Podstawę wymiaru składki ubezpieczonego będącego pracownikiem stanowi wynagrodzenie godziwe, a więc należne, właściwe, odpowiednie, rzetelne, uczciwe i sprawiedliwe, zachowujące cechy ekwiwalentności do pracy, natomiast ocena godziwości tego wynagrodzenia wymaga uwzględnienia okoliczności każdego konkretnego przypadku, a zwłaszcza rodzaju, ilości i jakości świadczonej pracy oraz wymaganych kwalifikacji
Status repatrianta nabyty przez otrzymanie wizy krajowej (obecnie) czy wizy repatriacyjnej (uprzednio) nie wynika z decyzji wojewody. W związku z tym w takich przypadkach decyzja wojewody o uznaniu za repatrianta w oparciu o art. 16a lub art. 41 ustawy o repatriacji nie może być warunkiem uwzględnienia okresu składkowego wymienionego w art. 6 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
Pozorność umowy wynikająca z art. 83 k.c. w związku z art. 300 k.p. zachodzi, gdy pomimo zawarcia umowy praca nie jest w ogóle świadczona, ewentualnie okoliczności faktyczne jej wykonywania nie wypełniają cech stosunku pracy. Nie stanowi to wówczas tytułu ubezpieczenia społecznego.
W przypadku istniejących w orzecznictwie sądów rozbieżności interpretacyjnych, prowadzących do wykładni odmiennej od semantycznej, żądanie zwrotu nienależnie wypłaconego świadczenia, oparte na świadomym wprowadzeniu w błąd organu wypłacającego świadczenie (art. 84 ust. 2 pkt 2 ustawy systemowej) wymaga ustalenia świadomości świadczeniobiorcy w tym zakresie oraz ustalenia, czy decyzja organu wypłacającego
Mając na uwadze ochronę praw podmiotu korzystającego z ochrony ubezpieczeniowej, w OWU ubezpieczyciel nie może kreować takich wymogów składających się na procedurę zawarcia umowy ubezpieczenia z konsumentem przez pośrednika, aby niedopełnienie jednego z wymaganych elementów skutkowało wnioskiem, że umowa nie została zawarta, a ochrona ubezpieczeniowa nie przysługuje, mimo że zachowanie stron w sposób
Przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a) u.ś.r. nie może stanowić podstawy do odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie, która ma ustalone prawo do emerytury w wysokości niższej niż to świadczenie.
W sytuacji, gdy czas pobytu osoby wymagającej opieki w placówce zapewniającej całodobową opiekę nie przekracza okresu 5 dni w tygodniu, o jakim mowa w art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych, należy zbadać, czy okoliczności pozwalają opiekunowi osoby niepełnosprawnej na kontynuowanie lub podjęcie zatrudnienia.
Obowiązek alimentacyjny może w wypadkach określonych w art. 144 k.r.o. obciążać również powinowatych, co jest podstawą do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w razie wykonywania opieki, w warunkach określonych art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r., między powinowatymi.
Decyzja, mocą której skrócono okres, na który przyznano świadczenie uniemożliwiające przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego, wydana na skutek dokonania wyboru, o którym mowa w art. 27 ust. 5 u.ś.r. może zostać wydana z mocą wsteczną, co umożliwi przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego - zgodnie z brzmieniem art. 24 ust. 2 u.ś.r. - od miesiąca, w którym wpłynął wniosek z prawidłowo wypełnionymi dokumentami
1. Nie ma jednego prostego rozwiązania, jeśli chodzi o zastosowanie art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej. Jako zasadę należy przyjąć, że ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy jakąkolwiek pracę zarobkową traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia, jednak w szczególnych sytuacjach faktycznych prokonstytucyjna wykładnia tego przepisu przez sądy ubezpieczeń
Praca związana z wysiłkiem fizycznym, jednak mieszczącym się w normach z zakresu BHP, nie możne stanowić współprzyczyny wystąpienia wypadku przy pracy, jeżeli nie stwierdzono żadnych nadzwyczajnych, szczególnych, nietypowych okoliczności jej świadczenia.
Prawo do emerytury przysługuje ex lege, ale uprawnienie do jego pobierania i wypłaty wymaga złożenia wniosku emerytalnego i jedynie deklaratoryjnego potwierdzenia w decyzji emerytalnej lub w wyroku sądowym spełnienia ustawowych warunków jego przysługiwania, które co do zasady wypłaca się od miesiąca złożenia wniosku emerytalnego.
W sprawach dotyczących "przypisania pracodawcy podwyższonej składki" w wyniku zastosowania art. 8 ust. 2a ustawy systemowej decyzja taka jest decyzją wymiarową i w związku z tym skarga kasacyjna w takiej sprawie jest dopuszczalna w razie przekroczenia granicy wartości przedmiotu zaskarżenia określonej w art. 3982 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. Nie istnieje zatem odrębny tytuł ubezpieczenia na podstawie
Ustawa zasiłkowa rozróżnia trzy sytuacje i odpowiadające im algorytmy ujęte w art. 48, art. 48a i art. 49 ustawy zasiłkowej, które są odrębne z uwagi na okresy podlegania ubezpieczeniom społecznym. Inne są wówczas podstawy ustalania wysokości zasiłku chorobowego.
1. Nie każde naruszenie przez rolnika przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, ale tylko udowodnione rolnikowi szczególnie naganne zachowanie może być podstawą pozbawienia go świadczeń z ustawy wypadkowej. Jeżeli więc, obok postępowania rolnika, wystąpiły także inne okoliczności, które spowodowały wypadek, to nie może on być pozbawiony świadczeń przewidzianych w rolniczym ubezpieczeniu wypadkowym
1. Praca w szczególnych warunkach nie jest pracą w szczególnym charakterze. Prawodawca wyraźnie te prace wydziela i odróżnia. Stanowiska pracy nie mają wspólnego zakresu. 2. Rekompensata, o której mowa w art. 21 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych, nie przysługuje osobie, która ex lege nabyła prawo do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym na podstawie przepisów ustawy o emeryturach
1. Niezdolność do pracy w aspekcie zakazu pracy zarobkowej jest niestopniowalna i dlatego sankcja utraty prawa do zasiłku obejmuje wszystkie czynności, niezależnie od wymiaru świadczonej pracy. Za pracę uważa się prace w potocznym tego słowa znaczeniu, czyli nawet, gdy nie jest podejmowana "w celu zarobkowym". 2. Pod pojęciem pracy "zarobkowej" nie należy rozumieć wyłącznie czynności, które przynoszą
Paragraf 1 ust. 2 i 3 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) nie mogą być interpretowane w ten sposób, że pracownicy zatrudnieni na stanowiskach nie wymienionych w wykazach branżowych nie mają prawa do świadczeń emerytalnych przysługujących ze względu na wykonywanie
