Organy ochrony zabytków są nie tylko uprawnione ale i zobowiązane do oceny zamierzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego zarówno w zakresie zgodności z przepisami szczególnymi jak i ustaleniami planu miejscowego tyle, że tylko w zakresie ochrony konserwatorskiej.
Najemca lokalu w budynku nie może być stroną w postępowaniu administracyjnym, toczącym się na podstawie art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, w sprawie nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego. Nie może zatem skutecznie podnosić zarzutu bezczynności organu w tej sprawie. Może natomiast w oparciu o przepisy prawa cywilnego dochodzić
Fakt zgłoszenia gotowości do pracy, wykonania badań nowowstępującego na stanowisko górnika pod ziemią (czyli dotychczasowe) i wykonanie tych badań przed upływem 30 dni od odbycia zasadniczej służby wojskowej jest równoznaczny z podjęciem pracy górniczej stale i w pełnym wymiarze pod ziemią w terminie określonym przepisem art. 54 pkt 1 ustawy z dnia 26.11.1998r. o dostosowaniu górnictwa węgla kamiennego
Uregulowania zawarte w art. 54-60 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, również przed ich nowelizacją dokonaną ustawą z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U nr 80 poz. 718/ nie wykluczały udzielenia pozwolenia na użytkowanie tych inwestycji, dla których wyeliminowane zostały z obrotu prawnego decyzje
Przepis art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie obliguje orzekającego w tej sprawie organu do prowadzenia negocjacji przed wydaniem decyzji zezwalającej na wejście do sąsiedniego lokalu.
Regulamin dostarczania wody i odprowadzania ścieków jest powszechnie obowiązującym aktem prawa miejscowego. Normy prawa powszechnie obowiązującego nie mogą być ustanowione w formie załącznika do uchwały.
Ukształtowanie szczegółów technicznych inwestycji jak i przesądzenie o konkretnym usytuowaniu jej elementów w ramach ustalonych linii rozgraniczających, może nastąpić dopiero w decyzji zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej pozwolenia na budowę.
W razie śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych za granicą, uprawnienia, o których była mowa wyżej, przysługują łącznie wszystkim jego spadkobiercom lub jednemu z nich, wskazanemu przez osoby uprawnione. Oznacza to, że prawo do zaliczenia wartości pozostawionych nieruchomości jest prawem majątkowym i przechodzi na spadkobierców. Zgodnie z art. 922 par. 1 Kc do spadku należą prawa i obowiązki
Skorzystanie z ulgi z tytułu wyszkolenia ucznia uzależnione jest od tożsamości między zakresem prowadzonej działalności a profilem szkolenia.
Ujęcie danego budynku, znajdującego się na określonej działce gruntu, na mapie geodezyjnej oznacza tylko tyle, że faktycznie taki budynek w danym miejscu się znajduje, natomiast nie znaczy to, że został wzniesiony na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę.
Decyzja wydana na podstawie art. 66 ustawy z dnia z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie tworzy dla właściciela obiektu lub jego zarządcy nowego obowiązku tylko precyzuje ustawowy obowiązek i dodaje element pozwalający na skuteczne egzekwowanie jego wykonalności.
1. Organ orzekający w sprawie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu nie bada celowości zamierzeń inwestycyjnych ani stanu prawnego nieruchomości, której dotyczy inwestycja, bada wyłącznie zgodność tych zamierzeń z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego. Nie do tego organu należy także zmiana planu ani wywłaszczenie nieruchomości, nie jest to także postępowanie, dotyczący
1. O przynależności zastrzeżeń wnoszonych do projektu planu do kategorii protestów lub zarzutów decyduje gmina po stwierdzeniu czy ustalenia projektu planu naruszają interes prawny podmiotu wnoszącego te zastrzeżenia. 2. Analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ wskazuje, że w postępowaniu planistycznym chroniony jest interes
Właściciele sąsiednich nieruchomości nie mogą w drodze umowy "zwalniać się" od respektowania powszechnie obowiązujących przepisów, w tym przepisów techniczno-budowlanych, a zarzut nie wyjaśnienia przez organy orzekające w sprawie treści umowy określającej usytuowanie budynków na ich działkach, jest niezasadny.
Normodawca może na drodze legislacyjnej zmieniać każdy z przepisów, w których w miejsce dotychczasowego organu państwowego powstaje inny organ państwowy, bądź może ufać, że organy stosujące prawo, w ramach kultury prawnej, będą ową zmianę za każdym razem odpowiednio uwzględniać przy stosowaniu prawa. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest aktem prawa miejscowego powszechnie obowiązującego
1. Z art. 93 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543 ze zm./ wynika, że podział nieruchomości nie jest dopuszczalny, jeżeli projektowane do wydzielenia działki gruntu nie mają dostępu do drogi publicznej. Oznacza to, że każda działka musi mieć dostęp do drogi publicznej. Za dostęp do drogi publicznej uważa się, również wydzielenie drogi
W myśl art. 5 ust. 1 w zw. z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy, powstałe przed dniem 1 kwietnia 1998r. zobowiązania przedsiębiorstw górniczych wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Funduszu Pracy i Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych z tytułu należnych składek wraz z odsetkami podlegają umorzeniu po spełnieniu do daty 31 grudnia 2002r. warunków określonych w art. 8 ust. 2 tegoż aktu.
1. Żeby dokonać obiektywnej oceny oddziaływania inwestycji /ferma lisów/ na środowisko, a przede wszystkim jej uciążliwości dla najbliższych zabudowań mieszkalnych należy dokładnie ustalić odległości tych zabudowań ale do granic usytuowania inwestycji. 2. Dokładne ustalenia organu co do immisji zapachów i hałasu do środowiska mogą stanowić podstawę merytorycznego orzekania w sprawie uzgodnienia inwestycji
Nie jest dopuszczalne przerzucenie przez organ na adresata decyzji obowiązku odczytania z przepisów prawa treści normy, z której wynika obciążający go obowiązek.
1. Zarówno w orzecznictwie jak i w nauce prawa administracyjnego nie budzi wątpliwości, że prawną formą uzgodnienia, o którym mowa w przepisie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jest postanowienie wydane w trybie art. 106 par. 5 Kpa. Kolejne części art. 106 Kpa określają ciąg czynności zmierzających do zajęcia stanowiska przez organ
Niwelacja terenu, wyrównanie poziomu gruntu czy też jej podwyższenia nie stanowią robót budowlanych, które podlegają regulacji ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. Mogą natomiast być przedmiotem oceny w postępowaniu dotyczącym naruszenia stosunków wodnych.
Kawlifikacja danego pisma do protestu lub zarzutu ma istotne znaczenie, albowiem powoduje daleko idące konsekwencje. Inna musi być forma i treść uchwały podjętej wobec każdego z nich, inne obowiązki organu gminy, inna możliwość złożenia skargi do sądu administracyjnego. O przynależności danego pisma do zarzutów, czy też protestów, nie może decydować nawet jego tytuł. Najważniejszym kryterium rozróżnienia
Zmiana pozwolenia na budowę w rozumieniu art. 36a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ stanowi weryfikację wcześniejszej decyzji o pozwoleniu budowlanym, co oznacza że przedmiot postępowania nie może ulec zmianie.
