Podmiotowość prawna wspólnoty mieszkaniowej w sprawach administracyjnych z zakresu utrzymania obiektów budowlanych /rozdział 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ występuje wówczas jeżeli dotyczy części wspólnych budynku.
1. Przymiotu stron postępowania w sprawach z zakresu nadzoru budowlanego uregulowanych w rozdziale 6 Prawa budowlanego zatytułowanym "utrzymanie obiektów budowlanych" winien odpowiadać unormowaniu wynikającemu z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ i ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./. W art. 61 Prawa
Ujawnione w ewidencji gruntów dane podmiotowe nie korzystają z domniemania zgodności z rzeczywistym stanem prawnym, lecz przy prawidłowo prowadzonej ewidencji, winny być zgodne ze stanem ujawnionym w księdze wieczystej. Dane te mogą mieć szczególne znaczenie w sporach o własność nieruchomości oraz innych postępowaniach w tym związanych ze skargą windykacyjną. Wskazać jednocześnie należy, że zmian w
1. Ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 88 poz. 388 ze zm./ w art. 13 ustawy stanowi, iż właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem swojego lokalu, jest także obowiązany uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, na które to koszty zgodnie. z art. 14 ust. 1 tejże ustawy składają się także wydatki na remonty i bieżącą konserwację.
Ochrona interesów osób trzecich na etapie projektowania i wykonania inwestycji nie dotyczy jedynie ochrony przed negatywnym oddziaływaniem inwestycji naziemnych /obiektów budowlanych stojących na gruncie/ i nie jest wyłączona w przypadku inwestycji niewidocznych, usytuowanych w gruncie lub nad nim /art. 143 kodeksu cywilnego/.
1. Stroną postępowania administracyjnego o wydanie pozwolenia na roboty budowlane na nieruchomości należącej do wspólnoty mieszkaniowej, jest wspólnota reprezentowana przez ukonstytuowany zarząd. Przewidziane poszczególnemu członkowi wspólnoty w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./ uprawnienie do sądowego zaskarżenia uchwały wspólnoty, nie
W świetle unormowania art. 66 pkt 1 w zw. z art. 61 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ obowiązek usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie stanu technicznego budynku może być nałożony na jego właściciela, a zagadnienie, kto ponosi winę za zaistniały stan rzeczy jest w tym postępowaniu obojętne.
1. Podmiotowość prawna wspólnoty mieszkaniowej czyni, że w sprawach administracyjnych z zakresu utrzymania obiektów budowlanych /rozdział 6 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, jeśli przedmiot postępowania dotyczy części wspólnych budynku, pod pojęciem właściciela mieści się wspólnota mieszkaniowa, a nie właściciele poszczególnych lokali, stanowiących przedmiot
Artykuł 1 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781, zm. Dz.U. 1998 nr 106 poz. 668/ do czasu jego nowelizacji ustawą z dnia 3 grudnia 1998 r., nie stanowił podstawy do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobie, która nabyła to prawo po dniu ogłoszenia tej
Kwota nienależna, która nie została zwrócona nabywcy, jak również kwota dodatkowa, w świetle art. 20 ust. 2, 3 i 5 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./, stanowiły należności budżetowe. Z tego względu późniejszy przepis szczególny, jaki stanowił art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, rozstrzygał
1. Do wymeldowania w trybie administracyjnym, zgodnie z ustawą, niezbędne jest kumulatywne spełnienie następujących przesłanek: - utrata prawa do przebywania w lokalu, - niedopełnienie obowiązku wymeldowania się z pobytu stałego, - faktyczne opuszczenie lokalu. Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, ani następnie ustawa z dnia 2 lipca 1994 r. o najmie
1. Zgodnie z treścią z art. 20 ust. 1 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali /Dz.U. nr 85 poz. 388 ze zm./ wskutek podjęcia uchwały przez właścicieli lokali, osobie fizycznej lub kilku osobom, może być powierzony zarząd nieruchomością wspólną. Oznacza to, że zarząd ten nie jest tożsamy z zarządcą obiektu budowlanego w rozumieniu art. 62 i art. 63 ustawy z dnia 7 lipca
Gmina nie ma legitymacji procesowej do wniesienia skargi o wznowienie postępowania na podstawie art. 145a Kpa w sprawie zakończonej decyzją ostateczną samorządowego kolegium odwoławczego o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności, w sytuacji gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją wskazanych przepisów ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa
Ocena ważności uchwał podejmowanych przez wspólnotę mieszkaniową nie może być przedmiotem oceny w toku postępowania administracyjnego, albowiem te sprawy należą do kognicji sądów powszechnych.
Sam fakt zamieszkiwania nie uzasadnia przejęcia nieruchomości na cele reformy rolnej.
Ustanowienie na mocy art. 145 Kodeksu cywilnego służebności drogi koniecznej nie zmienia statusu zajętej przez drogę części działki na tyle aby tą część działki można było zaliczyć do dróg publicznych w rozumieniu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./
Wynik toczącego się przed sądem powszechnym postępowania cywilnego o rozwiązanie wieczystego użytkowania działki jest zagadnieniem wstępnym w rozumieniu art. 97 par. 1 pkt 4 Kpa dla toczącego się w oparciu o przepisy ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ postępowania administracyjnego
Własność oraz najem są z zasady prawami dziedzicznymi. Zameldowanie dotyka praw najemcy lokalu lub jego właściciela. Z zameldowaniem wiąże się bowiem niekiedy obowiązek ponoszenia zwiększonych opłat za korzystanie z mieszkania oraz wynika z niego domniemanie, iż zameldowany posiada uprawnienia do przebywania w lokalu. Stosownie do art. 30 par. 4 Kpa organ administracyjny po śmierci wnioskodawcy wymeldowania
Stwierdzenie nabycia spadku stanowi jedynie domniemanie, że osoba która takie stwierdzenie uzyskała jest spadkobiercą /art. 1025 par. 2 Kc/. Ma ono charakter tylko deklaratywny.
Spory między właścicielami poszczególnych lokali oraz między nimi i zarządem, dotyczące przedmiotu współwłasności, są rozstrzygane w postępowaniu cywilnym przed sądem powszechnym.
Zakres planowanej przez skarżących inwestycji, a w szczególności konieczność wykorzystania komina celem włączenia pieca gazowego c.o. do przewodu spalinowego, jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu częścią wspólną /art. 199 Kc/ i wymaga zgody współwłaściciela budynku albo zastępującego tę zgodę orzeczenia Sądu /art. 201 Kc/; brak zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania
Dekret Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej /Dz.U. RP 1945 nr 3 poz. 13 ze zm./ nie dawał podstaw do przejęcia całego nieruchomego majątku właścicieli ziemskich, lecz stanowił, że na cele reformy rolnej przeznaczone są tylko nieruchomości ziemskie i że tylko takie nieruchomości "przechodzą bezzwłocznie, bez żadnego wynagrodzenia, w całości
Chociaż zachowek /podobnie jak zapis/ jest instytucją prawa spadkowego, to jednak nie mieszcząc się w dyspozycji art. 1 ustawy z dnia 29 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89/ oraz nie będąc wymienionym w innych przepisach tej ustawy wskazujących, że jest on opodatkowany tym podatkiem - nie może przepisom tej ustawy podlegać. Przepis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia
Domniemanie zgodności wpisów w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym jest domniemaniem wzruszalnym /preasumtio iuris tantum/ i może być obalone przez przeprowadzenie dowodu przeciwnego albo w procesie o uzgodnienie stanu prawnego ujawnionego w księdze wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym. Skutki wyroku sądu powszechnego otwierałyby wtedy dla skarżącej możliwości dochodzenia roszczeń
