Wyjątkowość rozwiązania przyjętego w art. 78 ust. 4 u.g.n. nakazuje restryktywną interpretacją tego przepisu. Nawet zatem jeżeli uznać, że w powiązaniu z art. 78 ust. 2 u.g.n. i pozostałymi przepisami regulującymi postępowanie przed samorządowym kolegium odwoławczym oraz sądem powszechnym wyłącza on - w pewnym zakresie - możliwość kwestionowania poza tym postępowaniem prawidłowości i skuteczności zawartej
Decyzje administracyjne, wydane na podstawie art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, tworzą po stronie przedsiębiorcy przesyłowego trwały tytuł prawny do posadowienia na cudzym gruncie (pod jego powierzchnią lub nad nią) urządzeń przesyłowych, korzystania z tych urządzeń oraz dostępu do nich, na zasadach ustalonych w tych przepisach.
Trwałość skutków decyzji administracyjnych wydanych na podstawie art. 35 ust. 1 u.z.w.n. dotyczy zarówno podmiotu będącego właścicielem nieruchomości w dniu jej wydania, jak i każdego kolejnego właściciela, a na uprawnienie do korzystania z nieruchomości w zakresie określonym w art. 35 ust. 2 u.z.w.n. może powołać się każdy kolejny przedsiębiorca, który uzyskał tytuł prawny do urządzeń przesyłowych
Decydujące znaczenie dla oceny dobrej wiary posiadacza ma w przypadku zasiedzenia służebności - zgodnie z regułą mala fides superveniens non nocet - chwila rozpoczęcia posiadania. Zarazem, przyjmuje się, że przedsiębiorstwo państwowe, które w procesie "uwłaszczenia" następującego na podstawie art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu
W razie nacjonalizacji źródłem szkody jest orzeczenie nacjonalizacyjne, którego nieważność stwierdzono, a nie - wydana wskutek tego orzeczenia - decyzja stwierdzająca nabycie przez państwową osobę prawną z mocy prawa użytkowania wieczystego nieruchomości objętej nacjonalizacją (por. art. 2 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości
1. Opłata roczna jest immanentnie związana z prawem użytkowania wieczystego gruntu i wiąże każdego kolejnego właściciela gruntu, jak i nabywcę prawa użytkowania wieczystego. Na tej samej zasadzie przechodzi na następcę prawnego uprawnienie do bonifikaty przyznane poprzednikowi prawnemu użytkownika wieczystego. Użytkownik wieczysty (i jego następca prawny) nie traci prawa do bonifikaty na skutek wdrożenia
Sama nieobecność biegłych na rozprawie wywłaszczeniowej stanowi naruszenie art. 22 u.w.n., jednakże takie naruszenie należy rozważyć w kontekście całości postępowania w przedmiocie wywłaszczenia nieruchomości. Tylko wówczas, gdy zostanie wykazane, że nieobecność biegłych na rozprawie miała wpływ na wysokość ustalonego odszkodowania, można uznać, że z tej przyczyny doszło do rażącego naruszenia prawa
Brak w operacie szacunkowym wyciągu, o którym mowa w art. 158 u.g.n. sam w sobie nie pozbawia waloru dowodowego opinii biegłego w postępowaniu sądowym. Wyciąg ten jest przeznaczony dla organu pozasądowego do celów związanych z katastrem nieruchomości.
Jeśli ostateczna decyzja odmawiająca zwrotu nieruchomości kreuje roszczenie o odszkodowanie, to terminy przedawnienia należy ustalać, uwzględniając datę jej wydania.
Decyzja administracyjna wydana na podstawie art. 35 ustawy z 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości, w której nie oznaczono nieruchomości, przez które ma przebiegać urządzenie przesyłowe oraz zakresu, w jakim przedsiębiorstwo może korzystać z tej nieruchomości, nie stanowi dla przedsiębiorcy skutecznego tytułu prawnego, pozwalającego na korzystanie z nieruchomości w zakresie odpowiadającym
Jeżeli po wywłaszczeniu nieruchomość została użyta na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu, to nie można uznać, że stała się ona zbędna jeżeli następnie zmieniono przeznaczenie w jakim jest ona wykorzystywana lub została ona zbyta na rzecz innego podmiotu.
Obala domniemanie dobrej wiary wykazanie uzyskania władania nieruchomością w zakresie niezbędnym do założenia urządzeń przesyłowych, na podstawie aktów, których cel i skutki są inne niż decyzji opartych na podstawie art. 35 ust. 1 u.w.n oraz gdy przedsiębiorca przesyłowy uzyskał władztwo całkowicie samowolnie tj. nie zawierając odpowiedniej umowy z właścicielem ani nie uzyskując odpowiedniej decyzji
Władanie przez przedsiębiorstwo państwowe cudzą nieruchomością w zakresie odpowiadającym służebności przesyłu w błędnym przekonaniu, że jest ono wykonywane na podstawie decyzji wydanej na podstawie art. 35 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości (jedn. tekst: Dz.U. z 1974 r. Nr 10, poz. 64 ze zm.), może prowadzić do zasiedzenia takiej służebności.
