ma zastosowania w razie ogłoszenia upadłości z możliwością
Przepis art. 477 § 1 i 2 k.s.h. w związku z art. 368 Prawa upadłościowego i naprawczego nie stanowią podstawy do tego, aby w razie gdy po zakończeniu postępowania upadłościowego pozostanie jeszcze majątek spółki jej wykreślenie z rejestru musiało być zawsze poprzedzone ogłoszeniem likwidacji spółki i przeprowadzeniu jej na zasadach określonych w k.s.h.
Krąg podmiotów uprawnionych do wszczęcia wtórnego postępowania upadłościowego zakreśla art. 407 ustawy Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U. z 2003 r., Nr 60, poz. 535 ze zm.).
