Postanowienie NSA z dnia 26 listopada 2019 r., sygn. II OZ 1044/19
Wymagalność roszczenia o zadośćuczynienie oraz początkowego terminu zasądzenia odsetek za opóźnienie w jego zapłacie zależy od okoliczności sprawy. Niemniej jeżeli wysokość szkody była znana i, jak w okolicznościach sprawy nie uległa zwiększeniu, zobowiązany do zapłaty zakład ubezpieczeń był wezwany do zapłaty, a kwota dochodzona w procesie nie uległa zmianie należy przyjąć, że dopuścił się opóźnienia
Wystarczającym warunkiem otrzymania przez ubezpieczonego zasiłku chorobowego z powodu powstania czasowej niezdolności do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego (art. 7 ustawy zasiłkowej) jest pozostawanie przez pracownika w ubezpieczeniu chorobowym przez 30 dni (art. 4 ust. 1 ustawy zasiłkowej), a nie przez co najmniej 31 dni.
Ubezpieczony urodzony przed dniem 31 grudnia 1948 r., który po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego kontynuował ubezpieczenie i wystąpił o emeryturę po dniu 31 grudnia 2008 r., ma prawo do jej wyliczenia na podstawie art. 26 w związku z art. 55 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, nawet wówczas gdy wcześniej złożył wniosek o emeryturę w niższym wieku emerytalnym lub o emeryturę wcześniejszą
W art. 83d ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych chodzi wyłącznie o sytuację, w której stan faktyczny podany przez autora wniosku o interpretację (jego elementy) jest przedmiotem postępowania wyjaśniającego, kontroli lub decyzji, a nie o to, jak ocenić ów stan faktyczny z uwzględnieniem określonych regulacji prawnych.
Ponieważ do utraty tytułu podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu dochodzi z mocy prawa (ex lege) na skutek rozstrzygnięcia zbiegu tytułów objęcia ubezpieczeniem społecznym, obowiązkiem organu rentowego wynikającym z art. 8 i 9 k.p.a. jest pouczenie osoby prowadzącej pozarolniczą działalność, że z chwilą objęcia jej obowiązkowymi ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi z tytułu pobierania
Zarówno organ ubezpieczeń społecznych, jak i sąd ubezpieczeń społecznych, mogą badać ważność umów zawartych przez ubezpieczonego z innymi podmiotami niż płatnik składek w celu ustalenia tytułu podlegania ubezpieczeniu oraz podstawy wymiaru składek, a także zbiegu tytułów ubezpieczenia. Art. 38 ust. 1 ustawy systemowej wyznacza ogólną podstawę normatywną do wydawania przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych