Otrzymanie przez pracownika samorządowego przechodzącego na emeryturę dwóch świadczeń: odprawy emerytalnej i wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (art. 8 k.p.); sprzeczność ta wyrażała się w nieusprawiedliwionym uprzywilejowaniu tego pracownika w porównaniu z pracownikami urzędu państwowego, przy uwzględnieniu, że pracownik samorządowy otrzymuje
Skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, niewskazująca przepisu, z którym zaskarżone orzeczenie jest niezgodne, podlega odrzuceniu przez Sąd Najwyższy (art. 4248 § 1 w związku z art. 4245 § 1 pkt 3 k.p.c.).
Wynagrodzenie wypłacone na mocy art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.) stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jeśli ubezpieczony spełnia jednocześnie przesłanki uznania go za bezrobotnego.
Rada miasta może obniżyć wynagrodzenie burmistrza ustalone na początku jego kadencji z zachowaniem okresu równego okresowi wypowiedzenia.
Pobieranie przez mianowanego pracownika samorządowego wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy na podstawie art. 10 ust. 3 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.) nie wyłącza nabycia przez niego prawa do odprawy emerytalnej na podstawie art. 21 tej ustawy.
Wyrok z dnia 11 lipca 2006 r. I PK 36/06 Wypłata świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 37k ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) nie jest przeszkodą w zasądzeniu w wyroku sądowym wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach
Wykonywanie prywatnej działalności gospodarczej przez pracownika samorządowego w czasie i miejscu zatrudnienia pozostaje w sprzeczności z jego obowiązkami pracowniczymi oraz może wywoływać uzasadnione podejrzenie o stronniczość lub interesowność nawet wtedy, gdy dotyczy działalności nieobjętej bezpośrednio jego zakresem czynności pracowniczych.
Pracodawca może wezwać pracownika samorządowego do zaprzestania wykonywania określonych zajęć, które w jego ocenie pozostają w sprzeczności z obowiązkami tego pracownika lub mogą wywołać podejrzenie o jego stronniczość czy interesowność. Taki pracownik jest w zasadzie obowiązany niezwłocznie podporządkować się takiemu poleceniu pracodawcy.
Podjęcie zatrudnienia u innego pracodawcy nie wyłącza prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy, jeżeli pracownik był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy (art. 81 § 1 k.p.).
Ocena pracodawcy, że strażnik miejski nie ma nienagannej opinii (art. 24 pkt 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o strażach gminnych, Dz.U. Nr 123, poz. 779 ze zm.) nie oznacza zawinionej utraty uprawnień koniecznych do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku (art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych, jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm
