Wyrok NSA z dnia 6 listopada 2003 r., sygn. II SA/Gd 1859/00

1. Zarówno w orzecznictwie jak i w nauce prawa administracyjnego nie budzi wątpliwości, że prawną formą uzgodnienia, o którym mowa w przepisie art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, jest postanowienie wydane w trybie art. 106 par. 5 Kpa. Kolejne części art. 106 Kpa określają ciąg czynności zmierzających do zajęcia stanowiska przez organ współdziałający.

2. Postanowienie zapadłe w trybie art. 106 Kpa jest postanowieniem wydanym w toku tzw. współdziałania organów i jego treść ma niewątpliwie znaczenie przy wydawaniu rozstrzygnięcia głównego. Ponieważ postępowanie prowadzone na podstawie art. 106 Kpa jest elementem postępowania administracyjnego prowadzonego w danej sprawie, mają do niego zastosowanie w szczególności art. 7 i art. 10 Kpa.

3. Odstąpienie przez organ administracji architektoniczno-budowlanej od trybu postępowania wynikającego z przepisów art. 106 par. 2 Kpa i pozbawienie w ten sposób stron możliwości udziału w postępowaniu stanowi istotne naruszenie przepisów postępowania administracyjnego mogące mieć wpływ na wynika sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krystyny Z. Na decyzję Wojewody P. z dnia 24 lipca 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Prezydenta Miasta S. z dnia 25 maja 2000 r. (...), (...).