Wyrok NSA z dnia 4 października 1999 r., sygn. II SA 1134/99

Przesłanka, o której mowa w art. 24 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./, z uwagi na jej ocenny charakter wymaga w każdej sprawie odniesienia nie tylko do określonych następstw, lecz także do powodujących je okoliczności.

UZASADNIENIE

Uchwałą z 11 grudnia 1998 r. podjętą na podstawie art. 24 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych /Dz.U. nr 19 poz. 145 ze zm./ Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych odmówiła wpisania skarżącego na listę radców prawnych. W uzasadnieniu uchwały podano, że skarżący będąc wcześniej radcą prawnym nie zapłacił dobrowolnie zaległych składek członkowskich zasądzonych prawomocnym nakazem zapłaty Sądu Rejonowego z 4 sierpnia 1993 r., pomimo prowadzonej przez kilka lat egzekucji przez komornika nadal pozostało zadłużenie w kwocie 81,24 zł i z tych względów nie spełnił on wymogu określonego w art. 24 pkt 5 ustawy w postaci legitymowania się nieskazitelnym charakterem i rękojmią prawidłowego wykonywania zawodu radcy prawnego.