Generalnie nakazy określone w art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ mogą dotyczyć usunięcia nieprawidłowości samego obiektu, co w konkretnym przypadku nie wyklucza nałożenia obowiązku wykonania określonych robót również w lokalu lub lokalach. Chodzi tu jednak o takie roboty, które mają na celu utrzymanie w należytym stanie obiektu budowlanego jako całości
Legalizacja samowoli nie może stawiać, decydującego się na nią, w lepszej sytuacji niż obywatela starającego się wznieść obiekt zgodnie z pozwoleniem. Konieczne jest więc wyjaśnienie, w jakim stopniu odstąpienie od udzielonego pozwolenia na budowę - ma wpływ na sąsiednią nieruchomość w całym aspekcie ochrony uzasadnionego interesu osoby trzeciej.
O ile nakazy z art. 62 i art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, adresowane są do właściciela bądź zarządcy obiektu budowlanego, przepis art. 69 przewiduje działanie samego organu za właściciela obiektu /zarządcę/, z tym iż rozstrzygnięcie o zastosowaniu środków zabezpieczających nastąpić winno również w formie decyzji administracyjnej, zgodnie z zasadą
Zmiana od dnia 1 stycznia 1998 r. art. 84 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (jednolity tekst: Dz.U. z 1994 r. Nr 49, poz. 196 ze zm.), dokonana ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o zmianie ustawy o ochronie i kształtowaniu środowiska oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 133, poz. 885) nie spowodowała utraty roszczeń o wykup lub zamianę nieruchomości
W myśl przepisu art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm. - obecnie t.j. Dz.U. 2000 nr 71 poz. 838 z zm./, drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie tej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych. Dopiero
Jeżeli właściciel jednej z sąsiadujących działek samowolnie zrealizował obiekt budowlany całkowicie pomijając prawa właścicielskie sąsiada do korzystania z jego nieruchomości, to ta okoliczność musi, być rozważona przez organ administracji orzekający w przedmiocie likwidacji takiej samowoli budowlanej.
Zgodnie z par. 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ wysokość obiektu przesłaniającego liczy się od poziomu dolnej krawędzi najniżej położonych okien budynku przesłanianego do poziomu najwyżej zacieniającej krawędzi
Organy nadzoru budowlanego i organy administracji architektoniczno-budowlanej nie są uprawnione do korygowania danych zawartych w dokumentach geodezyjnych, natomiast są związane danymi z tych dokumentów wynikającym.
Nadanie numeru porządkowego nieruchomości na podstawie rozporządzenia Ministra Gospodarki Komunalnej z dnia 25 czerwca 1968 r. w sprawie numeracji nieruchomości /Dz.U. nr 23 poz. 151/ nie podlega załatwieniu w formie decyzji administracyjnej, lecz w formie czynności z zakresu administracji publicznej.
W razie ustalenia w toku prawidłowo przeprowadzonego postępowania administracyjnego, że istnieje materialnoprawna przesłanka do zastosowania przepisu art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, organ nadzoru budowlanego wydaje stosowa decyzję administracyjną, skierowaną do właściciela obiektu budowlanego lub współwłaścicieli /jeżeli obiekt stanowi współwłasność
Zgodnie z art. 30 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ do zgłoszenia budowy ogrodzenia od strony dróg, placów i innych miejsc publicznych należy między innymi dołączyć dowód stwierdzający prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane.
Budynek mający charakter zabytkowy objęty jest treścią art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 10 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./, który stanowi, że bez zezwolenia właściwego konserwatora zabytków nie wolno zabytków burzyć, niszczyć, przerabiać, odnawiać, rekonstruować, konserwować, zabudowywać, odbudowywać, zdobić, uzupełniać, rozkopywać ani dokonywać żadnych innych
Przepis art. 54 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ zobowiązuje organ do wydania decyzji w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia, a nie do doręczenia decyzji w tym terminie.
Zgłoszenie wykonania robót budowlanych /art. 30 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie jest jedynie zwykłą formalnością. Jest to forma wszczęcia postępowania administracyjnego, w przebiegu, którego właściwy organ powinien ustalić, czy zamierzone roboty budowlane odpowiadają wymogom określonym w przepisach prawa, czy też nie, co powinno skutkować wniesieniem
Miejsce parkingowe usytuowane w planie zagospodarowania działki ulicy przed hotelem, nie spełniają warunków miejsc parkingowych dla hotelu skoro są ogólnie dostępne dla wszystkich użytkowników ulicy.
Wśród przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ brak jest przepisów prawa, w tym przepisów technicznych, które w sposób obligatoryjny normowałyby liczbę miejsc postojowych przy nowo wznoszonych budynkach mieszkalnych, czy usługowych. W tej sytuacji stosowne ustalenia w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu należy traktować jako
Przepisy prawa budowlanego a w szczególności art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przewidują, iż w przypadku zamierzenia budowlanego obejmującego więcej niż jeden obiekt, pozwolenie na budowę może dotyczyć wybranych obiektów lub zespołu obiektów, mogących samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem. W tej sytuacji należy rozważyć możliwość
Nie jest dopuszczalne wniesienie zażalenia do organu naczelnego na brak rozpoznania zażalenia przez organ wyższego stopnia, do którego złożono zażalenie na bezczynność organu I instancji. Wniesienie zażalenia w takim przypadku w sposób rażący naruszałoby zasadę dwuinstancyjności, obowiązującą w postępowaniu administracyjnym. Niedopuszczalność zażalenia, o której wyżej mowa w konsekwencji stanowi o
