Postanowienie NSA z dnia 28 lutego 2024 r., sygn. I OSK 62/24
Zarzut bezczynności organu administracji jest uzasadniony, gdy nie załatwia on sprawy w wyznaczonym terminie, a podjęcie przez organ czynności po wniesieniu skargi na bezczynność nie wpływa na obowiązek poszanowania wcześniej wyznaczonych terminów załatwienia sprawy, nie uzasadnia też zastosowania przepisów o terminach zawieszenia biegu postępowania.
Przeprowadzenie rokowań w rozumieniu art. 124 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami nie musi kończyć się osiągnięciem porozumienia; wystarczające jest zainicjowanie i zakończenie rokowań w sposób umożliwiający podjęcie przez inwestora próby polubownego uzyskania zgody na realizację inwestycji. Obiektywne charakterystyki propozycji składanych przez inwestora, takie jak różnica w zaopiniowanej
Utrzymanie terenów zielonych zgodnych z postanowieniami planu miejscowego nie jest równoznaczne z realizacją celu wywłaszczenia, jeśli nie doszło do celowej działalności inwestycyjnej prowadzącej do stworzenia parku jako zagospodarowanego terenu zielonego; wywłaszczenie ma na celu umożliwienie realizacji inwestycji, a nie tylko utrzymanie stanu zgodnego z planem miejscowym.
Decyzja Starosty Kutnowskiego naruszająca przepisy postępowania w stopniu uniemożliwiającym prawidłową kontrolę instancyjną oraz niezapewniająca kompletności branych pod uwagę dowodów uzasadnia zastosowanie art. 138 § 2 k.p.a. przez organ odwoławczy i wydanie decyzji kasacyjnej oraz przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.
W postępowaniu egzekucyjnym wartość rynkowa nieruchomości musi być ustalana przez uprawnionego rzeczoznawcę majątkowego na podstawie aktualnych warunków rynkowych, z uwzględnieniem wszystkich istotnych czynników wpływających na wartość nieruchomości. W przypadku braku oczywistych błędów lub naruszeń prawa w sporządzonym operacie szacunkowym, jego ocena podlega ograniczonej kontroli przez organy administracji
Przepis art. 129 ust. 5 pkt 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, jako norma blankietowa, nie stanowi samodzielnego tytułu do przyznania odszkodowania. Obowiązek jego ustalenia musi wynikać z obowiązujących odrębnych podstaw prawnych, a w przypadku braku takich regulacji w przeszłości oraz ich braku w obecnie obowiązującym stanie prawnym, odszkodowanie nie przysługuje.
Przy ustalaniu opłaty planistycznej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości kluczowe znaczenie ma właściwe określenie daty wejścia w życie planu zagospodarowania przestrzennego, która jest podstawą do szacowania wartości nieruchomości przed i po zmianie planu; błędne datowanie w operacie szacunkowym dyskwalifikuje go jako dowód w sprawie.
W sytuacji, gdy zmiany prawne wprowadzają możliwość ponownego wnioskowania o rekompensatę za nieruchomości utracone w wyniku zmian granic państwa, kluczowe jest wykazanie przez wnioskodawcę, że te zmiany prawne miały bezpośredni wpływ na ocenę jego sytuacji prawnej dotyczącej wymogów zamieszkiwania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.