Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 10 kwietnia 2024 r., sygn. III SA/Wr 186/23
Obniżenie emerytury funkcjonariusza pełniącego służbę w totalitarnym państwie do poziomu przeciętnej emerytury z systemu powszechnego, bez uwzględnienia późniejszej służby w wolnej Polsce, jest niezgodne z zasadą proporcjonalności oraz narusza konstytucyjne prawo do zabezpieczenia społecznego.
Działalność społecznego kuratora sądowego podejmowana w okresie zwolnienia lekarskiego, za którą otrzymuje się ryczałt mający charakter zwrotu poniesionych kosztów, nie stanowi pracy zarobkowej w rozumieniu art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej.
Umowy, które dotyczą powtarzalnych czynności stanowiących fragment procesu produkcyjnego i wymagających jedynie starannego działania, są kwalifikowane jako umowy o świadczenie usług (art. 750 k.c.), a nie umowy o dzieło (art. 627 k.c.). Nazwa umowy nie determinuje jej charakteru prawnego, który musi być oceniany na podstawie rzeczywistych cech wykonywanych czynności.
Za nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze uznaje się takie, które zostało wypłacone w okresie, gdy osoba uprawniona do świadczenia lub członek jej rodziny podlega ustawodawstwu innego państwa w zakresie świadczeń na rodzinę w związku ze stosowaniem przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego, co stanowi podstawę do orzeczenia o jego zwrocie w drodze decyzji administracyjnej.
Zwolnienie od publicznoprawnej daniny, nazwanej opłatą od środków spożywczych: na podstawie art. 12b ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (tekst jedn. Dz. U. 2022, poz. 1608) obejmuje określone w tej regulacji prawnej napoje, nie są to jednak wskazane w art. 12a ust. 1 pkt 2 wymienionej ustawy napoje z dodatkiem kofeiny lub tauryny.