Uchwała składu 7 sędziów NSA z dnia 22 maja 2000 r., sygn. OPS 3/00
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Wykonywanie lub wykonanie w istniejącym obiekcie budowlanym urządzenia budowlanego /przyłącza wodociągowego/, o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./, nie jest budowaniem obiektu budowlanego lub jego części w rozumieniu art. 48 tej ustawy.
Skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję administracyjną w sprawie wszczętej przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/, to jest przed dniem 1 września 1980 r. i zakończonej wydaniem decyzji po wejściu w życie ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym
Do nieruchomości oddawanych w trwały zarząd na podstawie art. 207 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, przed jego zmianą dokonaną w art. 1 pkt 81 lit. "a" ustawy z dnia 7 stycznia 2000 r. o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz innych ustaw /Dz.U. nr 6 poz. 70/ ma zastosowanie zasada zawarta w art. 43 ust. 5 tej ustawy, iż
Dopuszczalne jest stwierdzenie nieważności w trybie art. 156 par. 1 Kpa decyzji wydanej na podstawie art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, w sprawie przywrócenia stosunków wodnych na gruncie do stanu poprzedniego.
Grunty stanowiące własność Skarbu Państwa lub własność gminy (związku międzygminnego), z wyłączeniem gruntów Państwowego Funduszu Ziemi, będące w dniu 5 grudnia 1990 r. w zarządzie państwowych osób prawnych innych niż Skarb Państwa, nie stają się przedmiotem praw określonych wart. 2 ust. 1 i ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości
Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Podziemne wyrobisko górnicze podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości w świetle przepisu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
1. Obowiązek ponoszenia opłaty adiacenckiej, o której mowa w art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741/ ciąży na osobie będącej właścicielem nieruchomości w dniu, w którym decyzja organu gminy, zatwierdzająca projekt podziału tej nieruchomości stała się ostateczna. 2. Wartość nieruchomości po podziale dla potrzeb ustalenia opłaty adiacenckiej
Przepis art. 5a ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./ nie może mieć zastosowania do osób, które wniosły jednorazową opłatę za część użytkowania wieczystego, nie obejmującą 1997 r.
Rata roczna, która składa się na opłatę za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności ustalana jest - stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. nr 123 poz. 781 ze zm./, w wysokości opłaty rocznej z tytułu użytkowania
Użytkownik wieczysty, który w okresie obowiązywania przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 r. o gospodarce terenami w miastach i osiedlach (Dz.U. z 1969 r. Nr 22, poz. 159 ze zm.) wniósł jednorazowo opłatę roczną za okres krótszy, niż czas trwania użytkowania wieczystego uiszcza opłatę roczną po upływie tego okresu.
Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie, po dniu 1 stycznia 1999 r. zachował, wynikające z porozumienia z dnia 4 czerwca 1993 r. zawartego pomiędzy Wojewodą Warszawskim a Związkiem Dzielnic-Gmin Warszawy /Dz.Urz. Woj. Warszawskiego 1993 nr 12 poz. 128/, kompetencje do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach należących, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U
W sprawie o przekształcenie prawa użytkowania wieczystego ustanowionego w 1997 r. w prawo własności, podstawą do określenia wysokości opłaty za przekształcenie jest, stosownie do przepisu art. 5 ust. 2 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /Dz.U. 1999 nr 65 poz. 746/, opłata roczna z tytułu użytkowania wieczystego
Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
Gmina, która nabyła prawo użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa, a następnie, przed wejściem w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./, uzyskała własność tej nieruchomości nie jest osobą trzecią w rozumieniu art. 229 tej ustawy w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości.
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ na uchwałę rady gminy o odrzucenia zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa na podstawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym
Wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 24 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, na uchwałę rady gminy o odrzuceniu zarzutu w całości lub części nie jest uzależnione od wcześniejszego wezwania rady gminy do usunięcia naruszenia prawa, na postawie art. 34 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie
Zakład, który wprowadza ścieki do wód lub do ziemi ponosi opłatę, o której mowa w art. 56 ust. 1 ustawy z dnia 14 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./, a także, jeżeli wprowadzone ścieki nie odpowiadają wymaganym warunkom, karę pieniężną, o której mowa w art. 130 ust. 1 tej ustawy.
Zwracana kwota kaucji mieszkaniowej nie jest świadczeniem pieniężnym, którego wysokość może być zmieniona na podstawie art. 3581 § 3 k.c., także wówczas, gdy była ona wpłacona w związku z przydzieleniem stałej kwatery wojskowej.
W przypadku niezamieszczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 12 lipca 1984 r. o planowaniu przestrzennym /Dz.U. 1989 nr 17 poz. 99 ze zm./ zasad tymczasowego wykorzystania terenu przeznaczonego pod budowę lub modernizację dróg publicznych, dopuszczalne jest tymczasowe wykorzystanie zarezerwowanych na ten cel pasów gruntów na zasadach
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Odmówić wyjaśnienia przedstawionej wątpliwości prawnej.
Jednorazową opłatę, o której mowa w art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ pobiera się również w przypadku zbycia części nieruchomości, jeżeli wartość zbywanej nieruchomości wzrosła w następstwie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.