Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 kwietnia 2017 r., sygn. II SA/Gd 41/17
wyłączenie opłaty skarbowej w sprawach budownictwa mieszkaniowego;
Podatek od towarów i usług w zakresie wskazania, czy otrzymanie w chwili obecnej oświadczenia potwierdzającego, że wskazane przez Spółdzielnię Mieszkaniową administrowane budynki były objęte społecznym programem mieszkaniowym w dacie już wykonanych usług i wystawionych faktur, uprawnia Spółkę do zastosowania obniżonej stawki podatkowej VAT, tj. 8%.
Uzasadnienie wyroku powinno być tak sporządzone, aby wynikało z niego, dlaczego sąd uznał zaskarżone rozstrzygnięcie za zgodne lub niezgodne z prawem, takich motywów nie można zaś z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji odczytać. Podstawa prawna rozstrzygnięcia nie obejmuje wyjaśnienia przyjętego przez Sąd sposobu wykładni i zastosowania przepisów.
W judykaturze zasadnie podnosi się, że władztwo planistyczne nie może być traktowane jako nieumotywowana przekonywująco ingerencja gminy w prawa właścicielskie. Ingerencja ta jest możliwa, ale musi też uwzględniać proporcjonalnie wyważony interes publiczny z uprawnieniami właścicielskimi. Wymaga to więc od gminy wnikliwego i wszechstronnego rozważenia interesu indywidualnego i publicznego oraz uzasadnienia
Konsekwencją związania jest zaś to, że ani rozstrzygające ponownie sprawę organy, ani Sąd nie mogą tej oceny kwestionować, jak też formułować w tym zakresie nowych stanowisk.