Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 10 lipca 2019 r., sygn. II SA/Rz 507/19
Skoro skarżąca nie miała obowiązku uzyskiwania zezwolenia na usunięcie drzewa to tym samym była podmiotem objętym hipotezą art. 86 ust. 1 pkt 1 u.o.p. i korzystała ze zwolnienia z obowiązku uiszczenia opłaty. Okoliczność ta, tj. korzystanie przez skarżącą ze zwolnienia z obowiązku uiszczenia opłaty za usunięcie drzewa ma podstawowe znaczenie dla określenia wysokości wymierzanej kary pieniężnej albowiem
Określenie rynku, o jakim mowa w art. 49 ust. 2 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, powinno skupiać się właśnie na rynku lokalnym, a nie krajowym.
Na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt organizacja społeczna, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt, realizuje własne uprawnienia materialnoprawne, występując w postępowaniu w przedmiocie odebrania zwierzęcia, jako strona legitymująca się interesem prawnym.