Analizując zakres pojęcia działalności gospodarczej, należy uwzględnić wnioski wypływające z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, wskazując, iż przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu prowadzącego działalność.
1. Zasadą wnikającą z art. 1 i art. 2 ustawy z dnia 28 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ jest, że sam podmiot prowadzący działalność gospodarczą gdy jest tylko właścicielem przedsiębiorstwa lub organizatorem jego działalności, a nie wykonuje czynności wymagających kwalifikacji nie musi ich posiadać. 2. W świetle zaś art. 3 ust. 2 tej ustawy podmiot prowadzący
Jeżeli podatnik prowadzi w pewnym zakresie działalność gospodarczą z pominięciem ksiąg rachunkowych i nie gromadzi dowodów poniesienia wydatków dokumentujących koszty uzyskania przychodu, nie może domagać się od organu podatkowego odtworzenia kosztów uzyskania przychodu przy pomocy biegłego lub innych dowodów /z zeznań świadków/, i to w sytuacji, kiedy sam nie potrafi nawet w przybliżeniu określić
Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.
1. Osoby, które w dniu 1 października 1982 r. /dzień wejścia w życie ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych - Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ były wpisane na listę radców prawnych, muszą być na taką listę wpisane z urzędu /nawet bez jakiejkolwiek z ich strony inicjatywy/ i po złożeniu ślubowania mają prawo wykonywania tego zawodu. 2. Ślubowanie, wymagane przez art. 27 ustawy o radcach prawnych
Przepisy art. 2 pkt 6 i art. 4 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne /Dz.U. nr 106 poz. 679 ze zm./, z których wynika zakaz łączenia funkcji w zarządzie gminy z działalnością gospodarczą, nie mogą być podstawą stwierdzenia nieważności uchwały o wyborze do zarządu.
1. Art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ nie precyzuje, jakimi dowodami mają obowiązek podatnicy wymienieni w tym przepisie sprawdzać, czy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą, czy też nie. Przepis powyższy nie odsyła również do innych aktów prawnych. Wprawdzie w polskim systemie prawnym funkcjonuje
Zgłoszenie do ewidencji działalności gospodarczej powinno zawierać dokładne określenie przedmiotu podejmowanej działalności.
Przeniesienie siedziby zawodowej adwokata na jego wniosek następuje za zgodą okręgowej rady adwokackiej tylko co do samego przeniesienia, bez uprawnień o charakterze reglamentacyjnym, co do wyznaczenia siedziby w nowym okręgu.
Zarówno wykładnia celowościowa, jak również wykładnia systemowa przepisu art. 12 pkt 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91/ pozwala na stwierdzenie, że nie ma żadnych przeszkód prawnych do kumulowania okresów wykonywania zawodów sędziego i prokuratora jako w pełni równorzędnych w celu spełnienia warunku do powołania na stanowisko notariusza.
Wykreślenie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w trybie stwierdzenia jego nieważności jest dopuszczalne także wtedy, gdy wpis został już wcześniej wykreślony na wniosek prowadzącego działalność gospodarczą.
Brak pouczenia przez notariusza o treści art. 175 par. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego /t.j. Dz.U. 1980 nr 9 poz. 26 ze zm./ - do czego notariusz był obowiązany na podstawie art. 80 par. 2 ustawy z dnia 14 lutego 1991 r. - Prawo o notariacie /Dz.U. nr 22 poz. 91 ze zm./ - uzasadnia przywrócenie stronie czynności notarialnej terminu do wniesienia żądania przewidzianego
Cofnięcie koncesji z powodu rażącego naruszenia prawa regulującego prowadzenie koncesjonowanej działalności może być przesłanką odmowy udzielenia następnej koncesji na prowadzenie działalności tego samego rodzaju.
Wyraz "tytuł" użyty w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./ oznacza warunek.
Na zarejestrowanym w ewidencji gospodarczej przedsiębiorcy ciąży obowiązek zgłoszenia organowi ewidencyjnemu w ciągu 14 dni, zmiany stanu faktycznego i prawnego odnoszącego się do podmiotu gospodarczego i działalności gospodarczej powstałe po wpisie do ewidencji, objęte danymi zawartymi w zgłoszeniu /art. 18 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./
Kandydaci wyłonieni po pierwszym etapie konkursu i osoby po innej aplikacji poddane jednoetapowemu postępowaniu kwalifikacyjnemu z zakresu uzupełniającej problematyki mają równe prawa do ubiegania się o wpis na listę aplikantów radcowskich w ramach łącznego limitu określonego przez Radę Okręgową Izby Radców Prawnych.
Zgodnie z art. 75a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124 ze zm./ okręgowa rada adwokacka rozstrzyga o wpisie na listę aplikantów adwokackich po przeprowadzeniu konkursu. Konkurs przeprowadza się raz w roku kalendarzowym przed rozpoczęciem roku szkoleniowego. W przepisie tym okręgowa rada adwokacka nie została upoważniona do szczegółowego ustalania zasad tego konkursu
Uchwała organów samorządu - rady izby notarialnej o przyjęciu na aplikację notarialną kandydatów uczestniczących w konkursie jest decyzją administracyjną w rozumieniu art. 1 par. 1 pkt 2 w związku z art. 104 par. 1 i 2 Kpa i art. 107 par. 1 Kpa, gdyż zawiera wszystkie istotne elementy indywidualnego aktu administracyjnego.
W razie zmiany lokalizacji salonu gier rada gminy musi uprzednio zaakceptować nowe miejsce, w którym uprawniony z koncesji zamierza prowadzić działalność. Opinię lokalizacyjną rada wydaje wyłącznie na wniosek zainteresowanego, który na tej podstawie może wystąpić o zmianę koncesji.
Po nowelizacji art. 33 i art. 60 pkt 8b ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ dokonanej przez art. 2 pkt 33 i 48 lit. "f" ustawy z dnia 22 maja 1997 r. o zmianie ustawy - Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz niektórych innych ustaw /Dz.U. nr 75 poz. 471/ wpisanie na listę aplikantów radcowskich uzależnione jest od wyniku konkursu przeprowadzonego
1. Art. 85 pkt 1 i art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym /Dz.U. nr 102 poz. 475 ze zm./ ograniczają się jedynie do rodzajowego określenia tych czynności doradztwa podatkowego, których wcześniejsze wykonywanie może być podstawą wpisu warunkowego na listę doradców podatkowych. Całkowicie pomijają cele podejmowania takiej działalności /zarobkowe - niezarobkowe, gospodarcze
