Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 15 lutego 2011 r. (Ściebura przeciwko Polsce), sygn. 39412/08

Waga zarzucanych czynów lub surowość kary nie mogą same w sobie uzasadniać długotrwałego aresztowania tymczasowego.

Teza od Redakcji

W sprawie przeciwko Polsce,

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Czwarta Sekcja), zasiadając jako Izba składająca się z następujących sędziów:

Nicolas Bratza, Przewodniczący

Lech Garlicki,

Ljiljana Mijović,

David Thór Björgvinsson,

Ledi Bianku,

Mihai Poalelungi,

Vincent A. de Gaetano, sędziowie,

oraz Lawrence Early, Kanclerz Sekcji,

obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 25 stycznia 2011 r.,

wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 39412/08) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej wniesionej do Trybunału na podstawie artykułu 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, pana Zbigniewa Ścieburę ("skarżący"), w dniu 4 sierpnia 2008 r.

2. Skarżący był reprezentowany przez pana M. Burdę, adwokata prowadzącego praktykę w Krakowie. Rząd polski ("Rząd") reprezentowany był przez swojego Przedstawiciela, pana J. Wołąsiewicza z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.

3. Skarżący w szczególności podniósł zarzut, że czas trwania jego tymczasowego aresztowania przekroczył "rozsądny termin" w rozumieniu artykułu 5 § 3 Konwencji, co stanowiło ingerencję w jego życie prywatne i rodzinne.

4. W dniu 12 października 2009 r. Przewodniczący Czwartej Sekcji Trybunału zdecydował o zakomunikowaniu skargi Rządowi.