Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 lipca 2019 r., sygn. II SA/Lu 233/19

Inspekcja weterynaryjna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza, Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca), Protokolant Referent Jacek Zięba, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 4 lipca 2019 r. sprawy ze skargi M.P. na decyzję Wojewódzkiego Lekarza Weterynarii z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie zakazu utrzymywania świń w gospodarstwie oddala skargę.

Uzasadnienie

W toku kontroli przeprowadzonej w dniu 4 lipca 2018 r. w gospodarstwie M. P. (dalej jako: skarżący) stwierdzono szereg naruszeń przepisów dotyczących ochrony przed rozprzestrzenianiem się afrykańskiego pomoru świń (ASF). Z poczynionych w toku kontroli ustaleń wynika również, że w lipcu 2017 r. w siedzibie stada należącego do skarżącego zarejestrowano 43 sztuki świń, jednak brak jest jakiejkolwiek dokumentacji wskazującej na pochodzenie zwierząt. Skarżący wyjaśnił, że rejestracji dokonał dopiero po kontroli Inspekcji Weterynaryjnej, a świnie nie miały udokumentowanego pochodzenia. Wyjaśnił także, że w okresie 2017-2018 dokonał sprzedaży świń, jednak nie zgłosił tej czynności w Agencji Restrukturyzacji

i Modernizacji Rolnictwa. Skarżący nie potrafił wyjaśnić pochodzenia pozostałych świń obecnych w gospodarstwie. Ponadto w gospodarstwie stwierdzono szereg uchybień w zakresie należytego prowadzenia dokumentacji dotyczącej stada zgodnie z przepisami ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2018 r., poz. 1642, ze zm.; dalej jako: u.s.i.r.z.). Kontrolowany podpisał protokół kontroli, nie wnosząc do niego zastrzeżeń.

Na podstawie ustaleń kontroli, decyzją z 12 lipca 2018 r., Powiatowy Lekarz Weterynarii w Ł. nakazał skarżącemu zabicie wszystkich posiadanych zwierząt z gatunku świnie (tj. 59 szt.) znajdujących się w gospodarstwie oraz zakazał utrzymywania w gospodarstwie skarżącego zwierząt z gatunku świnie. Decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności. Ponadto organ uznał mięso pozyskane w wyniku wykonania ww. nakazu zabicia zwierząt za uboczny produkt pochodzenia zwierzęcego kategorii 2.