Wyrok SN z dnia 11 lipca 2006 r., sygn. I PK 36/06

Wyrok z dnia 11 lipca 2006 r. I PK 36/06 Wypłata świadczenia przedemerytalnego na podstawie art. 37k ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (jednolity tekst: Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 514 ze zm.) nie jest przeszkodą w zasądzeniu w wyroku sądowym wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.).

Przewodniczący SN Józef Iwulski (sprawozdawca), Sędziowie: SN Zbigniew Hajn, SA Jolanta Strusińska-Żukowska.

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2006 r. sprawy z powództwa Wandy B. przeciwko Urzędowi Miasta i Gminy w O. o wynagrodzenie, na skutek skargi kasacyjnej powódki od wyroku Sądu Okręgowego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie z dnia 30 września 2005 r. [...]

uchylił zaskarżony wyrok i oddalił apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Zawierciu z dnia 1 kwietnia 2005 r. [...] oraz zasądził od strony pozwanej na rzecz powódki kwotę 1.800 zł (jeden tysiąc osiemset) tytułem kosztów postępowania za drugą i trzecią instancję.

Uzasadnienie

Powódka Wanda B. wniosła o zasądzenie od pozwanego Urzędu Miasta i Gminy w O. kwoty 22.035,60 zł tytułem wynagrodzenia z ustawowymi odsetkami od dnia 2 października 2003 r. W uzasadnieniu pozwu podniosła, że pracowała u pozwanego od 1 maja 1999 r. do 30 września 2003 r. na stanowisku głównego księgowego na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Ponadto pracodawca mianował ją na stanowisko głównego księgowego. Zdaniem powódki, wobec ustania zatrudnienia z powodu reorganizacji urzędu gminy pracownikowi samorządowemu mianowanemu przysługuje wynagrodzenie obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy za czas pozostawania bez pracy, przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy. Pozwany Urząd wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc, że powódka otrzymała odprawę na podstawie art. 8 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy (jednolity tekst: Dz.U. z 2002 r. Nr 112, poz. 980 ze zm.) oraz kwotę 5.000 zł tytułem odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę. Zdaniem pozwanego, obydwie te kwoty zostały wypłacone na tej samej podstawie prawnej, to jest z tytułu rozwiązania umowy o pracę, zatem zaspokajają roszczenie powódki w całości. Zarzucił nadto, że pobieranie świadczenia przedemerytalnego jest tożsame z pobieraniem wynagrodzenia ze stosunku pracy, a zgodnie z ustawą z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1593 ze zm.), wynagrodzenie należy się jedynie za czas pozostawania bez pracy.