Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok SN z dnia 19 lutego 2021 r., sygn. I USKP 13/21

Prawo do emerytury przysługuje ex lege, ale uprawnienie do jego pobierania i wypłaty wymaga złożenia wniosku emerytalnego i jedynie deklaratoryjnego potwierdzenia w decyzji emerytalnej lub w wyroku sądowym spełnienia ustawowych warunków jego przysługiwania, które co do zasady wypłaca się od miesiąca złożenia wniosku emerytalnego.

Teza od Redakcji

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Katarzyna Gonera (przewodniczący)

SSN Piotr Prusinowski

SSN Romualda Spyt (sprawozdawca)

w sprawie z odwołania A. G. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Z. o rekompensatę, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 19 lutego 2021 r., skargi kasacyjnej ubezpieczonego od wyroku Sądu Apelacyjnego w (...) z dnia 10 stycznia 2019 r., sygn. akt III AUa (...),

oddala skargę kasacyjną i zasądza od odwołującego się na rzecz organu rentowego kwotę 240 (dwieście czterdzieści) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 29 maja 2018 r. Sąd Okręgowy w G. zmienił decyzję organu rentowego Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w Z. z dnia 1 lutego 2018 r. i przyznał ubezpieczonemu A. G. prawo do rekompensaty na podstawie art. 21 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych (jednolity tekst: Dz.U. z 2017 r., poz. 1924).

Sąd Apelacyjny w (...), wyrokiem z dnia 10 stycznia 2019 r., zmienił zaskarżony przez organ rentowy wyrok Sądu Okręgowego i oddalił odwołanie.

W sprawie ustalono, że ubezpieczony (urodzony 8 sierpnia 1952 r.). W dniu 30 września 2014 r. wniósł o przyznanie prawa do emerytury w obniżonym wieku. Decyzją z dnia 24 października 2014 r. organ rentowy, na podstawie art. 184 w związku z art. 32 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (jednolity tekst: Dz.U. z 2020 r., poz. 53; dalej jako ustawa emerytalna) przyznał ubezpieczonemu prawo do wcześniejszej emerytury w obniżonym wieku w kwocie zaliczkowej od 1 września 2014 r. Następnie decyzją z 8 marca 2016 r. organ rentowy przyznał ubezpieczonemu z urzędu emeryturę i rozliczył zaliczkę od 1 września 2014 r., czyli od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek. O powyższej decyzji ubezpieczony dowiedział się telefoniczne od organu rentowego dopiero w grudniu 2017 r., wniósł o jej ponowne przesłanie. Po jej otrzymaniu, w dniu 21 grudnia 2017 r., cofnął wniosek z dnia 30 września 2014 r. o emeryturę w obniżonym wieku. Pismem z 8 stycznia 2018 r. organ rentowy poinformował ubezpieczonego, że decyzja z dnia 8 marca 2016 r. jest ostateczna, w związku z czym nie może on skutecznie cofnąć wniosku z dnia 30 września 2014 r. Decyzją z dnia 1 lutego 2018 r. organ rentowy, na wniosek ubezpieczonego, przyznał mu prawo do emerytury od 1 grudnia 2017 r.; w uzasadnieniu wskazał, że ubezpieczonemu nie przysługuje prawo do rekompensaty.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00