Wyrok NSA z dnia 9 grudnia 1993 r., sygn. II SA 1938/93

Przy rozpoznawaniu wniosku byłego sędziego sądu powszechnego o wpis na listę radców prawnych rada okręgowej izby radców prawnych nie jest uprawniona do dokonywania oceny prawidłowości orzecznictwa tego sędziego.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał zasadność skargi Jerzego W. na uchwałę Krajowej Rady Radców Prawnych z dnia 28 maja 1993 r. w przedmiocie odmowy wpisu na listę radców prawnych i na podstawie art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa uchylił zaskarżoną uchwałę oraz utrzymaną przez nią w mocy uchwałę organu I instancji.

UZASADNIENIE

Jerzy W., magister prawa, lat 38, zatrudniony od 1983 r. na stanowisku sędziego sądu rejonowego, a od 1986 r. do dnia 15 lutego 1993 r. na stanowisku sędziego Sądu Wojewódzkiego w (...), w lutym 1993 r. wystąpił z wnioskiem o wpisanie go na listę radców prawnych. Do wniosku załączył dyplom ukończenia w 1979 r. magisterskich studiów na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu (...) z wynikiem dobrym, świadectwo pracy i opinię z dnia 9 grudnia 1992 r., wystawioną przez Prezesa Sądu Wojewódzkiego. W opinii tej stwierdzono, że: "Sędzia Jerzy W. wykonywał powierzone mu obowiązki bez zastrzeżeń. Wykazał się sumiennością i starannością. Nigdy nie uchybił godności sprawowanego urzędu. Jego orzecznictwo oceniane było wysoko. Utrzymywał poprawne kontakty ze współpracownikami. W dniu 25 października 1992 r. zrzekł się stanowiska sędziego".